Cap.

 1 LVII    |              LVII. ~Haec laus acti consulatus; illa dilati, quod adhuc
 2 LVII    | Invidiosusne erat aut tibi tertius consulatus, aut principi primus? Nam
 3 LVII    |            absentibus, in rura sua consulatus ferebantur: in hac civitate
 4 LVII    |       respublica? non senatus? non consulatus ipse? qui sibi tuis humeris
 5 LIX     |            tibi ille ipse secundus consulatus attulerit. Multum in commutandis
 6 LX      |            ego video, proximo anno consulatus recusandi hanc praecipuam
 7 LXI     |          caussam fuisse extendendi consulatus tui, ut duorum consulatus
 8 LXI     |          consulatus tui, ut duorum consulatus amplecteretur, et collegam
 9 LXI     |      honoribus virum posceret, non consulatus hominibus iisdem, sed iidem
10 LXI     |          Des quam plurimis tertios consulatus, et, quum plurimis tertios
11 LXI     |          et, quum plurimis tertios consulatus dederis, semper tamen plures,
12 LXIII   |       interfuisti, candidatus, non consulatus tantum, sed immortalitatis,
13 LXIII   |      abditus, quasi illic tibi non consulatus detur, sed abrogetur imperium?
14 LXVI    |          debemus. Illuxerat primus consulatus tui dies, quo tu curiam
15 LXXVIII |           modestiae illorum tertii consulatus sui recordatio, donec te
16 LXXIX   |    Fortasse sufficiat tibi tertius consulatus: sed nobis tanto minus sufficit.
17 LXXXVIII|            etiam, et sacerdotia et consulatus, immo et ab his, petebantur.
18 XCI     |      diversis obligantur: nos duos consulatus accipimus simul, simul gerimus,
19 XCIII   |      perdemus. Ac si quid forte ex consulatus fastigio fuerit diminutum,
20 XCV     |          Vos proxime destinationem consulatus mei his acclamationibus
21 XCV     |      consularem, sed ut candidatum consulatus putem. ~