Cap.

  1 I       |    usurpandus colendusque est, quam quum imperio senatus, auctoritate
  2 III     |             enim periculum est, ne, quum loquar de humanitate, exprobrari
  3 III     |   exprobrari sibi superbiam credat; quum de frugalitate, luxuriam;
  4 III     |           de frugalitate, luxuriam; quum de clementia, crudelitatem;
  5 III     |            clementia, crudelitatem; quum de liberalitate, avaritiam;
  6 III     |            liberalitate, avaritiam; quum de benignitate, livorem;
  7 III     |            de benignitate, livorem; quum de continentia, libidinem;
  8 III     |             continentia, libidinem; quum de labore, inertiam; quum
  9 III     |           quum de labore, inertiam; quum de fortitudine, timorem.
 10 IV      |              pax, bella regerentur: quum interea fingenti formantique
 11 V       |     iudicium et favor, tunc statim, quum ad exercitum proficiscereris,
 12 VIII    |            gremio Iovis collocarat: quum repente solito maior et
 13 IX      |           triumphali patre genitum, quum fortissimum, amplissimum,
 14 IX      |             exercitu factum? eidem, quum Germaniae praesideret, Germanici
 15 IX      |         illum uti iure posse putes, quum ad imperium revocet, quo
 16 IX      |     imperium revocet, quo sit usus, quum ad exercitum miserit; nihilque
 17 X       |            dux et legatus et miles, quum iam tua vexilla, tuas aquilas
 18 X       |             gloria, ingensque fama, quum abunde expertus esset, quam
 19 XI      |         deum credis. Minus est hoc, quum fit ab his, qui et sese
 20 XII     |         illis, difficillimum nobis: quum Danubius ripas gelu iungit,
 21 XII     |            tergo bella transportat: quum ferae gentes non telis magis,
 22 XIII    |             quemadmodum comparasti? quum tecum inediam, tecum ferrent
 23 XIII    |       inediam, tecum ferrent sitim; quum in illa meditatione campestri
 24 XIII    |           ac praestantia differens; quum libero Marte nunc cominus
 25 XIII    |         auderent: et audebant iam:) quum spectator moderatorque ineuntium
 26 XIII    |      videretur, ipse vibrares. Quid quum solatium fessis, aegris
 27 XIV     |         tibi, Caesar, et rudimenta, quum puer admodum Parthica lauro
 28 XIV     |         Germanici iam tum mererere, quum ferociam superbiamque barbarorum
 29 XIV     | admirationis tuae fama coniungeres? quum orbem terrarum non pedibus
 30 XIV     |       filius eras. Germaniam quidem quum plurimae gentes, ac prope
 31 XIV     |   dirimuntque. Per hoc omne spatium quum legiones duceres, seu potius (
 32 XIV     |        cuius nullus tibi usus, nisi quum die stativorum proximum
 33 XIV     |           quoque invidus imperator, quum ope earum indigeret, tantam
 34 XIV     |            indefessusque referebat; quum aliis super alias expeditionibus
 35 XVIII   |          fuit illorum, qui hostilia quum facerent, timebant. Iidem
 36 XXI     |         potius vocaret et Caesarem, quum patrem experiretur. Quod
 37 XXII    |             maxima voluptas subiit, quum cernerent, cui principi
 38 XXIII   |        salutem collata omnium vota! quum sibi se ac liberis suis
 39 XXV     |      Conscripti, ne longior videar, quum sit maxime optandum, ut
 40 XXV     |             populo, et datum totum, quum donativi partem milites
 41 XXV     |           fuisset: veniret quisque, quum vellet: veniret quisque,
 42 XXV     |            vellet: veniret quisque, quum posset. Magnificum, Caesar,
 43 XXVI    |            quod perceperis gaudium, quum te parentum, liberorum,
 44 XXX     |        optavit, coelumque respexit, quum ipse foecunditatis parens
 45 XXX     |        Neque enim solum vagus ille, quum expanditur, amnis intra
 46 XXXI    |            exspectare voluisse. Nam quum omnia ubique secunda merearis:
 47 XXXI    |       materiem campumque prosterni, quum secunda felices, adversa
