| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Gaius Plinius Cecilius Secundus Panegyricus Traiano IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Cap.
2506 XXXIV | nuda saxa et inhospitale litus incoleret: ageret duram 2507 LIV | LIV. ~Et quis iam locus miserae 2508 LVIII | non ambitio magis, quam livor et malignitas videri potest, 2509 III | avaritiam; quum de benignitate, livorem; quum de continentia, libidinem; 2510 LIX | LIX. ~Sed iam tempus est, te 2511 I | aras et altaria, eodemque loci, quem deus ille tam manifestus 2512 XV | sacra vestigia, iisdem in locis, monstrabantur. Verum haec 2513 XLII | XLII. ~Locupletabant et fiscum et aerarium non 2514 LXXX | dissoluta clementia! Non locupletando fisco sedes, nec aliud tibi 2515 XXV | leviter attingi placet, locupletatas tribus, datumque congiarium 2516 XXVII | quod nemini est ereptum, locupletatisque tam multis, pauperiorem 2517 XXVI | quod erogatur in posteros. Locupletes ad tollendos liberos ingentia 2518 XCIV | imperatoris quid sentires locutus, filium illi, nobis parentem, 2519 XLIX | invitantia limina, irrupit: longeque tunc illi divinitas sua, 2520 XXV | vereor, Patres Conscripti, ne longior videar, quum sit maxime 2521 III | periculum est, ne, quum loquar de humanitate, exprobrari 2522 LXXXVIII| per hos audiebant, per hos loquebantur: per hos praeturae etiam, 2523 LXXVIII | inquam: ita enim et ipse loqueris, et nos loqui vis. Onerosa 2524 LVI | mea: et necdum de biennio loquor. Quam multa dixi de moderatione, 2525 XLV | delationibus et periculis in lucem ac diem proferebant. Tu 2526 LXXXI | inter haec pia mente adire lucos, et occursare numinibus? 2527 XXXVIII | accipiat, qui non habet luctus: nemo recentem et attonitam 2528 LIV | laudabantur. Tu procul a tui cultu ludicras artes removisti. Seria ergo 2529 LIV | quum laudes imperatorum ludis etiam et commissionibus 2530 LXXXII | Simul cogito, quum sint ista ludus et avocamentum huius, quae 2531 XC | gloriabamur, eosdem amissos lugebamus: ac sicut nunc spes gaudiumque, 2532 XIII | nisi commilitonum ante lustrasses; nec requiem corpori, nisi 2533 XV | adhuc annis, viri firmitate lustrasti: iam tunc praemonente Fortuna, 2534 XXIX | Oriens triumphis Occidensque lustratus. Nec vero ille civilius, 2535 LXXXII | principales ad segnitiem luxumque detorqueant; tunc ego, seu 2536 XLIV | vigilantiae somno, frugalitatis luxuriae merces datur, eadem ista, 2537 III | credat; quum de frugalitate, luxuriam; quum de clementia, crudelitatem; 2538 LV | LV. ~Ibit in secula, fuisse 2539 LVI | LVI. ~Adnotasse vos credo, Patres 2540 LVII | LVII. ~Haec laus acti consulatus; 2541 LVIII | LVIII. ~Non te ad exemplar eius 2542 LX | LX. ~Atque ego video, proximo 2543 LXI | LXI. ~Equidem illum antiquum 2544 LXII | LXII. ~Omnium quidem beneficiorum, 2545 LXIII | LXIII. ~Revertor iam ad consulatum 2546 LXIV | LXIV. ~Alii consulatum ante quam 2547 LXIX | LXIX. ~Cepisti tamen et affectus 2548 LXV | LXV. ~In rostris quoque simili 2549 LXVI | LXVI. ~Non transsilivi, Patres 2550 LXVII | LXVII. ~Equidem hunc parentis 2551 LXVIII | LXVIII. ~Capis ergo, Caesar, salutis 2552 LXX | LXX. ~Praefuerat provinciae 2553 LXXI | LXXI. ~Iam quo assensu senatus, 2554 LXXII | LXXII. ~Nam quod precatus es, 2555 LXXIII | LXXIII. ~Testis ipse es, quae in 2556 LXXIV | LXXIV. ~Nihil magis possum proprie 2557 LXXIX | LXXIX. ~Fortasse sufficiat tibi 2558 LXXV | LXXV. ~Sed quid singula consector 2559 LXXVI | LXXVI. ~Iam quam antiquum, quam 2560 LXXVII | LXXVII. ~Nam comitia consulum obibat 2561 LXXVIII | LXXVIII. ~Quo iustius senatus, ut 2562 LXXX | LXXX. ~Quid? in omnibus cognitionibus, 2563 LXXXI | LXXXI. ~Quodsi quando cum influentibus 2564 LXXXII | LXXXII. ~Quantum dissimilis illi, 2565 LXXXIII | LXXXIII. ~Habet hoc primum magna 2566 LXXXIV | LXXXIV. ~Soror autem tua, ut se 2567 LXXXIX | LXXXIX. ~Quanto nunc, dive Nerva, 2568 LXXXV | LXXXV. ~Iam etiam et in privatorum 2569 LXXXVI | LXXXVI. ~Operae pretium est referre, 2570 LXXXVII | LXXXVII. ~Civile hoc erat, et parenti 2571 LXXXVIII| LXXXVIII. ~Plerique principes, quum 2572 LXIII | renuntiabantur, exsilia et caedem machinabantur. O prava et inscia verae 2573 LXX | peractos. Optime magistratus magistratu, honore honor petitur. Volo 2574 LXXX | intercedere iniquitatibus magistratuum, infectumque reddere, quidquid 2575 XLVIII | omnes! ut exspectas! ut magnam partem dierum inter tot 2576 LVIII | benignitatem prius mirer? Magnanimitas fuit, expetito semper honore 2577 LVIII | transmittere. Tuam vero magnanimitatem, an modestiam, an benignitatem 2578 XCI | de nobis, praesertim tam