abduc-data | datam-ignot | ii-occur | ocean-seque | sequi-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
2007 XVIII, 9| vis doloris invaserit et sequi se iubebit, patrem cogita.
2008 VI, 1 | hanc commutationem loci sequuntur incommoda, paupertas ignominia
2009 VIII, 3 | causarum inter se cohaerentium series -- id, inquam, actum est
2010 VI, 4 | asperrimas insulas, Sciathum et Seriphum, Gyaram et Cossuran percense:
2011 XV, 1 | non conspectu eius, non sermone possum frui. Ubi est ille
2012 XVIII, 8| aetatibus. Tuis adsuescat sermonibus, ad tuum fingatur arbitrium:
2013 XIX, 2 | suam extendit et, quae ne sermonis quidem aut clarae salutationis
2014 XIX, 3 | cogitaveris, confer; sive servare istum habitum voles sive
2015 XVIII, 9| quanto iustius sit te illi servari quam mihi inpendi. Quotiens
2016 X, 5 | opus est tot artibus ventri servientibus? quid mercaturis? quid vastatione
2017 XVII, 1 | potestate nec ullum adfectum servire, minime vero eum qui ex
2018 XI, 3 | paucorum insania pretiosum et servorum turbam quae quamvis magnam
2019 XVI, 3 | non te, bene in antiqua et severa institutam domo, periculosa
2020 VI, 7 | velocissimo cursu agitur. Aspice sidera mundum inlustrantia: nullum
2021 VIII, 6 | liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque
2022 VI, 7 | mundo refertur, per omnis signorum partes discurrit, numquam
2023 X, 5 | mercaturis? quid vastatione silvarum? quid profundi perscrutatione?
2024 | sim
2025 V, 6 | nihil habentia fronti suae simile: nunc in his quae mala vocantur
2026 XIX, 6 | licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis numquam speret,
2027 XII, 2 | tempora sunt quibus pauperibus similes sint! Circumcisae sunt peregrinantium
2028 X, 3 | non potest, illa nolenti similis est.~4.
2029 VII, 9 | transierunt et Hispani, quod ex similitudine ritus apparet; eadem enim
2030 VII, 1 | non hominum ingenia ad similitudinem caeli sui horrentia transferentibus
2031 XIX, 5 | obscuro iacent! Si huic illa simplex admirandis virtutibus contigisset
2032 | simul
2033 | sin
2034 XI, 6 | pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor,
2035 XVI, 5 | vitiis. Ne feminae quidem te sinent intabescere vulneri tuo,
2036 X, 9 | ingens Capitolii vectigal singulis comisationibus exsorpsisset,
2037 XIX, 1 | huius primum respirasti sinu.~2.
2038 II, 5 | pertulisti: modo modo in eundem sinum ex quo tres nepotes emiseras
2039 | sis
2040 X, 2 | vult, alimentis famem ac sitim extinguere; quidquid extra
2041 | sitis
2042 VI, 5 | inmansuetius? Quid ad ipsum loci situm horridius? Quid ad caeli
2043 XX, 2 | Terras primum situmque earum quaerit, deinde condicionem
2044 XII, 6 | quibus populus Romanus loco soceri fuit! Beatioresne istos
2045 VI, 7 | nullum eorum perstat. <Sol> labitur adsidue et locum
2046 XII, 4 | respexi, paupertatis uti solaciis pudet, quoniam quidem eo
2047 VIII, 6 | non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat,
2048 XIII, 1 | vel sola opprimere animos solet.'~2.
2049 VII, 4 | aliqua intoleranda infelicis soli vitia eiecerunt; quosdam
2050 V, 5 | et pueriles animos, omnis solidae voluptatis ignaros, falsa
2051 XI, 5 | in exilia sequitur, et in solitudinibus asperrimis, cum quantum
2052 XVIII, 8| praeter exemplum. Hoc tibi tam sollemne officium pro remedio erit;
2053 X, 10 | iuventutem ad imitationem sui sollicitaret etiam sine malis exemplis
2054 XII, 1 | nihilo notabis tristiores sollicitioresque divitibus: immo nescio an
2055 XV, 1 | vultum relaxavi, in quo omnes sollicitudines meas deposui? Ubi conloquia,
2056 XVII, 5 | intrabit dolor, numquam sollicitudo, numquam adflictationis
