Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Cornelius Tacitus Dialogus de oratoribus IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Cap. grey = Comment text
504 22 | structura in morem annalium componantur; fugitet foedam et insulsam 505 14 | quod Iuli Africani vitam componendo spem hominibus fecisti plurium 506 12 | sordes ac lacrimas reorum componuntur, sed secedit animus in loca 507 21 | illae verborum et hians compositio et inconditi sensus redolent 508 22 | insulsam scurrilitatem, variet compositionem, nec omnis clausulas uno 509 22 | verbis dilectum adhibuit et compositioni artem, locos quoque laetiores 510 31 | scientiam veteres oratores comprehendebant, et grammatica musica geometria 511 21 | laudet qua antiquus est. Concedamus sane C. Caesari, ut propter 512 11 | arte quadam mitigavit, concedendo iis, qui causas agere non 513 12 | videntur, illud certe mihi concedes, Aper, non minorem honorem 514 33 | exercitatione separat, illud certe concedet, instructum et plenum his 515 15 | gloriam, quam tibi alii concedunt, ipse tibi denegares.» « 516 15 | alius Ephesum vel Mytilenas concentu scholasticorum et clamoribus 517 25 | Lycurgus obtinent, omnium autem concessu haec oratorum aetas maxime 518 9 | dignitatem ullam auctoribus suis conciliant neque utilitates alunt; 519 29 | vitia paene in utero matris concipi mihi videntur, histrionalis 520 14 | Vixdum finierat Maternus, concitatus et velut instinctus, cum 521 31 | et quibus animi motibus concitetur. In his artibus exercitationibusque 522 31 | singula statim argumenta concludens dicendi genus plus fidei 523 40 | foro pax, nulla in senatu concordia, nulla in iudiciis moderatio, 524 16 | nostram pro antiquorum laude concordiam.» «Non enim» inquit Aper « 525 13 | habent in hac sua fortuna concupiscendum? Quod timent, an quod timentur? 526 11 | frequentiam salutantium concupisco, non magis quam aera et 527 7 | requirunt ac velut adgnoscere concupiscunt. ~ 528 37 | ferunt. Similis eloquentiae condicio. Nam quo saepius steterit 529 19 | paulo ante dicebam, cum condicione temporum et diversitate 530 35 | dixerim utrumne locus ipse an condiscipuli an genus studiorum plus 531 35 | aeque imperitus intret; in condiscipulis nihil profectus, cum pueri 532 9 | auditorium exstruit et subsellia conducit et libellos dispergit. Et 533 40 | dissensionibus et discordiis confecit, donec nulla fuit in foro 534 42 | visa sunt, de iis rursus conferemus.» ac simul adsurgens et 535 33 | iam et forum ingressuri confirmare et alere ingenia sua soliti 536 32 | existere nec extitisse umquam confirmo, nisi eum qui, tamquam in 537 6 | rerum omnium abundantia confitentis, id quod optimum sit se 538 10 | praesertim ne ad illud quidem confugere possis, quod plerisque patrocinatur, 539 8 | ipsis accumulare et in alios congerere promptum sit, Marcellum 540 17 | interesse. Proximo quidem congiario ipsi vidistis plerosque 541 17 | semel atque iterum accepisse congiarium narrabant. Ex quo colligi 542 5 | enim nescit neminem mihi coniunctiorem esse et usu amicitiae et 543 17 | aures adgnoscere ac velut coniungere et copulare potuerunt. ~ 544 15 | quas mecum ipse plerumque conquiro. Et quod quibusdam solacio 545 36 | quoque temporum oratores ea consecuti sunt, quae composita et 546 5 | ad utilitatem vitae omnia consilia factaque nostra derigenda 547 36 | cum et populum et senatum consilio et auctoritate regerent. 548 14 | inquit «interveni secretum consilium et causae alicuius meditationem 549 36 | posse in civitate aut tueri conspicuum et eminentem locum. Nec 550 16 | nostrum patiar hac vestra conspiratione damnari: sed hoc primum 551 6 | dictionis, ita gaudii pondus et constantia; sive novam et recentem 552 34 | Magnus ex hoc usus, multum constantiae, plurimum iudicii iuvenibus 553 34 | quam suis; inde quin immo constantius surgere, ibi fidelius corroborari. 554 19 | velut terminum antiquitatis constituere solent, qui usque ad Cassium, 555 11 | deiungere a forensi labore constitui, nec comitatus istos et 556 40 | adrogans, quae in bene constitutis civitatibus non oritur. 