| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Cornelius Tacitus Dialogus de oratoribus IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1 1 | 1-~ ~Saepe ex me requiris,
2 10 | 10-~ ~Ne opinio quidem et fama,
3 11 | 11-~ ~Quae cum dixisset Aper
4 12 | 12-~ ~Nemora vero et luci et
5 13 | 13-~ ~Ac ne fortunam quidem
6 14 | 14-~ ~Vixdum finierat Maternus,
7 15 | 15-~ ~Tum Aper: «non desinis,
8 16 | 16-~ ~«Magnam» inquit Secundus «
9 17 | 17-~ ~Sed transeo ad Latinos
10 18 | 18-~ ~Haec ideo praedixi, ut
11 19 | 19-~ ~Nam quatenus antiquorum
12 2 | 2-~ ~Nam postero die quam
13 20 | 20-~ ~Quis nunc feret oratorem
14 21 | 21-~ ~Equidem fatebor vobis
15 22 | 22-~ ~Ad Ciceronem venio, cui
16 23 | 23-~ ~Nolo inridere «rotam
17 24 | 24-~ ~Quae cum Aper dixisset, «
18 25 | 25-~ ~Tum Messalla: «sequar
19 26 | 26-~ ~Ceterum si omisso optimo
20 27 | 27-~ ~«At parce» inquit Maternus «
21 28 | 28-~ ~Et Messalla «non reconditas,
22 29 | 29-~ ~At nunc natus infans
23 3 | 3-~ ~Igitur ut intravimus
24 30 | 30-~ ~Transeo prima discentium
25 31 | 31-~ ~Hoc sibi illi veteres
26 32 | 32-~ ~Nec quisquam respondeat
27 33 | 33-~ ~Et Maternus «mihi quidem»
28 34 | 34-~ ~Ergo apud maiores nostros
29 35 | 35-~ ~At nunc adulescentuli
30 36 | 36-~ ~. . . rem cogitant; nihil
31 37 | 37-~ ~Ergo non minus rubore
32 38 | 38-~ ~Transeo ad formam et
33 39 | 39-~ ~Parvum et ridiculum fortasse
34 4 | 4-~ ~Et Maternus: «perturbarer
35 40 | 40-~ ~Iam vero contiones assiduae
36 41 | 41-~ ~Sic quoque quod superest [
37 42 | 42-~ ~Finierat Maternus, cum
38 5 | 5-~ ~«Ego vero» inquit Secundus, «
39 6 | 6-~ ~Ad voluptatem oratoriae
40 7 | 7-~ ~Equidem, ut de me ipso
41 8 | 8-~ ~Ausim contendere Marcellum
42 9 | 9-~ ~Nam carmina et versus,
43 23 | laetum et alacrem volo. prope abest ab infirmitate, in quo sola
44 35 | sequitur autem, ut materiae abhorrenti a veritate declamatio quoque
45 8 | haberemus. Nam quo sordidius et abiectius nati sunt quoque notabilior
46 36 | cogitant; nihil humile, nihil abiectum eloqui poterat. Magna eloquentia,
47 33 | eloquentiam contineri, nec tu puto abnues et hi significare vultu
48 36 | publicis [iudiciis] non absentes nec per tabellam dare, sed
49 15 | Graecis accidisse ut longius absit [ab] Aeschine et Demosthene
50 5 | Bassum, cum optimum virum tum absolutissimum poetam? Porro si poetica
51 40 | Sulla aut Cn. Pompeio abstinerent, et ad incessendos principes
52 12 | inops, poetis et vatibus abundabat, qui bene facta canerent,
53 6 | subnixos in summa rerum omnium abundantia confitentis, id quod optimum
54 32 | rhetorum [officinis], sed Academiae spatiis consecutum. Sunt
55 31 | paratos iam locos. dabunt Academici pugnacitatem, Plato altitudinem,
56 30 | didicisse, apud Philonem Academicum, apud Diodotum Stoicum omnis
57 33 | facultati usus eloquentiae accedat. per quae colligitur eandem
58 31 | nec ullo modo ad veritatem accedentibus controversiis linguam modo
59 17 | Augusto semel atque iterum accepisse congiarium narrabant. Ex
60 16 | cura quoque et meditatio accessit?» Et Messalla «aperiam»
61 37 | trucidatis. Quae mala sicut non accidere melius est isque optimus
62 37 | nihil tale patimur, ita cum acciderent, ingentem eloquentiae materiam
63 15 | quia video etiam Graecis accidisse ut longius absit [ab] Aeschine
64 20 | etiam poeticus decor, non Accii aut Pacuvii veterno inquinatus,
65 5 | eloquentiam suam opposuit? Qua accinctus et minax disertam quidem,
66 16 | iam dudum in contrarium accingi nec aequo animo perferre
67 6 | et circumfundi coram et accipere adfectum, quemcumque orator
68 19 | legibus cognoscunt, nec accipiunt tempora, sed constituunt,
69 21 | studuisse. Pacuvium certe et Accium non solum tragoediis sed
70 21 | sententiis, auribus iudicum accommodata, ut scias ipsum quoque Calvum
71 8 | acceperint quaeque ipsis accumulare et in alios congerere promptum
72 6 | orantibus nota maiora sunt. Sive accuratam meditatamque profert orationem,
73 14 | delectasset enim te et Apri nostri accuratissimus sermo, cum Maternum ut omne
74 11 | inquit «me non minus diu accusare oratores quam Aper laudaverat (
75 34 | cognitae populi aures, sive accusationem susceperat sive defensionem,
76 41 | et unus? Quid voluntariis accusationibus, cum tam raro et tam parce
77 39 | concursu totius civitatis et accusatos et defensos, ut frigidissimos
78 5 | poetam? Porro si poetica accusatur, non alium video reum locupletiorem.» «
79 33 | et inscientiae adversus acerrima et fecundissima eorum studia
80 30 | copia in urbe contigerat, Achaiam quoque et Asiam peragrasse,
81 37 | quoque maiores adversarios acrioresque pugnas sibi ipsa desumpserit,
82 11 | Quae cum dixisset Aper acrius, ut solebat, et intento
83 26 | plerique temporum nostrorum actores ita utuntur, ut lascivia
84 37 | iam undecim, ut opinor, Actorum libris et tribus Epistularum
85 29 | cuiquam serio ministerio adcommodatus. Horum fabulis et erroribus [
86 10 | ferat, errare mavis et summa adepturus in levioribus subsistis.