magnifica, dixisti. Tu tamen dignus 2579 LXXXIII | reprimis ac revocas, sed magnificentius, quod tuos. Quanto enim 2580 LI | tuis, quod pater. At quam magnificus in publicum es? Hinc porticus, 2581 LXXXIV | iudiciis hominum reponant, magnisque nominibus pares se faciant, 2582 XLII | penitus sustulisti, contentus magnitudine, qua nulli magis caruerunt, 2583 LXI | deprimantur, quantoque propius ad magnitudinem tuam adscenderint, tantum 2584 LXXXIX | magis approbatur animi tui magnitudo, quam quod optimus ipse 2585 LXXXII | Nec vero laudaverim per se magnopere duritiam corporis ac lacertorum: 2586 V | exstitisse, quia magna vi magnoque terrore modestia tua vincenda 2587 LXXVI | temperatum, ut antiquus aliquis magnusque consul sub bono principe 2588 XII | negamus, utrumque ex imperii maiestate: agunt gratias, qui impetraverunt; 2589 LI | eius congiarii facilitate, maioremque in posterum suscipi liberalitatis 2590 IX | fortunae tuae nuntius venit, malebas quidem hoc esse, quod fueras, 2591 XXXIII | gladiatores eius veneraremur, sibi maledici in illis, suam divinitatem, 2592 XXXI | Ita beneficio tuo, nec maligna tellus, et obsequens Nilus 2593 XXXVI | cives tui non alios iudices malint. Liberum est autem disceptanti 2594 LXXV | esset, audere nos de bonis malisque principibus, non tantum 2595 LXX | haec nunties, nec poenis malorum, sed bonorum praemiis bonos 2596 XCV | compendia paterent, longius iter malui; si malis temporibus inter 2597 XLVI | oportebat, quos sustulerat malus princeps; et tolli restitutos. 2598 XLII | pater patriae alienis se mancipiis cariorem, quam civibus suis 2599 LXXXVI | rem memoriae literisque mandandam! praefectum praetorii non 2600 LXXX | Fungeris enim, sufficisque mandanti, quum tibi dies omnis summa 2601 IX | provinciis, ex bellis bella mandaret? Eodem illum uti iure posse 2602 LXXV | eiusmodi genere monumentorum mandari aeternitati solebant: acclamationes 2603 LXXI | commodares: ut si alii eadem ista mandasses, omnes comitatis numeros 2604 LXXXVII | es, Caesar, qui officia mandes deponere optantibus; qui 2605 XCIII | decernendum erit. Manet manebitque honori veneratio sua, nec 2606 LII | aereae et paucae manent, manebuntque, quam diu templum ipsum: 2607 LIII | quo funestorum principum manes a posterorum exsecrationibus 2608 I | loci, quem deus ille tam manifestus ac praesens, quam caelum 2609 XXXVIII | Dignum ergo, Imperator, mansuetudine tua, minuere orbitatis iniurias, 2610 XXXVII | transmittenda cepissent. Haec mansuetudo legis veteribus civibus 2611 LXIII | habuit, aut populo? Non alii marcidi somno hesternaque coena 2612 LXXXIII | quantam debet verecundiam uxor marito! femina sibi! ~ 2613 LXXXII | enim iam inde antiquitus maritos dearum, ac deorum liberos, 2614 LXXXIII | ingredientemque pedibus maritum, in quantum patitur sexus, 2615 XX | non pater quisquam, non maritus expavit. Affectata aliis 2616 XIII | praestantia differens; quum libero Marte nunc cominus tela vibrares, 2617 XXXI | laudibus, tuisque virtutibus materiem campumque prosterni, quum 2618 XXXVII | liberorum bonis pervenisset ad matrem, etiamsi cognationum iura 2619 XXXVII | tuus sanxit, ut, quod ex matris ad liberos, ex liberorum 2620 IV | ad hoc aetatis indeflexa maturitas, nec sine quodam munere 2621 LI | successeris frugalissimo principi; mavis recidere aliquid et amputare 2622 VI | uno eodemque momento rem maximam invicem praestitistis: ille 2623 | meam 2624 | mecum 2625 XXII | aegri quoque, neglecto medentium imperio, ad conspectum tui, 2626 XLVI | nec timent nec timentur. Mederis erroribus, sed implorantibus: 2627 LII | dudum radiatum caput, et media inter deos sedes auro staret 2628 LXXXI | cum callidis astu: nec mediocre pacis decus habebatur submota 2629 XXV | milites accepissent. An mediocris animi est, his potius repraesentare, 2630 XIII | ferrent sitim; quum in illa meditatione campestri militaribus turmis 2631 III | servavimus, hoc singuli quoque meditatique teneamus; sciamusque, nullum 2632 III | castamquem mentem, quam qui meditatum carmen intulerit. ~ 2633 LIX | commutandis moribus hominum medius annus valet, in principum 2634 | mei 2635 LXIV | necdum satis aut oculis meis aut auribus credo: atque 2636 XCIII | tantum illam, ut semper nos meminerimus consules fuisse, et consules 2637 XX | propositisque duobus exemplis meminerint, perinde coniecturam de 2638 LIII | gratiarum actiones agant; meminerintque, sic maxime laudari incolumem 2639 XCV | et in dies augeam. Etenim memini, tunc verissime iudicari, 2640 LXXXVII | nihil cogere, semperque meminisse, nullam tantam potestatem 2641 XLIV | etiam, qui malos faciunt. Meministi, quae optare nobiscum, quae 2642 XXXV | XXXV. ~Memoranda facies, delatorum classis 2643 LXI | sub quo meruit: magnus memorandusque, qui tantum praemium cepit; 2644 LXXV | oratione complecti, aut memoria consequi possim, quae vos, 2645 XLIX | in medio cibus, semperque mensa communis? Non ex convictu 2646 XCII | Nam quod eum potissimum mensem attribuisti, quem tuus natalis 2647 LIV | fastigium titulos, nunc menses etiam, nec hos singulos, 2648 XLIX | aut obscena petulantia, mensis principis oberrat: sed benigna 2649 III | delubris eorum puram castamquem mentem, quam qui meditatum carmen 2650 LXXXI | quidem ludibrium emissas, mentita sagacitate colligerent. 2651 | meo 2652 LXXIII | exigent, ut eadem audire mereantur: et illi, quod non audiant, 2653 LXVII | pacisceris cum diis, ut te, si mereberis, servent: quum scias, an 2654 III | difficultas sola circumstat: nam merenti gratias agere facile est, 2655 LXX | posteros habere nobiles mererentur, quam eorum, qui parentes 2656 XIV | nomenque Germanici iam tum mererere, quum ferociam superbiamque 2657 XXX | Hinc pars magna terrarum, mergi palanti amne consueta, alto 2658 LIII | imperatorem, si priores secus meriti reprehendantur. Nam quum 2659 LXXII | tuae virtutis tuorumque meritorum voces fuerunt: quas nulla 2660 XXVI | principe immortalitatemque merituro impendii genus dignius, 2661 LXXXVIII| tamen. Scias neminem ante meruisse, quod non erat excogitandum, 2662 LXXXVIII| erat excogitandum, si quis meruisset. An satius fuit, FELICEM 2663 LXXXIX | per filium, quam si ipsi meruissetis. ~ 2664 XXXI | de campis illa subvecta messis, quave in Aegypti parte 2665 LXXXVIII| sapientia Laelii, pietate Metelli monstrabantur. Quae simul 2666 LXXXVIII| non tua fortuna, sed sua, metiantur: et tanto magis digni, quibus 2667 XXXVI | litigatoris amplitudine metiaris. Sors et urna fisco iudicem 2668 XVIII | commilitonum manus ferrumque metuebant. ~ 2669 LXXXV | amicitia, cuius in locum migraverant assentationes, blanditiae, 2670 XVIII | timebant. Iidem ergo torpere militaria studia, nec animos modo, 2671 XIII | illa meditatione campestri militaribus turmis imperatorium pulverem 2672 LXXXIX | quum illum tribunum, illum militem tuum, tantum imperatorem, 2673 XV | prospexisse castra, brevemque militiam quasi transisse contentus, 2674 XIII | susciperes, alacer virtute militum et laetus, quoties aut cassidi 2675 XLVII | gradus: superatisque iam mille liminibus, ultra semper 2676 XVI | aliquando Capitolium non mimicos currus, nec falsae simulacra 2677 LVI | vestigio premere? imminere minacibus ripis tutum quietumque; 2678 XLVIII | Obversabantur foribus horror et minae, et par metus admissis et 2679 XVII | tuorum, sed etiam oculorum minarumque coniectum toto campo, totoque 2680 LV | magis laudatur, quam quibus minime necesse est. Praeterea, 2681 LII | flammis; ut ex illo terrore et minis in usum hominum ac voluptates 2682 VIII | illud imperium; Nerva tantum minister fuit: teque qui adoptaret, 2683 LXXXIX | coelum alteri dederit: non minor tamen vestra laus, quod 2684 LXXXIII | publicum profers; sed non minora ea, quae limine tenes. Est 2685 LIX | interpretationem habet, tanquam minorem putes. Tu quidem ut maximum 2686 XV | visere, visendum tradere minoribus suis gestient, quis sudores 2687 XCI | concordiae nostrae gloriam minuat, ac perinde sit mirum, si 2688 LXII | quum publicis sumptibus minuendis optimum quemque praeficeret, 2689 XXXVIII | Imperator, mansuetudine tua, minuere orbitatis iniurias, nec 2690 LXXIV | non opes tuas, sed animum mirabamur. Est enim demum vera felicitas, 2691 LXXXII | crescentia laboribus membra mirabor. Video enim iam inde antiquitus 2692 XLIX | suavitatem tuam iucunditatemque miramur: quibus nulla satietas adest, 2693 LXIV | turba commoverat, quum tu, mirantibus cunctis, accedis ad consulis 2694 LXIII | sequerentur boni principes, mali mirarentur. Vidit te populus Romanus 2695 XXII | noscere, ostentare iuvenes, mirari senes; aegri quoque, neglecto 2696 XXVIII | vero iam satis veneratus miratusque sim, quod tantam pecuniam 2697 XIII | imperatorium pulverem sudoremque misceres, nihil a ceteris, nisi robore 2698 XIX | imperatorem commilitonemque miscueras, ut studium omnium laboremque, 2699 XXIV | spatium. Iunxisti enim ac miscuisti res diversissimas, securitatem 2700 XXIX | diversasque gentes ita commercio miscuit, ut, quod genitum esset 2701 LIV | LIV. ~Et quis iam locus miserae adulationis manebat ignarus, 2702 XXXIII | spectatore spectaculum factus, miseras voluptates unco et ignibus 2703 XXXI | recepit frumenta, quae miserat, deportatasque messes revexit. 