Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Lucius Annaeus Seneca
Consolatio ad Helviam matrem

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


abduc-data | datam-ignot | ii-occur | ocean-seque | sequi-zenon

                                                     bold = Main text
     Cap., Par.                                      grey = Comment text
1001 II | Caput II~ 1002 III | Caput III~ 1003 VI, 4 | multitudinis habet. Transi ab iis quarum amoena positio et 1004 | illic 1005 | illorum 1006 | illuc 1007 XII, 7 | paupertatem, cuius tam clarae imagines sunt? Indignatur exul aliquid 1008 XII, 3 | exercet, quam voluptatis causa imitantur!~4. 1009 XVI, 7 | volo; quarum vitam semper imitata es, earum in coercenda comprimendaque 1010 XVI, 3 | probis peiorum detorsit imitatio; numquam te fecunditatis 1011 X, 10 | converteret, cum iuventutem ad imitationem sui sollicitaret etiam sine 1012 XI, 6 | Omnia ista quae imperita ingenia et nimis corporibus 1013 VII, 7 | Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, 1014 V, 3 | conatus fortunae, omnis impetus prospicere multo ante quam 1015 V, 6 | nihil veri boni inesse, tum inania et specioso ac deceptorio 1016 XIX, 5 | celebraretur uxor quae oblita inbecillitatis, oblita metuendi etiam firmissimis 1017 XVII, 4 | sapientiae erudiri potius quam inbui! non parandum tibi nunc 1018 IX, 7 | miserum: ita te disciplinis inbuisti ut scires omnem locum sapienti 1019 IV, 3 | credas: ipse tibi, ne quid incertis opinionibus perturberis, 1020 VII, 8 | ex qua quid eos fugaverit incertum est, utrum caeli gravitas 1021 VII, 2 | inhibuit -- per invia, per incognita versavit se humana levitas.~ 1022 IX, 1 | gentes petant, vix ad tutelam incolentium fertilis; non pretiosus 1023 XIV, 3 | filio desiderare quae in incolumi numquam ad te pertinere 1024 VIII, 1 | locorum, detractis ceteris incommodis quae exilio adhaerent, satis 1025 X, 11 | Nullum ergo paupertas exulis incommodum habet; nullum enim tam inops 1026 X, 11 | consuetudinem, cuius inmensum et incomprensibile arbitrium est. Cupiditati 1027 VII, 8 | maxime tunc trucibus et inconditis Galliae populis se interposuerunt.~ 1028 VIII, 3 | est potens omnium, sive incorporalis ratio ingentium operum artifex, 1029 V, 3 | prospicere multo ante quam incurrant. Illis gravis est quibus 1030 II, 5 | quos sine intervallo in te incursantis pertulisti: modo modo in 1031 X, 6 | militia rettulerit, cum indagati undique cibi coierint, non 1032 | inde 1033 XVI, 3 | uterum abscondisti quasi indecens onus, nec intra viscera 1034 IV, 3 | opinionibus perturberis, indico me non esse miserum. Adiciam, 1035 VII, 10 | ullam terram quam etiamnunc indigenae colant; permixta omnia et 1036 XII, 7 | tam clarae imagines sunt? Indignatur exul aliquid sibi deesse, 1037 XIX, 1 | quod omnes curae tuae pro indiviso transferuntur, illum animum 1038 VII, 1 | Scythia et totus ille ferarum indomitarumque gentium tractus civitates 1039 VII, 1 | Graecae urbes? Quid inter Indos Persasque Macedonicus sermo? 1040 V, 4 | agere; omnia illa quae in me indulgentissime conferebat, pecuniam honores 1041 II, 4 | bona noverca. Avunculum indulgentissimum, optimum ac fortissimum 1042 XVII, 4 | luxuriam instruuntur minus te indulgere studiis passus est. Beneficio 1043 II, 3 | quos semper vexat novissime indurat.~4. 1044 XIII, 2 | Cum semel animum virtus induravit, undique invulnerabilem 1045 XI, 3 | licet, numquam explebunt inexplebilem animum, non magis quam ullus 1046 XV, 1 | deposui? Ubi conloquia, quorum inexplebilis eram? Ubi studia, quibus 1047 XIX, 6 | vitaverunt culpam non effugerunt infamiam, velut unicum sanctitatis 1048 X, 8 | disciplina sua saeculum infecit.' Cuius exitum nosse operae 1049 X, 7 | vitia nostra sustentat, infelices erant, qui sibi manu sua 1050 VII, 4 | hiatus aut aliqua intoleranda infelicis soli vitia eiecerunt; quosdam 1051 II, 3 | perferant. Unum habet adsidua infelicitas bonum, quod quos semper 1052 V, 5 | ipsa felicitate quid contra infelicitatem valeret expertus est.~6. 