2057 IX, 6 | senatus publicis precibus, tam sollicitus ac maestus ut omnes illo
2058 XIII, 4 | vultu quo triginta tyrannos solus aliquando in ordinem redegerat
2059 XVIII, 5| sollicitudine animum illius argutiae solvant? Quem non in iocos evocabit
2060 IX, 3 | tu pusilli animi es et sordide se consolantis, si ideo
2061 XIX, 1 | solacium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum
2062 VI, 6 | data est, nusquam se tenet, spargitur, et cogitationes suas in
2063 VI, 8 | deferuntur; cum per certa annorum spatia orbes suos explicuerint,
2064 VI, 1 | plurium, quos prima rerum species, utcumque credita est, aufert,
2065 V, 6 | boni inesse, tum inania et specioso ac deceptorio fuco circumlita
2066 XIX, 7 | exarmata nave naufragium suum spectantem deterruit quominus exanimi
2067 VIII, 6 | meandi vel tardius, <dum> spectare tot per noctem stellas micantis
2068 XIX, 4 | tibi suum, cuius ego etiam spectator fui, narrabit. Carissimum
2069 IX, 2 | quo depressius aestivos specus foderint, quo maiori mole
2070 XIX, 6 | similem illi, quamvis numquam speret, semper optat. Multum erat,
2071 I, 4 | omnis maeror contumax sit, spero, ut desiderio tuo velis
2072 XVI, 3 | intra viscera tua conceptas spes liberorum elisisti;~4.
2073 VII, 9 | totiens huius aridi et spinosi saxi mutatus est populus!~
2074 VI, 7 | corpore, ex illo caelesti spiritu descendit; caelestium autem
2075 VIII, 3 | operum artifex, sive divinus spiritus per omnia maxima ac minima
2076 IX, 2 | aeque apparent, ubique aeque splendent. Et hoc cogitandum est,
2077 VII, 4 | armis elapsos in aliena spoliatos suis expulerunt; alios domestica
2078 XIII, 8 | quas religiosi aeque ac stantis adorant.
2079 XVIII, 6| Floreat reliqua in suo statu turba: nihil de orbitate,
2080 I, 4 | desiderio tuo velis a me modum statui. ~
2081 V, 5 | contrahit. Adversus utrumque statum invictum animum tenet exploratae
2082 VIII, 6 | spectare tot per noctem stellas micantis et alias inmobiles,
2083 XIV, 1 | sequitur ut causae tuae te stimulent. Sunt autem duae; nam aut
2084 XII, 4 | nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum rigida ac virilis sapientia,
2085 X, 3 | quod dissolutus deliciis stomachus vix admittat ab ultimo portatur
2086 X, 2 | perscrutari profundum nec strage animalium ventrem onerare
2087 VI, 2 | quaerens, alios liberalium studiorum cupiditas, alios spectacula;
2088 XVI, 1 | carissimis amiseris, adfici stulta indulgentia est, et nullo
2089 XVI, 7 | in tristitia supervacua stultaque detinuit. Cum his te numerari
2090 | sub
2091 IX, 2 | mole fastigia cenationum subduxerint, hoc plus erit quod illis
2092 III, 2 | tecum egisse? nihil tibi subduxi ex malis tuis, sed omnia
2093 XX, 1 | cogitationes tamen tuas subinde ad me recurrere nec quemquam
2094 VIII, 6 | circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne
2095 VIII, 6 | conspectum tendentem in sublimi semper habeam, quantum refert
2096 XIII, 7 | ille abstersit faciem et subridens ait comitanti se magistratui: '
2097 XVII, 1 | levis aliqua desiderii nota subruit.~2.
2098 VI, 1 | quidquid pessimum in se habet subtrahere, hanc commutationem loci
2099 X, 1 | pervenit in insaniam omnia subvertentis avaritiae atque luxuriae
2100 VII, 10 | insiticia sunt. Alius alii successit: hic concupivit quod illi
2101 XI, 3 | animum, non magis quam ullus sufficiet umor ad satiandum eum cuius
2102 VII, 9 | altera a Mario, altera a Sulla: totiens huius aridi et
2103 III, 1 | recens vulnus, fateor; non summam cutem rupit, pectus et viscera
2104 XI, 4 | naturalem modum excedet, eum in summis quoque opibus paupertas
