Cap., Par.

 1  V, 1  |        deseruerimus. Id egit rerum natura ut ad bene vivendum non
 2 VI, 7  |        descendit; caelestium autem natura semper in motu est, fugit
 3 VI, 8  |          migrationem puta, cum dei natura adsidua et citatissima commutatione
 4 VII, 8 | praepotentis Italiae conspectus an natura inportuosi maris; nam in
 5 VIII, 1|      quocumque venimus eadem rerum natura utendum est; M. Brutus satis
 6 VIII, 2|           nos moverimus sequentur, natura communis et propria virtus.~
 7 VIII, 4|         maius neque ornatius rerum natura genuit, <et> animus contemplator
 8 IX, 4  |         exulantem et, quantum modo natura hominis pateretur, beatissime
 9  X, 4  |            quem mihi videtur rerum natura edidisse ut ostenderet quid
10  X, 5  |         iacent alimenta quae rerum natura omnibus locis disposuit;
11 XI, 1  |          quam alitur; nihil homini natura quod necessarium faciebat
12 XI, 4  |            alimentis evenit; eadem natura est in omni desiderio quod