| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Gaius Plinius Cecilius Secundus Panegyricus Traiano IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Cap.
3507 L | procumbunt. Datur intueri pulcherrimas aedes, deterso situ auctas 3508 XXXIII | et frangeret, sed quod ad pulchra vulnera contemptumque mortis 3509 LI | immensum latus Circi templorum pulchritudinem provocat, digna populo victore 3510 LXXXVIII| cui plus invidiae, quam pulchritudinis inest. Adoptavit te optimus 3511 LXIV | imperatore? Nescio iam, nescio, pulchriusne sit istud, quod praeeunte 3512 XC | malos principes rectius pulchriusque est ex communibus iniuriis 3513 LVIII | annus: sic olim servitus pulsa, privata fastis nomina induxit. 3514 LXXXV | servi videbantur? Tu hanc pulsam et errantem reduxisti: habes 3515 XI | contemserantque; quoniam imperatoris pulsi fugatique non aliud maius 3516 LXXXII | et silentium ferre, non pulsum saltem fragoremque remorum 3517 XXIX | minus addidit gloriae, quam pulsus ambitus campo, exactus hostis 3518 XIII | militaribus turmis imperatorium pulverem sudoremque misceres, nihil 3519 VIII | genialem torum, sed ante pulvinar Iovis optimi maximi, adoptio 3520 XI | putant. Sed licet illum aris, pulvinaribus, flamine colas; non alio 3521 XXXV | convulnerandam praebeant punctis, et notas suas rideant; 3522 LVI | momentum, quod immo temporis punctum, aut beneficio sterile, 3523 XLVII | temporum immanitas exsiliis puniebat, quum sibi vitiorum omnium 3524 XLII | crimina, quae tanquam delata puniret magnum et inevitabile, ac 3525 III | existimari, qui delubris eorum puram castamquem mentem, quam 3526 LXI | rursus curulis, rursusque purpura: ut olim, quum hostis in 3527 LVIII | possidere, summumque illud purpurae decus non nisi praecerptum 3528 XXXVII | affinitatum damno bene compensari putarent; sed iis maxime debebat 3529 X | magis parendum imperanti putares, efficiebatur eo, quod ab 3530 XXI | agnosceris! Eosdem nos, eundem te putas: par omnibus, et hoc tantum 3531 LXIV | consulatum non recusare? Non putassemus istud facturum te fuisse, 3532 LXX | Hoc senatui allegandum putasti. Cur enim te principe, qui 3533 XCV | ut candidatum consulatus putem. ~ 3534 XCIII | adstrictos et devinctos putemus; eundemque locum laboris 3535 XC | quam privatim, obligatos putent. Ut enim malos principes 3536 XIV | interiacentis soli, tum Pyrenaeus, Alpes, immensique alii 3537 XXII | importari solebant: non dico quadriiugo curru, et albentibus equis, 3538 XL | tarditatemque solvendi dupli vel et quadrupli irrogatione mulctaret: tu 3539 VII | tantum intra domum tuam quaeras? non per totam civitatem 3540 LXXXI | colligerent. Huic par capiendi quaerendique sudor, summusque et idem 3541 X | quandoque inter posteros quaereretur, an illud iam deus fecisset. 3542 XVI | idcirco ex occasione omni quaeris triumphos. Non times bella, 3543 L | princeps in haec eadem dominos quaerit, ipse inducit: ipsos illos 3544 IV | humanitate captavit: ille quaesitam domi gloriam in publico, 3545 LXVII | aut negligentiam deprecor: quaeso immo et obtestor, ne unquam 3546 LXX | Praefuerat provinciae quaestor unus ex candidatis, inque 3547 IV | Conscripti, tacitus agitavi, qualem quantumque esse oporteret, 3548 XLIV | assequutos vident, consectantur: qualesque sunt illi, tales esse et 3549 XXXI | hinc plena et onusta et qualia solent venire, mittantur; 3550 LV | verecundiam tuam vicit, quae qualiaque decernimus nos, tu non recusas! 3551 XXXIX | deficientis affinitatis gradus, a qualibet quantitate Vicesimam inferre 3552 XLV | quam qui cogit. Flexibiles quamcunque in partem ducimur a principe, 3553 | quamdiu 3554 XVII | proxima moderatione, ut, quandocunque te vel inferre vel propulsare 3555 LXXXII | avocamentum huius, quae quantaeque sint illae seriae et intentae, 3556 LX | magis sis approbaturus, quae quantaque fuerint, quae desiderabamus? 3557 XXXIX | affinitatis gradus, a qualibet quantitate Vicesimam inferre cogetur. 3558 XLIV | vita. Scis et expertus es, quantopere detestentur malos principes 3559 VIII | qua gloria laetus (nam quantulum refert, deponas, an partiaris 3560 IV | tacitus agitavi, qualem quantumque esse oporteret, cuius ditione 3561 LXXVIII | iustius senatus, ut susciperes quartum consulatum, et rogavit et 3562 XXIII | ultro clientibus salutatis quasdam familiaritatis notas adderes. 3563 XCIV | quum altissima quaeque quaterentur, hic, qui omnibus excelsior, 3564 LI | transvectione saxorum urbis tecta quatiuntur. Stant securae domus, nec 3565 XXXI | campis illa subvecta messis, quave in Aegypti parte alius amnis. 3566 XLVI | de nullo minus principe querantur homines, quam de quo maxime 3567 XLVI | Itaque nemo de severitate tua queritur, et liberum est queri. Sed 3568 LIV | principum immorarentur, quibuscumque censendi necessitas accidisset. 