| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Gaius Plinius Cecilius Secundus Panegyricus Traiano IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Cap.
501 IV | videmus. Enituit aliquis in bello, sed obsolevit in pace: 502 XLVIII | quam nuper immanissima bellua plurimo terrore munierat: 503 XLIV | quae in libertate: nec benefactis tantum ex conscientia merces. 504 XCI | veniam, quod inter haec beneficia tua gratissimum est nobis, 505 XLIX | mensis principis oberrat: sed benigna invitatio, et liberales 506 LVIII | magnanimitatem, an modestiam, an benignitatem prius mirer? Magnanimitas 507 LX | a te recepit. Quid isti benignitati precer? nisi ut semper obliges, 508 XXXIX | intelligi potest, quantae benignitatis, quanti spiritus fuerit, 509 LVI | oratio mea: et necdum de biennio loquor. Quam multa dixi 510 XCI | XCI. ~Nondum biennium compleramus in officio laboriosissimo 511 | bis 512 XXVI | cervicibus adulantia verba blandasque voces edocere: reddebant 513 II | ut deo, nusquam ut numini blandiamur: non enim de tyranno, sed 514 LXXV | instruendum illis iter ad bonam famam, sed non deserendum: 515 XXX | in omnia pariter intenta bonitas et accincta, ut tristius 516 LII | Caesar, non apud Genium tuum bonitati tuae gratias agi, sed apud 517 LXXVIII | videntur, aevum omne ei breve et fragile est. Itaque optimum 518 XV | enim prospexisse castra, brevemque militiam quasi transisse 519 LIX | paullisper et saltem ad brevissimum tempus, ex illo felicitatis 520 XXV | reservari, quam carptim breviterque perstringi; quia fere sequitur, 521 LXXII | PUBLICAE, NOBIS? vel, si brevius sit optandum, ut UNI TIBI? 522 LV | materia Caesaris statuae, qua Brutorum, qua Camillorum. Nec discrepat 523 XXXI | manifestum est, si quid adversi cadat, tuis laudibus, tuisque 524 LV | videtur, quod mortales istos caducosque titulos, aut depreceris, 525 LXIII | renuntiabantur, exsilia et caedem machinabantur. O prava et 526 XLVIII | clarissimorum civium strages caedesque proferret. Obversabantur 527 I | manifestus ac praesens, quam caelum ac sidera, insedit. Quo 528 LXXXVIII| omnibus imperatoribus et Caesaribus et Augustis esse meliorem. 529 IV | augendam maiestatem ornata caesaries, nonne longe lateque principem 530 XX | Adsuescat imperator cum imperio calculum ponere: sic exeat, sic redeat, 531 LXXXI | cum audacibus robore, cum callidis astu: nec mediocre pacis 532 III | in illo subito pietatis calore servavimus, hoc singuli 533 LV | statuae, qua Brutorum, qua Camillorum. Nec discrepat caussa. Illi 534 XIII | Fabricios, et Scipiones, et Camillos talis esset. Tunc enim illum 535 XIII | quum in illa meditatione campestri militaribus turmis imperatorium 536 XII | addebant contecti caedibus campi et infecta victoriis maria. 537 LVI | fori partem; quid, immanes campos sella curuli victorisque 538 XXXI | tuisque virtutibus materiem campumque prosterni, quum secunda 539 LXXVII | destinatione capiebat. Stabant candidati ante curulem principis, 540 XCV | et mox consularem, sed ut candidatum consulatus putem. ~ 541 LXXXIV | simplicitas, tua veritas, tuus candor agnoscitur! ut, si quis 542 XXII | suspensum et instabile vestigium caperet; oppletas undique vias, 543 VII | istius, sed aspera et dura ad capessendam eam compulerunt. Suscepisti 544 LXVI | es resumere libertatem, capessere quasi communis imperii curas, 545 XXXIX | Laeti ergo adite honores, capessite civitatem, neminem hoc necessitudinis 546 XXXII | expetuntur, omnes gentes invicem capiant, et discant, quanto libertate 547 LXXVII | quantum prius ex destinatione capiebat. Stabant candidati ante 548 LXXXI | sagacitate colligerent. Huic par capiendi quaerendique sudor, summusque 549 LXI | praemium cepit; sed maior, qui capienti dedit. Quid? quod duos pariter 550 LXVIII | LXVIII. ~Capis ergo, Caesar, salutis tuae 551 XLII | recordantibus principem illum in capita dominorum servos subornantem, 552 XVI | adoptionis tuae die dicata Capitolino Iovi laurus, idcirco ex 553 LII | ingentes hostiarum greges per Capitolinum iter, magna sui parte velut 554 XCIV | aliquem, quem adoptari in Capitolio deceat. ~ 555 XCIV | humanis, ac te praecipue, Capitolone Iupiter, precor, ut beneficiis 556 LXXXII | alienumque rectorem, velut capta nave, sequeretur. Nec deformitate 557 XCI | commendationem ex difficultate captabant, gratioresque accipientibus 558 XLVIII | tenebras semper secretumque captantem, nec unquam ex solitudine 559 IV | alius amorem humanitate captavit: ille quaesitam domi gloriam 560 LV | regnum ipsum, quaeque alia captivitas gignit, arcet ac submovet; 561 XVII | auro, sed hostilibus armis captorumque regum catenis triumphum 562 VI | generis humani, obsessus, captus, inclusus: ablata mitissimo 563 LXXXII | deformitate ista saltem flumina carebant atque amnes. Danubius ac 564 XL | XL. ~Carebit onere Vicesimae parva et 565 L | Muta quidem illa et anima carentia, sentire tamen et laetari 566 XXXI | posse, et nobis Aegyptum carere non posse. Actum erat de 567 XLV | sequaces sumus. Huic enim cari, huic probati esse cupimus; 568 XLII | patriae alienis se mancipiis cariorem, quam civibus suis credit. 