2704 LXXII | expresserint. Habent sua verba miseri, sua verba felices: utque 2705 IX | usus, quum ad exercitum miserit; nihilque interesse, ire 2706 XCIV | clara iudicii tui signa misisti, quum proficiscenti ad exercitum 2707 IX | praesideret, Germanici nomen hinc missum? nihil ipsum, ut imperator 2708 LXXX | omnibus cognitionibus, quam mitis severitas, quam non dissoluta 2709 VI | captus, inclusus: ablata mitissimo seni servandorum hominum 2710 XXXI | et qualia solent venire, mittantur; conversoque munere maris, 2711 LXXV | oblivio, et in publica acta mittenda, et incidenda in aere censuistis. 2712 LXVII | in consilium de te deos mittis; exigisque, ut sententiam 2713 XXIV | cupiditates nostras libidinesque moderantur, nobiscum tamen et inter 2714 IV | Utrumque, Caesar Auguste, moderate, et quod alibi tibi gratias 2715 LX | consulatum, ut daret. Noverat moderationem hominum, noverat pudorem, 2716 III | meam ad modestiam Principis moderationemque submittam, nec minus considerabo, 2717 LVII | Papyriis etiam et Quinctiis moderatior Augustus, et Caesar, et 2718 XIII | audebant iam:) quum spectator moderatorque ineuntium certamina virorum, 2719 X | potestatem tuam fortunamque moderatus es! Imperator titulis et 2720 XX | patriae. Iter inde placidum ac modestum, ut plane a pace redeuntis. 2721 LV | et incolumi, nunquam nisi modici honores, saepius nulli decernerentur. 2722 LXXVI | Ipsius quidem officium tam modicum, tam temperatum, ut antiquus 2723 LIV | ludibrium effeminatis vocibus, modis, gestibus, frangerentur? 2724 XLVI | fiunt, hic tenendus est modus, ut appareat, auctorem displicuisse, 2725 XVIII | exercitationibus, arma, moenia, viros aptant. Quippe non 2726 LV | reges hostemque victorem moenibus depulerunt: hic regnum ipsum, 2727 XXXIV | generis humani securitate, moereret. ~ 2728 XCV | si malis temporibus inter moestos et paventes, bonis inter 2729 XXVIII | nec ut tristes hominum moestosque sermones laetiore materia 2730 XLIV | velit. Quis enim curae tuae molem sponte subeat? quis comparari 2731 XXXII | principis benignitate contentum, molli gremio semina recondat, 2732 LXXXII | non fortunae indulgentia molliat, non copiae principales 2733 XXX | detinenti solo placido se mollique lapsu refugum abstulerat, 2734 XXXIII | nec quod animos virorum molliret et frangeret, sed quod ad 2735 LXVIII | focisque sermones! Scires mollissimis illis auribus parci. Et 2736 LVI | praetervehi debeat? Quod momentum, quod immo temporis punctum, 2737 XXVI | edocere: reddebant illi, quae monebantur. Ac plerique irritis precibus 2738 LXVI | periculis facta prudentia monebat, ut a republica (erat autem 2739 XCV | quantum debeam, publicis etiam monimentis continetur. Vos mihi in 2740 XXIII | decora honore nominum sine monitore signares; gratum, quod tantum 2741 LXXVI | aves, revererique numinum monitus. Nemo proturbabatur, nemo 2742 XLII | dominorum servos subornantem, monstrantemque crimina, quae tanquam delata 2743 XCIV | in consilio sis eligenti, monstresque aliquem, quem adoptari in 2744 XVI | immensis, seu praecipiti monte defenditur, omnia haec tam 2745 LXXXII | detorqueant; tunc ego, seu montibus, seu mari exerceatur, et 2746 LXXXI | feras, superare immensa montium iuga, et horrentibus scopulis 2747 LXXV | principum tantum eiusmodi genere monumentorum mandari aeternitati solebant: 2748 LXIII | comitiorum, nec iam irridendam moram: consulque sic factus es, 2749 XXVII | horret; nec inter insanabiles morbos principis ira numeratur. 2750 XLIII | principi, si herede illo mori homines velint, quam si 2751 X | divinum et immortale factum mortale faceret. Deberi quippe maximo 2752 LV | minus mirum videtur, quod mortales istos caducosque titulos, 2753 LIII | vitamque eius carpi, qui mortem ulciscebatur: nec ut in 2754 XXXIII | pulchra vulnera contemptumque mortis accenderet: quum in servorum 2755 V | ego illum ipsum furorem motumque castrensem reor exstitisse, 2756 XL | et quadrupli irrogatione mulctaret: tu nihil referre iniquitatis 2757 LXXXIV | admirabilius existimandum est, quod mulieribus duabus in una domo, parique 2758 XXXII | gremio semina recondat, multiplicata restituat. Non equidem reposcimus 2759 LXVI | Erant sub oculis naufragia multorum, quos insidiosa tranquillitate 2760 LXXXV | facilius est, unum amare, quam multos: deinde, quia tibi amicos 2761 LXXX | esse crediderim, quae ipse mundi parens temperat nutu, si 2762 XXXVIII | reservavit. Statim ergo muneri eius liberalitas tua adstruxit, 2763 XLVIII | immanissima bellua plurimo terrore munierat: quum velut quodam