abduc-data | datam-ignot | ii-occur | ocean-seque | sequi-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 VIII, 6 | cuius insatiabiles sunt non abducantur, dum mihi solem lunamque
2 IX, 2 | terrena delectant: ad illa abducendus est quae ubique aeque apparent,
3 XVIII, 5| Quem non in se convertet et abducet infixum cogitationibus illa
4 XVII, 2 | voluptatibus aut occupationibus abductus est resurgit et ipsa quiete
5 VI, 5 | quoque locus a patria quosdam abduxerit.~6.
6 XVI, 5 | debes a feminarum lacrimis abesse quantum <a> vitiis. Ne feminae
7 XIII, 1 | tolerabilis est, si ignominia abest, quae vel sola opprimere
8 X, 8 | velut corruptores iuventutis abire iussi sunt scientiam popinae
9 V, 6 | ex magna parte sapientes abrogant. ~
10 VI, 5 | inveniri potest, quid tam abruptum undique quam hoc saxum?
11 IX, 2 | plus erit quod illis caelum abscondat.~3.
12 XVI, 3 | petitur, tumescentem uterum abscondisti quasi indecens onus, nec
13 XV, 3 | diviserat, bene aliquot annorum absentia huic te malo praeparaverat:
14 XV, 3 | fortunae meae interesses nec absentiae adsuesceres.~4.
15 II, 5 | nuntiatus est omnibus quidem absentibus liberis, quasi de industria
16 I, 1 | potuissem, interim certe abstersissem; deinde plus habiturum me
17 XIII, 7 | ausurum puri oris; at ille abstersit faciem et subridens ait
18 XIV, 3 | laborares, tamquam alienis abstineres; tu gratiae nostrae, tamquam
19 XI, 5 | invenit, ipse bonis suis abundat et fruitur: pecunia ad animum
20 X, 11 | est quod non alendo homini abunde fertile sit. ~
21 I, 2 | ipsa solacia inritarent et accenderent -- nam in morbis quoque
22 VII, 5 | extinctis prioribus aut in accessionem validioris conversis oriuntur.
23 X, 11 | Haec accidunt divitias non ad rationem
24 XX, 1 | dolet, qualem me cogites accipe: laetum et alacrem velut
25 XVII, 2 | amoena delectes, ut rationum accipiendarum diligentia, patrimonii administratione
26 VII, 8 | causa non fuisse feritatem accolarum eo apparet quod maxime tunc
27 XVIII, 2| salvis fas tibi non est accusare fortunam. In utroque habes
28 XVI, 6 | execrantibus interdixit ne fortunam accusarent, quae sibi filios Gracchos
29 VI, 1 | illud intueri volo, quid acerbi adferat ipsa loci commutatio.~
30 VII, 1 | gentium tractus civitates Achaiae Ponticis inpositas litoribus
31 VIII, 6 | igne fuso praestringentis aciem, quasi decidant, vel longo
32 VIII, 5 | aequo ad caelum erigitur acies, paribus intervallis omnia
33 XV, 4 | noto ac saepe iam victo acrius congrediendum. Non ex intacto
34 XVIII, 9| consummatio tamen aetatis actae feliciter in te vertitur.
35 XI, 6 | et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides aurum
36 II, 1 | statim cum eo concurram, adero prius illi et quibus excitetur
37 XIII, 6 | infularum loco habet, quando ita adfecti sumus ut nihil aeque magnam
38 XVIII, 9| nisi abesset. Nunc tamen ex adfectu tuo qui illius in te sit
39 XVII, 1 | nostra potestate nec ullum adfectum servire, minime vero eum
40 VI, 1 | intueri volo, quid acerbi adferat ipsa loci commutatio.~2.
41 XVI, 1 | ex carissimis amiseris, adfici stulta indulgentia est,
42 IX, 8 | Hispania, quae fractas et adflictas partes refovet, trahit Aegyptus
43 XVII, 5 | numquam sollicitudo, numquam adflictationis inritae supervacua vexatio.
44 X, 6 | discurritis? Quid opes opibus adgeritis? Non vultis cogitare quam
45 IV, 2 | Hoc prius adgrediar quod pietas tua audire gestit,
46 VIII, 1 | ceteris incommodis quae exilio adhaerent, satis hoc remedii putat
47 IX, 7 | aequo animo exilium saepe adhortatus sit: 'quod patria cares,
48 XV, 2 | Adicis istis loca ipsa gratulationum
49 IX, 4 | quam illo tempore. Itaque adicit visum sibi se magis in exilium
50 X, 4 | uno die; et in hoc omnium adiutus ingenio vix tamen invenit
51 I, 3 | suos ex ipso rogo caput adlevanti? Omnis autem magnitudo doloris
52 VI, 4 | opportunitas regionis plures adlicit, deserta loca et asperrimas
53 I, 3 | vulgari et cotidiana sumptis adlocutione opus erat homini ad consolandos
54 VII, 2 | Italiae latus quod infero mari adluitur maior Graecia fuit. Tuscos
55 XVIII, 1| studia promittunt pervenis, adminiculis quibus innitaris opus est,
56 XIV, 3 | tu patrimonia nostra sic administrasti ut tamquam in tuis laborares,
57 XVII, 2 | accipiendarum diligentia, patrimonii administratione multum occupes temporis,
58 XIX, 5 | iacent! Si huic illa simplex admirandis virtutibus contigisset antiquitas,
59 VIII, 4 | et> animus contemplator admiratorque mundi, pars eius magnificentissima,
60 XIX, 6 | provincialem domum suam admisit, nihil a viro petit, nihil
61 X, 3 | dissolutus deliciis stomachus vix admittat ab ultimo portatur oceano;