569 XXVIII | quotidie et crescit: non quia cariores parentibus liberi; sed quia 570 XXXVII | discordiae et orbitatis, quum carissima pignora, salva ipsorum pietate, 571 LXXXVI | Dimisisti optimum virum tibique carissimum, invitus et tristis, et 572 XVIII | Tutum est reverentiam, tutum caritatem mereri: nec ducum quisquam, 573 LIV | removisti. Seria ergo te carmina, honorque aeternus annalium, 574 XC | optimi cuiusque spoliator et carnifex stragibus amicorum, et in 575 LIII | credo, famam vitamque eius carpi, qui mortem ulciscebatur: 576 LV | obscurat oblivio, negligit carpitque posteritas: contra, contemptor 577 XXV | vestris reservari, quam carptim breviterque perstringi; 578 XLII | magnitudine, qua nulli magis caruerunt, quam qui sibi maiestatem 579 XXV | contrahere: intercedere casibus, occursare fortunae, atque 580 XIII | militum et laetus, quoties aut cassidi tuae aut clypeo gravior 581 III | qui delubris eorum puram castamquem mentem, quam qui meditatum 582 XLVI | Castigaverunt vitia sua ipsi, qui castigari merebantur: iidemque emendatores, 583 XL | serviet. Nemo observator, nemo castigator adsistet. Cuicumque modica 584 XLVI | nunc mores vocarentur. Castigaverunt vitia sua ipsi, qui castigari 585 XX | expavit. Affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, 586 V | illum ipsum furorem motumque castrensem reor exstitisse, quia magna 587 XXXIV | Advertisti oculos, atque ut ante castris, ita postea pacem foro reddidisti: 588 I | pulchrius munus deorum, quam castus et sanctus et diis simillimus 589 VIII | Sedulo ergo vitavit hunc casum, nec iudicia hominum, sed 590 I | adhuc dubium fuisset, forte casuque rectores terris, an aliquo 591 XVII | armis captorumque regum catenis triumphum gravem. Videor 592 XXVII | liberi civium, ut ferarum catuli, sanguine et caedibus nutriuntur: 593 LXXXVIII| est necesse. Iustisne de causis Senatus Populusque Romanus 594 LXI | dubium, hanc tibi praecipuam caussam fuisse extendendi consulatus 595 XL | est, ut, qui eiusmodi ex caussis in diem edicti Vicesimam 596 XXXV | quum iisdem, quibus antea cautibus innocentissimus quisque, 597 XXXIV | malum: et provida severitate cavisti, ne fundata legibus civitas 598 XL | possunt: tu tamen subvenisti, cavistique, ut desineret quisque debere, 599 XXXIX | secundum quoque exemit, cavitque, ut in sororis bonis frater, 600 LXXII | quaeque facies, prospere cedant TIBI, REI PUBLICAE, NOBIS? 601 XVI | omnia haec tam prona, tamque cedentia virtutibus tuis sentiet, 602 LVIII | honore abstinere; modestia, cedere; benignitas, per alios frui. 603 LXXXIII | uxor in decus et gloriam cedit. Quid enim illa sanctius? 604 LXXXIV | Suspiciunt invicem, invicem cedunt: quumque te utraque effusissime 605 LIV | etiam et commissionibus celebrarentur, saltarentur, atque in omne 606 LXXI | senatu quam vera acclamatione celebratum est, TANTO MAIOR, TANTO 607 XLIX | et claustris, sed civium celebritate defenditur! Ecquid ergo 608 LXXXVI | specula, precatusque maria, celeremque (si tamen ipse voluisset) 609 LI | porticus, inde delubra occulta celeritate properantur, ut non consummata, 610 XCI | ad summum honorem gloria celeritatis accederet. Tantum inter 611 XCIII | consules tuos; ea sentiamus, ea censeamus, quae consularibus digna 612 LXXVI | perpetiebantur! Unus solusque censebat, quod sequerentur omnes, 613 LX | senatui, nisi et praesides; ut censentes audias, nisi et perrogas. 614 LXXVII | ponebat, ut non amplius esse censeret, quod aliquis collega appellaretur 615 XV | miles, hic te commilitone censetur. Quotus enim quisque, cuius 616 LXXVI | improbarent, in primis ipse, qui censuerat. Adeo nulla magis omnibus 617 LXXV | mittenda, et incidenda in aere censuistis. Ante, orationes principum 618 XLV | obtinebunt. Nam vita principis censura est, eaque perpetua: ad 619 XLV | Caesar, et vim effectumque censurae tuum propositum, tui actus 620 XLV | genus placeat: et ideo non censuram adhuc, non praefecturam 621 XXXVII | proximo cuique transmittenda cepissent. Haec mansuetudo legis veteribus 622 LXIX | LXIX. ~Cepisti tamen et affectus nostri 623 LXI | memorandusque, qui tantum praemium cepit; sed maior, qui capienti 624 LXI | designatum rogari sententiam cernerem. Quanti tunc illi, quantusque 625 XXII | maxima voluptas subiit, quum cernerent, cui principi cives, cui 626 LXI | ceteros, quantum infra te cernerentur. Si unius