| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Cornelius Tacitus Dialogus de oratoribus IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
2507 41 | Quam provinciam tuemur nisi spoliatam vexatamque? Atqui melius
2508 6 | gratiora tamen quae sua sponte nascuntur. ~
2509 17 | felicis huius principatus stationem, qua Vespasianus rem publicam
2510 8 | obtinent imagines ac tituli et statuae, quae neque ipsa tamen negleguntur,
2511 10 | si picturam aliquam vel statuam vidisset. Neque hunc meum
2512 13 | fatalis et meus dies veniet: statuarque tumulo non maestus et atrox,
2513 17 | Pedium consules suffecit. Statue sex et quinquaginta annos,
2514 11 | domum meam inruperunt. Nam statum cuiusque ac securitatem
2515 37 | isque optimus civitatis status habendus est, in quo nihil
2516 37 | condicio. Nam quo saepius steterit tamquam in acie quoque pluris
2517 21 | insequi, quia nec per ipsum stetit quo minus laetitiam nitoremque
2518 39 | immo curam et diligentis stili anxietatem contrariam experimur,
2519 37 | minus rubore quam praemiis stimulabantur, ne clientulorum loco potius
2520 31 | sapientem informamus neque Stoicorum comitem, sed eum qui quasdam
2521 30 | Academicum, apud Diodotum Stoicum omnis philosophiae partis
2522 12 | fructus numerem, quod non in strepitu nec sedente ante ostium
2523 22 | nulli sensus tarda et inerti structura in morem annalium componantur;
2524 34 | contingebat, in media luce studentibus atque inter ipsa discrimina,
2525 2 | utrosque non modo in iudiciis studiose audiebam, sed domi quoque
2526 32 | Graecos Demosthenem, quem studiosissimum Platonis auditorem fuisse
2527 21 | legit? At hercule in omnium studiosorum manibus versantur accusationes
2528 34 | discrimina, ubi nemo inpune stulte aliquid aut contrarie dicit,
2529 40 | eloquentia alumna licentiae, quam stulti libertatem vocitant, comes
2530 | suas
2531 | sub
2532 31 | disputatur; haec enim est oratori subiecta ad dicendum materia. Nam
2533 37 | oratores haberent, sed, ut subinde admoneo, quaestionis meminerimus
2534 10 | advocationis aut fortuitae et subitae dictionis impetu: meditatus
2535 3 | diligentius retractares, et sublatis si qua pravae interpretationi
2536 21 | voluntatem ei, quo [minus] sublimius et cultius diceret, sed
2537 37 | ingentem eloquentiae materiam subministrabant. Crescit enim cum amplitudine
2538 6 | senes et totius orbis gratia subnixos in summa rerum omnium abundantia
2539 28 | moribus omnis eiusdem familiae suboles committeretur; coram qua
2540 11 | intento ore, remissus et subridens Maternus «parantem» inquit «
2541 9 | et auditorium exstruit et subsellia conducit et libellos dispergit.
2542 34 | famam non minus in diversis subselliis parari quam suis; inde quin
2543 10 | adepturus in levioribus subsistis. ut si in Graecia natus
2544 8 | commendatione natalium, sine substantia facultatum, neuter moribus
2545 30 | defuisse. Ille dialecticae subtilitatem, ille moralis partis utilitatem,
2546 1 | praestantissimis viris et excogitata subtiliter et dicta graviter accepi,
2547 4 | quibus mihi satis superque sudatum est, sanctiorem illam et
2548 3 | forum vocent, quibus vix suffeceris, etiam si non novum tibi
2549 21 | vis aut animi aut ingenii suffecerit. ~
2550 17 | se et Q. Pedium consules suffecit. Statue sex et quinquaginta
2551 37 | ne tamquam inertes et non suffecturi honoribus aut non impetrarent
2552 32 | Nec quisquam respondeat sufficere, ut ad tempus simplex quiddam
2553 22 | quae necessariis usibus sufficiat, sed sit in apparatu eius
2554 40 | quidem Scipione aut [L.] Sulla aut Cn. Pompeio abstinerent,
2555 10 | securitatis excusationem, cum tibi sumas adversarium superiorem.
2556 38 | in dicendo sibi quisque sumebat et numerus neque dierum
2557 22 | eius et aurum et gemmae, ut sumere in manus et aspicere saepius
2558 16 | explicabit quam tu, ad cuius summam eruditionem et praestantissimum
2559 25 | pariter libros in manum sumpseris, scias, quamvis in diversis
2560 24 | philosophis saepe celebrato sumpsit sibi contra dicendi partis.