3569 XXXVIII | iactantia, et effusio, et quidvis potius, quam liberalitas 3570 XLI | est aditus. Silent ergo et quiescunt, et postquam non est, cui 3571 LXXIX | dedisset, otio tamen et quiete recreasset: hic consularibus 3572 XXIII | genus invaluisset, silentes quietosque lictores tuos subsequebare: 3573 XXXVI | cernere aerarium silens et quietum, et quale ante delatores 3574 LVI | imminere minacibus ripis tutum quietumque; quid, spernere barbaros 3575 XL | obvenerit, securus habeat quietusque possideat. Ea lex Vicesimae 3576 LVII | Tantone Papyriis etiam et Quinctiis moderatior Augustus, et 3577 LVII | Ita vero, quae civitas quinquies, atque etiam sexies, consules 3578 XXIX | horreis messes, nequidquam quiritantibus sociis auferuntur. Devehunt 3579 XXVII | sui parentumque poeniteat. Quocirca nihil magis in tua tota 3580 IX | mos a maioribus traditus, quodcunque imperator munus iniungeret, 3581 LXXXI | LXXXI. ~Quodsi quando cum influentibus 3582 | QUOMODO 3583 | quoniam 3584 XXXV | iratosque fluctus sequi, quoscunque in scopulos detulissent. 3585 LXXXVIII| hominum sine te recurret, quotiesque posteri nostri OPTIMUM aliquem 3586 XV | te commilitone censetur. Quotus enim quisque, cuius tu non 3587 LIX | semper et rumoribus credere. Quousque absentes de absente gaudebimus? 3588 XXXI | sciat, se non esse Populo R. necessariam, et tamen serviat. 3589 LII | praestitisset alius, illi iam dudum radiatum caput, et media inter deos 3590 XLI | ipsi sua sponte avidi et rapaces, et qui magistris non egerent: 3591 XLI | aliis quidem, quum omnia raperent, et rapta retinerent, ut 3592 XIV | potius (tanta velocitas erat) raperes: non vehiculum unquam, non 3593 LVII | iam gestum, extorqueret et raperet. Hoc ergo honore, quem et 3594 XLI | quum omnia raperent, et rapta retinerent, ut si nihil 3595 XXIX | Quippe non, ut ex hostico raptae perituraeque in horreis 3596 XXXIV | Congesti sunt in navigia raptim conquisita, ac tempestatibus 3597 XLI | retinerent, ut si nihil rapuissent, defuerint omnia? tibi, 3598 LVI | habitus, ac dissonae voces, raraque sine interprete oratio. 3599 LX | Caesar. Sed in principe rarum ac prope insolitum est, 3600 LX | consulem. His tot tantisque rationibus, quamquam multum reluctata 3601 XXXVII | esset in patris potestatem: ratus, improbe et insolenter ac 3602 LXXVIII | crede: quod non alia in re magis aut senatus exigere 3603 II | videatur. Quare abeant ac recedant voces illae, quas metus 3604 LXXXVI | recursum, nec sustinuit recedentem non etiam atque etiam votis, 3605 XXIII | circumstantium gaudia! quam recens clamor! quam similis illi 3606 XXXVIII | qui non habet luctus: nemo recentem et attonitam orbitatem ad 3607 XXXVII | etiamsi cognationum iura non recepissent, quum civitatem adipiscerentur, 3608 L | iam clarissimorum virorum receptacula habitatore servo teruntur 3609 XXXVI | cruentarumque praedarum saevum receptaculum, ac toto in orbe terrarum 3610 XXII | satis vixisse te viso, te recepto; alii, nunc magis esse vivendum, 3611 LVI | consulatum mirer, an non receptum? gestum non in hoc urbis 3612 LXI | modo gratulantes amici recesserant; revertantur. Hominisne 3613 LXIX | cum laetitia, alii cum spe recesserunt: multis gratulandum, nemo 3614 XXVIII | tribunali tuo, non exoratus recessit. Obtulisti enim congiarium 3615 LI | frugalissimo principi; mavis recidere aliquid et amputare ex his, 3616 XXVI | antequam te viderent adirentve, recipi, incidi iussisti: ut iam 3617 LXXVI | ceterum egressus, statim se recipiebat in principem, omniaque consularia 3618 LXXXII | quibus se in tale otium recipit, voluptates. Sunt enim voluptates, 3619 LXXXIII | ipsa intimosque secessus recludit, omniaque arcana noscenda 3620 V | ad ingressum tuum foribus reclusis, illa quidem ut tunc arbitrabatur, 3621 XXIX | auctoritate, consilio, fide reclusit vias, portus patefacit, 3622 IV | principes, quae facerent, recognoscerent; mali, quae facere deberent. 3623 LXXX | principis, atque etiam consulis, reconciliare aemulas civitates, tumentesque 3624 XXXII | contentum, molli gremio semina recondat, multiplicata restituat. 3625 LXXXVIII| vocare cogentur, toties recordabantur, quis meruerit vocari. ~ 3626 XLII | laudanda sint: grata sunt tamen recordantibus principem illum in capita 3627 LXXIX | dedisset, otio tamen et quiete recreasset: hic consularibus curis 3628 LXX | autem quamlibet sincera rectaque ingenia, etsi non detorquebat, 3629 XC | Ut enim malos principes rectius pulchriusque est ex communibus 3630 LXXXII | alienum cursum, alienumque rectorem, velut capta nave, sequeretur. 