tertium consulatum 627 XXXIII | laudis et cupido victoriae cerneretur. Quam deinde in edendo liberalitatem, 628 LII | alteramve, et hanc aeream, cernimus. At paullo ante aditus omnes, 629 LXXXIX | imperatorem, tantum principem cernis! cumque eo, qui adoptavit, 630 XI | sed de nostra servitute, certabant: ac ne inducias quidem, 631 LVI | hostibus reddere? speciosum, certam fori partem; quid, immanes 632 XIII | spectator moderatorque ineuntium certamina virorum, arma componeres, 633 XCII | inter secunda omina, et vota certantia, quae praesenti tibi conferentur, 634 XXX | quasi nunquam cessura, certaret. Haec inopina siccitate 635 LXXXI | valentissimo quoque sodalium certat frangere fluctus, domitare 636 LXXXIV | cognomen Augustarum, quod certatim deprecatae sunt, quam diu 637 LXII | dignissimi cuiusque caritate certatur. Demonstramus invicem, credimus 638 XX | exercitus ire: adeo nihil, aut certe parum intererat inter imperatorem 639 XI | fato concessit, una itemque certissima divinitatis fides est bonus 640 XXXIV | supina ora, retortasque cervices. Agnoscebamus et fruebamur, 641 XXIV | amiserant. Illos ergo humeri cervicesque servorum super ora nostra; 642 XXVI | ostentare parvulos, impositosque cervicibus adulantia verba blandasque 643 LVI | post secula tribunal viridi cespite exstructum, nec fascium 644 XXXI | videretur, si desidem Aegyptum cessantemque Nilum non sensisset urbis 645 LXVI | quadam et insito torpore cessavimus: terror, et metus, et misera 646 XLIII | multa, et ipse donasti. Cesserit parum gratus: manent tamen 647 XXX | feracissimis terris, quasi nunquam cessura, certaret. Haec inopina 648 LXXXVIII| praestantior. Merito tibi ergo post ceteras appellationes haec est addita, 649 LXXVIII | praestare senatui debes. Ut enim ceterorum hominum, ita principum, 650 XLIII | Caesarum munera illitos cibis hamos, opertos praeda laqueos, 651 XLIX | tam apponis, quam obiicis cibos, quos dedigneris attingere, 652 XLIX | Non tibi semper in medio cibus, semperque mensa communis? 653 LVII | patriae? At illos respublica ciebat. Quid? te non eadem respublica? 654 LI | videantur. Hic immensum latus Circi templorum pulchritudinem 655 LVI | pilorum signorumque honore circumdatum. Augebant maiestatem praesidentis, 656 VII | non per totam civitatem circumferas oculos? et hunc tibi proximum, 657 L | coeperint esse domini scientis. Circumfertur sub nomine Caesaris tabula 658 XXIII | stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatus, nunc 659 LXIX | nostros exhortatus es, senatum circumirent, senatui supplicarent, atque 660 XXIII | prolaturus arcanum, quae circumstantium gaudia! quam recens clamor! 661 III | cura, haec difficultas sola circumstat: nam merenti gratias agere 662 L | saltum, immensa possessione circumvenis: nec unius oculis flumina, 663 II | enim de tyranno, sed de cive; non de domino, sed de parente 664 XXV | sentiret se fuisse, quam civem. ~ 665 XIII | aliquis, cui decus muralis aut civica, sed Graeculus magister 666 V | oportuit, quem non bella civilia nec armis oppressa respublica, 667 LXXXIII | quam parca comitatu! quam civilis incessu! Mariti hoc opus, 668 XXIX | lustratus. Nec vero ille civilius, quam parens noster, auctoritate, 669 IX | Annon obsequereris principi civis, legatus imperatori, filius 670 XXXVII | in gravissimam iniuriam, civitasque Romana instar erat odii 671 LVII | consulatus ferebantur: in hac civitate tertium consulatum princeps 672 LXXX | consulis, reconciliare aemulas civitates, tumentesque populos non 673 LXXIV | Estne verum, quod inter ista clamavimus: O NOS FELICES! Quid enim 674 XXII | ubique par gaudium paremque clamorem. Tam aequaliter ab omnibus 675 XLIX | simulationem, rursus te ad clandestinam ganeam occultumque luxum 676 LXII | oculos intende: ne respexeris clandestinas existimationes, nullisque 677 XCIV | ab optimo non potuit. Tu clara iudicii tui signa misisti, 678 XIV | apud eos semper maior et clarior, quibus postea contigisses. 679 XLIII | iucundiorem debitor gratus, clariorem ingratus facit. Sed quis 680 LXIX | reverentia obtinuit, ut iuvenibus clarissimae gentis debitum generi honorem, 681 XC | collega meo, Cornuto Tertullo, clarissimo viro, fungi. Cur enim non 682 LVIII | illi? non vel sola generis claritate promeritum? Contigit ergo 683 LXX | principe, qui generis tui claritatem virtute superasti, deterior 684 LXIX | antiquae, si quid residuae claritatis; hoc amplexatur, et refovet, 685 LXXXIII | retenta patientius: ita foris claros domestica destruebat infamia: 686 XVI | interceptum mare, illatasque non classes nostras, sed terras ipsas 687 XXXV | Memoranda facies, delatorum classis permissa omnibus ventis, 688 LXXV | nostrae parietibus curiae claudebantur. Erant enim, quibus nec 689 