Cap.

  1 III     |             quod temperamentum omnes in illo subito pietatis calore
  2 III     |       acturus, non tam vereor, ne me in laudibus suis parcum, quam
  3 IV      |             videmus. Enituit aliquis in bello, sed obsolevit in
  4 IV      |              in bello, sed obsolevit in pace: alium toga, sed non
  5 IV      |          ille quaesitam domi gloriam in publico, hic in publico
  6 IV      |              gloriam in publico, hic in publico partam domi perdidit.
  7 V       |             fecissent? quorum quidem in te, Caesar Auguste, iudicium
  8 VI      |            ereptumque principi illud in principatu beatissimum,
  9 VI      |              Exspectatum est tempus, in quo liqueret, non tam accepisse
 10 VI      |               quam dedisse. Confugit in sinum tuum concussa respublica,
 11 VII     |          esse desiisti. Assumptus es in laborum curarumque consortium,
 12 VII     |             prius alius atque alius, in uxoris gratiam. Adscivit
 13 VIII    |            hominum, sed deorum etiam in consilium assumsit. Itaque
 14 VIII    |             assumsit. Itaque non tua in cubiculo, sed in templo;
 15 VIII    |             non tua in cubiculo, sed in templo; nec ante genialem
 16 VIII    |      decoraret. Hanc Imperator Nerva in gremio Iovis collocarat:
 17 VIII    |             fuisset, nisi incidisset in te. An dubium est, ut dare
 18 VIII    |          proxime parens verus tantum in alterum filium contulit. ~
 19 IX      |            maior sit obsequii gloria in eo, quod quis minus velit. ~
 20 X       |        Augebat auctoritatem iubentis in summum discrimen auctoritas
 21 X       |            providentia deorum primum in locum provexerat; tu adhuc
 22 X       |           locum provexerat; tu adhuc in secundo resistere atque
 23 X       |            Audita sunt vota tua, sed in quantum optimo illi et sanctissimo
 24 XI      |             non ad metum civium, non in contumeliam numinum, non
 25 XI      |             contumeliam numinum, non in honorem tuum, sed quia deum
 26 XI      |             quam quod ipse talis es. In principe enim, qui electo
 27 XII     |             sidere armantur? Sed ubi in proximo tu, non secus ac
 28 XIII    |            tecum ferrent sitim; quum in illa meditatione campestri
 29 XV      |         ducum sacra vestigia, iisdem in locis, monstrabantur. Verum
 30 XV      |      monstrabantur. Verum haec olim: in praesentia quidem, quisquis
 31 XVI     |            Auguste, magnum est stare in Danubii ripa, si transeas,
 32 XVII    |      defuerint, si quis regum venire in manus audeat, nec modo telorum
 33 XVIII   |             sibi intendi putet, quod in hostes paretur: quae persuasio
 34 XX      |              redeuntis. Nec vero ego in laudibus tuis ponam, quod
 35 XX      |          imputare non possis. Nullus in exigendis vehiculis tumultus,
 36 XX      |              edicto subiecisti, quid in utrumque vestrum esset impensum.
 37 XXI     |          ante quam fieres; eras enim in animis, in iudiciis nostris:
 38 XXI     |         fieres; eras enim in animis, in iudiciis nostris: nec publicae
 39 XXII    |        ingressu tuo crevit, ac prope in singulos gradus adaucta
 40 XXIII   |          augusta victimis cuncta! ut in unius salutem collata omnium
 41 XXIII   |              te precarentur. Inde tu in Palatium quidem, sed eo
 42 XXIV    |           omnia illa circa te, nihil in ipso te Fortuna mutavit.
 43 XXV     |              negari potest? quamquam in hac quoque diversitate aequalitatis
 44 XXV     |           iis, qui post edictum tuum in locum erasorum subditi fuerant:
 45 XXVI    |         observare principis egressum in publicum, insidere vias
 46 XXVI    |          dignius, quam quod erogatur in posteros. Locupletes ad