2561 | sumus
2562 | suo
2563 22 | delectet; non ea solum instrui supellectile quae necessariis usibus
2564 26 | virium robore multum ceteros superat, quorum neminem Aper nominare
2565 41 | 41-~ ~Sic quoque quod superest [antiquis oratoribus fori]
2566 18 | supra modum exsultans et superfluens et parum Atticus videretur.
2567 10 | cum tibi sumas adversarium superiorem. Nobis satis sit privatas
2568 40 | iudiciis moderatio, nulla superiorum reverentia, nullus magistratuum
2569 4 | angustiis, in quibus mihi satis superque sudatum est, sanctiorem
2570 16 | floruisse, ita tamen ut utrique superstites essent. Ex quo apparet non
2571 41 | civitas, in qua nemo peccaret, supervacuus esset inter innocentis orator
2572 34 | inde quin immo constantius surgere, ibi fidelius corroborari.
2573 13 | theatro Virgilii versibus surrexit universus et forte praesentem
2574 34 | aures, sive accusationem susceperat sive defensionem, solus
2575 33 | Maternus «mihi quidem» inquit «susceptum a te munus adeo peregisse
2576 1 | qui diversam quoque partem susciperet, ac multum vexata et inrisa
2577 14 | cubiculum eius ingressus est, suspicatusque ex ipsa intentione singulorum
2578 26 | et velut in aciem educere sustinuit. Ego autem exspectabam,
2579 28 | pauca praedixero. Nam pridem suus cuique filius, ex casta
2580 39 | Cornelium et M. Scaurum et T. Nilonem et L. Bestiam et
2581 36 | iudiciis] non absentes nec per tabellam dare, sed coram et praesentes
2582 39 | detraxisse orationi auditoria et tabularia credimus, in quibus iam
2583 6 | consurgendi adsistendique inter tacentis et in unum conversos! coire
2584 | tale
2585 40 | famam eloquentiae Cicero tali exitu pensavit. ~
2586 12 | ipsum, quod Aper increpabat, tantam mihi adferunt voluptatem,
2587 22 | rubigine infectum, nulli sensus tarda et inerti structura in morem
2588 23 | iudicia malignitas et invidia tardaverit, verum de vobis dicturi
2589 22 | otiosus circa excessus; tarde commovetur, raro incalescit;
2590 22 | familiae, non eo tantum volo tecto tegi quod imbrem ac ventum
2591 10 | artium studiis credo. Sed tecum mihi, Materne, res est,
2592 22 | non eo tantum volo tecto tegi quod imbrem ac ventum arceat,
2593 21 | toris ipsosque nervos rubor tegit et decor commendat. Nolo
2594 20 | rudi caemento et informibus tegulis exstruuntur, sed marmore
2595 12 | dicebas, Aper, in locum teli repertus. Ceterum felix
2596 5 | eloquentia, praesidium simul ac telum, quo propugnare pariter
2597 40 | sine severitate, contumax, temeraria, adrogans, quae in bene
2598 6 | extemporalis audaciae atque ipsius temeritatis vel praecipua iucunditas
2599 28 | sanctitate quadam ac verecundia temperabat. Sic Corneliam Gracchorum,
2600 31 | postulabit, adhibebit manum et temperabit orationem, parato omni instrumento
2601 41 | eloquentia neque illis modus et temperamentum defuisset: nunc, quoniam
2602 23 | adfectus, sic libertatem temperatis, ut etiam si nostra iudicia
2603 21 | nec ossa numerantur, sed temperatus ac bonus sanguis implet
2604 14 | esse sermonem, «num parum tempestivus» inquit «interveni secretum
2605 20 | infirmiora horum temporum templa credas, quia non rudi caemento
2606 16 | Demosthenis aetatem. Quod spatium temporis si ad infirmitatem corporum
2607 32 | ut ignorent leges, non teneant senatus consulta, ius [huius]
2608 31 | timentis dicendum habuerit, tenebit venas animorum, et prout
2609 29 | erroribus [et] virides [teneri] statim et rudes animi imbuuntur;
2610 21 | eiusdem lentitudinis ac teporis libros legit, nisi qui et
2611 8 | alterius [bis alterius] ter milies sestertium praestat,
2612 22 | apte et cum quodam lumine terminantur. Nihil excerpere, nihil
2613 19 | antiquorum admiratores hunc velut terminum antiquitatis constituere
2614 8 | esse in extremis partibus terrarum quam Capuae aut Vercellis,
2615 3 | Materne, fabulae malignorum terrent, quo minus offensas Catonis
2616 5 | vero et inimicis metum et terrorem ultro feras, ipse securus
2617 13 | excitet, nec incertus futuri testamentum pro pignore scribam, nec
2618 19 | revocant et festinare se testantur. ~
2619 39 | frequenter probationibus et testibus silentium + patronus + indicit.