XI | maiestatis crimen induceret: Claudium Nero, sed ut irrideret: 690 XII | illi quidem latibulis suis clausi tenebantur; nostra agmina 691 LXXIII | tantis clamoribus satis clausum. Quis tunc non e vestigio 692 XXIII | gratum, quod tantum non ultro clientibus salutatis quasdam familiaritatis 693 XIII | quoties aut cassidi tuae aut clypeo gravior ictus incideret; ( 694 XVII | tergo; ante currum autem clypeos, quos ipse perfoderis. Nec 695 XXXV | permissa omnibus ventis, coactaque vela tempestatibus pandere, 696 XCIII | invitis audiendum, nihil coactis decernendum erit. Manet 697 VI | optimum opponeretur: postremo coactus princeps, quos nollet, occidere, 698 LXX | provinciam rexerit, non tantum codicillos amicorum, nec urbana coniuratione 699 XVII | inferre vel propulsare bellum coegerit imperii dignitas, non ideo 700 XXXVII | ita singulorum iniuriis coegerunt. His Vicesima reperta est, 701 XLVI | hanc adstruis laudem, ne coegisse videaris. ~ 702 XXX | gloriata est, ut nihil imbribus coeloque deberet: siquidem proprio 703 LXXXIX | filii virtus triumphalia, coelum alteri dederit: non minor 704 XXX | Aegyptus nubila optavit, coelumque respexit, quum ipse foecunditatis 705 XLIX | argentum, nec exquisita ingenia coenarum, sed suavitatem tuam iucunditatemque 706 XL | quod deberi non tuo seculo coeperat. Alius ut contumacibus irasceretur, 707 L | frequententur, quod aliquando coeperint esse domini scientis. Circumfertur 708 VIII | non desierit seditio, sed coeperit? Irritamentum istud irarum 709 LXXXIII | addidit, nisi quod scire coepistis, quam bene uterque vestrum 710 LVIII | esset. Sic exactis regibus coepit liber annus: sic olim servitus 711 XLVI | tu, quod cogebat alius, coepitque esse beneficium, quod necessitas 712 XLIX | dierum in oculis nostris coetuque consumis? non remissionibus 713 XLIII | homines velint, quam si cogantur. Donavit pater tuus multa, 714 XXXVIII | ad computationem vocet, cogatque patrem, quid reliquerit 715 LXXXIV | tuae conferat, dubitare cogatur, utrum sit efficacius ad 716 LII | intercepti, devertere via cogebantur: quum saevissimi domini 717 XLVI | vellet. Rogatus es tu, quod cogebat alius, coepitque esse beneficium, 718 LXXIII | imperio. Nam gaudio quoque cogendi vis inest. Num ergo modum 719 V | erat imperaturi. Igitur cogendus fuisti. Cogi porro non poteras, 720 LXXXVII | convenientissimum, nihil cogere, semperque meminisse, nullam 721 LXIV | ignota, nisi quum iurare cogerent alios. Vides, quam necessarium 722 LXXVI | et consulem et principem cogeret. Ipsius quidem officium 723 XXXIX | quantitate Vicesimam inferre cogetur. Statuit enim communis omnium 724 XLV | bonos esse patitur, quam qui cogit. Flexibiles quamcunque in 725 XLI | solicitudinem consularem. Nam mihi cogitanti, eundem te collationes remisisse, 726 LXIV | comitiorum, si principem cogitares, iamque se omnis turba commoverat, 727 XXV | fuerit integra illibataque cogitationibus vestris reservari, quam 728 II | probemus, atque identidem cogitemus, quam sit indignum, si maius 729 LXXXII | artibus inclaruisse. Simul cogito, quum sint ista ludus et 730 VI | beatissimum, quod nihil cogitur. Si tamen haec sola erat 731 VII | adoptati cum eo, qui adoptabat, cognatio, nulla necessitudo, nisi 732 LXXX | LXXX. ~Quid? in omnibus cognitionibus, quam mitis severitas, quam 733 XXXV | temporum posset, tum maxime cognitum est, quum iisdem, quibus 734 LXXV | postremo, ut experimento cognosceretur, et ante nos gratos, sed 735 XV | haberes tempore docendi. Cognovisti per stipendia decem mores 736 XXXVIII | filio solus heres: quid si coheredem non a filio accipiat? Adde, 737 LXXIX | affectus nostros, ut solet, cohibere, nec poterit? Erit pietati 738 XIV | proximo auditus magno terrore cohiberes, Rhenumque et Euphratem 739 XXXVI | severitate fiscum, qua aerarium, cohibes. Immo tanto maiore, quanto 740 IV | privatas gratiarum actiones cohibet et comprimit, intercessurus 741 XXX | quibus abundantiam suam, cohibuisset. Neque enim solum vagus 742 XXVI | praemia, et pares poenae, cohortantur; pauperibus educandis una 743 XI | aris, pulvinaribus, flamine colas; non alio magis tamen deum 744 I | quando magis usurpandus colendusque est, quam quum imperio senatus, 745 LII | tanto victimarum cruore coleretur, quantum ipse humani sanguinis 746 LIV | brevis et pudenda praedicatio colit: quin etiam tanto maiore 747 LXXXVIII| prius, deinde MAXIMI nomine colitur. Quo praeclarior laus tua, 748 XXIII | cuncta! ut in unius salutem collata omnium vota! quum sibi se 749 LXI | altissimae civium dignitates collatione fastigii tui quasi deprimantur, 750 XLI | mihi cogitanti, eundem te collationes remisisse, donativum reddidisse, 751 XCI | subitum est, quod uterque collegae consulatu, tamquam iterum 752 LXI | consulatus amplecteretur, et collegam te non uni daret. Uterque 753 LXI | pariter tertio consulatu collegii tui sanctitate decorasti? 