Chorus Iliadum

Heu quam dulce malum mortalibus additum
vitae dirus amor, cum pateat malis
effugium et miseros libera mors vocet,
portus aeterna placidus quiete.
nullus hunc terror nec impotentis
procella Fortunae movet aut iniqui
flamma Tonantis.
pax alta nullos civium coetus
timet aut minaces victoris iras,
non maria asperis insana Coris,
non acies feras pulvereamve nubem
motam barbaricis equitum catervis,
non urbe cum tota populos cadentis
hostica muros populante flamma
indomitumque bellum.
perrumpet omne servitium contemptor
levium deorum,
qui vultus Acherontis atri, qui Styga tristem
non tristis videt audetque vitae
ponere finem:
par ille regi, par superis erit.
o quam miserum est nescire mori!
Vidimus patriam ruentem nocte funesta,
cum Dardana tecta Dorici raperetis ignes.
non illa bello victa, non armis,
ut quondam Herculea cecidit pharetra;
quam non Pelei Thetidisque natus
carusque Pelidae nimium feroci
vicit, acceptis cum fulsit armis
fuditque Troas falsus Achilles,
aut cum ipse Pelides animos feroces
sustulit luctu
celeremque saltu Troades summis,
timuere muris; perdidit in malis
extremum decus fortiter vinci:
restitit annis Troia bis quinis
unius noctis peritura furto.
Vidimus simulata dona molis immensae
Danaumque munus fatale duximus
nostra creduli dextra tremuitque saepe
limine in primo sonipes cavernis
conditos reges bellumque gestans.
et licuit dolos versare ut ipsi
fraude sua caderent Pelasgi:
saepe commotae sonuere parmae
tacitumque murmur percussit aures,
ut fremuit male subdolo
parens Pyrrhus Ulixi.
Secura metus Troica pubes
sacros gaudet tangere funes.
hinc aequaevi gregis Astyanax,
hinc Haemonio desponsa rogo
ducunt turmas, haec femineas, ille viriles.
festae matres votiva ferunt munera divis,
festi patres adeunt aras;
unus tota est vultus in urbe;
et, quod numquam post Hectoreos vidimus ignes,
laeta est Hecabe.
Quid nunc primum, dolor infelix,
quidve extremum deflere paras?
moenia divum fabricata manu, diruta nostra?
an templa deos super usta suos?
non vacat istis lacrimare malis:
te, magne parens, flent Iliades.
vidi, vidi senis in iugulo
telum Pyrrhi vix exiguo
sanguine tingui.