87 14 | iste infinita voluptate adfecisset, atque id ipsum delectat,
88 6 | circumfundi coram et accipere adfectum, quemcumque orator induerit!
89 35 | studiorum plus mali ingeniis adferant. Nam in loco nihil reverentiae
90 1 | easdem] sed probabilis causas adferrent, dum formam sui quisque
91 25 | humanae infirmitatis vitiis adfici: solum inter hos arbitror
92 19 | reum faciunt, quem primum adfirmant flexisse ab illa vetere
93 20 | Vulgus quoque adsistentium et adfluens et vagus auditor adsuevit
94 3 | Maternus sibi debuerit, et adgnosces quae audisti. Quod si qua
95 21 | altitudinem horum temporum adgnoscimus. Sordes autem illae verborum
96 24 | Quae cum Aper dixisset, «adgnoscitisne» inquit Maternus «vim et
97 3 | nomina Graeculorum fabulis adgregares.» ~
98 17 | arcere litoribus et pellere adgressi sunt. Ita si eum, qui armatus
99 35 | veritate declamatio quoque adhibeatur. Sic fit ut tyrannicidarum
100 31 | cuiusque natura postulabit, adhibebit manum et temperabit orationem,
101 22 | primus et verbis dilectum adhibuit et compositioni artem, locos
102 29 | Graeculae alicui ancillae, cui adiungitur unus aut alter ex omnibus
103 16 | quoque sermonem hunc nostrum adiuvetis.» «Pro duobus» inquit Maternus «
104 13 | praestant indignantur? Quod adligati omni adulatione nec imperantibus
105 2 | nullis alienarum artium adminiculis inniti videretur. ~
106 6 | orbitati, non officii alicuius administrationi, sed sibi ipsi dari? ipsos
107 30 | exundat et exuberat illa admirabilis eloquentia; neque oratoris
108 34 | sunt, quas hodieque cum admiratione legimus. ~
109 12 | facta canerent, non qui male admissa defenderent. Nec ullis aut
110 1 | quaestionem pertractantis iuvenis admodum audivi. Ita non ingenio,
111 19 | dicere, sed saepe ultro admonent atque alio transgredientem
112 37 | haberent, sed, ut subinde admoneo, quaestionis meminerimus
113 40 | ingeniis, quas oratoribus faces admovebant. Non de otiosa et quieta
114 33 | quoque et Secundus idem adnuissent, Messalla quasi rursus incipiens: «
115 3 | ames? An ideo librum istum adprehendisti, ut diligentius retractares,
116 18 | gloriaque laus temporibus adquiritur, eam docerem in medio sitam
117 42 | scholasticis» inquit. Cum adrisissent, discessimus. ~
118 40 | severitate, contumax, temeraria, adrogans, quae in bene constitutis
119 5 | simul et tueri amicitias, adsciscere necessitudines, complecti
120 17 | antiquis potius temporibus adscribatis quam nostris, non video.