3631 I | dubium fuisset, forte casuque rectores terris, an aliquo numine 3632 XLIV | Amas constantiam civium, rectosque ac vividos animos non, ut 3633 LXXVIII | quam quod primum invenit recuperata libertas? Non est minus 3634 XXXVIII | curve non retro quoque recurreret aequitas eadem? Tu quidem, 3635 LXXXVIII| memoriae hominum sine te recurret, quotiesque posteri nostri 3636 LIX | augustiorem facias. Nam saepius recursare, ambiguam ac potius illam 3637 LXXXVI | si tamen ipse voluisset) recursum, nec sustinuit recedentem 3638 LIX | poteris, nisi aliquando et non recusa veris. Quum arcus, quum 3639 LX | proximo anno consulatus recusandi hanc praecipuam fuisse rationem, 3640 LXXXIV | pares se faciant, etiam dum recusant? ~ 3641 XVI | nec decertare cupere cum recusantibus: quorum alterum fortitudine, 3642 LV | Pulchrius hoc, Caesar, quam si recusares omnes: nam recusare omnes, 3643 LV | qualiaque decernimus nos, tu non recusas! ut appareat, non superbia 3644 LXXXVII | otio revoces, et quos otio reddas. Vos quoque, quos parens 3645 XXVI | blandasque voces edocere: reddebant illi, quae monebantur. Ac 3646 LXI | iidem homines consulatibus reddebantur. Tanta tibi benefaciendi 3647 XLI | collationes remisisse, donativum reddidisse, congiarium obtulisse, delatores 3648 XXIX | litoribus mare, litora mari reddidit, diversasque gentes ita 3649 XXIV | deprimis, nec osculum manu reddis. Manet Imperatori, quae 3650 XLIX | mutua voluptas? Non provocas reddisque sermones? Non ipsum tempus 3651 LXIX | auget, et maioribus suis reddit. Si quid usquam stirpis 3652 XLII | maiestatem vindicabant. Reddita est amicis fides, liberis 3653 LVIII | reserare: et hoc quoque redditae libertatis indicium fuit, 3654 XX | redeat, tanquam rationem redditurus; edicat, quid absumpserit. 3655 LX | iam urbi votisque publicis redditus, quid est, in quo magis 3656 XX | calculum ponere: sic exeat, sic redeat, tanquam rationem redditurus; 3657 XXVIII | nullam alimentis crudelitatem redemisti, nec tibi bene faciendi 3658 XXXI | inania et vacua et similia redeuntibus, hinc plena et onusta et 3659 XX | modestum, ut plane a pace redeuntis. Nec vero ego in laudibus 3660 XII | XII. ~At nunc rediit omnibus terror et metus, 3661 LXI | potestas? renovare gaudia, redintegrare laetitiam, nullamque requiem 3662 IX | interesse, ire legatum, an redire principem iubeat, nisi quod 3663 XLIII | illis ad te nisi gloria redit. Nam liberalitatem iucundiorem 3664 LXXVIII | ut libertatem revoces ac reducas. Quem ergo honorem magis 3665 LXXV | submovenda adulatio, sed non reducenda est. Certum est, et quae 3666 XXXVII | bonis filio tribuit, si modo reductus esset in patris potestatem: 3667 LXIII | somno hesternaque coena redundantes, comitiorum suorum nuntios 3668 LXII | gaudium magis, quam ad similes redundat: praecipue tamen ex horum 3669 XXXI | opibus, tua cura usque illuc redundavit, ut simul probaretur, et 3670 LXXXV | hanc pulsam et errantem reduxisti: habes amicos, quia amicus 3671 XV | tuos hauserit campus, quae refectiones tuas arbores, quae somnum 3672 LXXXI | negotiis paria fecisti, instar refectionis existimas mutationem laboris. 3673 LVI | iamdudum me non eligere, quae referam: propositum est enim mihi, 3674 XLVII | tranquillitatis exempla referantur. ~ 3675 XIV | indomitus semper indefessusque referebat; quum aliis super alias 3676 XLIII | secum, quidquid attingerant, referrent? ~ 3677 XXXII | necessitas posceret, transferret referretque! qui diremptam mari gentem, 3678 XLIX | ganeam occultumque luxum refers. Ergo non aurum, nec argentum, 3679 XXXI | plena horrea, quae non ipsi refersissent, quibus de campis illa subvecta 3680 XXII | milites peperissent. Videres referta tecta ac laborantia, ac 3681 LIV | tanquam oblitus eius, de quo refertur, censendi officium principis 3682 LXXVII | in tribunali, ut labore refici ac reparari videretur. Quis 3683 LIII | principatus parens noster reformet et corrigat. Alioqui nihil 3684 XLIV | quis comparari tibi non reformidet? Expertus et ipse es, quam 3685 LXIX | claritatis; hoc amplexatur, et refovet, et in usum reipublicae 3686 XVIII | castrorum lapsam exstinctamque refovisti, depulso prioris seculi 3687 XXXI | nostra vel fames esset. Refudimus Nilo suas copias: recepit 3688 XL | trucidatis sanguinem et bona refudisses! Vetuisti exigi, quod deberi 3689 XXX | placido se mollique lapsu refugum abstulerat, necdum satis 3690 LXXXVIII| horum consiliis, horum nutu regebantur: per hos audiebant, per 3691 IV | maria, terrae, pax, bella regerentur: quum interea fingenti formantique 3692 IX | amantissimum sui exercitum regeret, imperatorem non ab exercitu 3693 LV | discrepat caussa. Illi enim reges hostemque victorem moenibus 3694 XIV | labores duraque imperia regi suo indomitus semper indefessusque 3695 LVIII | Caesar, esset. Sic exactis regibus coepit liber annus: sic 3696 XXIV | non tua superbia, facit. Regimur