 48 XXXI    |             fame, quam torquebatur; quum pariter a te necessitatibus
 49 XXXIII  |    contemptumque mortis accenderet: quum in servorum etiam noxiorumque
 50 XXXIII  |           violari, interpretabatur; quum se idem quod deos, idem
 51 XXXIV   |          Agnoscebamus et fruebamur, quum velut piaculares publicae
 52 XXXV    |            tum maxime cognitum est, quum iisdem, quibus antea cautibus
 53 XXXVII  |            discordiae et orbitatis, quum carissima pignora, salva
 54 XXXVII  |   cognationum iura non recepissent, quum civitatem adipiscerentur,
 55 XXXVIII |         Conscripti principis munus, quum ostendo, liberalitati eius
 56 XXXVIII |         filio accipiat? Adde, quod, quum divus Nerva sanxisset, ut
 57 XLI     |          caussae, cur aliis quidem, quum omnia raperent, et rapta
 58 XLI     |              defuerint omnia? tibi, quum tam multa largiaris, et
 59 XLI     |       didicerunt. Sed ad tuas aures quum ceteris omnibus, tum vel
 60 XLI     |           sunt. Quo evenit, ut tibi quum plurimum pro tuis, plus
 61 XLIII   |       praeda laqueos, aemulabantur; quum privatis facultatibus velut
 62 XLIV    |       attollis. Prodest bonos esse, quum sit satis abundeque, si
 63 XLVI    |    disciplinam capere etiam vulgus: quum rem, si ab uno fiat, severissimam,
 64 XLVI    |           et liberum est queri. Sed quum ita comparatum sit, ut de
 65 XLVII   |        immanitas exsiliis puniebat, quum sibi vitiorum omnium conscius
 66 XLVII   |          humanitatis professus, non quum omnia tua, tum vel in primis
 67 XLVIII  |              sed securi et hilares, quum commodum est, convenimus.
 68 XLVIII  |           plurimo terrore munierat: quum velut quodam specu inclusa,
 69 XLIX    |             tempus epularum tuarum, quum frugalitas contrahat, extendit
 70 L       |                             L. ~Sed quum rebus tuis ut participes
 71 L       |            tam multa concupiscebat, quum haberet supervacua tam multa.
 72 LI      |          Satis est tibi, nimiumque, quum successeris frugalissimo
 73 LII     |          homines fastigium servent, quum deorum ipse non adpetas.
 74 LII     |             seu potius polluebatur: quum incesti principis statuis
 75 LII     |           devertere via cogebantur: quum saevissimi domini atrocissima
 76 LIII    |          meriti reprehendantur. Nam quum de malo principe posteri
 77 LIV     |        adulationis manebat ignarus, quum laudes imperatorum ludis
 78 LIV     |             quid ego istud admiror, quum eos quoque honores, qui
 79 LV      |       libertate, metus amore. Simul quum iampridem novitas omnis
 80 LVI     |            ad te imperii summam, et quum omnium rerum, tum etiam
 81 LVI     |       tertium consulatum recusasti, quum agere tam bonum consulem
 82 LVI     |            imperio, gloriosum tibi, quum te socii atque amici, sua
 83 LVIII   |          Erat in senatu ter consul, quum tu tertium consulatum recusabas.
 84 LVIII   |         viri triumphalisque filius, quum tertio consul creatur, adscendit?
 85 LIX     |      aliquando et non recusa veris. Quum arcus, quum tropaea, quum
 86 LIX     |           recusa veris. Quum arcus, quum tropaea, quum statuas deprecaris:
 87 LIX     |           Quum arcus, quum tropaea, quum statuas deprecaris: tribuenda
 88 LIX     |            enim sane tibi dicantur: quum vero postulamus, [ut consulatum
 89 LIX     |             induere praetextam quam quum dare possent, occuparint;
 90 LIX     |        utrique nonnulla diversitas, quum principem quam simillimum
 91 LX      |              Caesar, et solvis. Sed quum ter consules facis, non
 92 LXI     |           senatum contueri videbar, quum ter consule assidente, tertio
 93 LXI     |          non potuisti tibi aequare, quum velles, adeo in edito collocasti,
 94 LXI     |           clamor auribus insederat; quum rursus curulis, rursusque