 47 XXVII   |        incitamentum, tollere liberos in spem alimentorum, in spem
 48 XXVII   |         liberos in spem alimentorum, in spem congiariorum; maius
 49 XXVII   |           congiariorum; maius tamen, in spem libertatis, in spem
 50 XXVII   |           tamen, in spem libertatis, in spem securitatis. Atque
 51 XXVII   |      poeniteat. Quocirca nihil magis in tua tota liberalitate laudaverim,
 52 XXIX    |          hostico raptae perituraeque in horreis messes, nequidquam
 53 XXX     |             potentia tua est, tamque in omnia pariter intenta bonitas
 54 XXXI    |              pasceret tamen; quodque in suo flumine, in suis navibus
 55 XXXI    |              quodque in suo flumine, in suis navibus vel abundantia
 56 XXXI    |          illa subvecta messis, quave in Aegypti parte alius amnis.
 57 XXXII   |          nunc iuvat provincias omnes in fidem nostram ditionemque
 58 XXXIII  |              mortis accenderet: quum in servorum etiam noxiorumque
 59 XXXIII  |              cerneretur. Quam deinde in edendo liberalitatem, quam
 60 XXXIII  |               qui crimina maiestatis in arena colligebat, ac se
 61 XXXIII  |           veneraremur, sibi maledici in illis, suam divinitatem,
 62 XXXIV   |            ducerentur. Congesti sunt in navigia raptim conquisita,
 63 XXXV    |            fluctus sequi, quoscunque in scopulos detulissent. Iuvabat,
 64 XXXV    |           compleret, quos quidem non in praesens tantum, sed in
 65 XXXV    |              in praesens tantum, sed in aeternum repressisti, in
 66 XXXV    |             in aeternum repressisti, in illa poenarum indagine inclusos.
 67 XXXV    |              aut alteri, sed omnibus in commune, profertur. ~
 68 XXXVI   |         saevum receptaculum, ac toto in orbe terrarum adhuc locus
 69 XXXVI   |           terrarum adhuc locus unus, in quo, optimo principe, boni
 70 XXXVI   |         atque etiam procuratori tuo: In ius veni: sequere ad tribunal.
 71 XXXVII  |     servabatur: novi, seu per Latium in civitatem, seu beneficio
 72 XXXVII  |        maximum beneficium vertebatur in gravissimam iniuriam, civitasque
 73 XXXVII  |           darent. Eandem immunitatem in paternis bonis filio tribuit,
 74 XXXVII  |               si modo reductus esset in patris potestatem: ratus,
 75 XXXVIII |           adstruxit, ut, quemadmodum in patris filius, sic in hereditate
 76 XXXVIII |    quemadmodum in patris filius, sic in hereditate filii pater esset
 77 XXXVIII |            divus Nerva sanxisset, ut in paternis bonis liberi necessitate
 78 XXXVIII |          eandem immunitatem parentes in liberorum bonis obtinere.
 79 XXXVIII |            removisti, si modo filius in potestate patris fuisset:
 80 XXXVIII |        legemque naturae, quae semper in ditione parentum esse liberos
 81 XXXIX   |          quoque exemit, cavitque, ut in sororis bonis frater, et
 82 XXXIX   |             bonis frater, et contra, in fratris soror, utque avus,
 83 XXXIX   |             soror, utque avus, avia, in neptis nepotisque, et invicem
 84 XL      |               Conversa est iniquitas in gratulationem; iniuria in
 85 XL      |            in gratulationem; iniuria in votum: optat heres, ut Vicesimam
 86 XL      |              qui eiusmodi ex caussis in diem edicti Vicesimam deberent,
 87 XL      |       intulissent, non inferrent. At in praeteritum subvenire ne
 88 XLII    |           servile bellum sustulisti, in quo non minus servis, quam
 89 XLII    |        recordantibus principem illum in capita dominorum servos
 90 XLIII   |                              XLIII. ~In eodem genere ponendum est,
 91 XLIII   | quotusquisque principum ne id quidem in patrimoniis nostris suum
 92 XLIV    |              ac sapiens, qui aetatem in tenebris agit. Eadem quippe