62 XIII, 7 | comitanti se magistratui: 'admone istum ne postea tam inprobe
63 II, 2 | illi suos, omnia lugubria admovebo: hoc erit non molli via
64 XIII, 8 | religiosi aeque ac stantis adorant.
65 IX, 5 | tempore quo exilium suum Bruto adprobavit quam quo rei publicae consulatum!
66 XVIII, 2| alter sapienter contempsit. Adquiesce alterius fili dignitate,
67 XVIII, 7| me transtuleram, sic mihi adscripseram, ut possit videri, quod
68 VII, 5 | mansisse quo genitum est. Adsiduus generis humani discursus
69 XVIII, 8| inprimuntur aetatibus. Tuis adsuescat sermonibus, ad tuum fingatur
70 XV, 3 | interesses nec absentiae adsuesceres.~4.
71 XVII, 3 | evellent. His etiam si numquam adsuesses, nunc utendum erat; sed
72 V, 1 | potest. Leve momentum in adventiciis rebus est et quod in neutram
73 II, 4 | ac fortissimum virum, cum adventum eius expectares, amisisti;
74 V, 3 | expectat. Nam et hostium adventus eos prosternit quos inopinantis
75 XV, 4 | tanto maior tibi virtus advocanda est, et velut cum hoste
76 XII, 7 | quia defuerat? His ergo advocatis non tantum tuta est sed
77 XIII, 8 | magis illum contemni quam aedium sacrarum ruinae calcantur,
78 XIX, 2 | nutricio per longum tempus aeger convalui; illa pro quaestura
79 II, 2 | tot miseriarum victorem aegre ferre unum vulnus in corpore
80 XVI, 7 | coercenda comprimendaque aegritudine optime sequeris exemplum. ~
81 XIX, 6 | per sedecim annos quibus Aegyptum maritus eius optinuit numquam
82 IX, 8 | adflictas partes refovet, trahit Aegyptus infida, totus denique orbis,
83 VIII, 3 | per omnia maxima ac minima aequali intentione diffusus, sive
84 XII, 6 | illis reliquerat pater: aequum mehercules erat populum
85 XII, 6 | Scipionis filiae ex aerario dotem acceperunt, quia nihil
86 II, 2 | revocare et animum in omnium aerumnarum suarum conspectu conlocare
87 XVI, 6 | velles, amiserat decem, si aestimare, amiserat Gracchos. Flentibus
88 XVI, 6 | animosior: filius magno aestimavit Gracchorum natales, mater
89 IX, 2 | porrexerint, quo depressius aestivos specus foderint, quo maiori
90 XI, 3 | desiderium non ex inopia sed ex aestu ardentium viscerum oritur;
91 XVI, 3 | tuae, quasi exprobraret aetatem, puduit, numquam more aliarum,
92 XVI, 4 | pulcherrima et nulli obnoxia aetati forma, maximum decus visa
93 XVIII, 8| quae teneris inprimuntur aetatibus. Tuis adsuescat sermonibus,
94 XVIII, 9| esses; consummatio tamen aetatis actae feliciter in te vertitur.
95 XX, 2 | divinorum spectaculo fruitur, aeternitatis suae memor in omne quod
96 XI, 7 | animus quidem ipse sacer et aeternus est et cui non possit inici
97 XI, 7 | cognatus et omni mundo omnique aevo par; nam cogitatio eius
98 VII, 2 | Asia sibi vindicat; Tyrii Africam incolunt, [in] Hispaniam
99 XVI, 2 | qua omnia muliebria vitia afuerunt.~3.
100 XV, 3 | perderes. Si multo ante afuisses, fortius tulisses, ipso
101 XIX, 7 | animum a luctu recipias et id agas ne quis te putet partus
102 XIV, 1 | te in infinitas lacrimas agat, sequitur ut causae tuae
103 V, 4 | etiam cum videretur pacem agere; omnia illa quae in me indulgentissime
104 XI, 2 | amisit restitueris, nihil ages; plus enim restituto deerit
105 IX, 8 | occurret? cui parti se opponet? Aget illum per omnes terras victoria
106 VI, 7 | resistit; perpetua eius agitatio et aliunde alio commigratio
107 VI, 7 | fugit et velocissimo cursu agitur. Aspice sidera mundum inlustrantia:
108 XII, 5 | Menenius Agrippa, qui inter patres ac plebem
109 XX, 1 | cogites accipe: laetum et alacrem velut optimis rebus. Sunt
110 VIII, 5 | Alacres itaque et erecti quocumque
111 X, 11 | inops exilium est quod non alendo homini abunde fertile sit. ~
112 | aliae
113 | aliarum
114 VII, 6 | victos simul victoresque per alienas terras dissipavit?~7.
115 X, 9 | comisationibus exsorpsisset, aere alieno oppressus rationes suas
116 X, 5 | perscrutatione? Passim iacent alimenta quae rerum natura omnibus
117 X, 5 | difficultas parandi facit. Alioqui, si ad sanam illis mentem
118 VII, 6 | conlocantem? Quid Diomeden aliosque quos Troianum bellum victos
119 | aliquo
120 | aliquod
121 XV, 3 | locorum diviserat, bene aliquot annorum absentia huic te
122 XI, 1 | exiguo tegitur corpus quam alitur; nihil homini natura quod
123 | aliud
124 | Alius
125 XIX, 3 | illius artissimis amplexibus alliga. Solent maerentes ea quae
126 XX, 2 | circumfusi maris cursusque eius alternos et recursus; tunc quidquid
127 IX, 1 | nec navigabilibus fluminum alveis inrigatur; nihil gignit
128 XIV, 2 | nihil in suis praeter ipsos amantem. Viderint illae matres quae
129 XI, 6 | pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae
