Cap.

 1 XIX    |          te, nec auribus tuis, sed oculis probabantur! Consecuti sunt,
 2 XXVI   |            et quamquam laetissimum oculis tuis esset, conspectu Romanae
 3 XLVII  |          easdem artes in complexu, oculis, auribus habes. Praestas
 4 XLVIII |         superbia in fronte, ira in oculis, femineus pallor in corpore,
 5 XLIX   |            tantum partes dierum in oculis nostris coetuque consumis?
 6 L      | possessione circumvenis: nec unius oculis flumina, fontes, maria deserviunt.
 7 LV     |       vultus in omnium civium ore, oculis, animo sedet. ~
 8 LIX    |            iudicio nostro, nostris oculis, non famae semper et rumoribus
 9 LXI    |             datum: utriusque adhuc oculis paullo ante dimissi fasces
10 LXIV   |       Conscripti, necdum satis aut oculis meis aut auribus credo:
11 LXVI   |            creditum est. Erant sub oculis naufragia multorum, quos
12 LXVII  |     affirmatio in vultu! quanta in oculis, habitu, gestu, toto denique
13 LXXI   |           promerent. Contigit ergo oculis nostris insolita facies,
14 LXXV   |       animo tuo gaudium, quod tunc oculis protulisti? Ames illum diem,
15 LXXXI  |           ille fluitantia vela aut oculis sequitur aut manibus: sed
16 LXXXVII|        meruit; faciliusque est, ut oculis eius vultus absentis, quam
17 XCII   |    meliorem optimo genuit. Nos sub oculis tuis augustior solito currus