2105 XII, 2 | apparatum castrensis disciplina summoveat!~3.
2106 X, 2 | exigua desideria sunt: frigus summoveri vult, alimentis famem ac
2107 VII, 4 | alios domestica seditio summovit; alios nimia superfluentis
2108 XVI, 2 | quarum tristitiam semel sumptam mors finivit (nosti quasdam
2109 I, 3 | ex vulgari et cotidiana sumptis adlocutione opus erat homini
2110 XII, 3 | inopia pauperibus exaequat: sumunt quosdam dies, cum iam illos
2111 XI, 3 | desiderat aureis fulgentem vasis supellectilem et antiquis nominibus artificum
2112 | super
2113 VII, 4 | seditio summovit; alios nimia superfluentis populi frequentia ad exonerandas
2114 X, 9 | primum coactus inspexit: superfuturum sibi sestertium centiens
2115 XVIII, 5| contingat hunc habere nobis superstitem!~6.
2116 XI, 4 | rebus et exilia sufficiunt, supervacuis nec regna.~5.
2117 XVIII, 3| desiderium duorum pietate supplebitur. Audacter possum promittere:
2118 XII, 7 | quod deerat ideo honestius suppletum sit quia defuerat? His ergo
2119 XI, 7 | atque illuc iactatur; in hoc supplicia, in hoc latrocinia, in hoc
2120 XIII, 7 | Ducebatur Athenis ad supplicium Aristides, cui quisquis
2121 XVIII, 5| lacrimas illius hilaritas supprimat? Cuius non contractum sollicitudine
2122 I, 1 | lacrimas tuas, etiam si supprimere non potuissem, interim certe
2123 XIX, 6 | unicum sanctitatis exemplum suspexit et, quod illi difficillimum
2124 V, 5 | perpetua amaverunt, qui se suspici propter illa voluerunt,
2125 IX, 8 | terras victoria sua. Illum suspiciant et colant gentes: tu vive
2126 XI, 6 | corporibus suis addicta suspiciunt, lapides aurum argentum
2127 X, 7 | virtus etiamnunc vitia nostra sustentat, infelices erant, qui sibi
2128 I, 2 | vires suas frangeret et ad sustinenda remedia mora mitigatus tangi
2129 XI, 5 | asperrimis, cum quantum satis est sustinendo corpori invenit, ipse bonis
2130 IX, 6 | praetervectum, quia non sustineret videre deformatum virum.
2131 XIII, 1 | ista diducis quae singula sustineri possunt, conlata non possunt?
2132 V, 3 | repentina est: facile eam sustinet qui semper expectat. Nam
2133 XIX, 2 | aut clarae salutationis sustinuit audaciam, pro me vicit indulgentia
2134 IX, 2 | expedierint, quo altius turres sustulerint, quo latius vicos porrexerint,
2135 XIX, 1 | Maximum adhuc solacium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum
2136 XII, 3 | cum iam illos divitiarum taedium cepit, quibus humi cenent
2137 | tale
2138 I, 2 | sustinenda remedia mora mitigatus tangi se ac tractari pateretur.
2139 | tanta
2140 XII, 5 | Regulus placuit: fuitne tanti servum non habere ut colonus
2141 | tantus
2142 VIII, 6 | investigare vel ocius meandi vel tardius, <dum> spectare tot per
2143 XI, 1 | tantum desiderabit: neque tectum ei deerit neque velamentum;
2144 III, 2 | Ecquid videor non timide tecum egisse? nihil tibi subduxi
2145 XI, 1 | velamentum; aeque enim exiguo tegitur corpus quam alitur; nihil
2146 VII, 9 | ritus apparet; eadem enim tegmenta capitum idemque genus calciamenti
2147 XVI, 1 | inter pietatem et rationem temperamentum est et sentire desiderium
2148 XIX, 4 | luctum et metum evictisque tempestatibus corpus eius naufraga evexit.~
2149 X, 7 | nondum auro fulgebant, quorum templa nondum gemmis nitebant;
2150 IX, 3 | virtutes recipit? iam omnibus templis formosius erit, cum illic
2151 XII, 2 | ad locupletes: quam multa tempora sunt quibus pauperibus similes
2152 XVII, 2 | administratione multum occupes temporis, ut semper novo te aliquo
2153 VIII, 6 | cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam,
2154 XVIII, 7| Tene in gremio cito tibi daturam