557 19 | nec accipiunt tempora, sed constituunt, nec exspectandum habent 558 32 | explevi, et quod mihi in consuetudine est, satis multos offendi, 559 34 | vultus, frequens in oculis consuetudo contionum, saepe cognitae 560 13 | et pro memoria mei nec consulat quisquam nec roget.» ~ 561 38 | finiebatur. primus haec tertio consulatu Cn. Pompeius adstrinxit 562 17 | et Hirtii se et Q. Pedium consules suffecit. Statue sex et 563 17 | loquar, Hirtio nempe et Pansa consulibus, ut Tiro libertus eius scribit, 564 32 | leges, non teneant senatus consulta, ius [huius] civitatis ultro 565 3 | ecce nunc circa Thyestem consumas, cum te tot amicorum causae, 566 14 | more quam veterum oratorum consumere.» ~ 567 6 | veneratio! Quod illud gaudium consurgendi adsistendique inter tacentis 568 12 | in illa casta et nullis contacta vitiis pectora influxit: 569 2 | omni eruditione imbutus contemnebat potius litteras quam nesciebat, 570 15 | temporum studia inridere atque contemnere. Nam hunc tuum sermonem 571 26 | quam sanguinis. primus enim contempto ordine rerum, omissa modestia 572 8 | 8-~ ~Ausim contendere Marcellum hunc Eprium, de 573 15 | hoc tempore oratorem esse contenderes [antiquis], eo, credo, audacius, 574 19 | se ad aliud dicendi genus contendo, sed iudicio et intellectu. 575 40 | gentis, quae certo imperio contenta fuerit, eloquentiam novimus. 576 4 | frequens et assidua nobis contentio iam prope in consuetudinem 577 30 | hausisse; neque iis doctoribus contentum, quorum ei copia in urbe 578 30 | quorum ei copia in urbe contigerat, Achaiam quoque et Asiam 579 30 | exercitationes ipsorum etiam continentur libris. Notus est vobis 580 33 | facultate et [usu] eloquentiam contineri, nec tu puto abnues et hi 581 39 | cotidie antiquis oratoribus contingebant, cum tot pariter ac tam 582 34 | iudicii iuvenibus statim contingebat, in media luce studentibus 583 38 | longa temporum quies et continuum populi otium et assidua 584 34 | frequens in oculis consuetudo contionum, saepe cognitae populi aures, 585 37 | et cum maxime a Muciano contrahuntur, ac iam undecim, ut opinor, 586 35 | exercitationes magna ex parte contrariae. Nempe enim duo genera materiarum 587 39 | diligentis stili anxietatem contrariam experimur, quia saepe interrogat 588 34 | inpune stulte aliquid aut contrarie dicit, quo minus et iudex 589 25 | primum, ut opinor, nominis controversiam movit, tamquam parum proprie 590 10 | privatas et nostri saeculi controversias tueri, in quibus [expressis] 591 5 | amicitiae et assiduitate contubernii quam Saleium Bassum, cum 592 13 | quidem vatum et illud felix contubernium comparare timuerim cum inquieta 593 40 | obsequio, sine severitate, contumax, temeraria, adrogans, quae 594 9 | efficere velint, relinquenda conversatio amicorum et iucunditas urbis, 595 6 | inter tacentis et in unum conversos! coire populum et circumfundi 596 14 | studium suum ad causas agendas converteret exhortatus est, et Materni 597 30 | doctoribus contentum, quorum ei copia in urbe contigerat, Achaiam 598 34 | populi diversissimarum aurium copiam, ex qua facile deprehenderent, 599 17 | adgnoscere ac velut coniungere et copulare potuerunt. ~ 600 28 | verecundia temperabat. Sic Corneliam Gracchorum, sic Aureliam 601 39 | iudicaretur. Satis constat C. Cornelium et M. Scaurum et T. Nilonem 602 13 | et atrox, sed hilaris et coronatus, et pro memoria mei nec 603 23 | consequuntur. porro ne in corpore quidem valetudinem medici 604 41 | valetudine ac saluberrimis corporibus utuntur, sic minor oratorum 605 8 | egregius, alter habitu quoque corporis contemptus, per multos iam 606 16 | temporis si ad infirmitatem corporum nostrorum referas, fortasse 607 21 | est. Oratio autem, sicut corpus hominis, ea demum pulchra 608 34 | constantius surgere, ibi fidelius corroborari. Atque hercule sub eius 609 20 | descriptionum invitatus et corruptus est, aversatur [dicentem]. 610 19 | iam omnibus, cum vix in cortina quisquam adsistat, quin 611 20 | Qualia sunt fere principia Corvini. Quis quinque in Verrem 612 10 | venerabilis puto, nec solum cothurnum vestrum aut heroici carminis 613 30 | quorum infinitus labor et cotidiana meditatio et in omni genere 614 32 | actionibus eorum huius quoque cotidiani sermonis foeda ac pudenda 615 4 | desidiam advocationum obicis, cotidianum hoc patrocinium defendendae 616 26 | Gracchi impetum aut L. Crassi maturitatem quam calamistros 617 35 | eo manifestum est, quod a Crasso et Domitio censoribus claudere, 618 37 | potest Cn. Pompeium et M. Crassum non viribus modo et armis, 619 29 | praeceptores quidem ullas crebriores cum auditoribus suis fabulas 620 39 | cum in plerisque iudiciis crederet populus Romanus sua interesse 621 39 | orationi auditoria et tabularia credimus, in quibus iam fere plurimae 622 41 | obviam periclitantibus eat? credite, optimi et in quantum opus 623 37 | materiam subministrabant. Crescit enim cum amplitudine rerum 624 40 | oratorem Lacedae- monium, quem Cretensem accepimus? Quarum civitatum 625 36 | in aliquam invidiam aut crimen vocati sua voce respondendum 626 42 | Messalla autem antiquariis criminabimur.» «At ego vos rhetoribus 627 12 | saeculum, et oratorum et criminum inops, poetis et vatibus 628 13 | perpetuitate famae cesserit. Nam Crispus iste et Marcellus, ad quorum 629 34 | defensionem, solus statim et unus cuicumque causae par erat. Nono decimo 630 29 | plerumque vilissimus nec cuiquam serio ministerio adcommodatus. 