1053 VII, 2 | totum Italiae latus quod infero mari adluitur maior Graecia 1054 IX, 8 | refovet, trahit Aegyptus infida, totus denique orbis, qui 1055 XIV, 1 | mater carissima, quod te in infinitas lacrimas agat, sequitur 1056 XVI, 1 | luctus sed finierunt; nam et infinito dolore, cum aliquem ex carissimis 1057 V, 5 | qui se laetis rebus non inflavit nec mutatis contrahit. Adversus 1058 XIII, 6 | evertit, ipsas miserias infularum loco habet, quando ita adfecti 1059 XIII, 7 | occurrerat deiciebat oculos et ingemescebat, non tamquam in hominem 1060 X, 4 | et in hoc omnium adiutus ingenio vix tamen invenit quomodo 1061 XIX, 6 | contumelias praefectorum ingeniosa provincia, in qua etiam 1062 X, 9 | tot congiaria principum et ingens Capitolii vectigal singulis 1063 VIII, 3 | sive incorporalis ratio ingentium operum artifex, sive divinus 1064 II, 1 | illi et quibus excitetur ingeram; omnia proferam et rescindam 1065 VII, 8 | adiciam quod in oculos se ingerit: haec ipsa insula saepe 1066 VIII, 6 | intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum 1067 VII, 2 | Germanorum transitus non inhibuit -- per invia, per incognita 1068 XVI, 1 | indulgentia est, et nullo inhumana duritia: optimum inter pietatem 1069 XI, 7 | aeternus est et cui non possit inici manus. ~ 1070 XVI, 2 | a te plus exigit vita ab initio fortior; non potest muliebris 1071 II, 3 | felicitas, et ad levissimarum iniuriarum motus conlabantur: at quorum 1072 VI, 7 | agitur. Aspice sidera mundum inlustrantia: nullum eorum perstat. < 1073 VI, 5 | ieiunius? Quid ad homines inmansuetius? Quid ad ipsum loci situm 1074 I, 2 | nihil est perniciosius quam inmatura medicina; expectabam itaque 1075 VI, 2 | frequentiam, cui vix urbis inmensae tecta sufficiunt: maxima 1076 X, 10 | venena edebat bibebatque cum inmensis epulis non delectaretur 1077 VIII, 6 | caelestibus, qua homini fas est, inmiscear, dum animum ad cognatarum 1078 VII, 2 | Poeni; Graeci se in Galliam inmiserunt, in Graeciam Galli; Pyrenaeus 1079 XI, 7 | praeteritum futurumque tempus inmittitur. Corpusculum hoc, custodia 1080 VIII, 6 | stellas micantis et alias inmobiles, alias non in magnum spatium 1081 II, 3 | gravissima quoque forti et inmobili constantia perferant. Unum 1082 XVI, 1 | cui paene concessum est inmoderatum in lacrimis ius, non inmensum 1083 XVIII, 9| mihi inpendi. Quotiens te inmodica vis doloris invaserit et 1084 XI, 5 | non magis quam ad deos inmortalis.~6. 1085 VIII, 3 | diffusus, sive fatum et inmutabilis causarum inter se cohaerentium 1086 XVIII, 1| pervenis, adminiculis quibus innitaris opus est, volo interim solacia 1087 V, 3 | adventus eos prosternit quos inopinantis occupavit: at qui futuro 1088 X, 11 | incommodum habet; nullum enim tam inops exilium est quod non alendo 1089 VI, 6 | dimittit, vaga et quietis inpatiens et novitate rerum laetissima.~ 1090 XVII, 2 | nec remedia doloris sed inpedimenta sunt; ego autem malo illum 1091 I, 1 | continui. Ut auderem multa me inpellebant: primum videbar depositurus 1092 XVIII, 9| te illi servari quam mihi inpendi. Quotiens te inmodica vis 1093 XIV, 3 | nihil ad te nisi voluptas et inpensa pertinuit. Numquam indulgentia 1094 IX, 6 | virum. Illi quidem reditum inpetravit senatus publicis precibus, 1095 XVII, 2 | semper novo te aliquo negotio inplices: omnia ista ad exiguum momentum 1096 XIV, 3 | inposuisti modum, cum tuae non inponeres; tu filia familiae locupletibus 1097 VII, 8 | Italiae conspectus an natura inportuosi maris; nam in causa non 1098 VII, 1 | civitates Achaiae Ponticis inpositas litoribus ostentat: non 1099 XIV, 3 | liberalitati nostrae semper inposuisti modum, cum tuae non inponeres; 1100 XIV, 2 | potentiam liberorum muliebri inpotentia exercent, quae, quia feminis 1101 XVIII, 8| descendunt quae teneris inprimuntur aetatibus. Tuis adsuescat 1102 XIII, 7 | admone istum ne postea tam inprobe oscitet.' Hoc fuit contumeliam 1103 XVI, 3 | te maximum saeculi malum, inpudicitia, in numerum plurium adduxit; 1104 VIII, 3 | cohaerentium series -- id, inquam, actum est ut in alienum 1105 VI, 6 | domicilia; mobilis enim et inquieta homini mens data est, nusquam 1106 IX, 1 | navigabilibus fluminum alveis inrigatur; nihil gignit quod aliae 1107 XVII, 5 | numquam adflictationis inritae supervacua vexatio. Nulli 1108 X, 5 | exiguo possint sedare, magno inritant.~6. 1109 I, 2 | esse ne illum ipsa solacia inritarent et accenderent -- nam in 1110 VI, 6 | inesse naturalem quandam inritationem animis commutandi sedes 1111 XI, 3 | argentum nobile, aes paucorum insania pretiosum et servorum turbam 1112 X, 1 | modo nondum pervenit in insaniam omnia subvertentis avaritiae 1113 VIII, 6 | ab illo spectaculo cuius insatiabiles sunt non abducantur, dum 1114 VII, 10 | colant; permixta omnia et insiticia sunt. Alius alii successit: 1115 X, 9 | suas tunc primum coactus inspexit: superfuturum sibi sestertium 1116 XIII, 7 | tamen qui in faciem eius inspueret. Poterat ob hoc moleste 1117 I, 4 | ingenii, sed quia possum instar efficacissimae consolationis 1118 XVI, 3 | bene in antiqua et severa institutam domo, periculosa etiam probis 1119 X, 3 | quod ambitiosam popinam instruat, nec piget a Parthis, a 1120 XVII, 4 | utuntur sed ad luxuriam instruuntur minus te indulgere studiis 1121 VI, 4 | deserta loca et asperrimas insulas, Sciathum et Seriphum, Gyaram 1122 XX, 1 | universique naturam veri avidus insurgit.