specu 2764 XXV | disiunctissimas terras munificentiae ingenio velut admovere, 2765 XLIX | inexpugnabile munimentum, munimento non egere. Frustra se terrore 2766 XLIX | inaccessa, hoc inexpugnabile munimentum, munimento non egere. Frustra 2767 XIV | montes, nisi his comparentur, muniunt dirimuntque. Per hoc omne 2768 LIV | adulationum, sed ad usum munusque iustitiae convenimus, hanc 2769 XIII | veteranorum aliquis, cui decus muralis aut civica, sed Graeculus 2770 XLIX | quibus sibi parietibus et muris salutem suam tueri videbatur, 2771 L | animo ab interitu vindicare. Muta quidem illa et anima carentia, 2772 LXXVI | et attoniti ipsam illam mutam ac sedentariam assentiendi 2773 LVI | quibus erat moris paludamento mutare praetextam, ignotasque terras 2774 LII | hominum ac voluptates ignibus mutarentur. Simili reverentia, Caesar, 2775 XV | equos, quoties emerita arma mutasti! Veniet ergo tempus, quo 2776 XII | proximo tu, non secus ac si mutatae temporum vices essent, illi 2777 XC | tamen promovere vellet: quia mutati seculi signum et hoc esset, 2778 LXXXI | instar refectionis existimas mutationem laboris. Quae enim remissio 2779 XXXVI | addita est ultio, solumque mutatum, quod iam non delatores, 2780 XXIV | nihil in ipso te Fortuna mutavit. Liberum est, ingrediente 2781 LXVII | exigisque, ut sententiam suam mutent, si talis esse desieris, 2782 LXII | quodque maximum amoris mutui signum est, eosdem amamus. 2783 XLIX | peregrinae superstitionis mysteria, aut obscena petulantia, 2784 LXXXII | deferentia, lustrare navigiis, nandoque superare. Nec vero laudaverim 2785 LVI | te laudasse videatur, qui narraverit fidelissime? Quo fit, ut 2786 V | secundis, ex adversis secunda nascantur. Occultat utrorumque semina 2787 XXVIII | replebuntur; ex his quandoque nascentur, quibus alimentis opus non 2788 LXXXIV | institui, aut feliciter nasci. Nihil est tam pronum ad 2789 LXXXIV | praesertim: ea porro maxime nascitur ex coniunctione, aliter 2790 XCII | mensem attribuisti, quem tuus natalis exornat, quam pulchrum nobis! 2791 XXXI | Superbiebat ventosa et insolens natio, quod victorem quidem populum, 2792 XXIX | esset usquam, id apud omnes natum esse videretur. Nonne cernere 2793 LXVI | creditum est. Erant sub oculis naufragia multorum, quos insidiosa 2794 LXXXII | alienumque rectorem, velut capta nave, sequeretur. Nec deformitate 2795 XXXI | in suo flumine, in suis navibus vel abundantia nostra vel 2796 LXXXII | ac deferentia, lustrare navigiis, nandoque superare. Nec 2797 LXXXII | immotus, religato revinctoque navigio, non secus ac piaculum aliquod, 2798 LI | his, quae princeps tanquam necessaria reliquit. Praeterea pater 2799 XXXI | sciat, se non esse Populo R. necessariam, et tamen serviat. Post 2800 VII | possis esse contentus quasi necessario herede, sed principem civibus 2801 LXI | vis, ut indulgentia tua necessitates aemuletur. Modo praetextas 2802 XXXI | torquebatur; quum pariter a te necessitatibus eius pudorique subventum 2803 XXXVII | piaculo quodam sanctissimas necessitudines velut intercedente Vicesima 2804 XXXIX | capessite civitatem, neminem hoc necessitudinis abruptum, velut truncum 2805 VII | adoptabat, cognatio, nulla necessitudo, nisi quod uterque optimus 2806 LXIII | polluere, sacratumque campum nefario auderent contaminare vestigio? 2807 XXXIX | renasci iubere; deferre, quod negabatur, atque id praestare cunctis, 2808 XII | Rogant, supplicant; largimur, negamus, utrumque ex imperii maiestate: 2809 XXXIX | tam praestandi animo, quam negandi. Ex quo intelligi potest, 2810 LXXXVI | iniunxeris, ne quid amico negares. Dimisisti optimum virum 2811 XII | non audent queri, quibus negatum est. An audeant, qui sciant, 2812 XCIV | adoptato; aut, si hoc fato negatur, in consilio sis eligenti, 2813 XXVI | frustraque proceres, plebe neglecta, ut defectum corpore caput 2814 XXII | mirari senes; aegri quoque, neglecto medentium imperio, ad conspectum 2815 LXX | reddet. Ita eadem illa seu negligentia, seu malignitas principum, 2816 LXVII | deorum quidem aut iram aut negligentiam deprecor: quaeso immo et 2817 LXXVI | consularia officia abigere, negligere, contemnere solebat. Ille 2818 LV | demolitur et obscurat oblivio, negligit carpitque posteritas: contra, 2819 XCIV | regit, primum, ut illum nepotibus nostris ac pronepotibus 2820 XXXIX | utque avus, avia, in neptis nepotisque, et invicem illi, servarentur 2821 XXXIX | soror, utque avus, avia, in neptis nepotisque, et invicem illi, 2822 X | Populique consensum. Non unius Nervae iudicium illud, illa electio 2823 IX | eras imperator, et esse te nesciebas. Ut vero ad te fortunae 2824 LXX | enim: si quid bene fecero, nesciet Caesar; aut si scierit, 2825 VI | quidem adoptari merebare; sed nescissemus, quantum tibi deberet imperium, 2826 IX | Magnum videretur, si dicerem, Nescisti te imperatorem futurum: 2827 XCI | aequaveris. Merito nec ne, neutram in partem decernere audeamus; 2828 LXXII | inventio, alia gaudentium; neutrum simulationes expresserint. 