130 V, 5 | eius velut sua et perpetua amaverunt, qui se suspici propter
131 XIX, 2 | obstiterunt quominus pro me etiam ambitiosa fieret.~3.
132 XIV, 2 | licet gerere, per illos ambitiosae sunt, quae patrimonia filiorum
133 X, 3 | Phasin capi volunt quod ambitiosam popinam instruat, nec piget
134 VI, 2 | spectacula; quosdam traxit amicitia, quosdam industria laxam
135 XVI, 1 | cum aliquem ex carissimis amiseris, adfici stulta indulgentia
136 XIV, 1 | praesidium aliquod videris amisisse, aut illud quod desiderium
137 XVI, 2 | finivit (nosti quasdam quae amissis filiis inposita lugubria
138 XVI, 7 | expulso virtutem ostendit, in amisso prudentiam; nam et nihil
139 XIX, 5 | viro quaerere; maior est amor qui pari periculo minus
140 III, 2 | muliebris dolor tumultuatur amove; perdidisti enim tot mala,
141 XIX, 3 | iunge, illius artissimis amplexibus alliga. Solent maerentes
142 VI, 1 | Nempe loci commutatio. Ne angustare videar vim eius et quidquid
143 XI, 3 | quae quamvis magnam domum angustet, iumentorum corpora differta
144 XIII, 7 | tamquam in ipsam iustitiam animadverteretur; inventus est tamen qui
145 X, 2 | perscrutari profundum nec strage animalium ventrem onerare nec conchylia
146 VI, 6 | naturalem quandam inritationem animis commutandi sedes et transferendi
147 XVI, 6 | mihi vox matris videtur animosior: filius magno aestimavit
148 II, 3 | conlabantur: at quorum omnes anni per calamitates transierunt,
149 VII, 6 | Quid interest enumerare Antenorem Patavi conditorem et Evandrum
150 VII, 8 | iam cultores mutavit. Ut antiquiora, quae vetustas obduxit,
151 XI, 3 | fulgentem vasis supellectilem et antiquis nominibus artificum argentum
152 XIX, 5 | admirandis virtutibus contigisset antiquitas, quanto ingeniorum certamine
153 XVII, 3 | quantum tibi patris mei antiquus rigor permisit, omnes bonas
154 X, 8 | gremio reposuerat -- quam Apicius nostra memoria vixit, qui
155 V, 1 | bene vivendum non magno apparatu opus esset: unusquisque
156 XII, 2 | secum habent, cum omnem apparatum castrensis disciplina summoveat!~
157 X, 6 | non habebitis ubi istos apparatus vestros conlocetis.~7.
158 IX, 2 | abducendus est quae ubique aeque apparent, ubique aeque splendent.
159 V, 3 | paraverunt, compositi et aptati primum qui tumultuosissimus
160 IX, 1 | frugiferarum aut laetarum arborum ferax; non magnis nec navigabilibus
161 VII, 6 | Evandrum in ripa Tiberis regna Arcadum conlocantem? Quid Diomeden
162 XI, 3 | non ex inopia sed ex aestu ardentium viscerum oritur; non enim
163 IX, 1 | lapis caeditur, non auri argentique venae eruuntur.'~2.
164 XII, 3 | humi cenent et remoto auro argentoque fictilibus utantur. Dementes!
165 XVIII, 5| sollicitudine animum illius argutiae solvant? Quem non in iocos
166 VII, 9 | altera a Sulla: totiens huius aridi et spinosi saxi mutatus
167 VII, 7 | nomina dabant, et relictis aris suis trans maria sequebatur
168 XIII, 7 | Ducebatur Athenis ad supplicium Aristides, cui quisquis occurrerat
169 X, 6 | feras et adversus homines armatis? Quid tanto tumultu discurritis?
170 XVII, 3 | rigor permisit, omnes bonas artes non quidem comprendisti,
171 VIII, 3 | incorporalis ratio ingentium operum artifex, sive divinus spiritus per
172 XIII, 1 | Responderi potest: 'quid artificiose ista diducis quae singula
173 XI, 3 | supellectilem et antiquis nominibus artificum argentum nobile, aes paucorum
174 XIX, 3 | quantum potes iunge, illius artissimis amplexibus alliga. Solent
175 IX, 4 | umquam cupidiorem bonarum artium quam illo tempore. Itaque
176 V, 6 | persuasione quadam et consensu iam asperius ad aures venit et audientis
177 VI, 4 | adlicit, deserta loca et asperrimas insulas, Sciathum et Seriphum,
178 XI, 5 | sequitur, et in solitudinibus asperrimis, cum quantum satis est sustinendo
179 VI, 7 | si primam eius originem aspexeris: non est ex terreno et gravi
180 XIII, 2 | sed quasi naturae legem aspicis, ex quo pectore metum mortis
181 VII, 2 | Atheniensis in Asia turba est; Miletus
182 XIII, 7 | Ducebatur Athenis ad supplicium Aristides,
183 XII, 5 | aere conlato funeratus est. Atilius Regulus, cum Poenos in Africa
184 XVII, 3 | non quidem comprendisti, attigisti tamen.~4.
185 VI, 2 | materiam; quidam venalem formam attulerunt, quidam venalem eloquentiam.~
186 VII, 7 | Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, quem profugum
187 I, 1 | deinde plus habiturum me auctoritatis non dubitabam ad excitandam
188 XIX, 2 | clarae salutationis sustinuit audaciam, pro me vicit indulgentia
189 XVIII, 3| duorum pietate supplebitur. Audacter possum promittere: nihil
190 XIII, 2 | in id nullius rei timor audebit intrare;~3.
