Cap.

 1   2|     et pressus et, in quantum satis erat, profluens sermo non
 2   4|     angustiis, in quibus mihi satis superque sudatum est, sanctiorem
 3  10| adversarium superiorem. Nobis satis sit privatas et nostri saeculi
 4  13|       nec imperantibus umquam satis servi videntur nec nobis
 5  13|      servi videntur nec nobis satis liberi? Quae haec summa
 6  16|    paulo ante dixisti et ipse satis manifestus est iam dudum
 7  16|     Hyperidem profertis, quos satis constat Philippi et Alexandri
 8  18|      Caecum magis mirarentur? satis constat ne Ciceroni quidem
 9  18| quibus inflatus et tumens nec satis pressus, sed supra modum
10  21|     una et altera oratiuncula satis facit. Nec dissentire ceteros
11  22|  paries et duraturus, sed non satis expolitus et splendens.
12  24|       laudationem antiquorum (satis enim illos fama sua laudat),
13  25|      antiqui vocarentur, quos satis constat ante centum annos
14  25|   eorum ut nascenti adhuc nec satis adultae defuisse. ~
15  30|      vel hominum vel temporum satis operae insumitur. Sed expetuntur
16  32|     mihi in consuetudine est, satis multos offendi, quos, si
17  33|    semina veteris eloquentiae satis demonstrasse videor, docendo
18  39|   interesse quid iudicaretur. Satis constat C. Cornelium et