 95 LXI     |         rursusque purpura: ut olim, quum hostis in proximo, et in
 96 LXI     |             tertios consulatus, et, quum plurimis tertios consulatus
 97 LXII    |         enim hi sunt, quos senatus, quum publicis sumptibus minuendis
 98 LXIV    |             omnis turba commoverat, quum tu, mirantibus cunctis,
 99 LXIV    |            principibus ignota, nisi quum iurare cogerent alios. Vides,
100 LXV     |           fecisse. Magnum hoc erat, quum promitteres; maius, postquam
101 LXVII   |              si mereberis, servent: quum scias, an merearis, neminem
102 LXVIII  |             ex consensu deorum. Nam quum excipias, ut ITA DEMUM TE
103 LXVIII  |            cura et metu distinebat: quum suspensi et attoniti, parumque
104 LXVIII  |            pavoris: propterea quod, quum a malo principe tanquam
105 LXVIII  |     timeatur, quisquis est dignior, quum sit nemo non dignior, omnes
106 LXVIII  |            Scis tibi ubique iurari, quum ipse iuraveris omnibus.
107 LXVIII  |          auribus parci. Et alioqui, quum sint odium amorque contraria,
108 LXX     |             haec cogitatio subiret, quum sciret, quidquid a quoque
109 LXX     |           seu malignitas principum, quum male consultis impunitatem,
110 LXXI    |            quo gaudio exceptum est, quum candidatis, ut quemque nominaveras,
111 LXXI    |             istud magnum videretur? quum velut affixi curulibus suis
112 LXXI    |       admirabilis videbatur. Quippe quum orationi oculos, vocem,
113 LXXI    |        numeros obibas. Atque etiam, quum suffragatores candidatorum
114 LXXI    |            principe. Faciebas ergo, quum diceres, OPTIMOS: nec ipsorum
115 LXXIV   |          senatu: O TE FELICEM! Quod quum diceremus, non opes tuas,
116 LXXVI   |      senatus sub exemplo tui sedit, quum interea nihil praeter consulem
117 LXXX    |         enim, sufficisque mandanti, quum tibi dies omnis summa cum
118 LXXXII  |           trahebatur. Foeda facies, quum Populi Romani Imperator
119 LXXXII  |          inclaruisse. Simul cogito, quum sint ista ludus et avocamentum
120 LXXXII  |          stupra, luxum conferebant, quum seriarum laxamenta curarum
121 LXXXIII |            tanto laudabilius, quod, quum ipse sis optimus, omnes
122 LXXXIII |       sufficit obsequii gloria. An, quum videat, quam te nullus terror,
123 LXXXV   |           non potest. Diligis ergo, quum diligaris, et in eo, quod
124 LXXXV   |         immo tunc maxime imperator, quum amicum ex imperatore agis.
125 LXXXV   |             imperatore agis. Etenim quum plurimis amicitiis fortuna
126 LXXXV   |            utroque ita frueris, ut, quum ipse ardentissime diligas,
127 LXXXVI  |          Ita, quod fando inauditum, quum princeps et principis amicus
128 LXXXVI  |      statione et exercita debeamus, quum otium a te, tanquam res
129 LXXXVI  |            confusionem tuam fuisse, quum digredientem prosequeris!
130 LXXXVII |           labor est. Princeps enim, quum in uno probavit amare se
131 LXXXVII |           quis mediocriter diligat, quum leges amandi non det, sed
132 LXXXVIII|      LXXXVIII. ~Plerique principes, quum essent civium domini, libertorum
133 LXXXIX  |         dive Nerva, gaudio frueris, quum vides, et esse OPTIMUM et
134 LXXXIX  |        quantam percipis voluptatem, quum illum tribunum, illum militem
135 XC      |             minus debeo? praesertim quum indulgentissimus imperator
136 XCI     |           laboriosissimo et maximo, quum tu nobis, optime principum,
137 XCIV    |         illum in tutelam recepisti, quum praedonis avidissimi faucibus
138 XCIV    |        Neque enim sine auxilio tuo, quum altissima quaeque quaterentur,
139 XCIV    |          iudicii tui signa misisti, quum proficiscenti ad exercitum
140 XCV     |      meruerit quis honorem, nec ne, quum adeptus est. Vos modo favete
141 XCV     |            professus est, substiti; quum viderem, quae ad honores