quidem a te, et subiecti 3697 XXX | inundatione, id est ubertate, regio fraudata, sic opem Caesaris 3698 XV | stipendia decem mores gentium, regionum situs, opportunitates locorum, 3699 XCIV | si ex utilitate omnium regit, primum, ut illum nepotibus 3700 VII | imperator. Superbum istud et regium, nisi adoptes eum, quem 3701 LV | moenibus depulerunt: hic regnum ipsum, quaeque alia captivitas 3702 XXXVI | iudicem assignat: licet reiicere, licet exclamare: Hunc nolo, 3703 LX | adi. Quod enim interesset reipubliciae, si privatus esses, consulem 3704 LIV | tuae veritatique gratiam relaturi, ut te, quae vis, velle, 3705 XLVII | magis, quam reverentia, relegaret. At tu easdem artes in complexu, 3706 XIX | tanquam particeps sociusque relevares. Felices illos, quorum fides 3707 XXXIV | ageret duram et anxiam vitam, relictaque post tergum totius generis 3708 XXII | vias, angustumque tramitem relictum tibi; alacrem hinc atque 3709 LXXXII | inconcussus ipse et immotus, religato revinctoque navigio, non 3710 LXXVII | dabatur. Ibi vero quanta religio aequitatis! quanta legum 3711 LXV | In rostris quoque simili religione ipse te legibus subiecisti: 3712 LXIII | et sanctitas, ut te et religioni deorum et iudiciis hominum 3713 LXXIV | quemadmodum princeps? Civitas religionibus dedita, semperque deorum 3714 LXV | ignarus alioqui, nemini religiosius, quod iuraverit, custodiendum, 3715 LXVII | oculos dimoverent, teque relinquerent votis, quae non palam susciperentur. 3716 LXXXVII | orantibus requiem non te relinqui putes; qui semper invenias, 3717 LXXVII | illud et ab aliis exigat. Reliqua pars diei tribunali dabatur. 3718 XXXVIII | vocet, cogatque patrem, quid reliquerit filius, scire. Augeo Patres 3719 XXXV | Titi adstruxerat, nihil reliquisse tibi videbatur, qui tam 3720 VII | felicius tamen erat illud, quod reliquisti: sub bono principe privatus 3721 LII | hinc auro, hinc argento relucebat, seu potius polluebatur: 3722 LXXXI | fluctus, domitare ventos reluctantes, remisque transfretare obstantia 3723 LX | rationibus, quamquam multum reluctata verecundia Principis nostri, 3724 XLV | beneficiis potius, quam remediis ingenia nostra experiri 3725 XXX | aliquid seculo tuo passis, ad remedium salutemque sufficiat, ut 3726 XLI | cogitanti, eundem te collationes remisisse, donativum reddidisse, congiarium 3727 LXX | et accusandi necessitatem remisisti. Nam si profuerint, quibus 3728 LXXXI | domitare ventos reluctantes, remisque transfretare obstantia freta. ~ 3729 XXXVI | convulsum: nec poena cuiquam remissa, sed addita est ultio, solumque 3730 LXXXI | mutationem laboris. Quae enim remissio tibi, nisi lustrare saltus, 3731 XLIX | nostris coetuque consumis? non remissionibus tuis eadem frequentia, eademque 3732 LXXIX | consulem habere cupiamus. Remissius istud contenderemus, si 3733 XXXVII | illis irrogatum est, his remissum: videlicet, quod manifestum 3734 LXXVII | siquidem pleraque ad praetores remittebat, atque ita, ut collegas 3735 XLVIII | fuga et vastitas sequitur. Remoramur, resistimus, ut in communi 3736 LXXXII | pulsum saltem fragoremque remorum perpeti poterat, quin ad 3737 XXXIX | honestiores perfruentur. Ac ne remotus quidem, iamque deficientis 3738 XXXIX | atque connectere, et quasi renasci iubere; deferre, quod negabatur, 3739 LXI | ingenium est? hominis potestas? renovare gaudia, redintegrare laetitiam, 3740 LXIII | consulibus, a quibus consules renuntiabantur, exsilia et caedem machinabantur. 3741 LIX | principes doceas inertiae renuntiare, paullisper delicias differre, 3742 LXIII | honori tuo sperata suffragia, renuntiarique te consulem iussisse contentus, 3743 XCII | consules facti, tua voce renuntiati sumus: ut idem honoribus 3744 LXXVII | consulum obibat ipse; tantum ex renuntiatione eorum voluptatis, quantum 3745 LXXVII | tribunali, ut labore refici ac reparari videretur. Quis nostrum 3746 XLIV | incolumitatem turpitudine rependit? Salva est omnibus vita, 3747 VIII | gremio Iovis collocarat: quum repente solito maior et augustior, 3748 XXXVII | coegerunt. His Vicesima reperta est, tributum tolerabile 3749 I | Iove ipso coram ac palam repertus, electus est: quippe inter 3750 LXI | gratulationibus dare, neque alia repetendis consulatibus intervalla 3751 XXVIII | his castra, ex his tribus replebuntur; ex his quandoque nascentur, 3752 LV | non sis innocentium bonis repleturus. Stant igitur effigies tuae, 3753 LXXXIV | sed in iudiciis hominum reponant, magnisque nominibus pares 3754 XVI | veram ac solidam gloriam reportantem, pacem, tranquillitatem, 3755 XXXII | multiplicata restituat. Non equidem reposcimus foenus: putet tamen esse 3756 XXV | mediocris animi est, his potius repraesentare, quibus magis negari potest? 