Cap.

 1   1| patroni et quidvis potius quam oratores vocantur. Cui percontationi
 2  10|    fatentur, aeque poetas quam oratores sequitur, quoniam mediocris
 3  11|      me non minus diu accusare oratores quam Aper laudaverat (fore
 4  14|   optimi et temporum nostrorum oratores, non forensibus tantum negotiis
 5  17|         Sed transeo ad Latinos oratores, in quibus non Menenium,
 6  17|  antiquos ac veteres vocitetis oratores, quos eorundem hominum aures
 7  20|        qui profectus sui causa oratores sectantur, non solum audire,
 8  22|       re magis eiusdem aetatis oratores praecurrit quam iudicio.
 9  23|  exprimunt ii, qui se antiquos oratores vocitant. Neminem nominabo,
10  25|     Sed quo modo inter Atticos oratores primae Demostheni tribuuntur,
11  26|        clam et] exclamatio, ut oratores nostri tenere dicere, histriones
12  26| detrectasse nominatim antiquos oratores contentus neminem sequentium
13  30| disciplinam, qua usos esse eos oratores accepimus, quorum infinitus
14  31|      civilis scientiam veteres oratores comprehendebant, et grammatica
15  33|       artibus] instrui veteres oratores soliti sint, dixisti differentiamque
16  33| docendo quibus artibus antiqui oratores institui erudirique soliti
17  36|     etsi horum quoque temporum oratores ea consecuti sunt, quae
18  37|    uberem ad dicendum materiam oratores haberent, sed, ut subinde
19  39|        ut frigidissimos quoque oratores ipsa certantis populi studia
20  40|    quidam, plurimi Athenienses oratores extiterunt, apud quos omnia