121 2 | domi quoque et in publico adsectabar mira studiorum cupiditate
122 10 | hinc ingentis [ex his] adsensus, haec in ipsis auditoriis
123 36 | tanto facilius honores adsequebatur, tanto magis in ipsis honoribus
124 35 | controversiae robustioribus adsignantur, -- quales, per fidem, et
125 36 | accusationes potentium reorum et adsignatae etiam domibus inimicitiae,
126 28 | ignotas, etiam si mihi partis adsignatis proferendi in medium quae
127 19 | vix in cortina quisquam adsistat, quin elementis studiorum,
128 6 | illud gaudium consurgendi adsistendique inter tacentis et in unum
129 20 | dicentem]. Vulgus quoque adsistentium et adfluens et vagus auditor
130 39 | Italiae periclitantibus adsisteret, cum in plerisque iudiciis
131 39 | inter haec dicenti aut alter adsistit, et res velut in solitudine
132 39 | attulisse paenulas istas, quibus adstricti et velut inclusi cum iudicibus
133 25 | cum genere consentiant. Adstrictior Calvus, numerosior Asinius,
134 31 | reposito. sunt apud quos adstrictum et collectum et singula
135 38 | tertio consulatu Cn. Pompeius adstrinxit imposuitque veluti frenos
136 29 | neque modestiae parvulos adsuefaciunt, sed lasciviae et dicacitati,
137 34 | iudiciorum, eruditus et adsuefactus alienis experimentis, cui
138 34 | iudiciis sive in contionibus adsuescebat, ita ut altercationes quoque
139 20 | adfluens et vagus auditor adsuevit iam exigere laetitiam et
140 31 | honestas quasdam exclamationes adsumere iisque, prout res poscit,
141 14 | modi etiam disputationes adsumitis, quae et ingenium alunt
142 42 | rursus conferemus.» ac simul adsurgens et Aprum complexus «Ego»
143 13 | indignantur? Quod adligati omni adulatione nec imperantibus umquam
144 29 | salutationum et inlecebris adulationis. ~
145 8 | videmus, qui se ab ineunte adulescentia causis forensibus et oratorio
146 7 | etiam apud iuvenes vacuos et adulescentis, quibus modo recta indoles
147 29 | aliud loquatur? Quos alios adulescentulorum sermones excipimus, si quando
148 35 | pueros et adulescentuli inter adulescentulos pari securitate et dicant
149 25 | nascenti adhuc nec satis adultae defuisse. ~
150 7 | vocat et digito demonstrat? Advenae quoque et peregrini iam
151 34 | imaginem praestaret, nec adversarii et aemuli ferro, non rudibus
152 37 | exceperit quoque maiores adversarios acrioresque pugnas sibi
153 10 | excusationem, cum tibi sumas adversarium superiorem. Nobis satis
154 34 | minus et iudex respuat et adversarius exprobret, ipsi denique
155 41 | argumentum est. Quis enim nos advocat nisi aut nocens aut miser?
156 10 | necessitudine officii aut fide advocationis aut fortuitae et subitae
157 4 | intermittis, et ego, cui desidiam advocationum obicis, cotidianum hoc patrocinium
158 22 | possis, et velut in rudi aedificio, firmus sane paries et duraturus,
159 23 | anxietate contingit; parum est aegrum non esse: fortem et laetum
160 34 | praestaret, nec adversarii et aemuli ferro, non rudibus dimicantes,
161 22 | venio, cui eadem pugna cum aequalibus suis fuit, quae mihi vobiscum
162 31 | proficiet. Alios fusa et aequalis et ex communibus ducta sensibus
163 31 | Nam in iudiciis fere de aequitate, in deliberationibus [de
164 16 | in contrarium accingi nec aequo animo perferre hanc nostram
165 32 | graves, quas vobis aperiri aequum est, quoniam quidem ego
166 11 | concupisco, non magis quam aera et imagines, quae etiam
167 15 | accidisse ut longius absit [ab] Aeschine et Demosthene Sacerdos ille
168 25 | proximum [autem] locum Aeschines et Hyperides et Lysias et
169 34 | Pollio C. Catonem, non multum aetate antecedens Calvus Vatinium
170 16 | respectum inmensi huius aevi, perquam breve et in proximo
171 15 | clamoribus quatit, quam Afer aut Africanus aut vos ipsi
172 14 | in te, Secunde, quod Iuli Africani vitam componendo spem hominibus
173 15 | clamoribus quatit, quam Afer aut Africanus aut vos ipsi a Cicerone
174 13 | temporibus Secundus Pomponius Afro Domitio vel dignitate vitae
175 9 | cui bono est, si apud te Agamemnon aut Iason diserte loquitur?
176 14 | ac studium suum ad causas agendas converteret exhortatus est,
177 11 | Ego autem sicut in causis agendis efficere aliquid et eniti
178 32 | artium scientia etiam aliud agentis nos ornat, atque ubi minime
179 40 | eloquentiam, sicut indomitus ager habet quasdam herbas laetiores.
180 28 | studium inclinasset, id solum ageret, id universum hauriret. ~
181 37 | discriminibus in ore hominum agit, quorum ea natura est, ut
182 41 | aut domestica discordia agitat? Quam provinciam tuemur
183 26 | Caelio et Calvo aliud nobis agmen produceret, plurisque vel
184 15 | sermonis mei paenitentiam ago, neque aut Secundum aut
185 17 | quibus non Menenium, ut puto, Agrippam, qui potest videri antiquus,
186 6 | ingenio quoque, sicut in agro, quamquam [grata sint quae]
187 8 | principes in Caesaris amicitia agunt feruntque cuncta atque ab
188 23 | esse: fortem et laetum et alacrem volo. prope abest ab infirmitate,
189 33 | ingressuri confirmare et alere ingenia sua soliti sint.