754 LIV | gladiatorum, aut de instituendo collegio fabrorum consulebamur: et 755 XXXIII | crimina maiestatis in arena colligebat, ac se despici et contemni, 756 XXXIX | dicam, laceras gentilitates colligere atque connectere, et quasi 757 LXXXI | emissas, mentita sagacitate colligerent. Huic par capiendi quaerendique 758 LXXV | quid singula consector et colligo? Quasi vero aut oratione 759 XXX | amnis intra usurpata semper collium substiterat atque haeserat; 760 VIII | Imperator Nerva in gremio Iovis collocarat: quum repente solito maior 761 LXI | quum velles, adeo in edito collocasti, ut tantum super ceteros, 762 LXX | eblanditas preces, sed decreta coloniarum, decreta civitatum alleget. 763 XIII | quum libero Marte nunc cominus tela vibrares, nunc vibrata 764 XXIV | subsistere, occurrere, comitari, praeterire: ambulas inter 765 LXXI | eadem ista mandasses, omnes comitatis numeros obibas. Atque etiam, 766 LXXXIII | modica cultu! quam parca comitatu! quam civilis incessu! Mariti 767 XX | annona, quae ceteris; ad hoc comitatus accinctus et parens: diceres 768 LXXXIII | te nullus terror, nulla comitetur ambitio, non et ipsa cum 769 XXXII | foecunditatis importat: hic alternis commeatibus orientem occidentemque connectit, 770 XV | singulorum fortia facta commemoras: nec habent adnumeranda 771 V | turbines tempestatesque commendant; ita ad augendam pacis tuae 772 XXXV | hominum terrarumque diis maris commendasset. Quantum diversitas temporum 773 XXIV | pollicentur. Solum ergo te commendat augetque temporis spatium. 774 XCI | interest, qui beneficiis suis commendationem ex difficultate captabant, 775 XXIX | diversasque gentes ita commercio miscuit, ut, quod genitum 776 XV | quisque, cuius tu non ante commilito, quam imperator? Inde est, 777 XV | vetustior miles, hic te commilitone censetur. Quotus enim quisque, 778 XIX | infimis carus, sic imperatorem commilitonemque miscueras, ut studium omnium 779 XXXIX | inter se cognationum iura commisit, simul et pariter, et more 780 LIV | imperatorum ludis etiam et commissionibus celebrarentur, saltarentur, 781 LXXI | orationi oculos, vocem, manum commodares: ut si alii eadem ista mandasses, 782 XLVIII | securi et hilares, quum commodum est, convenimus. Et admittente 783 LXIV | cogitares, iamque se omnis turba commoverat, quum tu, mirantibus cunctis, 784 XXXIV | arcanas, ac sub te primum communes opes: nihil tamen gratius, 785 LXXII | principi et nobis: nunc communia tibi nobiscum tam laeta, 786 XC | rectius pulchriusque est ex communibus iniuriis odisse, quam propriis: 787 VI | ultro dantem obligasti: communicato enim imperio, solicitior 788 LIX | consulatus attulerit. Multum in commutandis moribus hominum medius annus 789 LI | non consummata, sed tantum commutata videantur. Hic immensum 790 XLIV | molem sponte subeat? quis comparari tibi non reformidet? Expertus 791 XIII | admirationem quemadmodum comparasti? quum tecum inediam, tecum 792 LIII | nihil non parum grate sine comparatione laudatur. Praeterea hoc 793 XLVI | est queri. Sed quum ita comparatum sit, ut de nullo minus principe 794 LXXXIX | quam laetum tibi, quod comparatus filio tuo vinceris! Neque 795 XIV | immensique alii montes, nisi his comparentur, muniunt dirimuntque. Per 796 LIII | muneribus tuis omnibus comparo, multis antepono, quod licet 797 XCV | viderem, quae ad honores compendia paterent, longius iter malui; 798 XXXVII | etiam affinitatum damno bene compensari putarent; sed iis maxime 799 XCV | ut hunc consensum vestrum complectar, et teneam, et in dies augeam. 800 LXXV | Quasi vero aut oratione complecti, aut memoria consequi possim, 801 XCI | XCI. ~Nondum biennium compleramus in officio laboriosissimo 802 XXXV | senatorum, iam delatorum turba compleret, quos quidem non in praesens 803 XLVII | relegaret. At tu easdem artes in complexu, oculis, auribus habes. 804 XCIV | simplex cunctaque ista complexum unum omnium votum est, SALUS 805 LXXVI | senatu ad reverentiam eius componebatur: ceterum egressus, statim 806 XIII | certamina virorum, arma componeres, tela tentares, ac si quid 807 LXXVIII | potens es ipse, votorum compotes facias. ~ 808 II | non dicturi, nisi fecerit, comprecamur? Ad quas ille voces lacrymis 809 IV | gratiarum actiones cohibet et comprimit, intercessurus etiam publicis, 810 LXXI | te, sed iudicium senatus comprobabatur, ornarique se non illos 811 LXXIII | quantum, nec in nostra. Comprobasti et ipse acclamationum nostrarum 812 VII | dura ad capessendam eam compulerunt. Suscepisti imperium, postquam 813 XXXVIII | et attonitam orbitatem ad computationem vocet, cogatque patrem, 