2829 XXXI | vel fames esset. Refudimus Nilo suas copias: recepit frumenta, 2830 XXXI | desidem Aegyptum cessantemque Nilum non sensisset urbis annona: 2831 LVIII | esses, quoties senator tuus: nimia modestia istud, etiam privatus, 2832 XLV | praeterea uno aut altero, (et nimis dixi,) vitiis potius civium, 2833 LI | nutantia. Satis est tibi, nimiumque, quum successeris frugalissimo 2834 LXXV | At qua contentione, quo nisu, quibus clamoribus expostulatum 2835 L | et laetari videntur, quod niteant, quod frequententur, quod 2836 LXXVIII | Itaque optimum quemque niti et contendere decet, ut 2837 LXVIII | si forte aliquos flumina, nives, venti praepedissent, statim 2838 LXIX | deberetur, offerres? Tandem ergo nobilitas non obscuratur, sed illustratur 2839 L | Ergo in vestigia sedesque nobilium immigrant pares domini, 2840 XXXV | innocentissimus quisque, tunc nocentissimus affigeretur; quumque insulas 2841 XLIV | satis abundeque, si non nocet: his honores, his sacerdotia, 2842 LXVII | Conscripti, haec diebus ac noctibus agitare secum videtur? Ego 2843 LXIII | stuprorum sibi incestarumque noctium conscii, auspicia polluere, 2844 V | est. Nam ipse intelligere nolebas: recusabas enim imperare, 2845 XX | futuri principes, velint nolint, sciant tamen, propositisque 2846 LIV | vis, velle, quae non vis, nolle credamus. Incipimus inde, 2847 VI | postremo coactus princeps, quos nollet, occidere, ut daret principem, 2848 LIV | tantus fuit, ut crederetur noluisse decerni. Quod ego titulis 2849 LXXI | quum candidatis, ut quemque nominaveras, osculo occurreres! devexus 2850 XXIII | equestris ordinis decora honore nominum sine monitore signares; 2851 | nonnulla 2852 LXXXV | potest tamen odio esse nonnullis, etiamsi ipse non oderit: 2853 LXXXIII | recludit, omniaque arcana noscenda famae proponit atque explicat. 2854 XXII | spectaculo impleret. Te parvuli noscere, ostentare iuvenes, mirari 2855 XVII | indecora nominibus corpora noscitare. Videor intueri immanibus 2856 LXXII | amavimus, ut haec fateremur? Nosti necessitatem servitutis: 2857 LXXIII | Comprobasti et ipse acclamationum nostrarum fidem lacrymarum tuarum 2858 XCI | similis repulsae mora, in notam quandam pudoremque vertissent. 2859 XXIX | aluit, quod annus tulit: nec novis indictionibus pressi ad 2860 X | operi hanc venerationem, ut novissimum esset, auctoremque eius 2861 LV | amore. Simul quum iampridem novitas omnis adulatione consumpta 2862 LV | consumpta sit, non alius erga te novus honor superest, quam si 2863 XXXIV | victimae, supra sanguinem noxiorum, ad lenta supplicia gravioresque 2864 XXXIII | quum in servorum etiam noxiorumque corporibus amor laudis et 2865 XXX | incanduit. Frustra tunc Aegyptus nubila optavit, coelumque respexit, 2866 XXXIV | scopulis reservassent, hic nuda saxa et inhospitale litus 2867 XLVII | magis publica, magis omnium. Nullae obices, nulli contumeliarum 2868 LXII | clandestinas existimationes, nullisque magis quam audientibus insidiantes 2869 XLIX | parcus et brevis somnus, nullumque amore nostri angustius tempus, 2870 LXXX | mortalium inter divina opera numerare dignatus est: qua nunc parte 2871 XXVII | insanabiles morbos principis ira numeratur. Magnum quidem est educandi 2872 LIV | accidisset. De ampliando numero gladiatorum, aut de instituendo 2873 XCV | inter securos gaudentesque numeror; si denique in tantum diligo 2874 LXXI | mandasses, omnes comitatis numeros obibas. Atque etiam, quum 2875 XXVIII | XXVIII. ~Alio me vocat numerosa gloria tua: alio autem? 2876 XXXIX | beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam. 2877 LI | adiecisti. Auxeras enim numerum eius congiarii facilitate, 2878 V | et tandem exorata terris numina, dedissent. An fas erat, 2879 I | rectores terris, an aliquo numine darentur: principem tamen 2880 II | Nusquam ut deo, nusquam ut numini blandiamur: non enim de 2881 LXVII | principe aliter vixisse. Nuncupare vota et pro aeternitate 2882 XCIV | votis, quae ipse pro se nuncupari iubet, oro et obtestor, 2883 XLIII | nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia ipse meruisti. 