190 16 | satis constat Philippi et Alexandri temporibus floruisse, ita
191 | alia
192 | aliae
193 | aliam
194 | aliarum
195 | alicui
196 2 | si ingenium eius nullis alienarum artium adminiculis inniti
197 29 | impudentia inrepit et sui alienique contemptus. Iam vero propria
198 31 | iisque, prout res poscit, uti alienum erit oratori. Neque enim
199 | alii
200 | aliis
201 | aliquem
202 36 | eloquentia, sicut flamma, materia alitur et motibus excitatur et
203 19 | praeparatio et narrationis alte repetita series et multarum
204 | altera
205 5 | in quibus manifestum est alteram apud eos partem gratia praevalere.
206 34 | contionibus adsuescebat, ita ut altercationes quoque exciperet et iurgiis
207 34 | unoetvicesimo Caesar Dolabellam, altero et vicesimo Asinius Pollio
208 9 | illa laus intra unum aut alterum diem, velut in herba vel
209 14 | ipsa intentione singulorum altiorem inter eos esse sermonem, «
210 12 | Linum ac, si introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus.
211 40 | et notabilis eloquentia alumna licentiae, quam stulti libertatem
212 25 | Asinius, splendidior Caesar, amarior Caelius, gravior Brutus,
213 10 | elegorum lascivias et iamborum amaritudinem [et] epigrammatum lusus
214 9 | elucubravit, rogare ultro et ambire cogatur, ut sint qui dignentur
215 29 | ingenii experimento, sed ambitione salutationum et inlecebris
216 37 | interdicto dicendum habeas, an de ambitu comitiorum, expilatis sociis
217 20 | scaena Roscii aut Turpionis Ambivii exprimere gestus velit.
218 3 | minus offensas Catonis tui ames? An ideo librum istum adprehendisti,
219 5 | semper armatus praesidium amicis, opem alienis, salutem periclitantibus,
220 8 | nunc principes in Caesaris amicitia agunt feruntque cuncta atque
221 5 | coniunctiorem esse et usu amicitiae et assiduitate contubernii
222 5 | qua parere simul et tueri amicitias, adsciscere necessitudines,
223 8 | intellegit [et] ceteros quidem amicos suos iis niti, quae ab ipso
224 9 | aut prosequitur? Nempe si amicus eius, si propinquus, si
225 37 | subministrabant. Crescit enim cum amplitudine rerum vis ingenii, nec quisquam
226 5 | dulcius] vel ad dignitatem amplius vel ad urbis famam pulchrius
227 32 | implebat, nunc circumcisa et amputata, sine apparatu, sine honore,
228 29 | delegatur Graeculae alicui ancillae, cui adiungitur unus aut
229 32 | In paucissimos sensus et angustas sententias detrudunt eloquentiam
230 8 | notabilior paupertas et angustiae rerum nascentis eos circumsteterunt,
231 4 | omissis forensium causarum angustiis, in quibus mihi satis superque
232 12 | Demostheni apud posteros, nec angustioribus terminis famam Euripidis
233 30 | sicut ceterarum rerum, angustis et brevibus terminis cluditur,
234 13 | fremitus salutantium nec anhelans libertus excitet, nec incertus
235 31 | habuerit, tenebit venas animorum, et prout cuiusque natura
236 2 | cum offendisse potentium animos diceretur, tamquam in eo
237 22 | inerti structura in morem annalium componantur; fugitet foedam
238 17 | fovet: centum et viginti anni ab interitu Ciceronis in
239 16 | mille fere et trecentis annis saeculum nostrum antecedit:
240 16 | annus horum quos nos vocamus annorum duodecim milia nongentos
241 17 | Vitellii longum et unum annum, ac sextam iam felicis huius
242 34 | Catonem, non multum aetate antecedens Calvus Vatinium iis orationibus
243 16 | trecentis annis saeculum nostrum antecedit: vos autem Demosthenem et
244 25 | eorundem temporum disertos antecessit, Calvus autem et Asinius
245 1 | eloquentiam antiquorum ingeniis anteferret. ~ ~
246 36 | honoribus collegas suos anteibat, tanto plus apud principes
247 22 | suorum temporum eloquentiam anteponebat; nec ulla re magis eiusdem
248 10 | speciem eloquentia habeat, anteponendam ceteris aliarum artium studiis
249 17 | nostrorum temporum disertis anteponere soletis, sed Ciceronem et
250 25 | prioribus et sequentibus anteponuntur. Nec refert quod inter se
251 42 | te poetis, Messalla autem antiquariis criminabimur.» «At ego vos
252 37 | haec vetera, quae et in antiquariorum bibliothecis adhuc manent
253 21 | antiquitatem; nec quemquam adeo antiquarium puto, ut Caelium ex ea parte
254 25 | attinet, et si quos alios antiquiorum [Aper] agitare non destitit,
255 30 | cognoscendis nec in evolvenda antiquitate nec in notitiam vel rerum
256 16 | vester, quem vos veterem et antiquum fingitis, non solum eodem
257 37 | Catilina et Milo et Verres et Antonius hanc illi famam circumdederunt,
258 13 | timuerim cum inquieta et anxia oratorum vita. licet illos
259 23 | medici probant quae animi anxietate contingit; parum est aegrum
260 39 | curam et diligentis stili anxietatem contrariam experimur, quia
261 16 | accessit?» Et Messalla «aperiam» inquit «cogitationes meas,
262 32 | magnae et graves, quas vobis aperiri aequum est, quoniam quidem
263 12 | introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus. vel si haec fabulosa
264 19 | aridissimis Hermagorae et Apollodori libris praecipitur, in honore
265 26 | facilius propositis exemplis appareat, quibus gradibus fracta
266 16 | superstites essent. Ex quo apparet non multo pluris quam trecentos
267 1 | retineat; neque enim ita appellamus nisi antiquos, horum autem
268 25 | sive quo alio mavult nomine appellet, dum modo in confesso sit
269 21 | videtur mihi inter Menenios et Appios studuisse. Pacuvium certe
270 18 | inventos qui prae Catone Appium Caecum magis mirarentur?
