Cap.

 1 I      |                                 I. ~Bene ac sapienter, Patres Conscripti,
 2 V      |           imperare, recusabas; quod bene erat imperaturi. Igitur
 3 X      |         abunde expertus esset, quam bene humeris tuis sederet imperium,
 4 XXVIII |    crudelitatem redemisti, nec tibi bene faciendi fuit caussa, ut,
 5 XXXVII |             etiam affinitatum damno bene compensari putarent; sed
 6 XLIV   |            turpe honestumque, prout bene ac secus cessit, expetant
 7 XLVI   |           In his enim, quae a malis bene fiunt, hic tenendus est
 8 XLVII  |           in publicis, posset. Quam bene cum titulo isto moribus
 9 LII    |     quidquid debeamus, illius, quod bene facias, muneris esse, qui
10 LX     | singularibus viris, ac de te quidem bene ac fortiter meritis praestitisti,
11 LXVII  |            pretium est annotare: SI BENE REMPUBLICAM ET EX UTILITATE
12 LXVIII |            DEMUM TE DII SERVENT, SE BENE REMPUBLICAM ET EX UTILITATE
13 LXVIII |       OMNIUM REXERIS: certus es, te bene rempublicam gerere, cum
14 LXX    |     quidquid a quoque in provinciis bene fieret, omnia te scire.
15 LXX    |      reputatio. Vides enim: si quid bene fecero, nesciet Caesar;
16 LXX    |     deterrebat a laude. At nunc, si bene aliquis provinciam rexerit,
17 LXX    |          decreta civitatum alleget. Bene suffragiis consularium virorum
18 LXXII  |           ipsa ordinatio comitiorum bene ac feliciter eveniret NOBIS,
19 LXXX   |       sententiae tuae pretium, quam bene iudicasse. Stant ante te
20 LXXXIII|          quod scire coepistis, quam bene uterque vestrum felicitatem
21 LXXXIV |       efficacius ad recte vivendum, bene institui, aut feliciter
22 XCIV   |          iubet, oro et obtestor, si bene rempublicam, si ex utilitate