191 I, 1 | consolandi te, saepe continui. Ut auderem multa me inpellebant: primum
192 V, 6 | asperius ad aures venit et audientis tamquam triste et execrabile
193 IV, 2 | adgrediar quod pietas tua audire gestit, nihil mihi mali
194 II, 5 | mortuum funeraveras, raptum me audisti: hoc adhuc defuerat tibi,
195 X, 8 | noster qui Samnitium legatos audit cum vilissimum cibum in
196 VI, 1 | species, utcumque credita est, aufert, videamus quid sit exilium.
197 X, 6 | cupere multum? Licet itaque augeatis census, promoveatis fines,
198 X, 4 | C. Caesar [Augustus], quem mihi videtur rerum
199 XI, 3 | Sed desiderat aureis fulgentem vasis supellectilem
200 V, 6 | consensu iam asperius ad aures venit et audientis tamquam
201 IX, 1 | hic lapis caeditur, non auri argentique venae eruuntur.'~
202 XI, 6 | addicta suspiciunt, lapides aurum argentum et magni levatique
203 XIII, 7 | quod sciebat neminem id ausurum puri oris; at ille abstersit
204 X, 1 | insaniam omnia subvertentis avaritiae atque luxuriae intellegit.
205 XVIII, 8| dolentem a sollicitudine avertere nisi aut ratio aut honesta
206 X, 3 | nondum poenas repetimus, aves petere. Undique convehunt
207 XVIII, 6| me transierit, quidquid aviae, in me. Floreat reliqua
208 XX, 1 | universique naturam veri avidus insurgit.~2.
209 XVII, 1 | illum inter ipsa quibus avocatur spectacula levis aliqua
210 V, 4 | itaque abstulit illa, non avulsit. Neminem adversa fortuna
211 VII, 1 | Quid sibi volunt in mediis barbarorum regionibus Graecae urbes?
212 X, 8 | Scilicet minus beate vivebat dictator noster
213 XII, 6 | Romanus loco soceri fuit! Beatioresne istos putas quorum pantomimae
214 IX, 4 | natura hominis pateretur, beatissime viventem neque umquam cupidiorem
215 V, 1 | esset: unusquisque facere se beatum potest. Leve momentum in
216 IV, 2 | placebo, quod inter eas res beatus ero quae miseros solent
217 IX, 8 | ad se Africa resurgentis belli minis plena, trahit Hispania,
218 V, 3 | occupavit: at qui futuro se bello ante bellum paraverunt,
219 XVII, 4 | indulgere studiis passus est. Beneficio tamen rapacis ingenii plus
220 X, 10 | fuit: tunc venena edebat bibebatque cum inmensis epulis non
221 XV, 3 | recessisses, ultimum certe fructum biduo diutius videndi filium tulisses:
222 XVIII, 4| nepotes quoque respice: Marcum blandissimum puerum, ad cuius conspectum
223 IX, 4 | neque umquam cupidiorem bonarum artium quam illo tempore.
224 XVII, 3 | antiquus rigor permisit, omnes bonas artes non quidem comprendisti,
225 V, 6 | existimavi semper nihil veri boni inesse, tum inania et specioso
226 IX, 6 | maestus ut omnes illo die Bruti habere animum viderentur
227 VIII, 3 | nisi vilissima quaeque non caderent.~4.
228 X, 5 | disposuit; sed haec velut caeci transeunt et omnes regiones
229 IX, 1 | non pretiosus hic lapis caeditur, non auri argentique venae
230 VI, 7 | concreta corpore, ex illo caelesti spiritu descendit; caelestium
231 VI, 7 | caelesti spiritu descendit; caelestium autem natura semper in motu
232 IX, 6 | Idem Brutus ait C. Caesarem Mytilenas praetervectum,
233 II, 3 | at quorum omnes anni per calamitates transierunt, gravissima
234 XIII, 8 | quam aedium sacrarum ruinae calcantur, quas religiosi aeque ac
235 VIII, 6 | quantum refert mea quid calcem? ~
236 VII, 9 | tegmenta capitum idemque genus calciamenti quod Cantabris est, et verba
237 XII, 3 | semper timent. O quanta illos caligo mentium, quanta ignorantia
238 VII, 9 | idemque genus calciamenti quod Cantabris est, et verba quaedam; nam
239 X, 3 | Ultra Phasin capi volunt quod ambitiosam popinam
240 X, 6 | error est, cum tam exiguum capias, cupere multum? Licet itaque
241 IX, 3 | magnarum virtutium turbam capit; nullum exilium grave est
242 X, 9 | congiaria principum et ingens Capitolii vectigal singulis comisationibus
243 X, 8 | percusserat laureamque in Capitolini Iovis gremio reposuerat --
244 VII, 9 | apparet; eadem enim tegmenta capitum idemque genus calciamenti
245 VII, 7 | respicit, quem profugum capta patria, exiguas reliquias
246 XIV, 2 | filiorum et exhauriunt et captant, quae eloquentiam commodando
247 XIII, 4 | detracturus; neque enim poterat carcer videri in quo Socrates erat.~
248 XIII, 4 | aliquando in ordinem redegerat carcerem intravit, ignominiam ipsi
249 XV, 1 | complexu fili carissimi careo; non conspectu eius, non
250 IX, 7 | adhortatus sit: 'quod patria cares, non est miserum: ita te
251 VI, 2 | pars istius turbae patria caret. Ex municipiis et coloniis
252 XX, 1 | obversari, non quia illi minus cari sunt sed quia naturale est
253 XV, 1 | oritur: 'ergo complexu fili carissimi careo; non conspectu eius,
254 XVI, 1 | infinito dolore, cum aliquem ex carissimis amiseris, adfici stulta