2620 36 | respondendum haberent, cum testimonia quoque in publicis [iudiciis]
2621 13 | Testes Augusti epistulae, testis ipse populus, qui auditis
2622 10 | nunc te ab auditoriis et theatris in forum et ad causas et
2623 3 | Medeam, ecce nunc circa Thyestem consumas, cum te tot amicorum
2624 17 | rem publicam rexit; adice Tiberii tris et viginti, et prope
2625 13 | fortuna concupiscendum? Quod timent, an quod timentur? Quod,
2626 31 | sive apud tristis sive apud timentis dicendum habuerit, tenebit
2627 13 | concupiscendum? Quod timent, an quod timentur? Quod, cum cotidie aliquid
2628 13 | felix contubernium comparare timuerim cum inquieta et anxia oratorum
2629 26 | calamistros Maecenatis aut tinnitus Gallionis: adeo melius est
2630 17 | et Pansa consulibus, ut Tiro libertus eius scribit, septimo
2631 8 | locum obtinent imagines ac tituli et statuae, quae neque ipsa
2632 26 | est orationem vel hirta toga induere quam fucatis et
2633 6 | non habere? iam vero qui togatorum comitatus et egressus! Quae
2634 10 | omnium sermonibus ferri. Tolle igitur quietis et securitatis
2635 21 | Atti . . . de Furnio et Toranio quique alios in eodem valetudinario
2636 21 | implet membra et exsurgit toris ipsosque nervos rubor tegit
2637 24 | ardorem Apri nostri? Quo torrente, quo impetu saeculum nostrum
2638 | tota
2639 26 | produceret, plurisque vel certe totidem nominaret, ex quibus alium
2640 14 | causae alicuius meditationem tractantibus?» «Minime, minime» inquit
2641 35 | materiarum apud rhetoras tractantur, suasoriae et controversiae.
2642 27 | exquirimus, quas te solitum tractare [dixisti], paulo ante plane
2643 16 | inquit Secundus «et dignam tractatu quaestionem movisti. Sed
2644 37 | patronorum numerarentur, ne traditae a maioribus necessitudines
2645 20 | et dignum memoria volunt; traduntque in vicem ac saepe in colonias
2646 40 | disciplina et severissimae leges traduntur. Ne Macedonum quidem ac
2647 3 | Thyestes dicet; hanc enim tragoediam disposui iam et intra me
2648 11 | possum, ita recitatione tragoediarum et ingredi famam auspicatus
2649 21 | certe et Accium non solum tragoediis sed etiam orationibus suis
2650 38 | otium et assidua senatus tranquillitas et maxime principis disciplina
2651 7 | et tunicatus hic populus transeuntis nomine vocat et digito demonstrat?
2652 19 | ultro admonent atque alio transgredientem revocant et festinare se
2653 37 | necessitudines ad alios transirent, ne tamquam inertes et non
2654 10 | requirit, ut semel vidit, transit et contentus est, ut si
2655 19 | nec inscitia litterarum transtulisse se ad aliud dicendi genus
2656 16 | quorum aetas mille fere et trecentis annis saeculum nostrum antecedit:
2657 16 | apparet non multo pluris quam trecentos annos interesse inter nostram
2658 6 | recentem curam non sine aliqua trepidatione animi attulerit, ipsa sollicitudo
2659 13 | forum famamque pallentem trepidus experiar. Non me fremitus
2660 36 | quieta et beata re publica tribui fas erat, tamen illa perturbatione
2661 7 | favorabili natus quaesturam aut tribunatum aut praeturam accepi, quam
2662 7 | defendere datur. tum mihi supra tribunatus et praeturas et consulatus
2663 25 | oratores primae Demostheni tribuuntur, proximum [autem] locum
2664 17 | publicam rexit; adice Tiberii tris et viginti, et prope quadriennium
2665 20 | magis perfert in iudiciis tristem et impexam antiquitatem
2666 31 | apud invidentis sive apud tristis sive apud timentis dicendum
2667 37 | expilatis sociis et civibus trucidatis. Quae mala sicut non accidere
2668 41 | agitat? Quam provinciam tuemur nisi spoliatam vexatamque?