814 XLI | interrogandus videris, satisne computaveris imperii reditus, an tantas 815 XC | principi, profiteantur: concedite, me non pro me magis munere 816 IV | quanta concordia, quantusque concentus omnium laudum omnisque gloriae 817 XIV | tui non sine quodam timore conceperit, quantam ille genitus Iove 818 XI | qui electo successore fato concessit, una itemque certissima 819 IV | deceret, nunquam voto saltem concipere succurrit similem huic, 820 XCI | vis, ut morum similitudo concordiae nostrae gloriam minuat, 821 XCIV | votis. Non enim pacem, non concordiam, non securitatem, non opes 822 LXIII | dedigneris, dedignari, quem concupieris: quumque ex proximis hortis 823 LIX | detineant; esse denique, quod concupierunt, nec ideo tantum velle consules 824 XXVII | nec deerunt, qui filios concupiscant. Contra, largiatur et auferat; 825 XLIV | ut locum istum post te concupiscat. Facilius est, ut esse aliquis 826 L | avaritia illius, qui tam multa concupiscebat, quum haberet supervacua 827 LV | invitum manet, sed bona concupiscenda est: ea porro non imaginibus 828 LXIII | verae maiestatis ambitio, concupiscere honorem, quem dedigneris, 829 XXXIII | Institit ultro, et, ut concupisceremus, admonuit: ac sic quoque 830 LVII | principes et desinentes adeo concupiscunt, ut auferant, tu, otioso 831 VI | Confugit in sinum tuum concussa respublica, ruensque imperium 832 LXXX | utilitate nostra, cum tua laude, condatur. ~ 833 XXVIII | verum ut altricem amare condiscunt. Ex his castra, ex his tribus 834 LXII | experti sumus, hanc esse rerum conditionem, ut senatus favor apud principem 835 XI | inducias quidem, nisi aequis conditionibus inibant, legesque ut acciperent, 836 I | Iupiter optime maxime, antea conditiorem, nunc conservatorem imperii 837 LXXXII | in aleam, stupra, luxum conferebant, quum seriarum laxamenta 838 XXX | tunc quidem ille fluminibus conferendus. Hinc pars magna terrarum, 839 XCII | certantia, quae praesenti tibi conferentur, vehemur alacres, et incerti, 840 LVIII | discrimine annum: his te confero, quos certum est, quoties 841 XVI | tranquillitatem, et tam confessa hostium obsequia, ut vincendus 842 IV | virtutes nullo vitiorum confinio laederentur. At Principi 843 LXVIII | suspensi et attoniti, parumque confisi patientia nostra, hinc atque 844 XCI | tuae derogare, et onerosum confiteri, vera esse, quae de nobis, 845 XXIV | tollit humus ita communis, et confusa principis vestigia. ~ 846 LXXXVI | et detur. Quam ego audio confusionem tuam fuisse, quum digredientem 847 XLV | servos. Horum in sinum omnia congerebant: bonos autem otio aut situ 848 XXXIV | gravioresque poenas ducerentur. Congesti sunt in navigia raptim conquisita, 849 XXVIII | quia principi cives. Dabis congiaria, si voles; [praestabis alimenta, 850 XXVIII | materia detineres. Nullam congiario culpam, nullam alimentis 851 XXVII | spem alimentorum, in spem congiariorum; maius tamen, in spem libertatis, 852 LXV | scilicet ut primis extrema congruerent: utque hoc solo intelligerentur 853 XXVI | pondere, tuetur. Facile est coniectare, quod perceperis gaudium, 854 LXIII | spatiosissima sede hominum deorumque coniectos in se oculos ferre ac perpeti 855 XVII | etiam oculorum minarumque coniectum toto campo, totoque exercitu 856 XX | exemplis meminerint, perinde coniecturam de moribus suis homines 857 LXVIII | deprehenderes! quos omnium cum coniugibus ac liberis, quos etiam cum 858 LXVII | sit cum reipublicae salute coniuncta. Nihil pro te pateris optari, 859 LXXXIV | porro maxime nascitur ex coniunctione, aliter aequalitate, exardescit 860 XXXVII | alienissimi habebantur, quibus coniunctissimi fuerant. Ita maximum beneficium 861 VII | hunc tibi proximum, hunc coniunctissimum existimes, quem optimum, 862 XIV | Euphratem admirationis tuae fama coniungeres? quum orbem terrarum non 863 LXX | codicillos amicorum, nec urbana coniuratione eblanditas preces, sed decreta 864 LXXXIII | Pontifici Maximo deligenda sit coniux, aut hanc, aut similem ( 865 XXXIX | gentilitates colligere atque connectere, et quasi renasci iubere; 866 XXXII | commeatibus orientem occidentemque connectit, ut, quae ubique feruntur, 867 LIII | posterorum exsecrationibus conquiescant. Quo constantius, Patres 868 XXXIV | Congesti sunt in navigia raptim conquisita, ac tempestatibus dediti. 