631 28 | praedixero. Nam pridem suus cuique filius, ex casta parente 632 9 | clientelam aut mansurum in animo cuiusquam beneficium, sed clamorem 633 21 | quo [minus] sublimius et cultius diceret, sed ingenium ac 634 23 | gravitati sensuum nitorem et cultum verborum miscetis, ea electio 635 12 | penetralia; hoc primum habitu cultuque commoda mortalibus in illa 636 26 | hercule ne virilis quidem cultus est, quo plerique temporum 637 16 | inauditum et indefensum sae- culum nostrum patiar hac vestra 638 28 | singulos aetatis gradus cumulantur, si prius de severitate 639 36 | temporum eloquentiam et magnis cumulare praemiis videbantur, quia 640 8 | amicitia agunt feruntque cuncta atque ab ipso principe cum 641 2 | adsectabar mira studiorum cupiditate et quodam ardore iuvenili, 642 31 | apud infestos sive apud cupidos sive apud invidentis sive 643 37 | multum in his studiis operae curaeque posuisse, nec quemquam illis 644 28 | videretur. Ac non studia modo curasque, sed remissiones etiam lususque 645 2 | Nam postero die quam Curiatius Maternus Catonem recitaverat, 646 37 | Metellos et Lucullos et Curiones et ceteram procerum manum 647 13 | remotum a sollicitudinibus et curis et necessitate cotidie aliquid 648 20 | iudex dicentem et, nisi aut cursu argumentorum aut colore 649 39 | Nam quo modo nobilis equos cursus et spatia probant, sic est 650 31 | disputationem paratos iam locos. dabunt Academici pugnacitatem, 651 16 | hac vestra conspiratione damnari: sed hoc primum interrogabo, 652 27 | legem, iudicium animi citra damnum adfectus proferre.» «Perge» 653 36 | absentes nec per tabellam dare, sed coram et praesentes 654 6 | administrationi, sed sibi ipsi dari? ipsos quin immo orbos et 655 40 | vero contiones assiduae et datum ius potentissimum quemque 656 26 | Quodque vix auditu fas esse debeat, laudis et gloriae et ingenii 657 39 | liberi et soluti ferantur, debilitatur ac frangitur eloquentia. 658 3 | inquit «quid Maternus sibi debuerit, et adgnosces quae audisti. 659 14 | laeta, utque poetas defendi decebat, audentior et poetarum quam 660 27 | disputatione, nec vos offendi decebit, si quid forte auris vestras 661 17 | eius scribit, septimo idus [Decembris] occisus est, quo anno divus 662 34 | cuicumque causae par erat. Nono decimo aetatis anno L. Crassus 663 21 | quisquam aut Caesaris pro Decio Samnite aut Bruti pro Deiotaro 664 31 | non ut in rhetorum scholis declamarent, nec ut fictis nec ullo 665 35 | materiae abhorrenti a veritate declamatio quoque adhibeatur. Sic fit 666 14 | forensibus tantum negotiis et declamatorio studio ingenia vestra exercetis, 667 31 | fidei meretur: apud hos dedisse operam dialecticae proficiet. 668 10 | Nicostrati robur ac vires di dedissent, non paterer inmanis illos 669 34 | refertus honestis studiis deducebatur a patre vel a propinquis 670 9 | praeclarissimum vatem, deducit aut salutat aut prosequitur? 671 34 | displiceret. Ita nec praeceptor deerat, optimus quidem et electissimus, 672 4 | cotidianum hoc patrocinium defendendae adversus te poeticae exerceo. 673 12 | canerent, non qui male admissa defenderent. Nec ullis aut gloria maior 674 24 | impetu saeculum nostrum defendit! Quam copiose ac varie vexavit 675 34 | accusationem susceperat sive defensionem, solus statim et unus cuicumque 676 41 | invidiosis et excedentibus modum defensionibus, cum clementia cognoscentis 677 39 | civitatis et accusatos et defensos, ut frigidissimos quoque 678 36 | mutum et elinguem videri deforme habebatur. ~ 679 41 | illis modus et temperamentum defuisset: nunc, quoniam nemo eodem 680 27 | libertate, a qua vel magis degeneravimus quam ab eloquentia.» ~ 681 26 | studio feriendi plerumque deiectus, non pugnat, sed rixatur. 