2669 37 | impetrarent aut impetratos male tuerentur. Nescio an venerint in manus
2670 36 | eloquentia sententiam suam tueretur, cum in aliquam invidiam
2671 11 | securitatem melius innocentia tuetur quam eloquentia, nec vereor
2672 40 | nullus magistratuum modus, tulit sine dubio valentiorem eloquentiam,
2673 20 | inmensa volumina, quae pro M. Tullio aut Aulo Caecina legimus?
2674 18 | defuisse, quibus inflatus et tumens nec satis pressus, sed supra
2675 13 | dies veniet: statuarque tumulo non maestus et atrox, sed
2676 7 | vulgus quoque imperitum et tunicatus hic populus transeuntis
2677 | tuo
2678 | tuos
2679 37 | re loqui, quae facilius turbidis et inquietis temporibus
2680 28 | neque dicere fas erat quod turpe dictu, neque facere quod
2681 31 | et malis, de honesto et turpi, de iusto et iniusto disputatur;
2682 20 | quis in scaena Roscii aut Turpionis Ambivii exprimere gestus
2683 5 | fluentibus aliorum perfugio et tutela intellegitur: sin proprium
2684 5 | derigenda sunt, quid est tutius quam eam exercere artem,
2685 37 | inlustrant, quas adversus tutores suos composuit, nec Ciceronem
2686 35 | quoque adhibeatur. Sic fit ut tyrannicidarum praemia aut vitiatarum electiones
2687 37 | publicae malos ferre cives, ut uberem ad dicendum materiam oratores
2688 18 | comparatus C. Gracchus plenior et uberior, sic Graccho politior et
2689 23 | quotiens causa poscit, ubertas, ea, quotiens permittit,
2690 16 | mihi versantur ante oculos Ulixes ac Nestor, quorum aetas
2691 22 | eloquentiam anteponebat; nec ulla re magis eiusdem aetatis
2692 9 | oratio), neque dignitatem ullam auctoribus suis conciliant
2693 6 | amicorum discrimina commendent. ullane tanta ingentium opum ac
2694 29 | Ne praeceptores quidem ullas crebriores cum auditoribus
2695 12 | admissa defenderent. Nec ullis aut gloria maior aut augustior
2696 31 | declamarent, nec ut fictis nec ullo modo ad veritatem accedentibus
2697 12 | Virgilii detrectent: nec ullus Asinii aut Messallae liber
2698 13 | fontis ferant; nec insanum ultra et lubricum forum famamque
2699 | unde
2700 37 | Muciano contrahuntur, ac iam undecim, ut opinor, Actorum libris
2701 32 | tempus simplex quiddam et uniforme doceamur. primum enim aliter
2702 21 | nempe eae placent, sive universae sive partes earum, in quibus
2703 18 | singulos veniam, nunc mihi cum universis negotium est. ~
2704 28 | inclinasset, id solum ageret, id universum hauriret. ~
2705 13 | Virgilii versibus surrexit universus et forte praesentem spectantemque
2706 34 | L. Crassus C. Carbonem, unoetvicesimo Caesar Dolabellam, altero
2707 18 | sic utroque distinctior et urbanior et altior Cicero, Cicerone
2708 26 | varietate eruditionis et lepore urbanitatis et ipsarum virium robore
2709 38 | Asinii, quae pro heredibus Urbiniae inscribuntur, ab ipso tamen
2710 36 | et motibus excitatur et urendo clarescit. Eadem ratio in
2711 22 | supellectile quae necessariis usibus sufficiat, sed sit in apparatu
2712 30 | ad eam disciplinam, qua usos esse eos oratores accepimus,
2713 31 | instrumento et ad omnem usum reposito. sunt apud quos
2714 22 | postquam magis profecerat usuque et experimentis didicerat
2715 18 | autem, ut ipsius verbis utar, tamquam «fractum atque
2716 41 | obtrectationem alterius utatur.» ~
2717 27 | cum de antiquis loquaris, utere antiqua libertate, a qua
2718 40 | quoque ut histriones auribus uterentur, quantum ardorem ingeniis,
2719 29 | huius urbis vitia paene in utero matris concipi mihi videntur,
2720 31 | iisque, prout res poscit, uti alienum erit oratori. Neque
2721 5 | potestate munitus? cuius vis et utilitas rebus prospere fluentibus
2722 9 | auctoribus suis conciliant neque utilitates alunt; voluptatem autem
2723 37 | temporibus existit. Quis ignorat utilius ac melius esse frui pace