2155 XVIII, 8| praecepta descendunt quae teneris inprimuntur aetatibus. Tuis
2156 VII, 10 | Vix denique invenies ullam terram quam etiamnunc indigenae
2157 XX, 2 | tunc quidquid inter caelum terrasque plenum formidinis interiacet
2158 XIII, 2 | quisquis me malorum turba terrebit, his verbis utendum erit: '
2159 VI, 7 | originem aspexeris: non est ex terreno et gravi concreta corpore,
2160 V, 6 | mala vocantur nihil tam terribile ac durum invenio quam opinio
2161 XV, 2 | molita est, quod te ante tertium demum diem quam perculsus
2162 IX, 6 | videre. Contigit enim illi testimonium utriusque: Brutus sine Marcello
2163 VII, 6 | conditorem et Evandrum in ripa Tiberis regna Arcadum conlocantem?
2164 I, 1 | consurrexissem; praeterea timebam ne a me victa fortuna aliquem
2165 XII, 3 | aliquando concupiscunt semper timent. O quanta illos caligo mentium,
2166 III, 2 | didicisti. Ecquid videor non timide tecum egisse? nihil tibi
2167 XIII, 2 | eieceris, in id nullius rei timor audebit intrare;~3.
2168 XIX, 5 | viri funere, nihil de suo timuit! Nobilitatur carminibus
2169 III, 1 | divisit. Sed quemadmodum tirones leviter saucii tamen vociferantur
2170 IX, 7 | Marcellus] tantus vir sic ad tolerandum aequo animo exilium saepe
2171 XX, 2 | interiacet perspicit et hoc tonitribus fulminibus ventorum flatibus
2172 | tota
2173 VII, 9 | a Mario, altera a Sulla: totiens huius aridi et spinosi saxi
2174 | totum
2175 I, 2 | mora mitigatus tangi se ac tractari pateretur. Praeterea cum
2176 VIII, 6 | quasi decidant, vel longo tractu cum luce multa praetervolantis,
2177 VII, 1 | ferarum indomitarumque gentium tractus civitates Achaiae Ponticis
2178 VII, 7 | patria, exiguas reliquias trahentem, necessitas et victoris
2179 VII, 6 | Quid te tam longo circumitu traho? Quid interest enumerare
2180 X, 5 | regiones pervagantur, maria traiciunt et, cum famem exiguo possint
2181 XVIII, 2| sit, alter in hoc se ad tranquillam quietamque vitam recepit
2182 VII, 7 | dabant, et relictis aris suis trans maria sequebatur colonos
2183 X, 2 | invidiosi imperii fines transcendit!~3.
2184 XIX, 7 | circumscribere est tam parce transcurrere, sed ut intellegas magni
2185 VII, 8 | quae vetustas obduxit, transeam, Phocide relicta Graii qui
2186 XII, 2 | Transeamus [a pauperibus, veniamus]
2187 II, 5 | se dolor tuus reclinaret. Transeo tot pericula, tot metus,
2188 X, 5 | disposuit; sed haec velut caeci transeunt et omnes regiones pervagantur,
2189 VI, 6 | animis commutandi sedes et transferendi domicilia; mobilis enim
2190 VII, 1 | similitudinem caeli sui horrentia transferentibus domos suas obstiterunt.~
2191 XIX, 1 | curae tuae pro indiviso transferuntur, illum animum omnibus nobis
2192 VI, 4 | peregrinae multitudinis habet. Transi ab iis quarum amoena positio
2193 XVIII, 6| matri dolendum fuit, in me transierit, quidquid aviae, in me.
2194 IV, 1 | faciam; deinde si ad te transiero et probavero ne tuam quidem
2195 VI, 8 | Omnia volvuntur semper et in transitu sunt; ut lex et naturae
2196 VI, 8 | compositum, moleste ferre transitum ac migrationem puta, cum
2197 VII, 2 | Galli; Pyrenaeus Germanorum transitus non inhibuit -- per invia,
2198 VII, 5 | Omnes autem istae populorum transportationes quid aliud quam publica
2199 XVIII, 7| Novatillam, quam sic in me transtuleram, sic mihi adscripseram,
2200 VII, 3 | et graves senio parentes traxerunt. Alii longo errore iactati
2201 VI, 2 | alios spectacula; quosdam traxit amicitia, quosdam industria
2202 II, 4 | diducendo faceret, intra tricesimum diem carissimum virum, ex
2203 XIII, 4 | tamen eodem illo vultu quo triginta tyrannos solus aliquando