 93 XLIV    |             virtutibus praemia, quae in libertate: nec benefactis
 94 XLV     |            laetabantur: primum, quod in alio sua quemque natura
 95 XLV     |              esse nisi servos. Horum in sinum omnia congerebant:
 96 XLV     |            delationibus et periculis in lucem ac diem proferebant.
 97 XLV     |         cogit. Flexibiles quamcunque in partem ducimur a principe,
 98 XLV     |              exemplis docentur, quae in primis hoc in se boni habent,
 99 XLV     |         docentur, quae in primis hoc in se boni habent, quod approbant,
100 XLVI    |       princeps; et tolli restitutos. In his enim, quae a malis bene
101 XLVI    |         spectator et applausor, nunc in pantomimis quoque aversatur
102 XLVI    |             de quo maxime licet; tuo in seculo nihil est, quo non
103 XLVII   |        relegaret. At tu easdem artes in complexu, oculis, auribus
104 XLVII   |              quum omnia tua, tum vel in primis laudibus ferat admissionum
105 XLVII   |         adoptasset, qui habitare, ut in publicis, posset. Quam bene
106 XLVIII  |            Remoramur, resistimus, ut in communi domo, quam nuper
107 XLVIII  |         visuque terribilis: superbia in fronte, ira in oculis, femineus
108 XLVIII  |              superbia in fronte, ira in oculis, femineus pallor
109 XLVIII  |              oculis, femineus pallor in corpore, in ore impudentia
110 XLVIII  |          femineus pallor in corpore, in ore impudentia multo rubore
111 XLIX    |           cubilia saevique secessus, in quos timore, et superbia,
112 XLIX    |          serias tantum partes dierum in oculis nostris coetuque
113 XLIX    |            interest? Non tibi semper in medio cibus, semperque mensa
114 L       |            enim ex patrimonio refert in imperium, quae priores principes
115 L       |              sed ne quis alius. Ergo in vestigia sedesque nobilium
116 L       |        amoenior villa. Nunc princeps in haec eadem dominos quaerit,
117 L       |           donas: ita, inquam, donas, in quae electus, in quae adoptatus
118 L       |              donas, in quae electus, in quae adoptatus es: transfers,
119 LI      |                 LI. ~Idem tam parcus in aedificando, quam diligens
120 LI      |           aedificando, quam diligens in tuendo. Itaque non, ut ante,
121 LI      |            pater. At quam magnificus in publicum es? Hinc porticus,
122 LI      |             ipsum principem cernere: in publico, in populo sedentem:
123 LI      |       principem cernere: in publico, in populo sedentem: populo,
124 LI      |     congiarii facilitate, maioremque in posterum suscipi liberalitatis
125 LII     |         adpetas. Itaque tuam statuam in vestibulo Iovis Optimi Maximi
126 LII     |             ex illo terrore et minis in usum hominum ac voluptates
127 LIII    |          mortem ulciscebatur: nec ut in se dicta interpretaretur,
128 LIII    |        antepono, quod licet nobis et in praeteritum de malis imperatoribus
129 LIV     |    celebrarentur, saltarentur, atque in omne ludibrium effeminatis
130 LIV     |         indignum, quod eodem tempore in senatu et in scena, ab histrione
131 LIV     |           eodem tempore in senatu et in scena, ab histrione et a
132 LIV     |          etiam tanto maiore consensu in venerationem tui theatra
133 LIV     |              tam vulgare, tam parvum in senatu agebatur, ut non
134 LIV     |        nostra: tibi obsequimur, quod in curiam non ad certamen adulationum,
135 LIV     |         desinimus ibi, a quo incipi, in quo desini sub alio principe
136 LV      |                            LV. ~Ibit in secula, fuisse principem,
137 LV      |               quales olim ob egregia in rempublicam merita privatis