869 XXVIII | liberalitas principis nostri conquisivit, invenit, adscivit. Hi subsidium 870 LVI | praesentem audientemque consalutabant imperatorem: nomenque, quod 871 V | ceterum, ut docuit eventus, te consalutavit imperatorem. Nec aliter 872 LXIII | sibi incestarumque noctium conscii, auspicia polluere, sacratumque 873 X | auctoremque eius statim consecrandum, ut quandoque inter posteros 874 LXIV | fefellisset, deorum irae consecraret. Ingens, Caesar, et par 875 XLIV | artibus assequutos vident, consectantur: qualesque sunt illi, tales 876 LXXV | LXXV. ~Sed quid singula consector et colligo? Quasi vero aut 877 XIX | sed oculis probabantur! Consecuti sunt, ut absens quoque de 878 VIII | robore invaluit! Statim consedit omnis tumultus. Non adoptionis 879 LVIII | nescio quid verecundiae tuae consensus noster indixerat, ut princeps 880 LXXV | oratione complecti, aut memoria consequi possim, quae vos, Patres 881 I | antea conditiorem, nunc conservatorem imperii nostri, precari, 882 LXIX | cuis est, ut nobiles et conservet et efficiat. ~ 883 III | moderationemque submittam, nec minus considerabo, quid aures eius pati possint, 884 XLIV | dignitas vitae: nec iam consideratus ac sapiens, qui aetatem 885 LXXXVIII| libertorum erant servi: horum consiliis, horum nutu regebantur: 886 LXIX | multis gratulandum, nemo consolandus fuit. Nec ideo segnius iuvenes 887 VIII | Caesar, mox Imperator, et consors Tribuniciae potestatis, 888 LX | sociis olim, periculorum consortibus, parce tamen tribuebatur; 889 VII | es in laborum curarumque consortium, nec te laeta et prospera 890 XXVI | laetissimum oculis tuis esset, conspectu Romanae sobolis impleri, 891 XXII | neglecto medentium imperio, ad conspectum tui, quasi ad salutem sanitatemque 892 LIV | Tuae moderationis laus haec constantia nostra: tibi obsequimur, 893 XCV | socios iniunxeratis, cuncti constantiae antiquissimum testimonium 894 XLIV | conscientia merces. Amas constantiam civium, rectosque ac vividos 895 LXXXV | virtutes tuas, tum hanc constantissime teneas: nec unquam persuadeatur, 896 LIII | exsecrationibus conquiescant. Quo constantius, Patres Conscripti, et dolores 897 LX | suae reddere? adscende. Vis constare reverentiam magistratibus, 898 XL | deberi non oportuerit, an constituas, ut debeatur? ~ 899 LXX | amplissimae reditus egregia constitutione fundaverat. Hoc senatui 900 XXX | terrarum, mergi palanti amne consueta, alto pulvere incanduit. 901 XC | praestant. Quia tamen in consuetudinem venit, ut consules, publica 902 LXXVI | Iam quam antiquum, quam consulare, quod triduum totum senatus 903 XCIII | nullus ex principe metus consulares animos debilitat et frangit: 904 IX | Credentne posteri, patricio et consulari et triumphali patre genitum, 905 LXXVI | recipiebat in principem, omniaque consularia officia abigere, negligere, 906 LVIII | privatus, recusasses. An consularis viri triumphalisque filius, 907 LXX | alleget. Bene suffragiis consularium virorum urbes, populi, gentes 908 LIV | instituendo collegio fabrorum consulebamur: et quasi prolatis imperii 909 V | aut sinister volatus avium consulentibus nuntiavit: tibi ascendenti 910 LXIII | nec iam irridendam moram: consulque sic factus es, ut unus ex 911 LXXVI | Una erat in limine mora, consultare aves, revererique numinum 912 LXXVI | reipublicae facere, tutum fuit: consulti omnes, atque etiam dinumerati 913 LXX | malignitas principum, quum male consultis impunitatem, recte factis 914 LXIX | pudorique candidatorum ita consuluisti, ne ullius gaudium alterius 915 XLIX | oculis nostris coetuque consumis? non remissionibus tuis 916 LIV | officium principis honore consumit? Tuae moderationis laus 917 LI | celeritate properantur, ut non consummata, sed tantum commutata videantur. 918 LV | novitas omnis adulatione consumpta sit, non alius erga te novus 919 LIV | venerationem tui theatra ipsa consurgent, quanto magis de te scenae 920 LXXXIII | magnificum, quod te ab omni contagione vitiorum reprimis ac revocas, 921 LXIII | campum nefario auderent contaminare vestigio? Non adeo deos 922 XII | imperatorium nomen addebant contecti caedibus campi et infecta 923 LXXVI | officia abigere, negligere, contemnere solebat. Ille vero ita consul, 924 XXXIII | colligebat, ac se despici et contemni, nisi etiam gladiatores 925 LVI | alii domitis hostibus, tu contemptis merebare. ~ 926 LV | carpitque posteritas: contra, contemptor ambitionis, et infinitae 927 XVI | Neque enim unquam, nisi ex contemptu imperii nostri factum est, 928 XXXIII | quod ad pulchra vulnera contemptumque mortis accenderet: quum 929 LXIII | Non adeo deos hominesque contemserant, ut in illa spatiosissima 930 XI | quod modo hostes invaserant contemserantque; quoniam imperatoris pulsi 931 LXXIX | cupiamus. Remissius istud contenderemus, si adhuc non sciremus, 932 LXXXIX | qui adoptavit, amicissime contendis, pulchrius fuisse genuisse 933 LXXXIV | nullum certamen, nulla contentio est. Suspiciunt invicem, 934 XXXII | hac principis benignitate contentum, molli gremio semina recondat, 935 XIV | et clarior, quibus postea contigisses. Et necdum imperator, necdum 936 XV | statim laudator et testis contigisti. ~ 937 III | benignitate, livorem; quum de continentia, libidinem; quum de labore, 938 LXXXVIII| simul omnia uno isto nomine continentur. Nec videri potest optimus, 939 XCV | publicis etiam monimentis continetur. Vos mihi in tribunatu quietis, 940 XXIV | ambulas inter nos, non quasi contingas; et copiam tui, non ut imputes, 941 XXXVII | maxime debebat gratuita contingere, a quibus tam magno aestimabatur. 