3757 LIII | si priores secus meriti reprehendantur. Nam quum de malo principe 3758 XXXV | tantum, sed in aeternum repressisti, in illa poenarum indagine 3759 LXXIII | imposuit? Nam quanto magis a te reprimebatur, exarsimus, non contumacia, 3760 LXXXIII | omni contagione vitiorum reprimis ac revocas, sed magnificentius, 3761 LV | fastidio te amplissimos honores repudiare, qui minores non dedigneris. 3762 XCI | et taedium, et similis repulsae mora, in notam quandam pudoremque 3763 LXX | hebetabat tamen misera, sed vera reputatio. Vides enim: si quid bene 3764 LXVI | obsepta diutina servitute ora reseramus, frenatamque tot malis linguam 3765 LVIII | aperire annum, fastosque reserare: et hoc quoque redditae 3766 XLVII | enim forum, quae templa tam reserata? Non Capitolium, ipsaque 3767 XXV | illibataque cogitationibus vestris reservari, quam carptim breviterque 3768 XXXIV | fluctus ac procellae scopulis reservassent, hic nuda saxa et inhospitale 3769 XXXVIII | benefaciendi materiam filio reservavit. Statim ergo muneri eius 3770 LXIX | stirpis antiquae, si quid residuae claritatis; hoc amplexatur, 3771 X | provexerat; tu adhuc in secundo resistere atque etiam senescere optabas: 3772 XLVIII | vastitas sequitur. Remoramur, resistimus, ut in communi domo, quam 3773 LXVI | frenatamque tot malis linguam resolvimus. Vis enim tales esse nos, 3774 XXIII | sensim et placide, et quantum respectantium turba pateretur, incederes; 3775 LXII | huic oculos intende: ne respexeris clandestinas existimationes, 3776 XIV | vehiculum unquam, non equum respexisti. Levis hic, non subsidium 3777 XXX | nubila optavit, coelumque respexit, quum ipse foecunditatis 3778 LXXVII | Adibat aliquis ut principem: respondebat, se consulem esse. Nullius 3779 LXXIX | audiendo difficultas, nulla in respondendo mora: adeunt statim, dimittuntur 3780 LXXIII | has sedes nobis quasi responsuras interrogemus, viderintne 3781 LVI | moderatione, et quanto plura adhuc restant! ut illud, quod secundum 3782 XXXII | semina recondat, multiplicata restituat. Non equidem reposcimus 3783 XLVI | pantomimos, quam a patre tuo, ut restitueret, exactum est. Utrumque recte: 3784 XLVI | Utrumque recte: nam et restitui oportebat, quos sustulerat 3785 XLVI | malus princeps; et tolli restitutos. In his enim, quae a malis 3786 LXXIII | quem modo extulerat. Inde resultantia vocibus tecta, nihilque 3787 LXI | Modo praetextas exuerant; resumant: modo lictores abire iusserant; 3788 LXVI | universos adhortatus es resumere libertatem, capessere quasi 3789 LXXIX | curis exsolutus, principales resumpsit; tam diligens temperamenti, 3790 XXII | non valetudo, non sexus retardavit, quo minus oculos insolito 3791 LXXXIII | inconsultius uxor assumpta, aut retenta patientius: ita foris claros 3792 XIX | te quisque, quam absente, retinebat: quin etiam plerisque ex 3793 XLI | omnia raperent, et rapta retinerent, ut si nihil rapuissent, 3794 LXXXVI | agitaverit secum, an gubernacula retorqueret: et fecisset, nisi quod 3795 XXXIV | intueri delatorum supina ora, retortasque cervices. Agnoscebamus et 3796 XVIII | gladios etiam incuria hebetari retundique gaudebant. Duces porro nostri, 3797 XIX | accesserat, quod tu quoque illos reverebare. Itaque perinde summis atque 3798 LXIX | possit. Quis enim vel uno die reverentior senatus candidatus, quam 3799 XXV | multa sint: quae quidem reverentius fuerit integra illibataque 3800 LXXVI | limine mora, consultare aves, revererique numinum monitus. Nemo proturbabatur, 3801 LXXXIII | potentiam tuam, sed ipsum te reveretur! Idem estis invicem, quod 3802 XXI | liberis parens, vivis! ut reversus imperator, qui privatus 3803 LXI | gratulantes amici recesserant; revertantur. Hominisne istud ingenium 3804 LXIII | LXIII. ~Revertor iam ad consulatum tuum: 3805 XXXI | miserat, deportatasque messes revexit. Discat igitur Aegyptus, 3806 LXXXII | ipse et immotus, religato revinctoque navigio, non secus ac piaculum 3807 XX | Iam te civium desideria revocabant, amoremque castrorum superabat 3808 VI | ad opem patriae ferendam revocari solebant. Ita filius ac 3809 LXXXIII | contagione vitiorum reprimis ac revocas, sed magnificentius, quod 3810 LXI | lictores abire iusserant; revocent: modo gratulantes amici 3811 IX | putes, quum ad imperium revocet, quo sit usus, quum ad exercitum 3812 XVI | vinceremus. Quod si quis barbarus rex eo insolentiae furorisque 3813 LXIII | abesse, tanquam Danubio Rhenoque dirimare! Averseris tu honori 3814 XIV | magno terrore cohiberes, Rhenumque et Euphratem admirationis 3815 LXXXII | atque amnes. Danubius ac Rhenus tantum illud nostri decoris 3816 XXXV | praebeant punctis, et notas suas rideant; sed spectent paria praemio 3817 LXXXII | moris est, eadem illa nunc rigentia gelu flumina, aut campis 3818 LVI | premere? imminere