Cap.

 1 XIV  |         nomenque Germanici iam tum mererere, quum ferociam
 2 XIV  |   vastitas interiacentis soli, tum Pyrenaeus, Alpes, immensique
 3 XXXIV|        Licet ergo cum fortuna, tum liberalitas tua visenda
 4 XXXV |    diversitas temporum posset, tum maxime cognitum est, quum
 5 XLI  |    aures quum ceteris omnibus, tum vel maxime avaris adulationibus
 6 XLVII| professus, non quum omnia tua, tum vel in primis laudibus ferat
 7 L    |  haberet supervacua tam multa. Tum exitialis erat apud principem,
 8 LI   |       autem cum cetera specie, tum quod aequatus plebis ac
 9 LVI  |  summam, et quum omnium rerum, tum etiam tui potestatem dii
10 LIX  |       simul capere potestates, tum inest utrique nonnulla diversitas,
11 LXVII|  sensum, cum ex oratione eius, tum pronuntiatione ipsa perspexisse
12 LXIX |        quam tu, cum omni vita, tum illo ipso tempore, quo iudicas
13 LXXIV|    sunt sapienter et graviter, tum vel inprimis [hoc]: CREDE
14 LXXV |       prodi, cum ex utilitate, tum ex dignitate publica fuit:
15 LXXXV|       cum alias virtutes tuas, tum hanc constantissime teneas:
16 XC   | Conscripti, cum ceteros cives, tum praecipue consules, oportere