942 VI | tu corrector emendatorque contingeres: inductum pessimum exemplum, 943 XCII | quibus spectaculo celebrare continget diem illum, triplici gaudio 944 LV | prolixe tibi cumulateque contingit, cuius laetissima facies 945 LI | spatium una facies, omnia continua et paria, nec magis proprius 946 XLV | dissimiles: eoque obsequii continuatione pervenimus, ut prope omnes 947 XCII | dignitas dignitate: neque continuatus tantum, sed geminatus est 948 LVIII | exemplar eius voco, qui continuis consulatibus fecerat longum 949 LXXIX | fuerit? Alius labores, si non continuo se desidiae ac voluptati 950 XXX | ipse foecunditatis parens contractior et exilior, iisdem ubertatem 951 XLIX | tuarum, quum frugalitas contrahat, extendit humanitas? Non 952 XXV | immensaque spatia liberalitate contrahere: intercedere casibus, occursare 953 LXVIII | quum sint odium amorque contraria, hoc perquam simile habent, 954 LXXXVI | fecisset, nisi quod paene ipso contubernio principis felicius iucundiusque 955 LXVI | consulatum; sed eundem in locum contuli, quidquid de iureiurando 956 LXI | in annum, in quem tuum, contulisses: ingentis animi specimen 957 XC | quae si tantum in alterum contulisset, ambos tamen aequaliter 958 XCII | annum consulatum nostrum contulisti? Ergo non alia nos pagina, 959 LXXXIX | merito, cui hoc tantum boni contulistis! Licet alteri vestrum filii 960 VIII | tantum in alterum filium contulit. ~ 961 XL | seculo coeperat. Alius ut contumacibus irasceretur, tarditatemque 962 XLI | supercilio utilitatibus fisci contumaciter adessent; et erant principes 963 XI | ad metum civium, non in contumeliam numinum, non in honorem 964 XLVII | omnium. Nullae obices, nulli contumeliarum gradus: superatisque iam 965 XLIV | vividos animos non, ut alii, contundis ac deprimis, sed foves et 966 XXIX | inter licentem vendentemque conveniat: inde hic satietas, nec 967 LXXXVII | erat, et parenti publico convenientissimum, nihil cogere, semperque 968 XLVII | titulo isto moribus tuis convenit! quamque omnia sic facis, 969 XL | nisi opibus, non possit. Conversa est iniquitas in gratulationem; 970 XXXI | solent venire, mittantur; conversoque munere maris, hinc potius 971 LXXII | nos hunc ordinem votorum convertere debeamus? deos denique obsecrare, 972 XLV | hanc dirigimur, ad hanc convertimur: nec tam imperio nobis opus 973 XLIX | semperque mensa communis? Non ex convictu nostro mutua voluptas? Non 974 XLIX | perpessus superbam illam convictus simulationem, rursus te 975 XLIX | coena spectator adnotatorque convivis tuis immines: nec ieiunis 976 LX | in curiam venias, nisi et convocas: ut intersis senatui, nisi 977 XXXV | ferream frontem nequidquam convulnerandam praebeant punctis, et notas 978 XXXVI | nihilque ex publica utilitate convulsum: nec poena cuiquam remissa, 979 XXXI | esset. Refudimus Nilo suas copias: recepit frumenta, quae 980 | coram 981 XC | isto, quam pro collega meo, Cornuto Tertullo, clarissimo viro, 982 XIII | lustrasses; nec requiem corpori, nisi post omnes, dare. 983 XXXIII | servorum etiam noxiorumque corporibus amor laudis et cupido victoriae 984 LXXXII | exerceatur, et laetum opere corpus, et crescentia laboribus 985 VI | disciplina castrorum, ut tu corrector emendatorque contingeres: 986 LIII | parens noster reformet et corrigat. Alioqui nihil non parum 987 VI | exclamem, tanti fuisse. Corrupta est disciplina castrorum, 988 LIII | quam longa consuetudine corruptos depravatosque mores principatus 989 LVII | libertate per vim ac tumultum creabantur, sed quibus sepositis et 990 LVIII | filius, quum tertio consul creatur, adscendit? non debitum 991 III | exprobrari sibi superbiam credat; quum de frugalitate, luxuriam; 992 XXXI | Discat igitur Aegyptus, credatque experimento, non alimenta 993 LXVI | subdolum, denique nihil, quod credentem fallere paret, non sine 994 IX | habendus socius, nisi velis. Credentne posteri, patricio et consulari 995 LIX | famae semper et rumoribus credere. Quousque absentes de absente 996 LIV | nemo ante tantus fuit, ut crederetur noluisse decerni. Quod ego 997 LXII | certatur. Demonstramus invicem, credimus invicem, quodque maximum 998 XLII | cariorem, quam civibus suis credit. Omnes accusatore domestico 999 XCV | favete huic proposito, et credite, si cursu quodam provectus 1000 LXVI | dixerunt, nemini tamen ante te creditum est. Erant sub oculis naufragia