minacibus ripis tutum quietumque; quid, 3819 I | precationibus capere: quod nihil rite, nihilque providenter homines, 3820 XXXIV | praebuit, nunc ingentia robora virorum, et pares animos, 3821 LXXXI | quando placuit idem corporis robur in maria proferre, non ille 3822 LXX | pro candidato genus est rogandi, gratias agere. ~ 3823 XII | paciscimur, ut vicerimus. Rogant, supplicant; largimur, negamus, 3824 XXVI | maximum praestitisti, ne rogarent. Super omnia est tamen, 3825 XXVI | adstrepebant; ignarique quid rogassent, quid non impetrassent, 3826 XLVI | non obtinuit, ut vellet. Rogatus es tu, quod cogebat alius, 3827 LXXVIII | susciperes quartum consulatum, et rogavit et iussit. Imperii hoc verbum, 3828 XXXIX | nepotes, quid est ergo, cur rogetis, ut sitis? vobis estis. 3829 XXXVII | nominis nostri inesset, ut Romanam civitatem non Vicesimae 3830 LXV | Iam toties procedere in rostra, inascensumque illum superbiae 3831 XLVIII | in ore impudentia multo rubore suffusa. Non adire quisquam, 3832 XIV | incunabula haec tibi, Caesar, et rudimenta, quum puer admodum Parthica 3833 VI | tuum concussa respublica, ruensque imperium super imperatorem 3834 LII | innumerabiles strage et ruina publico gaudio litaverunt. 3835 L | tecta ipsa meritum, sistere ruinas, solitudinem pellere, ingentia 3836 LIX | oculis, non famae semper et rumoribus credere. Quousque absentes 3837 LV | pietas nostra silentium rupit, et verecundiam tuam vicit, 3838 LVII | sepositis et absentibus, in rura sua consulatus ferebantur: 3839 LXI | insederat; quum rursus curulis, rursusque purpura: ut olim, quum hostis 3840 XV | ipsi tibi ingentium ducum sacra vestigia, iisdem in locis, 3841 LXIII | conscii, auspicia polluere, sacratumque campum nefario auderent 3842 XXXVII | quae sanguine, gentilitate, sacrorum denique societate, meruissent, 3843 XLIX | longe arcana illa cubilia saevique secessus, in quos timore, 3844 LII | superbissimos vultus, instare ferro, saevire securibus, ut si singulos 3845 LII | devertere via cogebantur: quum saevissimi domini atrocissima effigies 3846 XIV | quantam ille genitus Iove post saevos labores duraque imperia 3847 XXXVI | cruentarumque praedarum saevum receptaculum, ac toto in 3848 LXXXI | ludibrium emissas, mentita sagacitate colligerent. Huic par capiendi 3849 LIV | commissionibus celebrarentur, saltarentur, atque in omne ludibrium 3850 L | omnem lacum, omnem etiam saltum, immensa possessione circumvenis: 3851 LXXXI | remissio tibi, nisi lustrare saltus, excutere cubilibus feras, 3852 LXX | scire. Utile est, Caesar, et salutare praesidibus provinciarum, 3853 XLVIII | huius copiam praebes. Nec salutationes tuas fuga et vastitas sequitur. 3854 XXIII | tantum non ultro clientibus salutatis quasdam familiaritatis notas 3855 XXIII | qui te primi eodem loco salutaverant imperatorem! Quin etiam 3856 XXX | tuo passis, ad remedium salutemque sufficiat, ut scias. ~ 3857 XXXVII | nec sine piaculo quodam sanctissimas necessitudines velut intercedente 3858 X | in quantum optimo illi et sanctissimo seni utile fuit, quem dii 3859 XCII | nostris praesidere, tu nobis sanctissimum illud carmen praeire dignatus 3860 LXIII | moderatio tua suasit, et sanctitas, ut te et religioni deorum 3861 LXX | habere fiduciam: paratum esse sanctitati, industriae suae maximum 3862 LXXXIII | gloriam cedit. Quid enim illa sanctius? quid antiquius? Nonne, 3863 I | munus deorum, quam castus et sanctus et diis simillimus princeps? 3864 LII | securibus, ut si singulos ictus sanguis dolorque sequeretur. Nemo 3865 XXII | conspectum tui, quasi ad salutem sanitatemque prorepere. Inde alii, se 3866 XXXVIII | quod, quum divus Nerva sanxisset, ut in paternis bonis liberi 3867 XXXVII | aestimabatur. Igitur pater tuus sanxit, ut, quod ex matris ad liberos, 3868 XLIV | nec iam consideratus ac sapiens, qui aetatem in tenebris 3869 LXXXVIII| olim frugalitate Pisones, sapientia Laelii, pietate Metelli 3870 XLVII | magistris, quam dignationem sapientiae doctoribus habes! Ut sub 3871 LV | locus. Ac mihi, intuenti sapientiam tuam, minus mirum videtur, 3872 XXIII | omnibus. Neque enim stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique 3873 XXXIII | XXXIII. ~Satisfactum qua civium, qua sociorum 3874 XLI | interrogandus videris, satisne computaveris imperii reditus, 3875 LIV | quando non trabibus aut saxis nomen tuum, sed monumentis 3876 LI | immanium transvectione saxorum urbis tecta quatiuntur. 