2724 32 | doceamur. primum enim aliter utimur propriis, aliter commodatis,
2725 | utinam
2726 26 | verborum, ipsis etiam quibus utitur armis incompositus et studio
2727 8 | et oblitteratis exemplis utor) non minores esse in extremis
2728 21 | Calvus, cum unum et viginti, utpar puto, libros reliquerit,
2729 16 | floruisse, ita tamen ut utrique superstites essent. Ex quo
2730 | utroque
2731 2 | ingenia fori nostri, quos ego utrosque non modo in iudiciis studiose
2732 7 | sed etiam apud iuvenes vacuos et adulescentis, quibus
2733 9 | beneficium, sed clamorem vagum et voces inanis et gaudium
2734 20 | adsistentium et adfluens et vagus auditor adsuevit iam exigere
2735 25 | vehementior et plenior et valentior Cicero: omnes tamen eandem
2736 40 | modus, tulit sine dubio valentiorem eloquentiam, sicut indomitus
2737 21 | Toranio quique alios in eodem valetudinario haec ossa et hanc maciem
2738 41 | gentibus, quae firmissima valetudine ac saluberrimis corporibus
2739 23 | porro ne in corpore quidem valetudinem medici probant quae animi
2740 20 | oratorem de infirmitate valetudinis suae praefantem? Qualia
2741 37 | ingenio quoque et oratione valuisse; Lentulos et Metellos et
2742 10 | levitate iaculi aut iactu disci vanescere, sic nunc te ab auditoriis
2743 33 | percipere tot tam reconditas tam varias res potest, nisi ut scientiae
2744 22 | insulsam scurrilitatem, variet compositionem, nec omnis
2745 26 | sequentibus comparatus et varietate eruditionis et lepore urbanitatis
2746 30 | ut omnem omnium artium varietatem complecteretur. Itaque hercule
2747 12 | est quam Medea Ovidii aut Varii Thyestes. ~
2748 23 | comparatione Sisennae aut Varronis sordet, qui rhetorum nostrorum
2749 9 | honorificentius est, praeclarissimum vatem, deducit aut salutat aut
2750 12 | criminum inops, poetis et vatibus abundabat, qui bene facta
2751 11 | quoque sacra profanantem Vatinii potentiam fregi, [et] hodie
2752 13 | Ac ne fortunam quidem vatum et illud felix contubernium
2753 25 | Caelius, gravior Brutus, vehementior et plenior et valentior
2754 12 | si introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus.
2755 20 | Ambivii exprimere gestus velit. Iam vero iuvenes et in
2756 38 | Pompeius adstrinxit imposuitque veluti frenos eloquentiae, ita
2757 21 | est, in qua non eminent venae nec ossa numerantur, sed
2758 31 | dicendum habuerit, tenebit venas animorum, et prout cuiusque
2759 6 | species! Quae in iudiciis veneratio! Quod illud gaudium consurgendi
2760 13 | spectantemque Virgilium veneratus est sic quasi Augustum.
2761 37 | male tuerentur. Nescio an venerint in manus vestras haec vetera,
2762 2 | frequens sermo haberetur, venerunt ad eum Marcus Aper et Iulius
2763 18 | dixisse: sed mox ad singulos veniam, nunc mihi cum universis
2764 13 | enim fatalis et meus dies veniet: statuarque tumulo non maestus
2765 22 | 22-~ ~Ad Ciceronem venio, cui eadem pugna cum aequalibus
2766 6 | et locupletes et potentis venire plerumque ad iuvenem et
2767 8 | videri eloquentiae beneficio venisse, [sed] ipsa eloquentia;
2768 33 | paratiorem ad eas exercitationes venturum, quae propriae esse oratorum
2769 11 | nec vereor ne mihi umquam verba in senatu nisi pro alterius
2770 22 | oblitterata et olentia: nullum sit verbum velut rubigine infectum,
2771 8 | terrarum quam Capuae aut Vercellis, ubi nati dicuntur. Nec
2772 15 | malignitatis opinionem non verebaris, cum eam gloriam, quam tibi
2773 26 | post Gabinianum? At ego non verebor nominare singulos, quo facilius
2774 28 | puerorum sanctitate quadam ac verecundia temperabat. Sic Corneliam
2775 11 | tuetur quam eloquentia, nec vereor ne mihi umquam verba in
2776 8 | senex et patientissimus veri, bene intellegit [et] ceteros
2777 35 | ut materiae abhorrenti a veritate declamatio quoque adhibeatur.