2204 V, 6 | venit et audientis tamquam triste et execrabile ferit: ita
2205 XV, 1 | frui. Ubi est ille quo viso tristem vultum relaxavi, in quo
2206 XII, 1 | pauperum, quos nihilo notabis tristiores sollicitioresque divitibus:
2207 VII, 6 | Quid Diomeden aliosque quos Troianum bellum victos simul victoresque
2208 VII, 8 | apparet quod maxime tunc trucibus et inconditis Galliae populis
2209 V, 2 | scilicet qui facile se ac suos tuentur.~3.
2210 IX, 3 | illud potius: 'istud humile tugurium nempe virtutes recipit?
2211 VIII, 5 | et erecti quocumque res tulerit intrepido gradu properemus,
2212 XVI, 3 | commendatio ex forma petitur, tumescentem uterum abscondisti quasi
2213 X, 6 | homines armatis? Quid tanto tumultu discurritis? Quid opes opibus
2214 III, 2 | quae fere muliebris dolor tumultuatur amove; perdidisti enim tot
2215 V, 3 | compositi et aptati primum qui tumultuosissimus est ictum facile excipiunt.~
2216 XX, 2 | nivisque et grandinis iactu tumultuosum spatium; tum peragratis
2217 | tuorum
2218 VI, 2 | sufficiunt: maxima pars istius turbae patria caret. Ex municipiis
2219 IX, 2 | expedierint, quo altius turres sustulerint, quo latius
2220 VII, 2 | adluitur maior Graecia fuit. Tuscos Asia sibi vindicat; Tyrii
2221 XII, 7 | ergo advocatis non tantum tuta est sed etiam gratiosa paupertas. ~
2222 XVII, 4 | nunc ad illas revertere; tutam te praestabunt.~5.
2223 XII, 6 | cuius liberi a senatu, tutore suo, in dotem aes grave
2224 | tuus
2225 XIII, 4 | illo vultu quo triginta tyrannos solus aliquando in ordinem
2226 VII, 2 | Tuscos Asia sibi vindicat; Tyrii Africam incolunt, [in] Hispaniam
2227 | ubicumque
2228 XVII, 1 | in nostra potestate nec ullum adfectum servire, minime
2229 XI, 3 | inexplebilem animum, non magis quam ullus sufficiet umor ad satiandum
2230 X, 2 | ventrem onerare nec conchylia ultimi maris ex ignoto litore eruere:
2231 | ultimo
2232 X, 6 | corpora sint? Nonne furor et ultimus mentium error est, cum tam
2233 X, 3 | Ultra Phasin capi volunt quod
2234 XIV, 3 | familiae locupletibus filiis ultro contulisti; tu patrimonia
2235 XI, 3 | magis quam ullus sufficiet umor ad satiandum eum cuius desiderium
2236 | una
2237 | unam
2238 VIII, 5 | est alienum homini est. Undecumque ex aequo ad caelum erigitur
2239 XVIII, 9| pronepotesque dando effecisti ne unica esses; consummatio tamen
2240 VIII, 3 | illo, quisquis formator universi fuit, sive ille deus est
2241 XX, 1 | modo ad considerandam suam universique naturam veri avidus insurgit.~
2242 VI, 7 | loco mutat et, quamvis cum universo vertatur, in contrarium
2243 VII, 1 | videbis gentes populosque universos mutasse sedem. Quid sibi
2244 XIII, 3 | pariter omnia prosternit: in universum semel vincitur.'~4.
2245 X, 4 | centiens sestertio cenavit uno die; et in hoc omnium adiutus
2246 V, 1 | magno apparatu opus esset: unusquisque facere se beatum potest.
2247 X, 8 | memoria vixit, qui in ea urbe ex qua aliquando philosophi
2248 VI, 2 | hanc frequentiam, cui vix urbis inmensae tecta sufficiunt:
2249 II, 2 | non molli via mederi, sed urere ac secare. Quid consequar?
2250 XIV, 3 | plurimum gavisa es, minimum usa; tu liberalitati nostrae
2251 X, 2 | concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur. Non est necesse
2252 XVII, 2 | illa monstraturus quibus usos esse multos scio, ut peregrinatione
2253 XI, 1 | est exsul.' Haec quoque ad usum tantum desiderabit: neque
2254 XII, 3 | auro argentoque fictilibus utantur. Dementes! hoc quod aliquando
2255 XVI, 1 | Non est quod utaris excusatione muliebris nominis,