255 XIX, 5 | suo timuit! Nobilitatur carminibus omnium quae se pro coniuge
256 XII, 6 | Scipioni semel conferre, cum a Carthagine semper exigeret. O felices
257 IX, 3 | lautissimum receptaculum casa est: ne [et] tu pusilli
258 IX, 3 | fortiter pateris quia Romuli casam nosti. Dic illud potius: '
259 V, 2 | auxilium mei validus in aliena castra confugi, eorum scilicet
260 XII, 2 | habent, cum omnem apparatum castrensis disciplina summoveat!~3.
261 XIII, 5 | consulatus fuit, quibus ex Catone honor habebatur.~6.
262 IX, 5 | sui adduxit hominem etiam Catoni suo mirandum!~6.
263 XIII, 5 | ut ignominiam putet Marci Catonis fuisse duplicem in petitione
264 XIV, 1 | lacrimas agat, sequitur ut causae tuae te stimulent. Sunt
265 VIII, 3 | sive fatum et inmutabilis causarum inter se cohaerentium series --
266 VIII, 6 | occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi
267 XIII, 8 | omni carere: si magnus vir cecidit, magnus iacuit, non magis
268 XIX, 5 | quanto ingeniorum certamine celebraretur uxor quae oblita inbecillitatis,
269 XI, 6 | circumfusam gravem sarcinam licet, celeri et volucri cogitatione divina
270 X, 4 | provinciarum tributum una cena fieret.~5.
271 IX, 2 | quo maiori mole fastigia cenationum subduxerint, hoc plus erit
272 X, 4 | possent, centiens sestertio cenavit uno die; et in hoc omnium
273 XII, 3 | taedium cepit, quibus humi cenent et remoto auro argentoque
274 X, 6 | multum? Licet itaque augeatis census, promoveatis fines, numquam
275 I, 1 | iam, mater optima, impetum cepi consolandi te, saepe continui.
276 XII, 3 | illos divitiarum taedium cepit, quibus humi cenent et remoto
277 VI, 8 | alio deferuntur; cum per certa annorum spatia orbes suos
278 XVIII, 3| defendi, alterius otio frui. Certabunt in te officiis et unius
279 XIX, 5 | antiquitas, quanto ingeniorum certamine celebraretur uxor quae oblita
280 X, 11 | rationem revocantibus, cuius certi fines sunt, sed ad vitiosam
281 XVII, 5 | clusum est. Haec quidem certissima praesidia sunt et quae sola
282 X, 6 | vestra laxabitis. Cum bene cesserit negotiatio, multum militia
283 XVII, 2 | colligit: at quisquis rationi cessit, in perpetuum componitur.
284 XX, 1 | Ceterum quia necesse est, cum omnia
285 X, 6 | rettulerit, cum indagati undique cibi coierint, non habebitis
286 X, 5 | palatum nisi ad pretiosos cibos non excitatur! Pretiosos
287 XV, 4 | sanguis hic fluxit: per ipsas cicatrices percussa es. ~
288 II, 2 | unum vulnus in corpore tam cicatricoso.~3.
289 VIII, 6 | exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito
290 XII, 2 | pauperibus similes sint! Circumcisae sunt peregrinantium sarcinae,
291 XI, 6 | moras membrorum et hanc circumfusam gravem sarcinam licet, celeri
292 XX, 2 | quaerit, deinde condicionem circumfusi maris cursusque eius alternos
293 XVIII, 4| cuiusquam pectore furit quod non circumfusus ille permulceat.~5.
294 VI, 4 | potest dici, omnes urbes circumi: nulla non magnam partem
295 VII, 6 | Quid te tam longo circumitu traho? Quid interest enumerare
296 V, 6 | specioso ac deceptorio fuco circumlita inveni, intra nihil habentia
297 VI, 3 | Iube istos omnes ad nomen citari et 'unde domo' quisque sit
298 VI, 8 | cum dei natura adsidua et citatissima commutatione vel delectet
299 VI, 5 | tamen hic peregrini quam cives consistunt. Usque eo ergo
300 VI, 4 | Deinde ab hac civitate discede, quae veluti communis
301 X, 10 | vitia sua ostentaret, cum civitatem in luxuriam suam converteret,
302 VII, 1 | indomitarumque gentium tractus civitates Achaiae Ponticis inpositas
303 VII, 9 | Deductae deinde sunt duae civium Romanorum coloniae, altera
304 I, 2 | pateretur. Praeterea cum omnia clarissimorum ingeniorum monumenta ad
305 XVII, 5 | ceteris vitiis iam pridem clusum est. Haec quidem certissima
306 III, 2 | ex malis tuis, sed omnia coacervata ante te posui. ~
307 XI, 3 | iumentorum corpora differta et coacta pinguescere et nationum
308 II, 4 | conspici potest, matrem fieri coegisti; nulli tamen non magno constitit
309 XII, 4 | Platoni, nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum rigida ac virilis
310 XVI, 7 | semper imitata es, earum in coercenda comprimendaque aegritudine
311 IX, 2 | aeque splendent. Et hoc cogitandum est, ista veris bonis per
312 X, 6 | opibus adgeritis? Non vultis cogitare quam parva vobis corpora
313 XIII, 3 | si cogitas libidinem non voluptatis
314 XIX, 5 | sepultura obiecit et, dum cogitat de viri funere, nihil de
315 XI, 7 | mundo omnique aevo par; nam cogitatio eius circa omne caelum it,
316 XI, 6 | licet, celeri et volucri cogitatione divina perlustrat.~7.