682 9 | licet haec ipsa et quae deinceps dicturus sum aures tuae, 683 21 | Decio Samnite aut Bruti pro Deiotaro rege ceterosque eiusdem 684 11 | gloria partum. ac iam me deiungere a forensi labore constitui, 685 14 | maturius intervenisses; delectasset enim te et Apri nostri accuratissimus 686 22 | etiam quod visum et oculos delectet; non ea solum instrui supellectile 687 35 | prudentiae exigentes pueris delegantur, controversiae robustioribus 688 29 | At nunc natus infans delegatur Graeculae alicui ancillae, 689 31 | iudiciis fere de aequitate, in deliberationibus [de utilitate, in laudationibus] 690 41 | publica non imperiti et multi deliberent, sed sapientissimus et unus? 691 26 | quibus gradibus fracta sit et deminuta eloquentia.» ~ 692 8 | circumsteterunt, eo clariora et ad demonstrandam oratoriae eloquentiae utilitatem 693 33 | veteris eloquentiae satis demonstrasse videor, docendo quibus artibus 694 33 | fecundissima eorum studia demonstrasti: cetera exspecto, ut quem 695 7 | transeuntis nomine vocat et digito demonstrat? Advenae quoque et peregrini 696 15 | longius absit [ab] Aeschine et Demosthene Sacerdos ille Nicetes, et 697 16 | quattuor complectitur, incipit Demosthenes vester, quem vos veterem 698 16 | interesse inter nostram et Demosthenis aetatem. Quod spatium temporis 699 | demum 700 15 | alii concedunt, ipse tibi denegares.» «Neque illius» inquit « 701 10 | natura sua oratorium ingenium denegavit, deterream a carminibus, 702 17 | quadriennium Gai, ac bis quaternos denos Claudii et Neronis annos, 703 12 | augustior honor, primum apud deos, quorum proferre responsa 704 32 | sermonis foeda ac pudenda vitia deprehendantur; ut ignorent leges, non 705 34 | aurium copiam, ex qua facile deprehenderent, quid in quoque vel probaretur 706 18 | antiquos pluris species deprehendi, nec statim deterius esse 707 3 | librum, inter manus habentem deprehendimus. Tum Secundus «nihilne te» 708 32 | huius] civitatis ultro derideant, sapientiae vero studium 709 5 | consilia factaque nostra derigenda sunt, quid est tutius quam 710 28 | eloquentiam et ceteras artis descivisse ab illa vetere gloria non 711 20 | sententiarum aut nitore et cultu descriptionum invitatus et corruptus est, 712 9 | amicorum et iucunditas urbis, deserenda cetera officia utque ipsi 713 1 | nostra potissimum aetas deserta et laude eloquentiae orbata 714 27 | Neque enim hoc colligi desideramus, disertiores esse antiquos, 715 32 | recesserimus. Si testes desiderantur, quos potiores nominabo 716 31 | omnes, quibus iuris notitia desideratur, pleraeque autem, in quibus 717 28 | non inopia hominum, sed desidia iuventutis et neglegentia 718 33 | differentiamque nostrae desidiae et inscientiae adversus 719 4 | intermittis, et ego, cui desidiam advocationum obicis, cotidianum 720 15 | 15-~ ~Tum Aper: «non desinis, Messalla, vetera tantum 721 25 | antiquiorum [Aper] agitare non destitit, non exigit defensorem, 722 37 | acrioresque pugnas sibi ipsa desumpserit, tanto altior et excelsior 723 25 | quibus mutua malignitas detegitur, non est oratorum vitium, 724 18 | species deprehendi, nec statim deterius esse quod diversum est, 725 22 | clausulas uno et eodem modo determinet. ~ 726 16 | aetatem significatione ista determinetis. Ego enim cum audio antiquos, 727 10 | oratorium ingenium denegavit, deterream a carminibus, si modo in 728 25 | ingenue iudicium animi sui detexisse. An ille Ciceroni invideret, 729 28 | integra et nullis pravitatibus detorta unius cuiusque natura toto 730 39 | fabulamur? Quantum virium detraxisse orationi auditoria et tabularia 731 11 | laudatione eorum digressus detrectaret poetas atque carminum studium 732 26 | singulos opponeremus. Nunc detrectasse nominatim antiquos oratores 733 12 | gloriam quam qui Virgilii detrectent: nec ullus Asinii aut Messallae 734 32 | sensus et angustas sententias detrudunt eloquentiam velut expulsam 735 41 | miramur, his nati essent, ac deus aliquis vitas ac [vestra] 736 10 | Nicostrati robur ac vires di dedissent, non paterer inmanis 737 [Title]| DIALOGUS DE ORATORIBUS~ ~ 738 29 | adsuefaciunt, sed lasciviae et dicacitati, per quae paulatim impudentia 739 39 | videbitur quod dicturus sum, dicam tamen, vel ideo ut rideatur. 740 35 | adulescentulos pari securitate et dicant et audiantur; ipsae vero 741 26 | histriones diserte saltare dicantur. Equidem non negaverim Cassium 742 29 | coram infante domino aut dicat aut faciat. Quin etiam ipsi 743 19 | Vidit namque, ut paulo ante dicebam, cum condicione temporum 744 12 | moribus natus, atque, ut tu dicebas, Aper, in locum teli repertus. 745 39 | indicit. unus inter haec dicenti aut alter adsistit, et res 746 6 | orator induerit! vulgata dicentium gaudia et imperitorum quoque 747 42 | Messalla: «erant quibus contra dicerem, erant de quibus plura dici 748 21 | minus] sublimius et cultius diceret, sed ingenium ac vires defuisse. 