~2. 1123 XVI, 5 | feminae quidem te sinent intabescere vulneri tuo, sed levior 1124 XV, 4 | acrius congrediendum. Non ex intacto corpore tuo sanguis hic 1125 XIII, 3 | exitium, omnis alia cupiditas intactum praeteribit. Non singula 1126 XIX, 7 | parce transcurrere, sed ut intellegas magni animi esse feminam 1127 XVIII, 9| illius in te sit cogita: intelleges quanto iustius sit te illi 1128 X, 1 | avaritiae atque luxuriae intellegit. Quantulum enim est quod 1129 X, 2 | Quod ad me quidem pertinet, intellego me non opes sed occupationes 1130 VI, 5 | horridius? Quid ad caeli naturam intemperantius? Plures tamen hic peregrini 1131 VIII, 3 | maxima ac minima aequali intentione diffusus, sive fatum et 1132 IX, 8 | occasionem concussi imperii intentus est: cui primum rei occurret? 1133 I, 3 | saepe vocem quoque ipsam intercludat.~4. 1134 XVI, 6 | fatum eius execrantibus interdixit ne fortunam accusarent, 1135 XV, 1 | familiarius quam mater intereram? Ubi ille occursus? Ubi 1136 XV, 3 | composuit ut nec fortunae meae interesses nec absentiae adsuesceres.~ 1137 VII, 6 | longo circumitu traho? Quid interest enumerare Antenorem Patavi 1138 XX, 2 | terrasque plenum formidinis interiacet perspicit et hoc tonitribus 1139 VII, 8 | inconditis Galliae populis se interposuerunt.~9. 1140 VIII, 6 | ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel 1141 VIII, 5 | erigitur acies, paribus intervallis omnia divina ab omnibus 1142 V, 4 | sine motu meo repetere. Intervallum inter illa et me magnum 1143 XI, 2 | multo conchylio purpuram, intextam auro variisque et coloribus 1144 XVIII, 2| pietate. Novi fratrum meorum intimos adfectus: alter in hoc dignitatem 1145 VI, 2 | Carere patria intolerabile est.' Aspice agedum hanc 1146 IV, 2 | me putas premi non esse intolerabiles faciam manifestum; sin id 1147 VII, 4 | terrarum hiatus aut aliqua intoleranda infelicis soli vitia eiecerunt; 1148 XVII, 5 | intraverint, numquam amplius intrabit dolor, numquam sollicitudo, 1149 XIII, 2 | nullius rei timor audebit intrare;~3. 1150 XVII, 5 | bona fide in animum tuum intraverint, numquam amplius intrabit 1151 XIII, 4 | ordinem redegerat carcerem intravit, ignominiam ipsi loco detracturus; 1152 VIII, 5 | erecti quocumque res tulerit intrepido gradu properemus, emetiamur 1153 XVIII, 9| te inmodica vis doloris invaserit et sequi se iubebit, patrem 1154 V, 6 | deceptorio fuco circumlita inveni, intra nihil habentia fronti 1155 I, 2 | composita evolverem, non inveniebam exemplum eius qui consolatus 1156 XIII, 7 | iustitiam animadverteretur; inventus est tamen qui in faciem 1157 VIII, 6 | et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, < 1158 VII, 2 | transitus non inhibuit -- per invia, per incognita versavit 1159 V, 5 | Adversus utrumque statum invictum animum tenet exploratae 1160 X, 2 | perdant quorum luxuria tam invidiosi imperii fines transcendit!~ 1161 X, 3 | paupertas etiam prodest; invitus enim sanatur et, si remedia 1162 X, 7 | religiose iurabatur: qui illos invocaverant, ad hostem morituri, ne 1163 XIII, 2 | virtus induravit, undique invulnerabilem praestat. Si avaritia dimisit, 1164 XVIII, 5| argutiae solvant? Quem non in iocos evocabit illa lascivia? 1165 X, 8 | laureamque in Capitolini Iovis gremio reposuerat -- quam 1166 XIV, 2 | tuum nihil in suis praeter ipsos amantem. Viderint illae 1167 II, 2 | vix unius patientem?' Sed is cogitet, quaecumque usque 1168 VI, 8 | nunc et humanum animum, ex isdem quibus divina constant seminibus 1169 VII, 5 | conversis oriuntur. Omnes autem istae populorum transportationes 1170 XVII, 4 | sed proferendum. Propter istas quae litteris non ad sapientiam 1171 | iste 1172 | isti 1173 | istis 1174 VI, 2 | sufficiunt: maxima pars istius turbae patria caret. Ex 1175 | istud 1176 | it 1177 VII, 7 | longinqua quaerentem in Italiam detulit. Hic deinde populus 1178 | iterum 1179 XII, 2 | festinationem necessitas itineris exegit, comitum turba dimittitur. 