Cap.

 1   1|      nisi antiquos, horum autem temporum diserti causidici et advocati
 2   1|      inrisa vetustate nostrorum temporum eloquentiam antiquorum ingeniis
 3  14|        quod vos, viri optimi et temporum nostrorum oratores, non
 4  15|         mirari, nostrorum autem temporum studia inridere atque contemnere.
 5  17|      videri antiquus, nostrorum temporum disertis anteponere soletis,
 6  19|         dicebam, cum condicione temporum et diversitate aurium formam
 7  20|       enim, si infirmiora horum temporum templa credas, quia non
 8  21|    nitorem et altitudinem horum temporum adgnoscimus. Sordes autem
 9  21|  laetitiam nitoremque nostrorum temporum exprimeret, videmus enim
10  22|         mirabantur, ipse suorum temporum eloquentiam anteponebat;
11  24|       in hunc diem effici ratio temporum collegerit.» ~
12  25|        sit eminentiorem illorum temporum eloquentiam fuisse; ne illi
13  25|         quidem ceteros eorundem temporum disertos antecessit, Calvus
14  26|        cultus est, quo plerique temporum nostrorum actores ita utuntur,
15  27|     plane mitior et eloquentiae temporum nostrorum minus iratus,
16  30|       vel rerum vel hominum vel temporum satis operae insumitur.
17  30|  dignitate rerum, ad utilitatem temporum, cum voluptate audientium
18  32|        adeo neglegitur ab horum temporum disertis, ut in actionibus
19  36| provexit. Nam etsi horum quoque temporum oratores ea consecuti sunt,
20  36|        exercebant tamen illorum temporum eloquentiam et magnis cumulare
21  38|         habitae, postquam longa temporum quies et continuum populi