271 38 | iudiciorum. Quae etsi nunc aptior est [ita erit], eloquentiam
272 31 | mutuabimur a Peripateticis aptos et in omnem disputationem
273 11 | Aper laudaverat (fore enim arbitrabar ut a laudatione eorum digressus
274 42 | inquit Maternus «postea arbitratu tuo, et si qua tibi obscura
275 5 | possit. Ego enim, quatenus arbitrum litis huius [inveniri],
276 2 | eorum et disputationes et arcana semotae dictionis penitus
277 22 | libeat. Quaedam vero procul arceantur ut iam oblitterata et olentia:
278 22 | tegi quod imbrem ac ventum arceat, sed etiam quod visum et
279 10 | cum natura tua in ipsam arcem eloquentiae ferat, errare
280 17 | inferentem arma Britanniae arcere litoribus et pellere adgressi
281 37 | Quintius defensus aut Licinius Archias faciunt: Catilina et Milo
282 2 | studiorum cupiditate et quodam ardore iuvenili, ut fabulas quoque
283 5 | ipsum solum apud [omnes] arguam, quod natus ad eloquentiam
284 31 | collectum et singula statim argumenta concludens dicendi genus
285 2 | tamquam in eo tragoediae argumento sui oblitus tantum Catonem
286 20 | scribunt, sive sensus aliquis arguta et brevi sententia effulsit,
287 19 | gradus, et quidquid aliud aridissimis Hermagorae et Apollodori
288 18 | Ciceroni visum exsanguem et aridum, Brutum autem otiosum atque
289 17 | qua Caesarem inferentem arma Britanniae arcere litoribus
290 28 | natura toto statim pectore arriperet artis honestas, et sive
291 41 | usus minimumque profectus ars medentis habet in iis gentibus,
292 32 | quasi una ex sordidissimis artificiis discatur. Ergo hanc primam
293 7 | praeturas et consulatus ascendere videor, tum habere quod,
294 10 | quisque, cum ex Hispania vel Asia, ne quid de Gallis nostris
295 30 | contigerat, Achaiam quoque et Asiam peragrasse, ut omnem omnium
296 21 | quotus enim quisque Calvi in Asitium aut in Drusum legit? At
297 34 | exprobret, ipsi denique advocati aspernentur. Igitur vera statim et incorrupta
298 22 | gemmae, ut sumere in manus et aspicere saepius libeat. Quaedam
299 5 | esse et usu amicitiae et assiduitate contubernii quam Saleium
300 40 | Rhodii quidam, plurimi Athenienses oratores extiterunt, apud
301 28 | sic Aureliam Caesaris, sic Atiam Augusti [matrem] praefuisse
302 19 | flexisse ab illa vetere atqueirecta dicendi via, non infirmitate
303 | Atqui
304 13 | statuarque tumulo non maestus et atrox, sed hilaris et coronatus,
305 22 | locos quoque laetiores attentavit et quasdam sententias invenit,
306 21 | unum de populo Canuti aut Atti . . . de Furnio et Toranio
307 25 | extitisse. Sed quo modo inter Atticos oratores primae Demostheni
308 18 | et superfluens et parum Atticus videretur. legistis utique
309 7 | auditos, cum primum urbem attigerunt, requirunt ac velut adgnoscere
310 25 | Servium Galbam et C. Laelium attinet, et si quos alios antiquiorum [
311 6 | aliqua trepidatione animi attulerit, ipsa sollicitudo commendat
312 30 | nullam apud maiores nostros auctoritatem habuerit, statim dicturus
313 36 | principes gratiae, plus auctoritatis apud patres, plus notitiae
314 6 | voluptati. Sed extemporalis audaciae atque ipsius temeritatis
315 15 | contenderes [antiquis], eo, credo, audacius, quod malignitatis opinionem
316 14 | poetas defendi decebat, audentior et poetarum quam oratorum
317 18 | Agere enim fortius iam et audentius volo, si illud ante praedixero,
318 1 | si nolumus, vix hercule auderem, si mihi mea sententia proferenda
319 35 | securitate et dicant et audiantur; ipsae vero exercitationes
320 2 | modo in iudiciis studiose audiebam, sed domi quoque et in publico
321 34 | experimentis, cui cotidie audienti notae leges, non novi iudicum
322 30 | temporum, cum voluptate audientium possit. ~
323 32 | offendi, quos, si forte haec audierint, certum habeo dicturos me,
324 16 | determinetis. Ego enim cum audio antiquos, quosdam veteres
325 17 | Corvinum ab illis et Asinium audiri potuisse; nam Corvinus in
326 18 | Ciceronem a Calvo quidem male audisse tamquam solutum et enervem,