2256 XIV, 3 | nostrae, tamquam alienis rebus utereris, pepercisti, et ex honoribus
2257 XVI, 3 | forma petitur, tumescentem uterum abscondisti quasi indecens
2258 XIV, 3 | Numquam indulgentia ad utilitatem respexit; non potes itaque
2259 | Utinam
2260 | utraque
2261 | utroque
2262 | utrum
2263 | utrumque
2264 XVII, 4 | litteris non ad sapientiam utuntur sed ad luxuriam instruuntur
2265 XIX, 5 | ingeniorum certamine celebraretur uxor quae oblita inbecillitatis,
2266 V | Caput V~
2267 XX, 1 | occupationis expers operibus suis vacat et modo se levioribus studiis
2268 II, 4 | Nullam tibi fortuna vacationem dedit a gravissimis luctibus,
2269 XVIII, 2| quietamque vitam recepit ut tibi vacet.~3.
2270 XX, 2 | quod fuit futurumque est vadit omnibus saeculis. ~
2271 VI, 6 | nota atque ignota dimittit, vaga et quietis inpatiens et
2272 V, 5 | quid contra infelicitatem valeret expertus est.~6.
2273 VII, 5 | prioribus aut in accessionem validioris conversis oriuntur. Omnes
2274 V, 2 | et nondum in auxilium mei validus in aliena castra confugi,
2275 V, 5 | voluerunt, iacent et maerent cum vanos et pueriles animos, omnis
2276 XI, 2 | purpuram, intextam auro variisque et coloribus distinctam
2277 VIII, 1 | satis hoc remedii putat Varro, doctissimus Romanorum,
2278 XI, 3 | desiderat aureis fulgentem vasis supellectilem et antiquis
2279 X, 5 | servientibus? quid mercaturis? quid vastatione silvarum? quid profundi
2280 X, 9 | principum et ingens Capitolii vectigal singulis comisationibus
2281 XIII, 2 | praestat. Si avaritia dimisit, vehementissima generis humani pestis, moram
2282 XI, 1 | neque tectum ei deerit neque velamentum; aeque enim exiguo tegitur
2283 I, 4 | spero, ut desiderio tuo velis a me modum statui. ~
2284 XVI, 6 | numerare funera Corneliae velles, amiserat decem, si aestimare,
2285 VI, 7 | semper in motu est, fugit et velocissimo cursu agitur. Aspice sidera
2286 VI, 4 | hac civitate discede, quae veluti communis potest dici, omnes
2287 IX, 1 | caeditur, non auri argentique venae eruuntur.'~2.
2288 X, 10 | potio saluberrima fuit: tunc venena edebat bibebatque cum inmensis
2289 VI, 8 | explicuerint, iterum ibunt per quae venerant: i nunc et humanum animum,
2290 VI, 3 | quae relictis sedibus suis venerit in maximam quidem ac pulcherrimam
2291 XII, 2 | Transeamus [a pauperibus, veniamus] ad locupletes: quam multa
2292 VIII, 1 | Romanorum, quod quocumque venimus eadem rerum natura utendum
2293 V, 6 | consensu iam asperius ad aures venit et audientis tamquam triste
2294 XX, 2 | hoc tonitribus fulminibus ventorum flatibus ac nimborum nivisque
2295 X, 2 | profundum nec strage animalium ventrem onerare nec conchylia ultimi
2296 X, 5 | quid opus est tot artibus ventri servientibus? quid mercaturis?
2297 XV, 1 | consolatio mihi vertenda est unde vera vis materni doloris oritur: '
2298 VII, 9 | calciamenti quod Cantabris est, et verba quaedam; nam totus sermo
2299 V, 6 | opinio vulgi minabatur. Verbum quidem ipsum persuasione
2300 I, 2 | ita in re nova haesitabam verebarque ne haec non consolatio esset
2301 XIX, 2 | pro me vicit indulgentia verecundiam. Nihil illi seductum vitae
2302 IX, 2 | hoc cogitandum est, ista veris bonis per falsa et prave
2303 XIII, 5 | usque eo ad conspiciendam veritatem excaecatus est ut ignominiam
2304 XII, 3 | mentium, quanta ignorantia veritatis * * * exercet, quam voluptatis
2305 X, 8 | cibum in foco ipse manu sua versaret -- illa qua iam saepe hostem
2306 VII, 2 | per invia, per incognita versavit se humana levitas.~3.
2307 VI, 7 | et, quamvis cum universo vertatur, in contrarium nihilo minus
2308 XV, 1 | Illo omnis consolatio mihi vertenda est unde vera vis materni