1180 VI, 3 | vitiis magna pretia ponentem. Iube istos omnes ad nomen citari 1181 XVIII, 9| doloris invaserit et sequi se iubebit, patrem cogita. Cui tu quidem 1182 XVI, 5 | necessario maerore cito defunctam iubebunt exsurgere, si modo illas 1183 VIII, 2 | etiam si quis singula parum iudicat efficacia ad consolandum 1184 XI, 3 | quamvis magnam domum angustet, iumentorum corpora differta et coacta 1185 XIX, 3 | reficiaris: illi te quantum potes iunge, illius artissimis amplexibus 1186 X, 7 | fictiles deos religiose iurabatur: qui illos invocaverant, 1187 V, 3 | Illi me iusserunt stare adsidue velut in praesidio 1188 X, 8 | corruptores iuventutis abire iussi sunt scientiam popinae professus 1189 V, 6 | ferit: ita enim populus iussit, sed populi scita ex magna 1190 IX, 3 | formosius erit, cum illic iustitia conspecta fuerit, cum continentia, 1191 XIII, 7 | iustum sed tamquam in ipsam iustitiam animadverteretur; inventus 1192 XVIII, 9| cogita: intelleges quanto iustius sit te illi servari quam 1193 XIII, 7 | non tamquam in hominem iustum sed tamquam in ipsam iustitiam 1194 X, 10 | luxuriam suam converteret, cum iuventutem ad imitationem sui sollicitaret 1195 X, 8 | philosophi velut corruptores iuventutis abire iussi sunt scientiam 1196 IV | Caput IV~ 1197 IX | Caput IX~ 1198 VI, 7 | nullum eorum perstat. <Sol> labitur adsidue et locum ex loco 1199 XIV, 3 | administrasti ut tamquam in tuis laborares, tamquam alienis abstineres; 1200 X, 2 | concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur. Non est necesse omne perscrutari 1201 V, 1 | evehunt nec adversa demittunt; laboravit enim semper ut in se plurimum 1202 XVII, 1 | compositum fictumque vultum lacrimae profunduntur. Ludis interim 1203 IX, 1 | haec terra frugiferarum aut laetarum arborum ferax; non magnis 1204 XII, 1 | divitibus: immo nescio an eo laetiores sint quo animus illorum 1205 V, 5 | destituunt: at ille qui se laetis rebus non inflavit nec mutatis 1206 VI, 6 | inpatiens et novitate rerum laetissima.~7. 1207 XX, 1 | qualem me cogites accipe: laetum et alacrem velut optimis 1208 III, 2 | Lamentationes quidem et eiulatus et alia 1209 IX, 1 | fertilis; non pretiosus hic lapis caeditur, non auri argentique 1210 XVIII, 5| non in iocos evocabit illa lascivia? Quem non in se convertet 1211 XVIII, 6| omnis fatorum crudelitas lassata consistat; quidquid matri 1212 VII, 3 | iudicio elegerunt locum sed lassitudine proximum occupaverunt, alii 1213 IX, 2 | turres sustulerint, quo latius vicos porrexerint, quo depressius 1214 XI, 7 | in hoc supplicia, in hoc latrocinia, in hoc morbi exercentur: 1215 VII, 2 | diversa effudit; totum Italiae latus quod infero mari adluitur 1216 VII, 4 | fertilis orae et in maius laudatae fama corrupit.~5. 1217 XIX, 7 | Haec non ideo refero ut laudes eius exequar, quas circumscribere 1218 X, 8 | saepe hostem percusserat laureamque in Capitolini Iovis gremio 1219 IX, 3 | regionem casus eiecit in qua lautissimum receptaculum casa est: ne [ 1220 X, 6 | numquam tamen corpora vestra laxabitis. Cum bene cesserit negotiatio, 1221 VI, 2 | amicitia, quosdam industria laxam ostendendae virtuti nancta 1222 VI, 2 | publici, alios inposita legatio, alios luxuria opportunum 1223 X, 8 | dictator noster qui Samnitium legatos audit cum vilissimum cibum 1224 XIII, 2 | poenam sed quasi naturae legem aspicis, ex quo pectore 1225 V, 2 | satis est ad omnis miserias leniendas, sapientibus me viris dedi 1226 XVI, 4 | non faciem coloribus ac lenociniis polluisti; numquam tibi 1227 XI, 6 | aurum argentum et magni levatique mensarum orbes, terrena 1228 V, 1 | facere se beatum potest. Leve momentum in adventiciis 1229 XVI, 5 | intabescere vulneri tuo, sed levior necessario maerore cito 1230 II, 4 | ne saevitiam suam fortuna leviorem diducendo faceret, intra 1231 XX, 1 | operibus suis vacat et modo se levioribus studiis oblectat, modo ad 1232 II, 3 | enervavit longa felicitas, et ad levissimarum iniuriarum motus conlabantur: 1233 VII, 2 | incognita versavit se humana levitas.~3. 1234 VI, 8 | et in transitu sunt; ut lex et naturae necessitas ordinavit, 1235 VII, 7 | hanc commutationem locorum libentes nomina dabant, et relictis 1236 XV, 1 | eram? Ubi studia, quibus libentius quam femina, familiarius 1237 XI, 7 | nec exulare umquam potest, liber et deis cognatus et omni 1238 XVII, 3 | fugiunt confugiendum est, ad liberalia studia: illa sanabunt vulnus 1239 XIV, 3 | gavisa es, minimum usa; tu liberalitati nostrae semper inposuisti 1240 VI, 2 | vitiis locum quaerens, alios liberalium studiorum cupiditas, alios 1241 XII, 6 | nubunt quam Scipionem, cuius liberi a senatu, tutore suo, in 1242 XIX, 3 | maxime diligunt fugere et libertatem dolori suo quaerere: tu 1243 X, 6 | Libet dicere: 'quid deducitis 1244 XIII, 3 | si cogitas libidinem non voluptatis causa homini 1245 IX, 4 | Brutus in eo libro quem de virtute composuit 1246 VIII, 6 | mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, 1247 XIX, 6 | placent, omnem