Cap.

 1 I      |   conditiorem, nunc conservatorem imperii nostri, precari, ut mihi
 2 IX     |          quod non solum successor imperii, sed particeps etiam sociusque
 3 XII    |    largimur, negamus, utrumque ex imperii maiestate: agunt gratias,
 4 XVI    |         unquam, nisi ex contemptu imperii nostri factum est, ut vinceremus.
 5 XVII   |        propulsare bellum coegerit imperii dignitas, non ideo vicisse
 6 XXVI   |       auget, amplectitur, occasum imperii, occasum reipublicae accelerat,
 7 XXXVII |                    XXXVII. ~Onera imperii pleraque vectigalia institui,
 8 XLI    |     videris, satisne computaveris imperii reditus, an tantas vires
 9 XLVIII |           partem dierum inter tot imperii curas quasi per otium transigis!
10 LI     |          detrahebat, quae fortuna imperii dederat: tu tuis, quod pater.
11 LIV    |   consulebamur: et quasi prolatis imperii finibus nunc ingentes arcus,
12 LVI    |      deferebat. At postquam ad te imperii summam, et quum omnium rerum,
13 LXVI   |          capessere quasi communis imperii curas, invigilare publicis
14 LXVII  |           vota et pro aeternitate imperii, et pro salute civium? immo
15 LXVII  |     propter illos pro aeternitate imperii solebamus. Haec pro imperio
16 LXXVIII| consulatum, et rogavit et iussit. Imperii hoc verbum, non adulationis
17 LXXXII |  gaudebant, non minore cum pudore imperii, quod haec Romanae aquilae,
18 LXXXVI |        quumque sis ipse distentus imperii curis, non quietis gloriam
19 XCIV   |   orationis praesides custodesque imperii deos, ego consul pro rebus