Cap.

 1 X      |       quamdiu imperator et alius esset. Audita sunt vota tua, sed
 2 X      |      venerationem, ut novissimum esset, auctoremque eius statim
 3 X      |       fama, quum abunde expertus esset, quam bene humeris tuis
 4 XIII   |     Scipiones, et Camillos talis esset. Tunc enim illum imitationis
 5 XX     |         quid in utrumque vestrum esset impensum. Adsuescat imperator
 6 XXVI   |          laetissimum oculis tuis esset, conspectu Romanae sobolis
 7 XXIX   |        miscuit, ut, quod genitum esset usquam, id apud omnes natum
 8 XXXI   |      abundantia nostra vel fames esset. Refudimus Nilo suas copias:
 9 XXXV   | excogitasti, ut si ante te nihil esset inventum. Quae singula quantum
10 XXXVII |        tribuit, si modo reductus esset in patris potestatem: ratus,
11 XXXVIII|        in hereditate filii pater esset immunis, nec eodem momento,
12 XL     |         quisque debere, quod non esset postea debiturus. Idem effecisti,
13 XLIII  |         nostris suum duxit, quod esset de suo? Nonne ut regum,
14 LVIII  |       consul alius, quam Caesar, esset. Sic exactis regibus coepit
15 LXVI   |         tanta fraus, ut facilius esset iratos, quam propitios habere?
16 LXX    |      virtute superasti, deterior esset conditio eorum, qui posteros
17 LXXV   |  conscius: deinde, ut manifestum esset, audere nos de bonis malisque
18 LXXVI  |         nisi quod infra consulem esset. Ac primum, ita domo progrediebatur,
19 LXXVII |      principe, quam quod praetor esset. Ad haec tam assiduus in
20 XC     |      mutati seculi signum et hoc esset, quod florerent, quorum
21 XCII   |          alterius, tamquam parum esset excipere, praevenit. Tanta