Cap.

 1   1|  priora saecula tot eminentium oratorum ingeniis gloriaque floruerint,
 2   7|        et laus cuius artis cum oratorum gloria comparanda est? Quid?
 3  10|        offendere poetarum quam oratorum studium. Effervescit enim
 4  12|    loquar, aureum saeculum, et oratorum et criminum inops, poetis
 5  13| timuerim cum inquieta et anxia oratorum vita. licet illos certamina
 6  14|     audentior et poetarum quam oratorum similior oratio.» «Me vero»
 7  14|     rhetorum more quam veterum oratorum consumere.» ~
 8  16|    quos vocetis antiquos, quam oratorum aetatem significatione ista
 9  18|   praedixi, ut si qua ex horum oratorum fama gloriaque laus temporibus
10  19|   incognita, et ipsorum quoque oratorum paucissimi praecepta rhetorum
11  20| iudiciis obtemperans nostrorum oratorum aetas pulchrior et ornatior
12  25|     omnium autem concessu haec oratorum aetas maxime probatur, sic
13  25|  malignitas detegitur, non est oratorum vitium, sed hominum. Nam
14  30|        commemorationem veterum oratorum habet) sua initia, suos
15  32|       ab eloquentia antiquorum oratorum recesserimus. Si testes
16  33|   venturum, quae propriae esse oratorum videntur.~
17  34| iuvenis ille, de quo loquimur, oratorum discipulus, fori auditor,
18  39|       probant, sic est aliquis oratorum campus, per quem nisi liberi
19  41|  corporibus utuntur, sic minor oratorum honor obscuriorque gloria