749 2 | offendisse potentium animos diceretur, tamquam in eo tragoediae 750 3 | sequenti recitatione Thyestes dicet; hanc enim tragoediam disposui 751 42 | dicerem, erant de quibus plura dici vellem, nisi iam dies esset 752 34 | stulte aliquid aut contrarie dicit, quo minus et iudex respuat 753 5 | plura de utilitate non dico, cui parti minime contra 754 34 | prosequi, huius omnibus dictionibus interesse sive in iudiciis 755 28 | dicere fas erat quod turpe dictu, neque facere quod inhonestum 756 10 | notabilem et cum auctoritate dicturam. Sentio quid responderi 757 23 | tardaverit, verum de vobis dicturi sint posteri nostri.» ~ 758 32 | audierint, certum habeo dicturos me, dum iuris et philosophiae 759 5 | cui parti minime contra dicturum Maternum meum arbitror. ~ 760 38 | oratoris liber apud centumviros dictus legatur, exceptis orationibus 761 9 | cetera officia utque ipsi dicunt, in nemora et lucos, id 762 8 | aut Vercellis, ubi nati dicuntur. Nec hoc illis alterius [ 763 22 | profecerat usuque et experimentis didicerat quod optimum dicendi genus 764 33 | ut quem ad modum ex te didici, quid aut illi scierint 765 30 | apud Q. Nucium ius civile didicisse, apud Philonem Academicum, 766 2 | 2-~ ~Nam postero die quam Curiatius Maternus 767 6 | momento, sed omnibus prope diebus ac prope omnibus horis contingit. 768 38 | sumebat et numerus neque dierum neque patronorum finiebatur. 769 15 | ut causas huius infinitae differentiae scrutetur ac reddat, quas 770 33 | oratores soliti sint, dixisti differentiamque nostrae desidiae et inscientiae 771 25 | refert quod inter se specie differunt, cum genere consentiant. 772 7 | transeuntis nomine vocat et digito demonstrat? Advenae quoque 773 16 | Magnam» inquit Secundus «et dignam tractatu quaestionem movisti. 774 9 | ambire cogatur, ut sint qui dignentur audire, et ne id quidem 775 11 | arbitrabar ut a laudatione eorum digressus detrectaret poetas atque 776 18 | Brutum autem otiosum atque diiunctum; rursusque Ciceronem a Calvo 777 22 | orationem, primus et verbis dilectum adhibuit et compositioni 778 39 | Ipsam quin immo curam et diligentis stili anxietatem contrariam 779 3 | istum adprehendisti, ut diligentius retractares, et sublatis 780 8 | principe cum quadam reverentia diliguntur, quia Vespasianus, venerabilis 781 34 | aemuli ferro, non rudibus dimicantes, nec auditorium semper plenum, 782 3 | huius editionem festino, ut dimissa priore cura novae cogitationi 783 30 | Philonem Academicum, apud Diodotum Stoicum omnis philosophiae 784 12 | ferebantur, deinde apud illos dis genitos sacrosque reges, 785 32 | sordidissimis artificiis discatur. Ergo hanc primam et praecipuam 786 30 | 30-~ ~Transeo prima discentium elementa, in quibus et ipsis 787 34 | dixerim, pugnare in proelio disceret. Magnus ex hoc usus, multum 788 42 | inquit. Cum adrisissent, discessimus. ~ 789 10 | levitate iaculi aut iactu disci vanescere, sic nunc te ab 790 29 | discipulos non severitate disciplinae nec ingenii experimento, 791 30 | necesse est animum ad eam disciplinam, qua usos esse eos oratores 792 29 | fabulas habent; colligunt enim discipulos non severitate disciplinae 793 34 | de quo loquimur, oratorum discipulus, fori auditor, sectator 794 41 | vicinus populus aut domestica discordia agitat? Quam provinciam 795 40 | partibus et dissensionibus et discordiis confecit, donec nulla fuit 796 11 | senatu nisi pro alterius discrimine facienda sint. ~ 797 37 | excelsior et illis nobilitata discriminibus in ore hominum agit, quorum 798 5 | Qua accinctus et minax disertam quidem, sed inexercitatam 799 1 | antiquos, horum autem temporum diserti causidici et advocati et 800 27 | hoc colligi desideramus, disertiores esse antiquos, quod apud 801 1 | sententia proferenda ac non disertissimorum, ut nostris temporibus, 802 18 | elaboratus. Nec quaero quis disertissimus: hoc interim probasse contentus 803 40 | inimicitiarum gloria, cum se plurimi disertorum ne a Publio quidem Scipione 804 25 | ceteros eorundem temporum disertos antecessit, Calvus autem 805 36 | necessitas accedebat, et quo modo disertum haberi pulchrum et gloriosum, 806 9 | subsellia conducit et libellos dispergit. Et ut beatissimus recitationem 807 34 | quoque vel probaretur vel displiceret. Ita nec praeceptor deerat, 808 3 | dicet; hanc enim tragoediam disposui iam et intra me ipse formavi. 