Epigr. XLI-L
XLI.
Spadone cum sis eviratior
fluxo,
et concubino mollior Celaenaeo,
quem sectus ululat matris entheae Gallus,
theatra loqueris et gradus et edicta
trabeasque et Idus fibulasque censusque,
et pumicata pauperes manu monstras.
Sedere in equitum liceat an tibi scamnis
videbo, Didyme: non licet maritorum.
XLII.
Callidus effracta nummos fur
auferet arca,
prosternet patrios impia flamma lares;
debitor usuram pariter sortemque negabit,
non reddet sterilis semina iacta seges;
dispensatorem fallax spoliabit amica,
mercibus extructas obruet unda rates.
Extra fortunam est quidquid donatur amicis:
quas dederis solas semper habebis opes.
XLIII.
Thais
habet nigros, niveos Laecania dentes.
Quae ratio est? Emptos haec habet, illa suos.
XLIV.
Quid
factum est, rogo, quid repente factum,
ad cenam mihi, Dento, quod vocanti -
quis credat? - quater ausus es negare?
Sed nec respicis et fugis sequentem,
quem thermis modo quaerere et theatris
et conclavibus omnibus solebas.
Sic est, captus es unctiore mensa
et maior rapuit canem culina.
Iam te, sed cito, cognitum et relictum
cum fastidierit popina dives,
antiquae venies ad ossa cenae.
XLV.
Dicis
formonsam, dicis te, Bassa, puellam:
istud quae non est dicere, Bassa, solet.
XLVI.
Basia
dum nolo nisi quae luctantia carpsi,
et placet ira mihi plus tua quam facies,
ut te saepe rogem, caedo, Diadumene, saepe:
consequor hoc, ut me nec timeas nec ames.
XLVII.
Numquam
se cenasse domi Philo iurat, et hoc est:
non cenat, quotiens nemo vocavit eum.
XLVIII.
Quid
non cogit amor! Secuit nolente capillos
Encolpos domino, non prohibente tamen.
Permisit flevitque Pudens: sic cessit habenis
audaci questus de Phaethonte pater;
talis raptus Hylas, talis deprensus Achilles
deposuit gaudens, matre dolente, comas.
Sed tu ne propera - brevibus ne crede capillis -
tardaque pro tanto munere, barba, veni.
XLIX.
Vidissem
modo forte cum sedentem
solum te, Labiene, tres putavi.
Caluae me numerus tuae fefellit:
sunt illinc tibi, sunt et hinc capilli
quales vel puerum decere possunt;
nudumst in medio caput nec ullus
in longa pilus area notatur.
Hic error tibi profuit Decembri,
tunc cum prandia misit Imperator:
cum panariolis tribus redisti.
Talem
Geryonem fuisse credo.
Vites censeo porticum Philippi:
si te viderit Hercules, peristi.
L.
Ceno
domi quotiens, nisi te, Charopine, vocavi,
protinus ingentes sunt inimicitiae,
meque potes stricto medium transfigere ferro,
si nostrum sine te scis caluisse focum.
Nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?
inprobius nihil est hac, Charopine, gula.
Desine iam nostram, precor, observare culinam
atque aliquando meus det tibi verba cocus.
|