2884 LXVIII | illucescat dies, quo pro te nuncupet vota non utilitas nostra, 2885 XXX | adversorum fuit spatium, quam dum nuntiat. Tam velox, Caesar, potentia 2886 V | volatus avium consulentibus nuntiavit: tibi ascendenti de more 2887 LXX | magistratibus nostris semper haec nunties, nec poenis malorum, sed 2888 LXVIII | Tuam securitatem non mora nuntiorum, non literarum tarditas 2889 IX | vero ad te fortunae tuae nuntius venit, malebas quidem hoc 2890 LXXXII | deorum liberos, nec dignitate nuptiarum magis quam his artibus inclaruisse. 2891 LI | securae domus, nec iam templa nutantia. Satis est tibi, nimiumque, 2892 V | nisi periculo patriae, et nutatione reipublicae. Obstinatum 2893 XXVI | ut defectum corpore caput nutaturumque instabili pondere, tuetur. 2894 XXVII | catuli, sanguine et caedibus nutriuntur: quodque gratissimum est 2895 IV | oporteret, cuius ditione nutuque maria, terrae, pax, bella 2896 LXI | paullo ante dimissi fasces oberrabant: utriusque solemnis ille 2897 XLIX | petulantia, mensis principis oberrat: sed benigna invitatio, 2898 LXXI | omnes comitatis numeros obibas. Atque etiam, quum suffragatores 2899 LXXVII | LXXVII. ~Nam comitia consulum obibat ipse; tantum ex renuntiatione 2900 XLVII | publica, magis omnium. Nullae obices, nulli contumeliarum gradus: 2901 XXXIII | Nemini impietas, ut solebat, obiecta, quod odisset gladiatorem: 2902 XXVIII | tumentibus plebis animis obiectabant, id tu tam innocens populo 2903 XLIX | eructans, non tam apponis, quam obiicis cibos, quos dedigneris attingere, 2904 LIX | te omne munus consulis obiisse; sed audimus. Diceris iustissimus, 2905 LXXXI | illi quoque principes, qui obire non poterant: usurpabant 2906 XXXIII | est, quod postulabatur: oblatum, quod non postulabatur. 2907 XCI | sed temporibus diversis obligantur: nos duos consulatus accipimus 2908 XC | ambos tamen aequaliter obligasset. Utrumque nostrum ille optimi 2909 VI | fecisti, immo ultro dantem obligasti: communicato enim imperio, 2910 XC | publice magis, quam privatim, obligatos putent. Ut enim malos principes 2911 LX | insolitum est, ut se putet obligatum, aut, si putet, amet. Debes 2912 XXVIII | est; populusque Romanus obligatus a tribunali tuo, non exoratus 2913 LX | nisi ut semper obliges, obligeris; incertumque facias, utrum 2914 LX | benignitati precer? nisi ut semper obliges, obligeris; incertumque 2915 VIII | Nerva, si adoptasset alium. Oblitine sumus, ut nuper post adoptionem 2916 LIV | nunc quis nostrum, tanquam oblitus eius, de quo refertur, censendi 2917 LXXXVII | taedium praesentia, nemo in oblivionem absentia veniat. Tenet quisque 2918 LXIX | magna nomina ex tenebris oblivionis, indulgentia Caesaris, cuis 2919 XLIX | superstitionis mysteria, aut obscena petulantia, mensis principis 2920 LV | etiam templaque demolitur et obscurat oblivio, negligit carpitque 2921 LXIX | Tandem ergo nobilitas non obscuratur, sed illustratur a principe: 2922 XIX | exilia validiorum exortus obscuret: similiter Imperatoris adventu 2923 LXXII | convertere debeamus? deos denique obsecrare, ut omnia, quae facis quaeque 2924 LXVI | promissis freti et innixi, obsepta diutina servitute ora reseramus, 2925 XXXI | nec maligna tellus, et obsequens Nilus Aegypto quidem saepe, 2926 IX | non erat liberum. Annon obsequereris principi civis, legatus 2927 XVI | et tam confessa hostium obsequia, ut vincendus nemo fuerit. 2928 LIV | constantia nostra: tibi obsequimur, quod in curiam non ad certamen 2929 LXV | Caesari attendant? Iurat observantibus his, quibus idem iurandum 2930 XXVI | Adventante congiarii die, observare principis egressum in publicum, 2931 XL | tota funeri serviet. Nemo observator, nemo castigator adsistet. 2932 VI | et parens generis humani, obsessus, captus, inclusus: ablata 2933 XII | victoriis maria. Accipimus obsides ergo, non emimus: nec ingentibus 2934 LXXIX | exclusa legationum turba non obsidet. ~ 2935 LXXXI | campis irruptio ferarum, et obsidione quadam liberatus agrestium 2936 IV | Enituit aliquis in bello, sed obsolevit in pace: alium toga, sed 2937 XCI | quandam pudoremque vertissent. Obstat verecundia, quo minus percenseamus, 2938 V | et nutatione reipublicae. Obstinatum enim tibi non suscipere 2939 LX | cura, utriusque vigilantia obstrictus es, Caesar. Sed in principe 2940 XLIX | angustosque per aditus et obstructos, non secus ac per apertas 2941 XLI | maxime avaris adulationibus obstructus est aditus. Silent ergo 2942 XLV | tuum propositum, tui actus obtinebunt. Nam vita principis censura 2943 XXXVIII | parentes in liberorum bonis obtinere. Cur enim posteris amplior 2944 LXXXIX | proximam tamen sideribus obtines sedem) quantam percipis 2945 LV | arcet ac submovet; sedemque obtinet