2309 XVIII, 9| aetatis actae feliciter in te vertitur. Illo vivo nefas est te
2310 XI, 1 | At vestem ac domum desideraturus est
2311 VIII, 6 | intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis,
2312 XVI, 4 | polluisti; numquam tibi placuit vestis quae nihil amplius nudaret
2313 X, 6 | habebitis ubi istos apparatus vestros conlocetis.~7.
2314 III, 1 | quam ferrum horrent, at veterani quamvis confossi patienter
2315 VII, 8 | mutavit. Ut antiquiora, quae vetustas obduxit, transeam, Phocide
2316 XV, 2 | necesse est, efficacissimas ad vexandos animos recentis conversationis
2317 II, 3 | bonum, quod quos semper vexat novissime indurat.~4.
2318 XVII, 5 | adflictationis inritae supervacua vexatio. Nulli horum patebit pectus
2319 VI | Caput VI~
2320 II, 2 | admovebo: hoc erit non molli via mederi, sed urere ac secare.
2321 XII, 4 | luxuria prolapsa est ut maius viaticum exulum sit quam olim patrimonium
2322 XIX, 5 | omnium quae se pro coniuge vicariam dedit: hoc amplius est,
2323 XIX, 7 | omnis potentiae et pestes, vicerunt, non metus mortis iam exarmata
2324 II, 5 | nepotum recepisti; intra vicesimum diem quam filium meum in
2325 V, 2 | omnium fortunatissimum et in vicinum deo perductum praedicarem:
2326 IX, 2 | sustulerint, quo latius vicos porrexerint, quo depressius
2327 I, 1 | praeterea timebam ne a me victa fortuna aliquem meorum vinceret.
2328 XV, 4 | hoste noto ac saepe iam victo acrius congrediendum. Non
2329 II, 2 | pudeat animum tot miseriarum victorem aegre ferre unum vulnus
2330 VII, 6 | Troianum bellum victos simul victoresque per alienas terras dissipavit?~
2331 IX, 8 | Aget illum per omnes terras victoria sua. Illum suspiciant et
2332 VII, 7 | trahentem, necessitas et victoris metus longinqua quaerentem
2333 VII, 6 | aliosque quos Troianum bellum victos simul victoresque per alienas
2334 X, 9 | et velut in ultima fame victurus si in sestertio centiens
2335 II, 1 | Vide quantum de indulgentia tua
2336 VI, 1 | utcumque credita est, aufert, videamus quid sit exilium. Nempe
2337 VI, 1 | commutatio. Ne angustare videar vim eius et quidquid pessimum
2338 XII, 4 | miserrimus ob hoc omnibus videatur?~5.
2339 I, 1 | multa me inpellebant: primum videbar depositurus omnia incommoda,
2340 XV, 3 | certe fructum biduo diutius videndi filium tulisses: nunc crudele
2341 III, 2 | misera esse didicisti. Ecquid videor non timide tecum egisse?
2342 IX, 6 | die Bruti habere animum viderentur et non pro Marcello sed
2343 XIV, 2 | suis praeter ipsos amantem. Viderint illae matres quae potentiam
2344 XIV, 1 | quod praesidium aliquod videris amisisse, aut illud quod
2345 IX, 4 | composuit ait se Marcellum vidisse Mytilenis exulantem et,
2346 VII | Caput VII~
2347 VIII | Caput VIII~
2348 VIII, 3 | in alienum arbitrium nisi vilissima quaeque non caderent.~4.
2349 X, 8 | Samnitium legatos audit cum vilissimum cibum in foco ipse manu
2350 VI, 1 | commutatio. Ne angustare videar vim eius et quidquid pessimum
2351 IV, 1 | tuum, non circumscribere. Vincam autem, puto, primum si ostendero
2352 I, 1 | victa fortuna aliquem meorum vinceret. Itaque utcumque conabar
2353 XIII, 3 | prosternit: in universum semel vincitur.'~4.
2354 XI, 7 | Corpusculum hoc, custodia et vinculum animi, huc atque illuc iactatur;
2355 VII, 2 | Graecia fuit. Tuscos Asia sibi vindicat; Tyrii Africam incolunt, [
2356 XIII, 3 | propagandi generis, quem non violaverit hoc secretum et infixum
2357 XIX, 4 | avunculum nostrum, cui virgo nupserat, in ipsa quidem
2358 XIX, 5 | obiecit et, dum cogitat de viri funere, nihil de suo timuit!