809 27 | inquit «offensus Apri mei disputatione, nec vos offendi decebit, 810 31 | Peripateticis aptos et in omnem disputationem paratos iam locos. dabunt 811 1 | persequar, servato ordine disputationis. Neque enim defuit qui diversam 812 14 | oblectamentum cum vobis, qui ista disputatis, adferunt, tum etiam iis, 813 31 | turpi, de iusto et iniusto disputatur; haec enim est oratori subiecta 814 15 | quamquam interdum in contrarium disputes, aliter sentire credo. Ac 815 40 | erravit, donec se partibus et dissensionibus et discordiis confecit, 816 31 | laudationibus] de honestate disserimus, ita [tamen] ut plerumque 817 34 | nec bene [nec male] dicta dissimularentur. Scitis enim magnam illam 818 18 | ornatior Crassus, sic utroque distinctior et urbanior et altior Cicero, 819 36 | certamina. Quae singula etsi distrahebant rem publicam, exercebant 820 1 | disputationis. Neque enim defuit qui diversam quoque partem susciperet, 821 1 | graviter accepi, cum singuli diversas [vel easdem] sed probabilis 822 34 | habebantque ipsius populi diversissimarum aurium copiam, ex qua facile 823 19 | cum condicione temporum et diversitate aurium formam quoque ac 824 18 | statim deterius esse quod diversum est, vitio autem malignitatis 825 38 | ipso tamen Pollione mediis divi Augusti temporibus habitae, 826 17 | ad extremum duravit, ne dividatis saeculum, et antiquos ac 827 21 | eloquentia effecerit, quam divinum eius ingenium postulabat, 828 19 | repetita series et multarum divisionum ostentatio et mille argumentorum 829 8 | negleguntur, tam hercule quam divitiae et opes, quas facilius invenies 830 17 | plerosque senes, qui se a divo quoque Augusto semel atque 831 13 | in quo tamen neque apud divum Augustum gratia caruit neque 832 18 | omnes mihi videntur verum dixisse: sed mox ad singulos veniam, 833 32 | simplex quiddam et uniforme doceamur. primum enim aliter utimur 834 33 | satis demonstrasse videor, docendo quibus artibus antiqui oratores 835 18 | temporibus adquiritur, eam docerem in medio sitam et propiorem 836 30 | penitus hausisse; neque iis doctoribus contentum, quorum ei copia 837 32 | eminet et excellit. Idque non doctus modo et prudens auditor, 838 34 | Carbonem, unoetvicesimo Caesar Dolabellam, altero et vicesimo Asinius 839 36 | reorum et adsignatae etiam domibus inimicitiae, hinc procerum 840 32 | quae olim omnium artium domina pulcherrimo comitatu pectora 841 29 | habet, quid coram infante domino aut dicat aut faciat. Quin 842 3 | negotium importasses, [ut] Domitium et Catonem, id est nostras 843 29 | imbuuntur; nec quisquam in tota domo pensi habet, quid coram 844 8 | et facultatibus refertas domos eorum videmus, qui se ab 845 9 | quingenta sestertia Basso donasset. pulchrum id quidem, indulgentiam 846 21 | Calvi in Asitium aut in Drusum legit? At hercule in omnium 847 40 | magistratuum modus, tulit sine dubio valentiorem eloquentiam, 848 18 | praesentia in fastidio esse. Num dubitamus inventos qui prae Catone 849 31 | aequalis et ex communibus ducta sensibus oratio magis delectat: 850 16 | satis manifestus est iam dudum in contrarium accingi nec 851 13 | liberti solent. Ne vero «dulces,» ut Virgilius ait, «Musae,» 852 18 | Cicerone mitior Corvinus et dulcior et in verbis magis elaboratus. 853 35 | parte contrariae. Nempe enim duo genera materiarum apud rhetoras 854 16 | nostrum adiuvetis.» «Pro duobus» inquit Maternus «promitto: 855 16 | quos nos vocamus annorum duodecim milia nongentos quinquaginta 856 34 | Scitis enim magnam illam et duraturam eloquentiae famam non minus 857 22 | aedificio, firmus sane paries et duraturus, sed non satis expolitus 858 17 | Asinius paene ad extremum duravit, ne dividatis saeculum, 859 21 | orationibus suis expressit; adeo durus et siccus est. Oratio autem, 860 21 | Caelianis orationibus nempe eae placent, sive universae 861 2 | tantum Catonem cogitasset, eaque de re per urbem frequens 862 | earum 863 1 | cum singuli diversas [vel easdem] sed probabilis causas adferrent, 864 41 | cognoscentis obviam periclitantibus eat? credite, optimi et in quantum 865 | ecce 866 8 | omnibus saeculis exempla edidit, ad quam usque fortunam 867 37 | Epistularum composita et edita sunt. Ex his intellegi potest 868 3 | ideo maturare libri huius editionem festino, ut dimissa priore 869 28 | sed gremio ac sinu matris educabatur, cuius praecipua laus erat 870 28 | disciplina maiorum circa educandos formandosque liberos pauca 871 30 | eloquentiae velut quandam educationem refert: se apud Q. Nucium 872 28 | Augusti [matrem] praefuisse educationibus ac produxisse principes 873 26 | nominare et velut in aciem educere sustinuit. Ego autem exspectabam, 874 10 | poetarum quam oratorum studium. Effervescit enim vis pulcherrimae naturae 875 20 | extitit. Neque ideo minus efficaces sunt orationes nostrae, 876 24 | interitu Ciceronis in hunc diem effici ratio temporum collegerit.» ~ 877 31 | veteres persuaserant, ad hoc efficiendum intellegebant opus esse, 878 40 | vocitant, comes seditionum, effrenati populi incitamentum, sine 