principis, ne sit domino 2946 LXXXIV | privatae, quae non desierunt. Obtulerat illis senatus cognomen Augustarum, 2947 XLI | donativum reddidisse, congiarium obtulisse, delatores abegisse, vectigalia 2948 XL | pecunia ex hereditate alicuius obvenerit, securus habeat quietusque 2949 XLVIII | strages caedesque proferret. Obversabantur foribus horror et minae, 2950 XXXIX | eripere tot beneficiorum occasiones, tam numerosam obligandi 2951 XXIX | hostis mari, Oriens triumphis Occidensque lustratus. Nec vero ille 2952 XXXII | alternis commeatibus orientem occidentemque connectit, ut, quae ubique 2953 VI | coactus princeps, quos nollet, occidere, ut daret principem, qui 2954 V | adversis secunda nascantur. Occultat utrorumque semina deus, 2955 LXXXIII | quod nihil tectum, nihil occultum esse patitur: principum 2956 XLIX | te ad clandestinam ganeam occultumque luxum refers. Ergo non aurum, 2957 L | quae priores principes occupabant, non ut ipsi fruerentur, 2958 LIX | quam quum dare possent, occuparint; adscendere curulem, quam 2959 LXXXII | adeo dissolutus, cuius non occupationibus aliqua species severitatis 2960 XXV | ne quis aeger, ne quis occupatus, ne quis denique longe fuisset: 2961 X | ille tantum iure principis occupavit, primusque fecit, quod omnes 2962 LXXIX | etiam civitatum precibus occurat. Nulla in audiendo difficultas, 2963 XXIV | publicum principe, subsistere, occurrere, comitari, praeterire: ambulas 2964 LXXI | quemque nominaveras, osculo occurreres! devexus quidem in planum, 2965 XXIII | pateretur, incederes; quod occursantium populus te quoque, te immo 2966 XLVIII | et exclusis. Ad haec ipse occursu quoque visuque terribilis: 2967 XVII | telorum tuorum, sed etiam oculorum minarumque coniectum toto 2968 LXII | hic senatui carus est. Oderat, quos nos amaremus; sed 2969 XXXVII | civitasque Romana instar erat odii et discordiae et orbitatis, 2970 XXXIII | ut solebat, obiecta, quod odisset gladiatorem: nemo e spectatore 2971 XLIII | furor confugit: nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia 2972 XVIII | aut amari timet: et inde offensae gratiaeque pariter securi, 2973 LXIX | sed antequam deberetur, offerres? Tandem ergo nobilitas non 2974 XLIV | sacerdotia, his provincias offers: hi amicitia tua, hi iudicio 2975 LXX | quaesita virtute dignitas offertur. Patet enim omnibus honoris 2976 LIV | honores, qui tibi a nobis offeruntur, aut delibare parcissime, 2977 LXXXVI | suscepti, ita maiore depositi officii gloria fruitur: tu autem 2978 XCV | modestiae; vos in istis officiis etiam, quae e studiis nostris 2979 XCI | biennium compleramus in officio laboriosissimo et maximo, 2980 XCII | accipiet: nos inter secunda omina, et vota certantia, quae 2981 LVI | nihil velandum est, nihil omittendum est. Quid est enim in principatu 2982 IV | concentus omnium laudum omnisque gloriae contigit! Ut nihil 2983 XXXVII | XXXVII. ~Onera imperii pleraque vectigalia 2984 XXIV | XXIV. ~Onerasset alium eiusmodi introitus; 2985 LXXIII | senatus saepe viderunt. Onerasti futuros principes: sed et 2986 XL | XL. ~Carebit onere Vicesimae parva et exilis 2987 LXXVIII | loqueris, et nos loqui vis. Onerosa erit modestiae illorum tertii 2988 XCIII | Non consilium nostrum, non operam subtrahamus, nec disiunctos 2989 X | faceret. Deberi quippe maximo operi hanc venerationem, ut novissimum 2990 XVIII | pariter securi, instant operibus, adsunt exercitationibus, 2991 XXIII | tuum praecipuam voluptatem operis sui percepisse crediderim. 2992 XLIII | munera illitos cibis hamos, opertos praeda laqueos, aemulabantur; 2993 XVII | ipse perfoderis. Nec tibi opima defuerint, si quis regum 2994 XXXVIII | patris fuisset: intuitus, opinor, vim legemque naturae, quae 2995 XLVI | Utrumque recte: nam et restitui oportebat, quos sustulerat malus princeps; 2996 XC | tum praecipue consules, oportere sic affici, ut se publice 2997 IV | qualem quantumque esse oporteret, cuius ditione nutuque maria, 2998 V | V. ~Talem esse oportuit, quem non bella civilia 2999 LXIII | comitiorum suorum nuntios opperiebantur? Alii sane pervigiles et 3000 XXII | instabile vestigium caperet; oppletas undique vias, angustumque 3001 VI | pessimum exemplum, ut optimum opponeretur: postremo coactus princeps, 3002 XV | gentium, regionum situs, opportunitates locorum, et diversam aquarum 3003 XVII | campo, totoque exercitu opposito, perhorrescat. Meruisti 3004 V | bella civilia nec armis oppressa respublica, sed pax, et 3005 LXVII | superstites reipublicae optabant, faciebantque: tibi salus 3006 X | resistere atque etiam senescere optabas: privatus tibi videbaris,