3877 XLIX | et insidias, et ultorem scelerum deum inclusit. Dimovit perfregitque 3878 LIV | tempore in senatu et in scena, ab histrione et a consule 3879 LIV | consurgent, quanto magis de te scenae silebunt. Sed quid ego istud 3880 XLVI | ergo populus ille aliquando scenici imperatoris spectator et 3881 III | quoque meditatique teneamus; sciamusque, nullum esse neque sincerius, 3882 XXXI | sed tributa praestare: sciat, se non esse Populo R. necessariam, 3883 LXIV | caput suum, domum suam, si sciens fefellisset, deorum irae 3884 L | aliquando coeperint esse domini scientis. Circumfertur sub nomine 3885 LXX | nesciet Caesar; aut si scierit, testimonium non reddet. 3886 LXVII | ergo semper, quod suaserit: scietque nos, quoties libertatem, 3887 XXXVII | velut intercedente Vicesima scindi; nullum esse tanti vectigal, 3888 XIII | si inter Fabricios, et Scipiones, et Camillos talis esset. 3889 LXXIX | contenderemus, si adhuc non sciremus, qualis esses futurus. Tolerabilius 3890 XXVI | impetrassent, donec plane scirent, differebantur. Tu ne rogari 3891 LXVIII | aris focisque sermones! Scires mollissimis illis auribus 3892 LXX | cogitatio subiret, quum sciret, quidquid a quoque in provinciis 3893 LXII | eosdem maxime diligit, quos scit vobis esse carissimos: sive 3894 LX | an et senatorem; hoc nunc scito interesse, principem te 3895 XXVII | gratissimum est accipientibus, sciunt dari sibi, quod nemini est 3896 XXXV | fluctus sequi, quoscunque in scopulos detulissent. Iuvabat, prospectare 3897 XLIII | sed quia ipse meruisti. Scriberis ab amicis, ab ignotis praeteriris: 3898 LXV | Caesar, quas nemo principi scripsit. Sed tu nihil amplius vis 3899 XXXIV | mansuetudinem incognitam; nunc secretas illas et arcanas, ac sub 3900 II | praedicemus; neque enim eadem secreto loquimur, quae prius. Discernatur 3901 XLVIII | audebat tenebras semper secretumque captantem, nec unquam ex 3902 XXXII | annis, omnibusque postea seculis tanto magis, quia non exigimus, 3903 V | mortalium, ut adversa ex secundis, ex adversis secunda nascantur. 3904 X | provexerat; tu adhuc in secundo resistere atque etiam senescere 3905 XLIV | Quam utile est, ad usum secundorum per adversa venisse! Vixisti 3906 LIX | superbiae tibi ille ipse secundus consulatus attulerit. Multum 3907 LI | tecta quatiuntur. Stant securae domus, nec iam templa nutantia. 3908 LXII | exempla: adeant, frequentent securas tandem ac patentes domos: 3909 LII | instare ferro, saevire securibus, ut si singulos ictus sanguis 3910 XXVIII | gaudentibus gaudens, securusque securis; quodque antea principes 3911 XXXV | quidem animo divus Titus securitati nostrae ultionique prospexerat, 3912 XXVIII | congiarium gaudentibus gaudens, securusque securis; quodque antea principes 3913 LXXXIX | tamen sideribus obtines sedem) quantam percipis voluptatem, 3914 LV | gignit, arcet ac submovet; sedemque obtinet principis, ne sit 3915 LXIV | fieri soleret? Quin etiam sedens stanti praeivit iusiurandum, 3916 LXXVI | attoniti ipsam illam mutam ac sedentariam assentiendi necessitatem, 3917 LI | cernere: in publico, in populo sedentem: populo, cui locorum quinque 3918 X | quam bene humeris tuis sederet imperium, tibi terras, te 3919 L | alius. Ergo in vestigia sedesque nobilium immigrant pares 3920 LV | civium ore, oculis, animo sedet. ~ 3921 LVI | sua in patria, suis in sedibus adierunt. Decora facies 3922 VIII | adoptionem non desierit seditio, sed coeperit? Irritamentum 3923 LXIV | stetit ante gremium consulis? seditque consul, principe ante se 3924 VIII | VIII. ~Sedulo ergo vitavit hunc casum, 3925 XXX | quas ipse devexerat, tantis segetibus induebatur, ut cum feracissimis 3926 LXXXII | non copiae principales ad segnitiem luxumque detorqueant; tunc 3927 LXIX | consolandus fuit. Nec ideo segnius iuvenes nostros exhortatus 3928 XCI | nostrum a collega, ac si a seipso dissentiat. Non ergo temporarium 3929 LVI | partem; quid, immanes campos sella curuli victorisque vestigio 3930 LXIV | cunctis, accedis ad consulis sellam: adigendum te praebes in 3931 | semel 3932 XXX | Aegyptus alendis augendisque seminibus ita gloriata est, ut nihil 3933 LV | ubi vera principis, ubi sempiterna sit gloria: ubi sint honores, 3934 LVIII | toties consul esses, quoties senator tuus: nimia modestia istud, 3935 LX | te haberet tantum, an et senatorem; hoc nunc scito interesse, 3936 LXIII | si quid facerent tanquam senatores. Plerique tamen non tam 3937 II | Iam quid tam civile, tam senatorium, quam illud additum a nobis 3938 LXXI | et ex ore principis ille senatorius assensus audiebatur: quodque 3939 XXXV | insulas omnes, quas modo senatorum, iam delatorum turba compleret, 3940 LXII | ille. Nunc inter principem senatumque dignissimi cuiusque caritate 3941 IV | IV. ~Sed parendum est Senatusconsulto, quo ex utilitate publica 3942 LV | quos nihil flammis, nihil senectuti, nihil successoribus liceat. 