Cap., Par.

 1  I, 2   |             nam in morbis quoque nihil est perniciosius quam inmatura
 2  I, 4   |        esse ipse consolator. Cui nihil negares, huic hoc utique
 3 II, 1   |    dubito quam dolorem tuum, quo nihil est apud miseros potentius.
 4 II, 5   |          coniectis malis tuis ut nihil esset [haberes] ubi se dolor
 5 III, 2  |         non timide tecum egisse? nihil tibi subduxi ex malis tuis,
 6 IV, 1   |        puto, primum si ostendero nihil me pati propter quod ipse
 7 IV, 2   |        pietas tua audire gestit, nihil mihi mali esse. Si potuero,
 8  V, 6   |         optant existimavi semper nihil veri boni inesse, tum inania
 9  V, 6   |         circumlita inveni, intra nihil habentia fronti suae simile:
10  V, 6   |        in his quae mala vocantur nihil tam terribile ac durum invenio
11 VII, 5  |     illud utique manifestum est, nihil eodem loco mansisse quo
12 VIII, 4 |          potest. Mundus hic, quo nihil neque maius neque ornatius
13 VIII, 5 |    exilium intra mundum <potest; nihil enim quod intra mundum>
14 IX, 1   |       fluminum alveis inrigatur; nihil gignit quod aliae gentes
15  X, 1   |     paupertas sequeretur; in qua nihil mali esse, quisquis modo
16  X, 11  |        arbitrium est. Cupiditati nihil satis est, naturae satis
17 XI, 1   |      tegitur corpus quam alitur; nihil homini natura quod necessarium
18 XI, 2   |     quidquid amisit restitueris, nihil ages; plus enim restituto
19 XI, 5   |       fruitur: pecunia ad animum nihil pertinet, non magis quam
20 XII, 6  |   aerario dotem acceperunt, quia nihil illis reliquerat pater:
21 XIII, 6 |      quando ita adfecti sumus ut nihil aeque magnam apud nos admirationem
22 XIII, 8 |         quosdam dicere contemptu nihil esse gravius, mortem ipsis
23 XIV, 1  |               Quoniam meo nomine nihil habes, mater carissima,
24 XIV, 2  |       est; novi enim animum tuum nihil in suis praeter ipsos amantem.
25 XIV, 3  |          et ex honoribus nostris nihil ad te nisi voluptas et inpensa
26 XVI, 4  |         tibi placuit vestis quae nihil amplius nudaret cum poneretur:
27 XVI, 7  |        amisso prudentiam; nam et nihil illam a pietate deterruit
28 XVI, 7  |     illam a pietate deterruit et nihil in tristitia supervacua
29 XVIII, 3|      Audacter possum promittere: nihil tibi deerit praeter numerum.~
30 XVIII, 4|         potest durare tristitia; nihil tam magnum, nihil tam recens
31 XVIII, 4|     tristitia; nihil tam magnum, nihil tam recens in cuiusquam
32 XVIII, 6|      reliqua in suo statu turba: nihil de orbitate, nihil de condicione
33 XVIII, 6|        turba: nihil de orbitate, nihil de condicione mea querar,
34 XVIII, 6|        mea querar, fuerim tantum nihil amplius doliturae domus
35 XVIII, 8|      multum illi dabis, etiam si nihil dederis praeter exemplum.
36 XIX, 2  |         indulgentia verecundiam. Nihil illi seductum vitae genus,
37 XIX, 2  |       illi seductum vitae genus, nihil modestia in tanta feminarum
38 XIX, 2  |    feminarum petulantia rustica, nihil quies, nihil secreti et
39 XIX, 2  | petulantia rustica, nihil quies, nihil secreti et ad otium repositi
40 XIX, 4  |    feminae novi, non patietur te nihil profuturo maerore consumi
41 XIX, 5  |          cogitat de viri funere, nihil de suo timuit! Nobilitatur
42 XIX, 6  | provincialem domum suam admisit, nihil a viro petit, nihil a se
43 XIX, 6  |     admisit, nihil a viro petit, nihil a se peti passa est. Itaque