Epigr. XXXI-XL

XXXI.

Nescio quid de te non belle, Dento, fateris,
coniuge qui ducta iura paterna petis.
Sed iam supplicibus dominum lassare libellis
desine et in patriam serus ab urbe redi:
nam dum tu longe deserta uxore diuque
tres quaeris natos, quattuor invenies.

XXXII.

Aera per tacitum delapsa sedentis in ipsos
fluxit Aretullae blanda columba sinus.
Luserat hoc casus, nisi inobservata maneret
permissaque sibi nollet abire fuga.
Si meliora piae fas est sperare sorori
et dominum mundi flectere vota valent,
haec a Sardois tibi forsitan exulis oris,
fratre reversuro, nuntia venit avis.

XXXIII.

De praetoricia folium mihi, Paule, corona
mittis et hoc phialae nomen habere iubes.
Hac fuerat nuper nebula tibi pegma perunctum,
pallida quam rubri diluit unda croci;
an magis astuti derasa est ungue ministri
brattea, de fulcro quam reor esse tuo ?
Illa potest culicem longe sentire volantem
et minimi pinna papilionis agi;
exiguae volitat suspensa vapore lucernae
et lcuiter fuso rumpitur icta mero.
Hoc linitur sputo lani caryota Kalendis,
quam fert cum parco sordidus asse cliens.
Lenta minus gracili crescunt colocasia filo,
plena magis nimio lilia sole cadunt;
nec vaga tam tenui discurrit aranea tela,
tam leve nec bombyx pendulus urget opus.
Crassior in facie vetulae stat creta Fabullae,
crassior offensae bulla tumescit aquae;
fortior et tortos servat vesica capillos
et mutat Latias spuma Batava comas.
hac cute Ledaeo vestitur pullus in ovo,
talia lunata splenia fronte sedent.
Quid tibi cum phiala, ligulam cum mittere possis,
mittere cum possis vel cocleare mihi,
(magna nimis loquimur), cocleam cum mittere possis,
denique cum possis mittere, Paule, nihil ?

XXXIV.

Archetypum Myos argentum te dicis habere.
Quod sine te factum est hoc magis archetypum est?

XXXV.

Cum sitis similes paresque vita,
uxor pessima, pessimus maritus,
miror non bene convenire vobis.

XXXVI.

Regia pyramidum, Caesar, miracula ride;
iam tacet Eoum barbara Memphis opus:
pars quota Parrhasiae labor est Mareoticus aulae?
clarius in toto nil videt orbe dies.
Septenos pariter credas adsurgere montes,
Thessalicum brevior Pelion Ossa tulit;
aethera sic intrat nitidis ut conditus astris
inferiore tonet nube serenus apex
et prius arcano satietur numine Phocbi
nascentis Circe quam videt ora patris.
Haec, Auguste, tamen, quae vertice sidera pulsat,
par domus est caelo sed minor est domino.

XXXVII.

Quod Caietano reddis, Polycharme, tabellas,
milia te centum num tribuisse putas ?
"Debuit haec" inquis. Tibi habe, Polycharme, tabellas
et Caietano milia crede duo.

XXXVIII.

Qui praestat pietate pertinaci
sensuro bona liberalitatis,
captet forsitan aut vicem reposcat:
at si quis dare nomini relicto
post manes tumulumque perseverat,
quaerit quid nisi parcius dolere ?
Refert sis bonus an velis videri.
Praestas hoc, Melior, sciente fama,
qui sollemnibus anxius sepulti
nomen non sinis interire Blaesi.
et de munifica profusus arca
ad natalicium diem colendum
scribarum memori piaeque turbae
quod donas, facis ipse Blaesianum.
Hoc longum tibi, vita dum manebit,
hoc et post cineres erit tributum.

XXXIX.

Qui Palatinae caperet convivia mensae
ambrosiasque dapes, non erat ante locus:
hic haurire decet sacrum, Germanice, nectar
et Ganymedea pocula mixta manu.
Esse velis, oro, serus conviva Tonantis:
at tu si properas, Iuppiter, ipse veni.

XL.

Non horti neque palmitis beati
sed rari nemoris, Priape, custos,
ex quo natus es et potes renasci,
furaces, moneo, manus repellas
et siluam domini focis reserves:
si defecerit haec, et ipse lignum es.