3943 IV | quodam munere deum festinatis senectutis insignibus ad augendam maiestatem 3944 XXII | ostentare iuvenes, mirari senes; aegri quoque, neglecto 3945 X | secundo resistere atque etiam senescere optabas: privatus tibi videbaris, 3946 LXII | magis amet. Proposita sunt senioribus praemia, iuvenibus exempla: 3947 XXIII | adderes. Gratius tamen, quod sensim et placide, et quantum respectantium 3948 XXXI | Aegyptum cessantemque Nilum non sensisset urbis annona: quae tuis 3949 LXXIII | exsiluit? quis exsiluisse sensit? Multa fecimus sponte, plura 3950 LXVII | Equidem hunc parentis publici sensum, cum ex oratione eius, tum 3951 LXXVI | dinumerati sumus: vicitque sententia non prima, sed melior. At 3952 LXXX | fisco sedes, nec aliud tibi sententiae tuae pretium, quam bene 3953 LXVII | Quae enim illa gravitas sententiarum! quam inaffectata veritas 3954 XCIII | fuisse, et consules tuos; ea sentiamus, ea censeamus, quae consularibus 3955 LXXVII | audientibus, sed quia ita sentiebat. Tantum dignationis in ipso 3956 XVI | cedentia virtutibus tuis sentiet, ut subsedisse montes, flumina 3957 LXVI | liberos; erimus. Iubes, quae sentimus, promere in medium: proferemus. 3958 L | illa et anima carentia, sentire tamen et laetari videntur, 3959 XCIV | Tu voce imperatoris quid sentires locutus, filium illi, nobis 3960 XXV | congiarium te, hominem magis sentiret se fuisse, quam civem. ~ 3961 II | suffunditur. Agnoscit enim sentitque, sibi, non principi, dici. ~ 3962 XXVI | te parentum, liberorum, senum, infantium, puerorum clamor 3963 LXXXVI | expertus es, distractus separatusque, dum cedis et vinceris. 3964 LVII | tumultum creabantur, sed quibus sepositis et absentibus, in rura sua 3965 XLIX | terrore succinxerit, qui septus caritate non fuerit: armis 3966 XL | gratus heres volet, tota sepulcro, tota funeri serviet. Nemo 3967 XLV | situ abstrusos, et quasi sepultos, non nisi delationibus et 3968 XLV | principe, atque, ut ita dicam, sequaces sumus. Huic enim cari, huic 3969 LXXIV | Introspiciat modo vitam, seque, quid mereatur, interroget. 3970 XVII | quemque facta vinctis manibus sequentem: mox ipsum te sublimem, 3971 LXX | magis prodesse candidato ad sequentes honores, quam peractos. 3972 XXXVI | procuratori tuo: In ius veni: sequere ad tribunal. Nam tribunal 3973 LXVI | securi et alacres, quo vocas, sequimur. Iubes esse liberos; erimus. 3974 LII | Nemo tam temperans gaudii seraeque laetitiae, quin instar ultionis 3975 LIV | ludicras artes removisti. Seria ergo te carmina, honorque 3976 LXXXII | quae quantaeque sint illae seriae et intentae, et a quibus 3977 LXXXII | luxum conferebant, quum seriarum laxamenta curarum vitiorum 3978 XLIX | arma irritantur. Num autem serias tantum partes dierum in 3979 XXIV | quisquis accessit, finemque sermoni suus cuique pudor, non tua 3980 XXXVII | legis veteribus civibus servabatur: novi, seu per Latium in 3981 VI | inclusus: ablata mitissimo seni servandorum hominum potestas; ereptumque 3982 V | suscipere imperium, nisi servandum fuisset. Quare ego illum 3983 XXXIX | nepotisque, et invicem illi, servarentur immunes. His quoque, quibus 3984 II | Romanus dilectum principum servat, quantoque paullo ante concentu 3985 XXV | diversitate aequalitatis ratio servata est. Aequati sunt enim populo 3986 III | illo subito pietatis calore servavimus, hoc singuli quoque meditatique 3987 XXVIII | aetatem dii, quam mereris, serventque animum, quem dederunt: et 3988 XXXI | suum, et fluminis modum servet: nihil hoc ad urbem, ac 3989 XXXII | utilius, unum esse, cui serviant. Quippe discretis quidem 3990 XXXI | R. necessariam, et tamen serviat. Post haec, si volet, Nilus 3991 XXXII | quanto libertate discordi servientibus sit utilius, unum esse, 3992 XL | tota sepulcro, tota funeri serviet. Nemo observator, nemo castigator 3993 XLII | signo illud, ut sic dixerim, servile bellum sustulisti, in quo 3994 L | virorum receptacula habitatore servo teruntur aut foeda vastitate 3995 VII | debet ex omnibus. Non enim servulis tuis dominum, ut possis 3996 XLVI | quum rem, si ab uno fiat, severissimam, fecerint omnes. Macte hac 3997 LXXX | cognitionibus, quam mitis severitas, quam non dissoluta clementia! 3998 IV | gloriae contigit! Ut nihil severitati eius hilaritate, nihil gravitati 3999 LXXXII | occupationibus aliqua species severitatis insidat? Otio prodimur. 4000 LVII | civitas quinquies, atque etiam sexies, consules vidit, non illos, 4001 XXX | certaret. Haec inopina siccitate usque ad iniuriam sterilitatis 4002 XII | magis, quam suo coelo, suo sidere armantur? Sed ubi in proximo 4003 LXXX | oportuerit: postremo, velocissimi sideris more, omnia invisere, omnia 4004 XXIII | honore nominum sine monitore signares; gratum, quod tantum non 4005 X | titulis et imaginibus et signis, ceterum modestia, labore, 4006 XLII | unoque salutis publicae signo illud, ut sic dixerim, servile 4007 LVI | fascium tantum, sed pilorum signorumque honore circumdatum. Augebant