138 LV      |            gloria: ubi sint honores, in quos nihil flammis, nihil
139 LV      |            facies et amabilis vultus in omnium civium ore, oculis,
140 LVI     |        omittendum est. Quid est enim in principatu tuo, quod cuiusquam
141 LVI     |       fidelissime? Quo fit, ut prope in immensum diffundatur oratio
142 LVI     |             non receptum? gestum non in hoc urbis otio, et intimo
143 LVI     |            te socii atque amici, sua in patria, suis in sedibus
144 LVI     |           amici, sua in patria, suis in sedibus adierunt. Decora
145 LVII    |        imperatores destinatum aliis, in se transferebant. Fuit etiam,
146 LVII    |       transferebant. Fuit etiam, qui in principatus sui fine consulatum,
147 LVII    |            inisti: nihilque imputari in eo vel honori potest, vel
148 LVII    |             sepositis et absentibus, in rura sua consulatus ferebantur:
149 LVII    |           sua consulatus ferebantur: in hac civitate tertium consulatum
150 LVIII   |              sibi praestitisse. Erat in senatu ter consul, quum
151 LIX     |         consulatus attulerit. Multum in commutandis moribus hominum
152 LIX     |          hominum medius annus valet, in principum plus. Didicimus
153 LX      |         publicis redditus, quid est, in quo magis sis approbaturus,
154 LX      |         desiderabamus? Parum est, ut in curiam venias, nisi et convocas:
155 LX      |            meritis praestitisti, sed in toga meritis. Utriusque
156 LX      |           obstrictus es, Caesar. Sed in principe rarum ac prope
157 LX      |         merita fortunae tuae viribus in maius extollis. Efficis
158 LXI     |           aequare, quum velles, adeo in edito collocasti, ut tantum
159 LXI     |            tertium consulatum eundem in annum, in quem tuum, contulisses:
160 LXI     |          consulatum eundem in annum, in quem tuum, contulisses:
161 LXI     |        purpura: ut olim, quum hostis in proximo, et in summum discrimen
162 LXI     |           quum hostis in proximo, et in summum discrimen adducta
163 LXI     |              ista semper, nec unquam in hoc opere aut animus tuus,
164 LXII    |       praesentes, vos etiam absentes in consilio habet. Tertio consules
165 LXII    |         cuique adstruatur: nullamque in eo gloriam ponit, quod sit
166 LXII    |           maior est. Persta, Caesar, in ista ratione propositi,
167 LXIII   |               ante consulatum tamen. In primis quod comitiis tuis
168 LXIII   |             Vidit te populus Romanus in illa vetere potestatis suae
169 LXIII   |          hominesque contemserant, ut in illa spatiosissima sede
170 LXIII   |          hominum deorumque coniectos in se oculos ferre ac perpeti
171 LXIV    |         sellam: adigendum te praebes in verba principibus ignota,
172 LXV     |                                LXV. ~In rostris quoque simili religione
173 LXV     |            ceteris, non licet. Iurat in legem attendentibus diis;
174 LXV     |   praestitisti. Iam toties procedere in rostra, inascensumque illum
175 LXVI    |        nostri consulatum; sed eundem in locum contuli, quidquid
176 LXVI    |        dicendum erat. Neque enim, ut in sterili ieiunaque materia,
177 LXVI    |               quae sentimus, promere in medium: proferemus. Neque
178 LXVII   |           verborum! quae asseveratio in voce! quae affirmatio in
179 LXVII   |             in voce! quae affirmatio in vultu! quanta in oculis,
180 LXVII   |          affirmatio in vultu! quanta in oculis, habitu, gestu, toto
181 LXVII   |             Haec pro imperio nostro, in quae sint verba suscepta,
182 LXVII   |         optantibus: omnibusque annis in consilium de te deos mittis;
183 LXVII   |            secum videtur? Ego quidem in me, si omnium utilitas ita
184 LXVIII  |          praestat. Amamus quidem te, in quantum mereris; istud tamen
