Cap.

 1   1| potissimum aetas deserta et laude eloquentiae orbata vix nomen ipsum oratoris
 2   2|    institutione et litteris famam eloquentiae consecutum. Nam et Secundo
 3   6|           Ad voluptatem oratoriae eloquentiae transeo, cuius iucunditas
 4   8|         ipsas opes possunt videri eloquentiae beneficio venisse, [sed]
 5   8|           demonstrandam oratoriae eloquentiae utilitatem inlustriora exempla
 6  10|         natura tua in ipsam arcem eloquentiae ferat, errare mavis et summa
 7  12|   fruiturque sedibus sacris. Haec eloquentiae primordia, haec penetralia;
 8  12|    lucrosae huius et sanguinantis eloquentiae usus recens et ex malis
 9  15|    oblitus et tuae et fratris tui eloquentiae neminem hoc tempore oratorem
10  18|      contentus sum, non esse unum eloquentiae vultum, sed in illis quoque
11  19|          sit, novis et exquisitis eloquentiae itineribus opus est, per
12  25|      omnes tamen eandem sanitatem eloquentiae [prae se] ferunt, ut si
13  25|    defensorem, cum fatear quaedam eloquentiae eorum ut nascenti adhuc
14  26|           et perfectissimo genere eloquentiae eligenda sit forma dicendi,
15  27|        paulo ante plane mitior et eloquentiae temporum nostrorum minus
16  28|           iuris scientiam sive ad eloquentiae studium inclinasset, id
17  30|         initia, suos gradus, suae eloquentiae velut quandam educationem
18  32|           studuisse, ut per omnis eloquentiae numeros isse, ut denique
19  33|          initia et semina veteris eloquentiae satis demonstrasse videor,
20  33|          facultas, facultati usus eloquentiae accedat. per quae colligitur
21  34|         iuvenis ille, qui foro et eloquentiae parabatur, imbutus iam domestica
22  34|          electissimus, qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,
23  34|         magnam illam et duraturam eloquentiae famam non minus in diversis
24  36|          cogerentur. Ita ad summa eloquentiae praemia magna etiam necessitas
25  37|   causarum, quae et ipsa plurimum eloquentiae praestant. Nam multum interest,
26  37|          cum acciderent, ingentem eloquentiae materiam subministrabant.
27  37|          quam pax ferunt. Similis eloquentiae condicio. Nam quo saepius
28  38|         imposuitque veluti frenos eloquentiae, ita tamen ut omnia in foro,
29  39|       Quantum humilitatis putamus eloquentiae attulisse paenulas istas,
30  40|          et leges, nec bene famam eloquentiae Cicero tali exitu pensavit. ~