verborum licentiam continuit et hodie similem 1248 VII, 9 | Transierunt deinde Ligures in eam, transierunt et Hispani, 1249 VII, 9 | conversatione Graecorum Ligurumque a patrio descivit. Deductae 1250 X, 2 | conchylia ultimi maris ex ignoto litore eruere: di istos deaeque 1251 VII, 1 | Achaiae Ponticis inpositas litoribus ostentat: non perpetuae 1252 XVII, 4 | proferendum. Propter istas quae litteris non ad sapientiam utuntur 1253 X, 5 | quae rerum natura omnibus locis disposuit; sed haec velut 1254 XII, 2 | pauperibus, veniamus] ad locupletes: quam multa tempora sunt 1255 XIV, 3 | inponeres; tu filia familiae locupletibus filiis ultro contulisti; 1256 VII, 7 | necessitas et victoris metus longinqua quaerentem in Italiam detulit. 1257 XV, 3 | Bene nos longinquitas locorum diviserat, bene 1258 IX, 2 | prave credita obstare. Quo longiores porticus expedierint, quo 1259 XIX, 2 | maternoque nutricio per longum tempus aeger convalui; illa 1260 XIX, 6 | se peti passa est. Itaque loquax et in contumelias praefectorum 1261 VIII, 6 | decidant, vel longo tractu cum luce multa praetervolantis, dum 1262 II, 4 | vacationem dedit a gravissimis luctibus, ne natalem quidem tuum 1263 XIX, 7 | exhibeas oportet et animum a luctu recipias et id agas ne quis 1264 XIX, 4 | tulit tamen eodem tempore et luctum et metum evictisque tempestatibus 1265 XVII, 1 | vultum lacrimae profunduntur. Ludis interim aut gladiatoribus 1266 II, 5 | Lugenti tibi luctus nuntiatus est 1267 XVI, 1 | maiores decem mensum spatium lugentibus viros dederunt ut cum pertinacia 1268 II, 5 | hoc adhuc defuerat tibi, lugere vivos. ~ 1269 VIII, 6 | abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris 1270 X, 1 | subvertentis avaritiae atque luxuriae intellegit. Quantulum enim 1271 VIII, 1 | rerum natura utendum est; M. Brutus satis hoc putat, 1272 VII, 1 | Quid inter Indos Persasque Macedonicus sermo? Scythia et totus 1273 V, 5 | illa voluerunt, iacent et maerent cum vanos et pueriles animos, 1274 XIX, 3 | amplexibus alliga. Solent maerentes ea quae maxime diligunt 1275 I, 4 | esse negaturam, licet omnis maeror contumax sit, spero, ut 1276 XVI, 1 | cum pertinacia muliebris maeroris publica constitutione deciderent. 1277 IX, 6 | precibus, tam sollicitus ac maestus ut omnes illo die Bruti 1278 XIII, 7 | subridens ait comitanti se magistratui: 'admone istum ne postea 1279 IX, 3 | angustus est locus qui hanc tam magnarum virtutium turbam capit; 1280 V, 1 | et quod in neutram partem magnas vires habeat: nec secunda 1281 VIII, 4 | admiratorque mundi, pars eius magnificentissima, propria nobis et perpetua 1282 IX, 1 | laetarum arborum ferax; non magnis nec navigabilibus fluminum 1283 I, 3 | caput adlevanti? Omnis autem magnitudo doloris modum excedentis 1284 XVI, 5 | quas conspecta virtus inter magnos viros posuit.~6. 1285 VI, 3 | quisque sit quaere: videbis maiorem partem esse quae relictis 1286 IX, 2 | aestivos specus foderint, quo maiori mole fastigia cenationum 1287 XVII, 4 | optimus, pater meus, minus maiorum consuetudini deditus voluisset 1288 XVI, 6 | contione, 'tu matri meae male dicas quae me peperit?' 1289 XVI, 7 | indulgentia constricta ut mallet exilium pati quam desiderium, 1290 XIII, 2 | Adversus hunc, quisquis me malorum turba terrebit, his verbis 1291 XVI, 3 | Non te maximum saeculi malum, inpudicitia, in numerum 1292 VIII, 4 | mansura sunt quam diu ipsi manebimus.~5. 1293 VII, 5 | manifestum est, nihil eodem loco mansisse quo genitum est. Adsiduus 1294 VIII, 4 | perpetua et tam diu nobiscum mansura sunt quam diu ipsi manebimus.~ 1295 XX, 1 | sunt sed quia naturale est manum saepius ad id referre quod 1296 XIII, 5 | est ut ignominiam putet Marci Catonis fuisse duplicem 1297 XVIII, 4| nepotes quoque respice: Marcum blandissimum puerum, ad 1298 VII, 3 | gentes, cum ignota peterent, mare hausit, quaedam ibi consederunt 1299 XVI, 3 | adduxit; non gemmae te, non margaritae flexerunt; non tibi divitiae 1300 VII, 2 | Italiae latus quod infero mari adluitur maior Graecia fuit. 1301 VII, 9 | Romanorum coloniae, altera a Mario, altera a Sulla: totiens 1302 XIX, 6 | sedecim annos quibus Aegyptum maritus eius optinuit numquam in 1303 VII, 8 | Phocide relicta Graii qui nunc Massiliam incolunt prius in hac insula 1304 VI, 2 | ostendendae virtuti nancta materiam; quidam venalem formam attulerunt, 1305 XV, 1 | vertenda est unde vera vis materni doloris oritur: 'ergo complexu 1306 XIX, 2 | perlatus sum, illius pio maternoque nutricio per longum tempus 1307 XIX, 1 | illum animum omnibus nobis maternum. Cum hac tu lacrimas tuas 1308 XV, 1 | Ubi ille occursus? Ubi matre visa semper puerilis hilaritas?'