185 LXVIII  |          imputari. Queri libet, quod in secreta nostra non inquirant
186 LXIX    |         senatu petissent. Quo quidem in loco, si quibus opus exemplo,
187 LXIX    |           amplexatur, et refovet, et in usum reipublicae promit.
188 LXIX    |             reipublicae promit. Sunt in honore hominum, et in honore
189 LXIX    |           Sunt in honore hominum, et in honore famae magna nomina
190 LXX     |            sciret, quidquid a quoque in provinciis bene fieret,
191 LXX     |            debeat. Provinciis quoque in posterum, et iniuriarum
192 LXXI    |           occurreres! devexus quidem in planum, et quasi unus ex
193 LXXII   |           sit optandum, ut UNI TIBI? in quo et res publica et nos
194 LXXII   |          nobis potes. An, si posses, in fine votorum adiecises,
195 LXXIII  |        LXXIII. ~Testis ipse es, quae in omnium ore laetitia. Non
196 LXXIII  |           contumacia, Caesar: sed ut in tua potestate est, an gaudeamus;
197 LXXIII  |              est, an gaudeamus; ita, in quantum, nec in nostra.
198 LXXIII  |      gaudeamus; ita, in quantum, nec in nostra. Comprobasti et ipse
199 LXXIII  |          vultum, tantumque sanguinis in ore, quantum in animo pudoris.
200 LXXIII  |            sanguinis in ore, quantum in animo pudoris. Atque hoc
201 LXXV    |             interciperet oblivio, et in publica acta mittenda, et
202 LXXV    |          acta mittenda, et incidenda in aere censuistis. Ante, orationes
203 LXXV    |       principes possent. Has vero et in vulgus exire, et posteris
204 LXXV    |             supprimeres! denique, ut in posterum exemplo provideres!
205 LXXVI   |         omnes, et omnes improbarent, in primis ipse, qui censuerat.
206 LXXVI   |         placeant. Fortasse imperator in senatu ad reverentiam eius
207 LXXVI   |       egressus, statim se recipiebat in principem, omniaque consularia
208 LXXVI   |         tumultus detineret. Una erat in limine mora, consultare
209 LXXVI   |         videretur. Iter illi saepius in forum, frequenter tamen
210 LXXVI   |           forum, frequenter tamen et in campum. ~
211 LXXVII  |             steterat: adigebanturque in verba, in quae paullo ante
212 LXXVII  |             adigebanturque in verba, in quae paullo ante ipse iuraverat
213 LXXVII  |      princeps; qui tantum putat esse in iureiurando, ut illud et
214 LXXVII  |        sentiebat. Tantum dignationis in ipso honore ponebat, ut
215 LXXVII  |          esset. Ad haec tam assiduus in tribunali, ut labore refici
216 LXXVIII |             tuo crede: quod non alia in re magis aut senatus exigere
217 LXXIX   |              precibus occurat. Nulla in audiendo difficultas, nulla
218 LXXIX   |          audiendo difficultas, nulla in respondendo mora: adeunt
219 LXXX    |                         LXXX. ~Quid? in omnibus cognitionibus, quam
220 LXXX    |             si quando oculos demisit in terras et fata mortalium
221 LXXXI   |           claustris feras, ac deinde in ipsorum quidem ludibrium
222 LXXXI   |          placuit idem corporis robur in maria proferre, non ille
223 LXXXII  |             intentae, et a quibus se in tale otium recipit, voluptates.
224 LXXXII  |            principes hoc idem tempus in aleam, stupra, luxum conferebant,
225 LXXXIII |          Sunt quidem praeclara, quae in publicum profers; sed non
226 LXXXIII |             minores erant. Tibi uxor in decus et gloriam cedit.
227 LXXXIII |     ingredientemque pedibus maritum, in quantum patitur sexus, imitetur?
228 LXXXIV  |             sororem esse meminit! ut in illa tua simplicitas, tua
229 LXXXIV  |          simultates, quam aemulatio, in feminis praesertim: ea porro
230 LXXXIV  |               quod mulieribus duabus in una domo, parique fortuna,