317 XVIII, 5| convertet et abducet infixum cogitationibus illa neminem satiatura garrulitas?
318 XIX, 3 | tu ad illam te, quidquid cogitaveris, confer; sive servare istum
319 XX, 1 | referre quod dolet, qualem me cogites accipe: laetum et alacrem
320 II, 2 | unius patientem?' Sed is cogitet, quaecumque usque eo perniciosa
321 VIII, 6 | inmiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem
322 XI, 7 | umquam potest, liber et deis cognatus et omni mundo omnique aevo
323 VIII, 3 | inmutabilis causarum inter se cohaerentium series -- id, inquam, actum
324 X, 6 | cum indagati undique cibi coierint, non habebitis ubi istos
325 XVII, 2 | quiete impetum ad saeviendum colligit: at quisquis rationi cessit,
326 VII, 9 | sunt duae civium Romanorum coloniae, altera a Mario, altera
327 VII, 7 | Hic deinde populus quot colonias in omnem provinciam misit!
328 VI, 2 | caret. Ex municipiis et coloniis suis, ex toto denique orbe
329 VII, 7 | suis trans maria sequebatur colonos senex.~8.
330 XII, 5 | tanti servum non habere ut colonus eius populus Romanus esset?~
331 X, 9 | Capitolii vectigal singulis comisationibus exsorpsisset, aere alieno
332 XIII, 7 | faciem et subridens ait comitanti se magistratui: 'admone
333 IX, 3 | in quod licet cum hoc ire comitatu.'~4.
334 XIX, 3 | vel finem doloris tui vel comitem.~4.
335 XIX, 7 | non ambitio, non avaritia, comites omnis potentiae et pestes,
336 XII, 2 | necessitas itineris exegit, comitum turba dimittitur. Militantes
337 XVI, 3 | more aliarum, quibus omnis commendatio ex forma petitur, tumescentem
338 VI, 7 | agitatio et aliunde alio commigratio est.~8.
339 V, 4 | Neminem adversa fortuna comminuit nisi quem secunda decepit.~
340 XIV, 2 | captant, quae eloquentiam commodando aliis fatigant:~3.
341 VI, 6 | quandam inritationem animis commutandi sedes et transferendi domicilia;
342 VI, 8 | natura adsidua et citatissima commutatione vel delectet se vel conservet. ~
343 I, 2 | ingeniorum monumenta ad compescendos moderandosque luctus composita
344 XV, 1 | materni doloris oritur: 'ergo complexu fili carissimi careo; non
345 I, 2 | esset, cum ipse ab illis comploraretur; ita in re nova haesitabam
346 XVIII, 8| Nunc mores eius compone, nunc forma: altius praecepta
347 XVII, 2 | rationi cessit, in perpetuum componitur. Non sum itaque tibi illa
348 I, 2 | compescendos moderandosque luctus composita evolverem, non inveniebam
349 V, 3 | ante bellum paraverunt, compositi et aptati primum qui tumultuosissimus
350 XVII, 3 | omnes bonas artes non quidem comprendisti, attigisti tamen.~4.
351 XVI, 7 | imitata es, earum in coercenda comprimendaque aegritudine optime sequeris
352 X, 9 | sibi sestertium centiens computavit et velut in ultima fame
353 I, 1 | vinceret. Itaque utcumque conabar manu super plagam meam inposita
354 V, 3 | praesidio positum et omnis conatus fortunae, omnis impetus
355 XVI, 3 | onus, nec intra viscera tua conceptas spes liberorum elisisti;~
356 XVI, 1 | muliebris nominis, cui paene concessum est inmoderatum in lacrimis
357 X, 2 | animalium ventrem onerare nec conchylia ultimi maris ex ignoto litore
358 XI, 2 | desiderat saturatam multo conchylio purpuram, intextam auro
359 X, 3 | toto orbe conquirunt nec concoquere dignantur. Ista si quis
360 VI, 7 | est ex terreno et gravi concreta corpore, ex illo caelesti
361 VI, 3 | Nullum non hominum genus concucurrit in urbem et virtutibus et
362 X, 3 | paupertas nocet? Si quis concupiscit, illi paupertas etiam prodest;
363 X, 2 | extinguere; quidquid extra concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur.
364 XII, 3 | Dementes! hoc quod aliquando concupiscunt semper timent. O quanta
365 VII, 10 | Alius alii successit: hic concupivit quod illi fastidio fuit;
366 II, 1 | Itaque ne statim cum eo concurram, adero prius illi et quibus
367 IX, 8 | orbis, qui ad occasionem concussi imperii intentus est: cui
368 XII, 3 | Nec tantum condicio illos temporum aut locorum
369 XX, 2 | situmque earum quaerit, deinde condicionem circumfusi maris cursusque
370 VII, 6 | enumerare Antenorem Patavi conditorem et Evandrum in ripa Tiberis
371 XIX, 3 | te, quidquid cogitaveris, confer; sive servare istum habitum
372 V, 4 | quae in me indulgentissime conferebat, pecuniam honores gratiam,
373 XII, 6 | tributum Scipioni semel conferre, cum a Carthagine semper
374 VI, 1 | contemptus. Adversus ista postea confligam: interim primum illud intueri
375 VI, 2 | toto denique orbe terrarum confluxerunt: alios adduxit ambitio,
376 III, 1 | horrent, at veterani quamvis confossi patienter ac sine gemitu
377 V, 2 | validus in aliena castra confugi, eorum scilicet qui facile