~ 1309 XIV, 2 | amantem. Viderint illae matres quae potentiam liberorum 1310 XVI, 6 | peperit?' Multo mihi vox matris videtur animosior: filius 1311 VI, 3 | sedibus suis venerit in maximam quidem ac pulcherrimam urbem, 1312 | meam 1313 VIII, 6 | causas investigare vel ocius meandi vel tardius, <dum> spectare 1314 | meas 1315 II, 2 | hoc erit non molli via mederi, sed urere ac secare. Quid 1316 I, 2 | perniciosius quam inmatura medicina; expectabam itaque dum ipse 1317 III, 1 | tamen vociferantur et manus medicorum magis quam ferrum horrent, 1318 VII, 1 | sedem. Quid sibi volunt in mediis barbarorum regionibus Graecae 1319 XII, 6 | reliquerat pater: aequum mehercules erat populum Romanum tributum 1320 XVII, 2 | Ideo melius est vincere illum quam fallere; 1321 XI, 6 | interim, quantum per moras membrorum et hanc circumfusam gravem 1322 X, 8 | reposuerat -- quam Apicius nostra memoria vixit, qui in ea urbe ex 1323 XII, 7 | dos, Regulo mercennarius, Menenio funus, cum omnibus illis 1324 XII, 5 | Menenius Agrippa, qui inter patres 1325 VI, 6 | enim et inquieta homini mens data est, nusquam se tenet, 1326 XI, 6 | argentum et magni levatique mensarum orbes, terrena sunt pondera, 1327 XVI, 1 | tamen; et ideo maiores decem mensum spatium lugentibus viros 1328 X, 5 | Alioqui, si ad sanam illis mentem placeat reverti, quid opus 1329 II, 3 | gemant, quorum delicatas mentes enervavit longa felicitas, 1330 X, 10 | fugit. Illi vero tam pravae mentis homini ultima potio saluberrima 1331 | meos 1332 X, 5 | ventri servientibus? quid mercaturis? quid vastatione silvarum? 1333 XII, 5 | funderet, ad senatum scripsit mercennarium suum discessisse et ab eo 1334 XII, 7 | defuerit Scipioni dos, Regulo mercennarius, Menenio funus, cum omnibus 1335 XIX, 5 | oblita inbecillitatis, oblita metuendi etiam firmissimis maris, 1336 XV, 2 | securam nec quicquam tale metuentem digredi voluit.~3. 1337 | meus 1338 VIII, 6 | spectare tot per noctem stellas micantis et alias inmobiles, alias 1339 VI, 8 | moleste ferre transitum ac migrationem puta, cum dei natura adsidua 1340 VII, 2 | Atheniensis in Asia turba est; Miletus quinque et septuaginta urbium 1341 XII, 2 | comitum turba dimittitur. Militantes quotam partem rerum suarum 1342 X, 6 | cesserit negotiatio, multum militia rettulerit, cum indagati 1343 X, 9 | Cum sestertium milliens in culinam coniecisset, 1344 V, 6 | invenio quam opinio vulgi minabatur. Verbum quidem ipsum persuasione 1345 VIII, 3 | spiritus per omnia maxima ac minima aequali intentione diffusus, 1346 XIV, 3 | bonis plurimum gavisa es, minimum usa; tu liberalitati nostrae 1347 IX, 8 | Africa resurgentis belli minis plena, trahit Hispania, 1348 VI, 7 | Quod non miraberis, si primam eius originem 1349 IX, 5 | hominem etiam Catoni suo mirandum!~6. 1350 IX, 8 | colant gentes: tu vive Bruto miratore contentus.' ~ 1351 XIX, 6 | Post hoc nemo miretur quod per sedecim annos quibus 1352 XIX, 1 | Cum hac tu lacrimas tuas miscuisti, in huius primum respirasti 1353 III, 2 | enim tot mala, si nondum misera esse didicisti. Ecquid videor 1354 X, 5 | O miserabiles, quorum palatum nisi ad 1355 XII, 4 | constat: num ergo quisquam eos misere vixisse dicet ut non ipse 1356 II, 2 | consequar? ut pudeat animum tot miseriarum victorem aegre ferre unum 1357 XII, 4 | vixisse dicet ut non ipse miserrimus ob hoc omnibus videatur?~ 1358 VII, 7 | colonias in omnem provinciam misit! ubicumque vicit Romanus, 1359 I, 2 | sustinenda remedia mora mitigatus tangi se ac tractari pateretur. 1360 V, 5 | voluptatis ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt: 1361 VI, 6 | transferendi domicilia; mobilis enim et inquieta homini 1362 I, 2 | monumenta ad compescendos moderandosque luctus composita evolverem, 1363 XIX, 2 | seductum vitae genus, nihil modestia in tanta feminarum petulantia 1364 IX, 2 | specus foderint, quo maiori mole fastigia cenationum subduxerint, 1365 XV, 2 | adversus te crudeliter fortuna molita est, quod te ante tertium 1366 II, 2 | lugubria admovebo: hoc erit non molli via mederi, sed urere ac 1367 XV, 3 | ipso intervallo desiderium molliente; si non recessisses, ultimum 1368 XVII, 2 | Non sum itaque tibi illa monstraturus quibus usos esse multos 1369 I, 2 | clarissimorum ingeniorum monumenta ad compescendos moderandosque 1370 I, 2 | et ad sustinenda remedia mora mitigatus tangi se ac tractari 1371 XIII, 2 | vehementissima generis humani pestis, moram tibi ambitio non faciet; 1372 XI, 6 | emicaturus; interim, quantum per moras membrorum et hanc circumfusam 1373 XI, 7 | in hoc latrocinia, in hoc morbi exercentur: animus quidem 1374 I, 2 | et accenderent -- nam in morbis quoque nihil est perniciosius 1375 XI, 3 | non enim sitis illa sed morbus est.