231 LXXXIV  |       recusasses: seu quod plus esse in eo iudicabant, si uxor et
232 LXXXIV  |              magis dignae sunt, quae in animis nostris et sint et
233 LXXXIV  |            quam si verum honorem non in splendore titulorum, sed
234 LXXXIV  |             splendore titulorum, sed in iudiciis hominum reponant,
235 LXXXV   |                 LXXXV. ~Iam etiam et in privatorum animis exoleverat
236 LXXXV   |     mortalium bonum, amicitia, cuius in locum migraverant assentationes,
237 LXXXV   |             amoris simulatio. Etenim in principum domo nomen tantum
238 LXXXV   |             ergo, quum diligaris, et in eo, quod utrinque honestissimum
239 LXXXV   |           superior factus, descendis in omnia familiaritatis officia,
240 LXXXV   |           familiaritatis officia, et in amicum ex imperatore submitteris;
241 LXXXV   |            odisse. Iucundissimum est in rebus humanis amari, sed
242 LXXXVI  |              tibi, quo minus exeunti in litore amplexus osculum
243 LXXXVI  |        osculum ferres. Stetit Caesar in illa amicitiae specula,
244 LXXXVII |             est. Princeps enim, quum in uno probavit amare se scire,
245 LXXXVII |              ametur, ut mavult; nemo in taedium praesentia, nemo
246 LXXXVII |             taedium praesentia, nemo in oblivionem absentia veniat.
247 LXXXVIII|          libertos. Ac primum neminem in usu habes, nisi aut tibi,
248 LXXXVIII|       adiecit? Paratum id quidem, et in medio positum, novum tamen.
249 LXXXVIII|        Adoptavit te optimus princeps in suum, senatus in OPTIMI
250 LXXXVIII|            princeps in suum, senatus in OPTIMI nomen. Hoc tibi tam
251 LXXXVIII|              qui est omnibus optimis in sua cuiusque laude praestantior.
252 LXXXVIII|             possit, nisi ut appareat in bono principe alienum, in
253 LXXXVIII|            in bono principe alienum, in malo falsum: quod licet
254 LXXXIX  |      elegisse! Macte uterque ingenti in rempublicam merito, cui
255 XC      |      hominibus praestant. Quia tamen in consuetudinem venit, ut
256 XC      |           indulgentissimus imperator in concordia nostra ea praestiterit
257 XC      |              ambobus, quae si tantum in alterum contulisset, ambos
258 XC      |      carnifex stragibus amicorum, et in proximum iacto fulmine afflaverat.
259 XCI     |          Nondum biennium compleramus in officio laboriosissimo et
260 XCI     |            et similis repulsae mora, in notam quandam pudoremque
261 XCI     |               Merito nec ne, neutram in partem decernere audeamus;
262 XCI     |              simul gerimus, alterque in altero consul, sed iterum
263 XCII    |           sineres. Quid, quod eundem in annum consulatum nostrum
264 XCII    |        honoribus nostris suffragator in curia, in campo declarator
265 XCII    |        nostris suffragator in curia, in campo declarator exsisteres.
266 XCIII   |             digna sunt; ita versemur in republica, ut credamus esse
267 XCIV    |                               XCIV. ~In fine orationis praesides
268 XCIV    |               Tu enim iam tunc illum in tutelam recepisti, quum
269 XCIV    |            aut, si hoc fato negatur, in consilio sis eligenti, monstresque
270 XCIV    |   monstresque aliquem, quem adoptari in Capitolio deceat. ~
271 XCV     |      monimentis continetur. Vos mihi in tribunatu quietis, in praetura
272 XCV     |           mihi in tribunatu quietis, in praetura modestiae; vos
273 XCV     |              praetura modestiae; vos in istis officiis etiam, quae
274 XCV     |            complectar, et teneam, et in dies augeam. Etenim memini,
275 XCV     |     gaudentesque numeror; si denique in tantum diligo optimum principem,
276 XCV     |            diligo optimum principem, in quantum invisus pessimo