Lib. Carm. Ver.

 1  1, eph,  109|    et generis certabat honos, tellure cadentem~
 2  1, eph,  223|            et Parnasus honos: illi Pangaea resultant~
 3  1, eph,  233|                  omnis honos, cuncti veniunt ad limina
 4  2, gla,   53|    atque genis optatus honos iurataque multum~
 5  2, arb,   65|                blandus honos hilarisque tamen cum pondere
 6  2, fla,   39|                 mollis honos, qualis dubiae post crimina
 7  3, con,   64|                 auctus honos; semperque gradi prope numina,
 8  3, con,   95|                 dentis honos: uni parent commissa ministro,~
 9  3, con,  213| et lacrimas, qui maior honos. hic sacra litabit ~
10  3, uxo,   94|           quam Romanus honos et Graia licentia miscent? ~
11  4, ger,    9|  et requiem bis sextus honos precibusque receptis~
12  4, ger,   27|                  omnis honos. quid tale, precor, prior
13  4, euc,   44|           dissimulatus honos. talem quoque barbarus hostis~
14  4, epi,   35|                 tantus honos operi finesque inclusa per
15  4, epi,   91|           regius ambit honos, sed casta ignaraque culpae~
16  5, pri,   10|           sed mortalis honos, agilis quem dextra laborat.~
17  5, pri,   55|            ex te maior honos, unum novisse cubile,~
18  5, pat,   33|                  vilis honos studiis. vix haec in munera
19  5, pat,  232|      et fugit speratus honos, quam dulce parentis ~
20  5, pue,   29|    nec fronti vittatus honos. en taxea marcet ~