~4. 1376 XVI, 3 | aetatem, puduit, numquam more aliarum, quibus omnis commendatio 1377 VI, 4 | non aliquis animi causa moretur.~5. 1378 X, 7 | invocaverant, ad hostem morituri, ne fallerent, redibant.~ 1379 XIII, 8 | contemptu nihil esse gravius, mortem ipsis potiorem videri. His 1380 II, 5 | manibus et in osculis tuis mortuum funeraveras, raptum me audisti: 1381 II, 3 | levissimarum iniuriarum motus conlabantur: at quorum omnes 1382 XIII, 4 | putas quemquam sapientem moveri posse, qui omnia in se reposuit, 1383 VIII, 2 | pulcherrima sunt quocumque nos moverimus sequentur, natura communis 1384 XIV, 1 | autem duae; nam aut illud te movet quod praesidium aliquod 1385 XVI, 5 | itaque ad optinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo 1386 XIV, 2 | quae potentiam liberorum muliebri inpotentia exercent, quae, 1387 XVI, 2 | contingere ei a qua omnia muliebria vitia afuerunt.~3. 1388 XIX, 5 | O quam multarum egregia opera in obscuro 1389 VI, 4 | magnam partem peregrinae multitudinis habet. Transi ab iis quarum 1390 XVII, 2 | monstraturus quibus usos esse multos scio, ut peregrinatione 1391 VIII, 4 | contemplator admiratorque mundi, pars eius magnificentissima, 1392 VIII, 4 | nec dari nec eripi potest. Mundus hic, quo nihil neque maius 1393 V, 5 | Illi qui munera eius velut sua et perpetua 1394 VI, 2 | turbae patria caret. Ex municipiis et coloniis suis, ex toto 1395 VII, 1 | gentes populosque universos mutasse sedem. Quid sibi volunt 1396 VI, 7 | adsidue et locum ex loco mutat et, quamvis cum universo 1397 X, 1 | animo eius mutavit loci mutatio, quamvis eam paupertas sequeretur; 1398 V, 5 | laetis rebus non inflavit nec mutatis contrahit. Adversus utrumque 1399 VII, 5 | aliquid in tam magno orbe mutatur: nova urbium fundamenta 1400 VII, 9 | huius aridi et spinosi saxi mutatus est populus!~10. 1401 XIII, 1 | tolerabilis est, si tantum locum mutes; paupertas tolerabilis est, 1402 IX, 6 | Idem Brutus ait C. Caesarem Mytilenas praetervectum, quia non 1403 IX, 4 | ait se Marcellum vidisse Mytilenis exulantem et, quantum modo 1404 VI, 2 | laxam ostendendae virtuti nancta materiam; quidam venalem 1405 XIX, 4 | ego etiam spectator fui, narrabit. Carissimum virum amiserat, 1406 II, 4 | matrem statim nata, immo dum nasceris, et ad vitam quodam modo 1407 XVI, 6 | dedisset. Ex hac femina debuit nasci qui diceret in contione, ' 1408 II, 4 | amisisti matrem statim nata, immo dum nasceris, et ad 1409 II, 4 | gravissimis luctibus, ne natalem quidem tuum excepit: amisisti 1410 XVI, 6 | magno aestimavit Gracchorum natales, mater et funera.~7. 1411 XI, 3 | et coacta pinguescere et nationum omnium lapides: ista congerantur 1412 XX, 1 | minus cari sunt sed quia naturale est manum saepius ad id 1413 XIX, 4 | tempestatibus corpus eius naufraga evexit.~5. 1414 XIX, 7 | mortis iam exarmata nave naufragium suum spectantem deterruit 1415 XIX, 7 | metus mortis iam exarmata nave naufragium suum spectantem 1416 X, 6 | dicere: 'quid deducitis naves? Quid manus et adversus 1417 IX, 1 | arborum ferax; non magnis nec navigabilibus fluminum alveis inrigatur; 1418 XIX, 4 | nupserat, in ipsa quidem navigatione; tulit tamen eodem tempore 1419 XI, 4 | opibus paupertas sequetur. Necessariis rebus et exilia sufficiunt, 1420 XVI, 5 | vulneri tuo, sed levior necessario maerore cito defunctam iubebunt 1421 IV, 1 | ipse dici possim miser, nedum propter quod miseros etiam 1422 XVIII, 9| in te vertitur. Illo vivo nefas est te quod vixeris queri. ~ 1423 V, 2 | profiteri possem, non tantum negarem miserum esse me, sed omnium 1424 I, 4 | ipse consolator. Cui nihil negares, huic hoc utique te non 1425 I, 4 | huic hoc utique te non esse negaturam, licet omnis maeror contumax 1426 X, 6 | laxabitis. Cum bene cesserit negotiatio, multum militia rettulerit, 1427 XVII, 2 | ut semper novo te aliquo negotio inplices: omnia ista ad 1428 II, 5 | nepotes emiseras ossa trium nepotum recepisti; intra vicesimum 1429 XII, 1 | sollicitioresque divitibus: immo nescio an eo laetiores sint quo 1430 V, 1 | adventiciis rebus est et quod in neutram partem magnas vires habeat: 1431 XX, 2 | fulminibus ventorum flatibus ac nimborum nivisque et grandinis iactu 1432 VII, 4 | seditio summovit; alios nimia superfluentis populi frequentia 1433 XI, 6 | quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta 1434 X, 7 | quorum templa nondum gemmis nitebant; itaque tunc per fictiles 1435 XX, 2 | ventorum flatibus ac nimborum nivisque et grandinis iactu tumultuosum 1436 XI, 3 | nominibus artificum argentum nobile, aes paucorum insania pretiosum 1437 XIX, 5 | funere, nihil de suo timuit! Nobilitatur carminibus omnium quae se 1438 | nobiscum 1439 X, 3 | despicit, quid illi paupertas nocet? Si quis concupiscit, illi 1440 VIII, 6 | dum> spectare tot per noctem stellas micantis et alias 1441 X, 3 | certe, dum non potest, illa nolenti similis est.