Epigr. CXV-CXXV

CXV. Calices vitrei

Aspicis ingenium Nili: quibus addere plura
Dum cupit, a quotiens perdidit auctor opus!

CXVI. Lagona nivaria

Spoletina bibis vel Marsis condita cellis:
Quo tibi decoctae nobile frigus aquae?

CXVII. Idem

Non potare nivem, sed aquam potare recentem
De nive commenta est ingeniosa sitis.

CXVIII. Idem

Massiliae fumos miscere nivalibus undis
Parce, puer, constet ne tibi pluris aqua.

CXIX. Matella fictilis

Dum poscor crepitu digitorum et verna moratur,
O quotiens paelex culcita facta mea est!

CXX. Ligula argentea

Quamvis me ligulam dicant equitesque patresque,
Dicor ab indoctis lingula grammaticis.

CXXI. Coclearia

Sum cocleis habilis, sed nec minus utilis ovis.
Numquid scis, potius cur cocleare vocer?

CXXII. Anuli

Ante frequens, sed nunc rarus nos donat amicus.
Felix, cui comes est non alienus eques.

CXXIII. Dactyliotheca

Saepe gravis digitis elabitur anulus unctis,
Tuta mea fiet sed tua gemma fide.

CXXIV. Toga

Romanos rerum dominos gentemque togatam
Ille facit, magno qui dedit astra patri.

CXXV. Idem

Si matutinos facilest tibi perdere somnos,
Attrita veniet sportula saepe toga.