Cap., Par.

 1 II, 2   |        obliterata mala revocare et animum in omnium aerumnarum suarum
 2 II, 2   |          Quid consequar? ut pudeat animum tot miseriarum victorem
 3  V, 5   |           utrumque statum invictum animum tenet exploratae iam firmitatis;
 4 VI, 8   |        venerant: i nunc et humanum animum, ex isdem quibus divina
 5 VIII, 6 |            fas est, inmiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum
 6 IX, 6   |        omnes illo die Bruti habere animum viderentur et non pro Marcello
 7 XI, 3   |     numquam explebunt inexplebilem animum, non magis quam ullus sufficiet
 8 XI, 5   |     abundat et fruitur: pecunia ad animum nihil pertinet, non magis
 9 XIII, 2 |     adversus omnis erit. Cum semel animum virtus induravit, undique
10 XIV, 2  |       perstringenda est; novi enim animum tuum nihil in suis praeter
11 XVII, 1 |          interim aut gladiatoribus animum occupamus; at illum inter
12 XVII, 5 | delectabunt, illae si bona fide in animum tuum intraverint, numquam
13 XVIII, 5|           contractum sollicitudine animum illius argutiae solvant?
14 XVIII, 8|      remedio erit; non potest enim animum pie dolentem a sollicitudine
15 XIX, 1  |      indiviso transferuntur, illum animum omnibus nobis maternum.
16 XIX, 7  |       virtutem exhibeas oportet et animum a luctu recipias et id agas