~4. 1442 XIV, 1 | Quoniam meo nomine nihil habes, mater carissima, 1443 XI, 3 | supellectilem et antiquis nominibus artificum argentum nobile, 1444 XVI, 1 | utaris excusatione muliebris nominis, cui paene concessum est 1445 | Nonne 1446 X, 8 | saeculum infecit.' Cuius exitum nosse operae pretium est.~9. 1447 | noster 1448 | nostri 1449 | nostris 1450 | nostrum 1451 XII, 1 | sit pauperum, quos nihilo notabis tristiores sollicitioresque 1452 XV, 2 | recentis conversationis notas. Nam hoc quoque adversus 1453 XVI, 7 | eius post elatum filium notavit. In expulso virtutem ostendit, 1454 XV, 4 | est, et velut cum hoste noto ac saepe iam victo acrius 1455 XVIII, 7| tibi daturam pronepotes Novatillam, quam sic in me transtuleram, 1456 I, 3 | Quid quod novis verbis nec ex vulgari et 1457 II, 3 | quod quos semper vexat novissime indurat.~4. 1458 VI, 6 | et quietis inpatiens et novitate rerum laetissima.~7. 1459 XVII, 2 | occupes temporis, ut semper novo te aliquo negotio inplices: 1460 XII, 6 | pantomimae deciens sestertio nubunt quam Scipionem, cuius liberi 1461 XVI, 4 | vestis quae nihil amplius nudaret cum poneretur: unicum tibi 1462 VI, 5 | Quid tam nudum inveniri potest, quid tam 1463 II, 4 | Nullam tibi fortuna vacationem 1464 | nullo 1465 | Nullus 1466 XVI, 6 | duos fortuna redegerat: si numerare funera Corneliae velles, 1467 XVIII, 9| Numerarem inter magna solacia patrem 1468 XVI, 7 | stultaque detinuit. Cum his te numerari feminis volo; quarum vitam 1469 II, 5 | Lugenti tibi luctus nuntiatus est omnibus quidem absentibus 1470 | nuper 1471 XIX, 4 | avunculum nostrum, cui virgo nupserat, in ipsa quidem navigatione; 1472 | nusquam 1473 XIX, 2 | sum, illius pio maternoque nutricio per longum tempus aeger 1474 II, 1 | proferam et rescindam quae iam obducta sunt.~2. 1475 VII, 8 | antiquiora, quae vetustas obduxit, transeam, Phocide relicta 1476 XIX, 5 | periculis pro sepultura obiecit et, dum cogitat de viri 1477 V, 5 | ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt: at ille qui 1478 XVIII, 3| tuos et in auxilium et in oblectamentum fortuna disposuit: potes 1479 XX, 1 | modo se levioribus studiis oblectat, modo ad considerandam suam 1480 I, 1 | plagam meam inposita ad obliganda vulnera vestra reptare.~ 1481 II, 2 | hoc genus est consolandi, obliterata mala revocare et animum 1482 XVI, 4 | ornamentum, pulcherrima et nulli obnoxia aetati forma, maximum decus 1483 XVII, 1 | est. Volumus interim illum obruere et devorare gemitus; per 1484 XIX, 5 | multarum egregia opera in obscuro iacent! Si huic illa simplex 1485 II, 4 | noverca, quam tu quidem omni obsequio et pietate, quanta vel in 1486 IX, 2 | per falsa et prave credita obstare. Quo longiores porticus 1487 XX, 1 | liberis tuis frequentius tibi obversari, non quia illi minus cari 1488 IX, 8 | totus denique orbis, qui ad occasionem concussi imperii intentus 1489 VIII, 6 | sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas 1490 XVII, 1 | aut gladiatoribus animum occupamus; at illum inter ipsa quibus 1491 XVIII, 8| nisi aut ratio aut honesta occupatio.~9. 1492 X, 2 | intellego me non opes sed occupationes perdidisse. Corporis exigua 1493 XVII, 2 | delusus et voluptatibus aut occupationibus abductus est resurgit et 1494 XX, 1 | optimae, quoniam animus omnis occupationis expers operibus suis vacat 1495 VII, 3 | sed lassitudine proximum occupaverunt, alii armis sibi ius in 1496 V, 3 | prosternit quos inopinantis occupavit: at qui futuro se bello 1497 XVII, 2 | patrimonii administratione multum occupes temporis, ut semper novo 1498 XIII, 6 | magnam apud nos admirationem occupet quam homo fortiter miser.~ 1499 I, 2 | recens saeviret, sciebam occurrendum non esse ne illum ipsa solacia 1500 XIII, 7 | Aristides, cui quisquis occurrerat deiciebat oculos et ingemescebat, 1501 IX, 8 | intentus est: cui primum rei occurret? cui parti se opponet? Aget 1502 XV, 1 | mater intereram? Ubi ille occursus? Ubi matre visa semper puerilis


abduc-data | datam-ignot | ii-occur | ocean-seque | sequi-zenon

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License