327 3 | debuerit, et adgnosces quae audisti. Quod si qua omisit Cato,
328 23 | auditores sequuntur, non populus audit, vix denique litigator perpetitur:
329 13 | testis ipse populus, qui auditis in theatro Virgilii versibus
330 32 | studiosissimum Platonis auditorem fuisse memoriae proditum
331 23 | apud iudicem fabulantis non auditores sequuntur, non populus audit,
332 29 | quidem ullas crebriores cum auditoribus suis fabulas habent; colligunt
333 7 | municipiis et coloniis suis auditos, cum primum urbem attigerunt,
334 1 | pertractantis iuvenis admodum audivi. Ita non ingenio, sed memoria
335 23 | legunt, quibus eloquentia Aufidii Bassi aut Servilii Noniani
336 15 | quibusdam solacio est, mihi auget quaestionem, quia video
337 12 | ullis aut gloria maior aut augustior honor, primum apud deos,
338 4 | est, sanctiorem illam et augustiorem eloquentiam colam.» ~
339 17 | senes, qui se a divo quoque Augusto semel atque iterum accepisse
340 20 | quae pro M. Tullio aut Aulo Caecina legimus? Praecurrit
341 28 | Corneliam Gracchorum, sic Aureliam Caesaris, sic Atiam Augusti [
342 12 | ut more nostro loquar, aureum saeculum, et oratorum et
343 20 | exstruuntur, sed marmore nitent et auro radiantur? ~
344 22 | sit in apparatu eius et aurum et gemmae, ut sumere in
345 8 | 8-~ ~Ausim contendere Marcellum hunc
346 11 | tragoediarum et ingredi famam auspicatus sum, cum quidem [imperante]
347 20 | invitatus et corruptus est, aversatur [dicentem]. Vulgus quoque
348 23 | quibus eloquentia Aufidii Bassi aut Servilii Noniani ex
349 5 | inquit Aper «et Saleius Bassus et quisquis alius studium
350 36 | quae composita et quieta et beata re publica tribui fas erat,
351 9 | libellos dispergit. Et ut beatissimus recitationem eius eventus
352 37 | tamen bonos proeliatores bella quam pax ferunt. Similis
353 37 | melius esse frui pace quam bello vexari? Pluris tamen bonos
354 8 | possunt videri eloquentiae beneficio venisse, [sed] ipsa eloquentia;
355 9 | mansurum in animo cuiusquam beneficium, sed clamorem vagum et voces
356 39 | Scaurum et T. Nilonem et L. Bestiam et P. Vatinium concursu
357 21 | fecerunt enim et carmina et in bibliothecas rettulerunt, non melius
358 37 | quae et in antiquariorum bibliothecis adhuc manent et cum maxime
359 26 | parte librorum suorum plus bilis habeat quam sanguinis. primus
360 7 | modo recta indoles est et bona spes sui? Quorum nomina
361 21 | numerantur, sed temperatus ac bonus sanguis implet membra et
362 16 | inmensi huius aevi, perquam breve et in proximo est. Nam si,
363 9 | alunt; voluptatem autem brevem, laudem inanem et infructuosam
364 20 | sensus aliquis arguta et brevi sententia effulsit, sive
365 30 | ceterarum rerum, angustis et brevibus terminis cluditur, sed is
366 23 | ea, quotiens permittit, brevitas, is compositionis decor,
367 36 | cum parum esset in senatu breviter censere, nisi qui ingenio
368 17 | hominis aetas. Nam ipse ego in Britannia vidi senem, qui se fateretur
369 17 | Caesarem inferentem arma Britanniae arcere litoribus et pellere
370 18 | tamquam solutum et enervem, a Bruto autem, ut ipsius verbis
371 20 | quae pro M. Tullio aut Aulo Caecina legimus? Praecurrit hoc
372 18 | inventos qui prae Catone Appium Caecum magis mirarentur? satis
373 8 | eloquentia; cuius numen et caelestis vis multa quidem omnibus
374 16 | annus, par quo eadem positio caeli siderumque, quae cum maxime
375 21 | vires defuisse. Quid? Ex Caelianis orationibus nempe eae placent,
376 38 | Caesaris neque Bruti neque Caelii neque Calvi, non denique
377 26 | exspectabam, ut incusato Asinio et Caelio et Calvo aliud nobis agmen
378 19 | orationi suae insereret, in caelum laudibus ferebatur. Nec
379 20 | templa credas, quia non rudi caemento et informibus tegulis exstruuntur,
380 26 | Crassi maturitatem quam calamistros Maecenatis aut tinnitus
381 39 | sic est aliquis oratorum campus, per quem nisi liberi et
382 12 | abundabat, qui bene facta canerent, non qui male admissa defenderent.