879 19 | orator fastidium aurium effugiat, utique apud eos iudices, 880 20 | arguta et brevi sententia effulsit, sive locus exquisito et 881 39 | extant, ut ipsi quoque qui egerunt non aliis magis orationibus 882 7 | non eum diem laetiorem egi, quo mihi latus clavus oblatus 883 9 | redit? Quis Saleium nostrum, egregium poetam vel, si hoc honorificentius 884 8 | facultatum, neuter moribus egregius, alter habitu quoque corporis 885 9 | si modo dignum aliquid elaborare et efficere velint, relinquenda 886 18 | dulcior et in verbis magis elaboratus. Nec quaero quis disertissimus: 887 6 | quae] diu serantur atque elaborentur, gratiora tamen quae sua 888 23 | cultum verborum miscetis, ea electio inventionis, is ordo rerum, 889 35 | tyrannicidarum praemia aut vitiatarum electiones aut pestilentiae remedia 890 34 | deerat, optimus quidem et electissimus, qui faciem eloquentiae, 891 10 | meditatus videris [aut] elegisse personam notabilem et cum 892 10 | lyricorum quoque iucunditatem et elegorum lascivias et iamborum amaritudinem [ 893 30 | Transeo prima discentium elementa, in quibus et ipsis parum 894 19 | quisquam adsistat, quin elementis studiorum, etsi non instructus, 895 28 | domum et inservire liberis. Eligebatur autem maior aliqua natu 896 26 | perfectissimo genere eloquentiae eligenda sit forma dicendi, malim 897 36 | gloriosum, sic contra mutum et elinguem videri deforme habebatur. ~ 898 36 | nihil humile, nihil abiectum eloqui poterat. Magna eloquentia, 899 9 | parte unum librum excudit et elucubravit, rogare ultro et ambire 900 18 | tamquam «fractum atque elumbem.» si me interroges, omnes 901 5 | rudem Helvidii sapientiam elusit. plura de utilitate non 902 41 | antiquis oratoribus fori] non emendatae nec usque ad votum compositae 903 21 | pulchra est, in qua non eminent venae nec ossa numerantur, 904 36 | aut tueri conspicuum et eminentem locum. Nec mirum, cum etiam 905 25 | dum modo in confesso sit eminentiorem illorum temporum eloquentiam 906 1 | cum priora saecula tot eminentium oratorum ingeniis gloriaque 907 32 | atque ubi minime credas, eminet et excellit. Idque non doctus 908 3 | interpretationi materiam dederunt, emitteres Catonem non quidem meliorem, 909 28 | parente natus, non in cellula emptae nutricis, sed gremio ac 910 18 | audisse tamquam solutum et enervem, a Bruto autem, ut ipsius 911 11 | agendis efficere aliquid et eniti fortasse possum, ita recitatione 912 20 | exquisito et poetico cultu enituit. Exigitur enim iam ab oratore 913 15 | Nicetes, et si quis alius Ephesum vel Mytilenas concentu scholasticorum 914 31 | Xenophon iucunditatem; ne Epicuri quidem et Metrodori honestas 915 10 | iamborum amaritudinem [et] epigrammatum lusus et quamcumque aliam 916 13 | notitia. Testes Augusti epistulae, testis ipse populus, qui 917 37 | Actorum libris et tribus Epistularum composita et edita sunt. 918 18 | Bruti ad Ciceronem missas epistulas, ex quibus facile est deprehendere 919 25 | obtrectaverunt et sunt aliqua epistulis eorum inserta, ex quibus 920 8 | contendere Marcellum hunc Eprium, de quo modo locutus sum, 921 5 | infestis patribus nuper Eprius Marcellus quam eloquentiam 922 12 | proferre responsa et interesse epulis ferebantur, deinde apud 923 29 | histrionalis favor et gladiatorum equorumque studia: quibus occupatus 924 39 | explicantur? Nam quo modo nobilis equos cursus et spatia probant, 925 36 | orator saperet, quantum erranti populo persuaderi poterat. 926 10 | arcem eloquentiae ferat, errare mavis et summa adepturus 927 40 | Nostra quoque civitas, donec erravit, donec se partibus et dissensionibus 928 29 | adcommodatus. Horum fabulis et erroribus [et] virides [teneri] statim 929 33 | antiqui oratores institui erudirique soliti sint, persequar nunc 930 16 | quam tu, ad cuius summam eruditionem et praestantissimum ingenium 931 34 | auditor, sectator iudiciorum, eruditus et adsuefactus alienis experimentis, 932 | es 933 10 | ut si in Graecia natus esses, ubi ludicras quoque artis 934 12 | angustioribus terminis famam Euripidis aut Sophoclis quam Lysiae 935 6 | ipsa sollicitudo commendat eventum et lenocinatur voluptati. 