2359 XII, 4 | coepit Stoicorum rigida ac virilis sapientia, satis constat:
2360 V, 2 | leniendas, sapientibus me viris dedi et nondum in auxilium
2361 XVII, 4 | Utinam quidem virorum optimus, pater meus, minus
2362 VI, 2 | industria laxam ostendendae virtuti nancta materiam; quidam
2363 IX, 3 | locus qui hanc tam magnarum virtutium turbam capit; nullum exilium
2364 XIII, 3 | hoc secretum et infixum visceribus ipsis exitium, omnis alia
2365 XI, 3 | inopia sed ex aestu ardentium viscerum oritur; non enim sitis illa
2366 XV, 1 | possum frui. Ubi est ille quo viso tristem vultum relaxavi,
2367 IX, 4 | illo tempore. Itaque adicit visum sibi se magis in exilium
2368 XVI, 2 | exuerunt): a te plus exigit vita ab initio fortior; non potest
2369 XIX, 6 | provincia, in qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam,
2370 X, 11 | certi fines sunt, sed ad vitiosam consuetudinem, cuius inmensum
2371 IX, 8 | suspiciant et colant gentes: tu vive Bruto miratore contentus.' ~
2372 X, 8 | Scilicet minus beate vivebat dictator noster qui Samnitium
2373 V, 1 | rerum natura ut ad bene vivendum non magno apparatu opus
2374 IX, 4 | hominis pateretur, beatissime viventem neque umquam cupidiorem
2375 XVIII, 9| feliciter in te vertitur. Illo vivo nefas est te quod vixeris
2376 II, 5 | adhuc defuerat tibi, lugere vivos. ~
2377 XVIII, 9| Illo vivo nefas est te quod vixeris queri. ~
2378 XII, 4 | ergo quisquam eos misere vixisse dicet ut non ipse miserrimus
2379 X, 9 | si in sestertio centiens vixisset, veneno vitam finivit.~10.
2380 X, 8 | quam Apicius nostra memoria vixit, qui in ea urbe ex qua aliquando
2381 | vobis
2382 V, 6 | simile: nunc in his quae mala vocantur nihil tam terribile ac durum
2383 I, 3 | verborum eripiat, cum saepe vocem quoque ipsam intercludat.~
2384 III, 1 | tirones leviter saucii tamen vociferantur et manus medicorum magis
2385 XI, 6 | sarcinam licet, celeri et volucri cogitatione divina perlustrat.~
2386 V, 5 | se suspici propter illa voluerunt, iacent et maerent cum vanos
2387 XVII, 4 | maiorum consuetudini deditus voluisset te praeceptis sapientiae
2388 XV, 2 | quicquam tale metuentem digredi voluit.~3.
2389 XVII, 1 | omne remedium contumax est. Volumus interim illum obruere et
2390 XIV, 3 | nostris nihil ad te nisi voluptas et inpensa pertinuit. Numquam
2391 XV, 3 | praeparaverat: redisti, non ut voluptatem ex filio perciperes, sed
2392 XVII, 2 | fallere; nam qui delusus et voluptatibus aut occupationibus abductus
2393 VI, 8 | Omnia volvuntur semper et in transitu sunt;
2394 X, 3 | vomunt ut edant, edunt ut vomant, et epulas quas toto orbe
2395 X, 3 | ultimo portatur oceano; vomunt ut edant, edunt ut vomant,
2396 X, 10 | aliquis extimuit et quod alii voto petunt veneno fugit. Illi
2397 XVI, 6 | me peperit?' Multo mihi vox matris videtur animosior:
2398 I, 3 | quod novis verbis nec ex vulgari et cotidiana sumptis adlocutione
2399 I, 1 | meam inposita ad obliganda vulnera vestra reptare.~2.
2400 XVI, 5 | quidem te sinent intabescere vulneri tuo, sed levior necessario
2401 X, 2 | desideria sunt: frigus summoveri vult, alimentis famem ac sitim
2402 X, 6 | opes opibus adgeritis? Non vultis cogitare quam parva vobis
2403 XIII, 4 | Socrates tamen eodem illo vultu quo triginta tyrannos solus
2404 X | Caput X~
2405 XI | Caput XI~
2406 XII | Caput XII~
2407 XIII | Caput XIII~
2408 XIV | Caput XIV~
2409 XIX | Caput XIX~
2410 XV | Caput XV~
2411 XVI | Caput XVI~
2412 XVII | Caput XVII~
2413 XVIII | Caput XVIII~
2414 XX | Caput XX~
2415 XII, 4 | servum, tres Platoni, nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum
|