383 26 | ingenii loco plerique iactant cantari saltarique commentarios
384 21 | tenere. Nec unum de populo Canuti aut Atti . . . de Furnio
385 17 | C. Caesari restitit, vel captivitas vel voluntas vel fatum aliquod
386 8 | extremis partibus terrarum quam Capuae aut Vercellis, ubi nati
387 34 | aetatis anno L. Crassus C. Carbonem, unoetvicesimo Caesar Dolabellam,
388 18 | quam Servio Galbae aut C. Carboni quosque alios merito antiquos
389 22 | priores eius orationes non carent vitiis antiquitatis: lentus
390 36 | omnibus et moderatore uno carentibus tantum quisque orator saperet,
391 10 | cothurnum vestrum aut heroici carminis sonum, sed lyricorum quoque
392 13 | apud divum Augustum gratia caruit neque apud populum Romanum
393 37 | Licinius Archias faciunt: Catilina et Milo et Verres et Antonius
394 3 | audisti. Quod si qua omisit Cato, sequenti recitatione Thyestes
395 18 | quoque et genera dicendi. Sic Catoni seni comparatus C. Gracchus
396 3 | terrent, quo minus offensas Catonis tui ames? An ideo librum
397 30 | utilitatem, ille rerum motus causasque cognoverat. Ita est enim,
398 1 | horum autem temporum diserti causidici et advocati et patroni et
399 12 | reges, inter quos neminem causidicum, sed Orphea ac Linum ac,
400 2 | Aper et Iulius Secundus, celeberrima tum ingenia fori nostri,
401 24 | nostris philosophis saepe celebrato sumpsit sibi contra dicendi
402 28 | casta parente natus, non in cellula emptae nutricis, sed gremio
403 39 | aliis magis orationibus censeantur.~
404 36 | esset in senatu breviter censere, nisi qui ingenio et eloquentia
405 35 | quod a Crasso et Domitio censoribus claudere, ut ait Cicero, «
406 38 | argumentum est quam quod causae centumvirales, quae nunc primum obtinent
407 9 | flore praecerpta, ad nullam certam et solidam pervenit frugem,
408 5 | inexercitatam et eius modi certaminum rudem Helvidii sapientiam
409 39 | frigidissimos quoque oratores ipsa certantis populi studia excitare et
410 40 | aut ullius gentis, quae certo imperio contenta fuerit,
411 32 | si forte haec audierint, certum habeo dicturos me, dum iuris
412 13 | vitae vel perpetuitate famae cesserit. Nam Crispus iste et Marcellus,
413 37 | Lucullos et Curiones et ceteram procerum manum multum in
414 30 | oratoris vis et facultas, sicut ceterarum rerum, angustis et brevibus
415 28 | ignorat et eloquentiam et ceteras artis descivisse ab illa
416 21 | Bruti pro Deiotaro rege ceterosque eiusdem lentitudinis ac
417 32 | comitatu pectora implebat, nunc circumcisa et amputata, sine apparatu,
418 37 | Antonius hanc illi famam circumdederunt, non quia tanti fuerit rei
419 6 | conversos! coire populum et circumfundi coram et accipere adfectum,
420 8 | angustiae rerum nascentis eos circumsteterunt, eo clariora et ad demonstrandam
421 41 | senatu sententiis, cum optimi cito consentiant? Quid multis
422 37 | rei publicae malos ferre cives, ut uberem ad dicendum materiam
423 37 | comitiorum, expilatis sociis et civibus trucidatis. Quae mala sicut
424 30 | refert: se apud Q. Nucium ius civile didicisse, apud Philonem
425 31 | debet. Ideoque et iuris civilis scientiam veteres oratores
426 40 | quae in bene constitutis civitatibus non oritur. Quem enim oratorem
427 40 | Cretensem accepimus? Quarum civitatum severissima disciplina et
428 26 | tamen frequens [sicut his clam et] exclamatio, ut oratores
429 39 | solitudine agitur. Oratori autem clamore plausuque opus est et velut
430 9 | cuiusquam beneficium, sed clamorem vagum et voces inanis et
431 15 | concentu scholasticorum et clamoribus quatit, quam Afer aut Africanus
432 37 | vis ingenii, nec quisquam claram et inlustrem orationem efficere
433 36 | motibus excitatur et urendo clarescit. Eadem ratio in nostra quoque
434 8 | eos circumsteterunt, eo clariora et ad demonstrandam oratoriae
435 35 | Crasso et Domitio censoribus claudere, ut ait Cicero, «ludum impudentiae»
436 17 | ac bis quaternos denos Claudii et Neronis annos, atque
437 22 | compositionem, nec omnis clausulas uno et eodem modo determinet. ~
438 7 | laetiorem egi, quo mihi latus clavus oblatus est, vel quo homo
439 41 | modum defensionibus, cum clementia cognoscentis obviam periclitantibus
440 36 | apud plebem parabat. Hi clientelis etiam exterarum nationum
441 37 | praemiis stimulabantur, ne clientulorum loco potius quam patronorum
442 30 | angustis et brevibus terminis cluditur, sed is est orator, qui
443 39 | pariter ac tam nobiles forum coartarent, cum clientelae quoque ac
444 7 | non [ultro] oritur, nec codicillis datur nec cum gratia venit.