936 9 | beatissimus recitationem eius eventus prosequatur, omnis illa 937 13 | pericula sua ad consulatus evexerint, malo securum et quietum 938 30 | auctoribus cognoscendis nec in evolvenda antiquitate nec in notitiam 939 42 | vellem, nisi iam dies esset exactus.» «Fiet» inquit Maternus « 940 41 | peccetur? Quid invidiosis et excedentibus modum defensionibus, cum 941 32 | minime credas, eminet et excellit. Idque non doctus modo et 942 37 | desumpserit, tanto altior et excelsior et illis nobilitata discriminibus 943 37 | pluris et intulerit ictus et exceperit quoque maiores adversarios 944 15 | hunc tuum sermonem saepe excepi, cum oblitus et tuae et 945 20 | libros exspectabit? Quis de exceptione et formula perpetietur illa 946 38 | centumviros dictus legatur, exceptis orationibus Asinii, quae 947 22 | lumine terminantur. Nihil excerpere, nihil referre possis, et 948 26 | multos offenderet, si paucos excerpsisset. Quotus enim quisque scholasticorum 949 22 | narrationibus, otiosus circa excessus; tarde commovetur, raro 950 1 | magnae quaestionis pondus excipere, ut aut de ingeniis nostris 951 2 | semotae dictionis penitus exciperem, quamvis maligne plerique 952 34 | ut altercationes quoque exciperet et iurgiis interesset utque 953 29 | adulescentulorum sermones excipimus, si quando auditoria intravimus? 954 28 | loquar, quae natos statim excipiunt et per singulos aetatis 955 39 | certantis populi studia excitare et incendere potuerint. 956 36 | materia alitur et motibus excitatur et urendo clarescit. Eadem 957 13 | salutantium nec anhelans libertus excitet, nec incertus futuri testamentum 958 26 | frequens [sicut his clam et] exclamatio, ut oratores nostri tenere 959 31 | Metrodori honestas quasdam exclamationes adsumere iisque, prout res 960 5 | gentium notitiam inlustrius excogitari potest. Nam si ad utilitatem 961 1 | praestantissimis viris et excogitata subtiliter et dicta graviter 962 22 | quam iudicio. primus enim excoluit orationem, primus et verbis 963 9 | noctium parte unum librum excudit et elucubravit, rogare ultro 964 10 | probata sit fides et libertas excusata.» ~ 965 10 | igitur quietis et securitatis excusationem, cum tibi sumas adversarium 966 10 | pro Catone offendis. Nec excusatur offensa necessitudine officii 967 5 | in iis cognitionibus [se] excusent, in quibus manifestum est 968 36 | distrahebant rem publicam, exercebant tamen illorum temporum eloquentiam 969 38 | tamen illud forum magis exercebat, in quo nemo intra paucissimas 970 4 | defendendae adversus te poeticae exerceo. Quo laetor magis oblatum 971 31 | controversiis linguam modo et vocem exercerent, sed ut iis artibus pectus 972 38 | quanto maiora negotia olim exerceri solita sint, quod maius 973 14 | declamatorio studio ingenia vestra exercetis, sed eius modi etiam disputationes 974 33 | Quamquam ipsis artibus inest exercitatio, nec quisquam percipere 975 33 | videntur isque scientiam ab exercitatione separat, illud certe concedet, 976 33 | quoque cognoscam, quibus exercitationibus iuvenes iam et forum ingressuri 977 31 | concitetur. In his artibus exercitationibusque versatus orator, sive apud 978 14 | causas agendas converteret exhortatus est, et Materni pro carminibus 979 32 | omnibus artibus armatus exierit. Quod adeo neglegitur ab 980 9 | pulchrius, si ita res familiaris exigat, se ipsum colere, suum genium 981 35 | leviores et minus prudentiae exigentes pueris delegantur, controversiae 982 20 | vagus auditor adsuevit iam exigere laetitiam et pulchritudinem 983 24 | enim defensorem antiquorum exigimus, nec quemquam nostrum, quamquam 984 25 | agitare non destitit, non exigit defensorem, cum fatear quaedam 985 20 | et poetico cultu enituit. Exigitur enim iam ab oratore etiam 986 19 | laudabat, si dicendo quis diem eximeret. Iam vero longa principiorum 987 9 | laudavimus nuper ut miram et eximiam Vespasiani liberalitatem, 988 32 | fateatur; quem non posse aliter existere nec extitisse umquam confirmo, 989 16 | quae cum maxime est, rursum existet, isque annus horum quos 990 1 | de ingeniis nostris male existimandum [sit], si idem adsequi non 991 37 | et inquietis temporibus existit. Quis ignorat utilius ac 992 40 | eloquentiae Cicero tali exitu pensavit. ~ 993 9 | iucundi, quorum tamen hic exitus est, ut cum toto anno, per 994 13 | famamque pallentem trepidus experiar. Non me fremitus salutantium 995 29 | disciplinae nec ingenii experimento, sed ambitione salutationum 996 39 | stili anxietatem contrariam experimur, quia saepe interrogat iudex, 997 9 | genium propitiare, suam experiri liberalitatem! adice quod 998 30 | satis operae insumitur. Sed expetuntur quos rhetoras vocant; quorum 999 37 | an de ambitu comitiorum, expilatis sociis et civibus trucidatis. 1000 32 | quidem ego iam meum munus explevi, et quod mihi in consuetudine 1001 16 | movisti. Sed quis eam iustius explicabit quam tu, ad cuius summam 1002 39 | iam fere plurimae causae explicantur? Nam quo modo nobilis equos 1003 22 | duraturus, sed non satis expolitus et splendens. Ego autem