378 XVII, 3 | omnibus qui fortunam fugiunt confugiendum est, ad liberalia studia:
379 XI, 3 | nationum omnium lapides: ista congerantur licet, numquam explebunt
380 XI, 4 | nascitur: quidquid illi congesseris, non finis erit cupiditatis
381 X, 9 | culinam coniecisset, cum tot congiaria principum et ingens Capitolii
382 XV, 4 | ac saepe iam victo acrius congrediendum. Non ex intacto corpore
383 X, 9 | sestertium milliens in culinam coniecisset, cum tot congiaria principum
384 II, 5 | de industria in id tempus coniectis malis tuis ut nihil esset [
385 I, 4 | Utcumque conitar, non fiducia ingenii, sed
386 XIX, 5 | carminibus omnium quae se pro coniuge vicariam dedit: hoc amplius
387 VII, 3 | Liberos coniugesque et graves senio parentes
388 II, 3 | levissimarum iniuriarum motus conlabantur: at quorum omnes anni per
389 XII, 5 | gratiae sequester fuit, aere conlato funeratus est. Atilius Regulus,
390 VII, 6 | ripa Tiberis regna Arcadum conlocantem? Quid Diomeden aliosque
391 II, 2 | aerumnarum suarum conspectu conlocare vix unius patientem?' Sed
392 X, 6 | istos apparatus vestros conlocetis.~7.
393 XV, 1 | sollicitudines meas deposui? Ubi conloquia, quorum inexplebilis eram?
394 X, 7 | Quid tam multa conquiritis? Scilicet maiores nostri,
395 X, 3 | et epulas quas toto orbe conquirunt nec concoquere dignantur.
396 V, 6 | ipsum persuasione quadam et consensu iam asperius ad aures venit
397 II, 2 | sed urere ac secare. Quid consequar? ut pudeat animum tot miseriarum
398 VI, 8 | commutatione vel delectet se vel conservet. ~
399 XX, 1 | studiis oblectat, modo ad considerandam suam universique naturam
400 XVIII, 6| fatorum crudelitas lassata consistat; quidquid matri dolendum
401 VI, 5 | hic peregrini quam cives consistunt. Usque eo ergo commutatio
402 XVII, 5 | Illae consolabuntur, illae delectabunt, illae
403 I, 3 | adlocutione opus erat homini ad consolandos suos ex ipso rogo caput
404 VIII, 2 | parum iudicat efficacia ad consolandum exulem, utraque in unum
405 IX, 3 | pusilli animi es et sordide se consolantis, si ideo id fortiter pateris
406 I, 4 | possum instar efficacissimae consolationis esse ipse consolator. Cui
407 I, 4 | consolationis esse ipse consolator. Cui nihil negares, huic
408 I, 2 | inveniebam exemplum eius qui consolatus suos esset, cum ipse ab
409 VII, 8 | an praepotentis Italiae conspectus an natura inportuosi maris;
410 II, 4 | pietate, quanta vel in filia conspici potest, matrem fieri coegisti;
411 XIII, 5 | Quis usque eo ad conspiciendam veritatem excaecatus est
412 VI, 8 | ex isdem quibus divina constant seminibus compositum, moleste
413 II, 3 | quoque forti et inmobili constantia perferant. Unum habet adsidua
414 XII, 4 | virilis sapientia, satis constat: num ergo quisquam eos misere
415 II, 4 | coegisti; nulli tamen non magno constitit etiam bona noverca. Avunculum
416 IV, 1 | Magno id animo feci; constitui enim vincere dolorem tuum,
417 XVI, 1 | muliebris maeroris publica constitutione deciderent. Non prohibuerunt
418 XVI, 7 | usque eo fuit indulgentia constricta ut mallet exilium pati quam
419 XVII, 4 | pater meus, minus maiorum consuetudini deditus voluisset te praeceptis
420 IX, 5 | adprobavit quam quo rei publicae consulatum! Quantus ille vir fuit qui
421 XIX, 4 | nihil profuturo maerore consumi et exemplum tibi suum, cuius
422 XVIII, 9| effecisti ne unica esses; consummatio tamen aetatis actae feliciter
423 I, 1 | excitandam te, si prior ipse consurrexissem; praeterea timebam ne a
424 XIII, 8 | iacuit, non magis illum contemni quam aedium sacrarum ruinae
425 XIII, 6 | Nemo ab alio contemnitur, nisi a se ante contemptus
426 VIII, 4 | natura genuit, <et> animus contemplator admiratorque mundi, pars
427 XVIII, 2| consecutus est, alter sapienter contempsit. Adquiesce alterius fili
428 XIII, 8 | respondebo et exilium saepe contemptione omni carere: si magnus vir
429 XIII, 8 | Scio quosdam dicere contemptu nihil esse gravius, mortem
430 IX, 8 | tu vive Bruto miratore contentus.' ~
431 XIX, 5 | simplex admirandis virtutibus contigisset antiquitas, quanto ingeniorum
432 IX, 6 | non potuit, Caesar videre. Contigit enim illi testimonium utriusque:
433 XI, 4 | cupiditatis sed gradus. Qui continebit itaque se intra naturalem
434 IX, 3 | iustitia conspecta fuerit, cum continentia, cum prudentia, pietas,
435 XVIII, 5| satiatura garrulitas? Deos oro, contingat hunc habere nobis superstitem!~
436 XVI, 2 | potest muliebris excusatio contingere ei a qua omnia muliebria
437 IV, 1 | quod miseros etiam quos contingo faciam; deinde si ad te
438 I, 1 | cepi consolandi te, saepe continui. Ut auderem multa me inpellebant:
439 XIX, 6 | omnem verborum licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis
440 IX, 7 | non ipse per annos decem continuos patria caruit? propagandi
441 XVI, 6 | debuit nasci qui diceret in contione, 'tu matri meae male dicas
442 XVIII, 5| hilaritas supprimat? Cuius non contractum sollicitudine animum illius
443 V, 5 | non inflavit nec mutatis contrahit. Adversus utrumque statum
444 II, 2 | convaluerint, plerumque contrariis curari. Omnis itaque luctus
445 VI, 7 | cum universo vertatur, in contrarium nihilo minus ipsi mundo
446 XIV, 3 | locupletibus filiis ultro contulisti; tu patrimonia nostra sic
447 XIII, 7 | inprobe oscitet.' Hoc fuit contumeliam ipsi contumeliae facere.~
448 XIX, 6 | est. Itaque loquax et in contumelias praefectorum ingeniosa provincia,
449 II, 2 | sunt ut contra remedium convaluerint, plerumque contrariis curari.
450 XIX, 2 | per longum tempus aeger convalui; illa pro quaestura mea
451 X, 3 | repetimus, aves petere. Undique convehunt omnia nota fastidienti gulae;
452 VII, 9 | quaedam; nam totus sermo conversatione Graecorum Ligurumque a patrio
453 XV, 2 | vexandos animos recentis conversationis notas. Nam hoc quoque adversus
454 VII, 5 | in accessionem validioris conversis oriuntur. Omnes autem istae
455 VII, 1 | caelestibus agedum te ad humana converte: videbis gentes populosque
456 X, 10 | civitatem in luxuriam suam converteret, cum iuventutem ad imitationem
457 XVIII, 5| lascivia? Quem non in se convertet et abducet infixum cogitationibus
458 XV, 2 | loca ipsa gratulationum et convictuum et, ut necesse est, efficacissimas
459 VI, 5 | quam hoc saxum? Quid ad copias respicienti ieiunius? Quid
460 XVI, 6 | redegerat: si numerare funera Corneliae velles, amiserat decem,
461 XVI, 6 | Corneliam ex duodecim liberis ad duos
462 XI, 5 | quantum satis est sustinendo corpori invenit, ipse bonis suis
463 XI, 6 | imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt,
464 X, 2 | occupationes perdidisse. Corporis exigua desideria sunt: frigus
465 XI, 7 | futurumque tempus inmittitur. Corpusculum hoc, custodia et vinculum
466 VII, 4 | et in maius laudatae fama corrupit.~5.
467 X, 8 | aliquando philosophi velut corruptores iuventutis abire iussi sunt
468 VI, 4 | Sciathum et Seriphum, Gyaram et Cossuran percense: nullum invenies
469 I, 3 | verbis nec ex vulgari et cotidiana sumptis adlocutione opus
470 VII, 5 | generis humani discursus est; cotidie aliquid in tam magno orbe
471 XVI, 7 | Rutilia Cottam filium secuta est in exilium
472 IV, 3 | Non est quod de me aliis credas: ipse tibi, ne quid incertis
473 VIII, 3 | Id actum est, mihi crede, ab illo, quisquis formator
474 IV, 2 | faciam manifestum; sin id credi non potuerit, at ego mihi
475 V, 4 | Numquam ego fortunae credidi, etiam cum videretur pacem
476 II, 4 | quodam modo exposita es. Crevisti sub noverca, quam tu quidem
477 XV, 3 | videndi filium tulisses: nunc crudele fatum ita composuit ut nec
478 XVIII, 6| In me omnis fatorum crudelitas lassata consistat; quidquid
479 XV, 2 | Nam hoc quoque adversus te crudeliter fortuna molita est, quod
480 X, 7 | parabant cibum, quibus terra cubile erat, quorum tecta nondum
481 XVIII, 4| magnum, nihil tam recens in cuiusquam pectore furit quod non circumfusus
482 X, 9 | Cum sestertium milliens in culinam coniecisset, cum tot congiaria
483 XIX, 6 | qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam,
484 VII, 8 | haec ipsa insula saepe iam cultores mutavit. Ut antiquiora,
485 X, 6 | cum tam exiguum capias, cupere multum? Licet itaque augeatis
486 IX, 4 | beatissime viventem neque umquam cupidiorem bonarum artium quam illo
487 X, 11 | incomprensibile arbitrium est. Cupiditati nihil satis est, naturae
488 XI, 4 | congesseris, non finis erit cupiditatis sed gradus. Qui continebit
489 XI, 2 | restituto deerit ex eo quod cupit quam exsuli ex eo quod habuit.~
490 XIX, 1 | tibi pectus, in quod omnes curae tuae pro indiviso transferuntur,
491 III, 1 | debes fortiter praebere te curationi.~2.
492 VI, 7 | est, fugit et velocissimo cursu agitur. Aspice sidera mundum
493 XX, 2 | condicionem circumfusi maris cursusque eius alternos et recursus;
494 XI, 7 | inmittitur. Corpusculum hoc, custodia et vinculum animi, huc atque
495 III, 1 | vulnus, fateor; non summam cutem rupit, pectus et viscera
496 VII, 7 | locorum libentes nomina dabant, et relictis aris suis trans
497 XVIII, 8| fingatur arbitrium: multum illi dabis, etiam si nihil dederis
498 XVIII, 9| tot nepotes pronepotesque dando effecisti ne unica esses;
499 VIII, 4 | humanam potentiam iacet, nec dari nec eripi potest. Mundus
500 VI, 6 | et inquieta homini mens data est, nusquam se tenet, spargitur,
|