445 9 | rogare ultro et ambire cogatur, ut sint qui dignentur audire,
446 38 | paucissimas horas perorare cogebatur et liberae comperendinationes
447 36 | coram et praesentes dicere cogerentur. Ita ad summa eloquentiae
448 36 | 36-~ ~. . . rem cogitant; nihil humile, nihil abiectum
449 2 | sui oblitus tantum Catonem cogitasset, eaque de re per urbem frequens
450 16 | Messalla «aperiam» inquit «cogitationes meas, si illud a vobis ante
451 3 | dimissa priore cura novae cogitationi toto pectore incumbam.» «
452 21 | ut propter magnitudinem cogitationum et occupationes rerum minus
453 25 | voluntatis similitudinem et cognationem. Nam quod invicem se obtrectaverunt
454 34 | consuetudo contionum, saepe cognitae populi aures, sive accusationem
455 5 | iudices solent, ut in iis cognitionibus [se] excusent, in quibus
456 33 | nesciamus, ita hoc quoque cognoscam, quibus exercitationibus
457 34 | plurimis et causis et iudiciis cognoscebant; habebantque ipsius populi
458 8 | proxima et quae non auditu cognoscenda, sed oculis spectanda haberemus.
459 30 | laboratur: nec in auctoribus cognoscendis nec in evolvenda antiquitate
460 41 | defensionibus, cum clementia cognoscentis obviam periclitantibus eat?
461 19 | potestate, non iure et legibus cognoscunt, nec accipiunt tempora,
462 19 | aut philosophorum placita cognoverant. At hercule pervulgatis
463 30 | ille rerum motus causasque cognoverat. Ita est enim, optimi viri,
464 31 | dicere potest, nisi qui cognovit naturam humanam et vim virtutum
465 6 | tacentis et in unum conversos! coire populum et circumfundi coram
466 4 | augustiorem eloquentiam colam.» ~
467 36 | reverebantur, hos reversi colebant, hos et praeturae et consulatus
468 9 | familiaris exigat, se ipsum colere, suum genium propitiare,
469 31 | apud quos adstrictum et collectum et singula statim argumenta
470 36 | magis in ipsis honoribus collegas suos anteibat, tanto plus
471 24 | diem effici ratio temporum collegerit.» ~
472 33 | eloquentiae accedat. per quae colligitur eandem esse rationem et
473 29 | auditoribus suis fabulas habent; colligunt enim discipulos non severitate
474 17 | interitu Ciceronis in hunc diem colliguntur, unius hominis aetas. Nam
475 3 | tot amicorum causae, tot coloniarum et municipiorum clientelae
476 20 | traduntque in vicem ac saepe in colonias ac provincias suas scribunt,
477 7 | peregrini iam in municipiis et coloniis suis auditos, cum primum
478 20 | aut cursu argumentorum aut colore sententiarum aut nitore
479 40 | stulti libertatem vocitant, comes seditionum, effrenati populi
480 32 | artium domina pulcherrimo comitatu pectora implebat, nunc circumcisa
481 31 | informamus neque Stoicorum comitem, sed eum qui quasdam artis
482 37 | dicendum habeas, an de ambitu comitiorum, expilatis sociis et civibus
483 30 | extrema parte (nam prior commemorationem veterum oratorum habet)
484 8 | exempla sunt, quod sine commendatione natalium, sine substantia
485 6 | aut amicorum discrimina commendent. ullane tanta ingentium
486 25 | sermonis eius repugno, si comminus fatetur pluris formas dicendi
487 28 | eiusdem familiae suboles committeretur; coram qua neque dicere
488 12 | hoc primum habitu cultuque commoda mortalibus in illa casta
489 32 | utimur propriis, aliter commodatis, longeque interesse manifestum
490 22 | otiosus circa excessus; tarde commovetur, raro incalescit; pauci
491 26 | est nisi in publicum et in commune, veritus credo, ne multos
492 31 | Alios fusa et aequalis et ex communibus ducta sensibus oratio magis
493 24 | quos insectatus est Aper comparamus. Ac ne ipse quidem ita sentit,
494 7 | artis cum oratorum gloria comparanda est? Quid? Non inlustres
495 13 | illud felix contubernium comparare timuerim cum inquieta et
496 23 | aut Servilii Noniani ex comparatione Sisennae aut Varronis sordet,
497 26 | nominare ausus est, si iis comparetur, qui postea fuerunt, posse
498 4 | sua quoque auctoritate compellat, ut omissis forensium causarum
499 38 | perorare cogebatur et liberae comperendinationes erant et modum in dicendo
500 30 | omnium artium varietatem complecteretur. Itaque hercule in libris
501 5 | adsciscere necessitudines, complecti provincias possit, omittit
502 16 | nongentos quinquaginta quattuor complectitur, incipit Demosthenes vester,
503 42 | simul adsurgens et Aprum complexus «Ego» inquit «te poetis,