2778 31 | fictis nec ullo modo ad veritatem accedentibus controversiis
2779 26 | publicum et in commune, veritus credo, ne multos offenderet,
2780 28 | urbe et his propriis ac vernaculis vitiis loquar, quae natos
2781 35 | verbis persequantur: cum ad veros iudices ventum . . . ~
2782 20 | Corvini. Quis quinque in Verrem libros exspectabit? Quis
2783 37 | faciunt: Catilina et Milo et Verres et Antonius hanc illi famam
2784 23 | rotam Fortunae» et «ius verrinum» et illud tertio quoque
2785 31 | artibus exercitationibusque versatus orator, sive apud infestos
2786 13 | auditis in theatro Virgilii versibus surrexit universus et forte
2787 4 | iam prope in consuetudinem vertisset. Nam nec tu agitare et insequi
2788 16 | scribit, is est magnus et verus annus, par quo eadem positio
2789 9 | nuper ut miram et eximiam Vespasiani liberalitatem, quod quingenta
2790 26 | quam fucatis et meretriciis vestibus insignire. Neque enim oratorius
2791 33 | incohasse tantum et velut vestigia ac liniamenta quaedam ostendisse
2792 16 | Demosthenes vester, quem vos veterem et antiquum fingitis, non
2793 33 | quoniam initia et semina veteris eloquentiae satis demonstrasse
2794 20 | decor, non Accii aut Pacuvii veterno inquinatus, sed ex Horatii
2795 4 | iudicem, qui me vel in futurum vetet versus facere, vel, quod
2796 1 | multum vexata et inrisa vetustate nostrorum temporum eloquentiam
2797 40 | ius potentissimum quemque vexandi atque ipsa inimicitiarum
2798 37 | esse frui pace quam bello vexari? Pluris tamen bonos proeliatores
2799 1 | partem susciperet, ac multum vexata et inrisa vetustate nostrorum
2800 41 | provinciam tuemur nisi spoliatam vexatamque? Atqui melius fuisset non
2801 24 | defendit! Quam copiose ac varie vexavit antiquos! Quanto non solum
2802 19 | vetere atqueirecta dicendi via, non infirmitate ingenii
2803 8 | locutus sum, et Crispum Vibium (libentius enim novis et
2804 34 | Caesar Dolabellam, altero et vicesimo Asinius Pollio C. Catonem,
2805 41 | nostram venit, nisi quod aut vicinus populus aut domestica discordia
2806 33 | liniamenta quaedam ostendisse videaris. Nam quibus [artibus] instrui
2807 39 | Parvum et ridiculum fortasse videbitur quod dicturus sum, dicam
2808 6 | voluptates honestas nato quam videre plenam semper et frequentem
2809 17 | Nam ipse ego in Britannia vidi senem, qui se fateretur
2810 10 | picturam aliquam vel statuam vidisset. Neque hunc meum sermonem
2811 17 | Proximo quidem congiario ipsi vidistis plerosque senes, qui se
2812 29 | omnibus servis, plerumque vilissimus nec cuiquam serio ministerio
2813 41 | melius fuisset non queri quam vindicari. Quod si inveniretur aliqua
2814 14 | et velut instinctus, cum Vipstanus Messalla cubiculum eius
2815 23 | Horatio et Lucretium pro Virgilio legunt, quibus eloquentia
2816 13 | praesentem spectantemque Virgilium veneratus est sic quasi
2817 13 | solent. Ne vero «dulces,» ut Virgilius ait, «Musae,» remotum a
2818 29 | fabulis et erroribus [et] virides [teneri] statim et rudes
2819 5 | quod natus ad eloquentiam virilem et oratoriam, qua parere
2820 26 | oratorius iste, immo hercule ne virilis quidem cultus est, quo plerique
2821 1 | quae a praestantissimis viris et excogitata subtiliter
2822 40 | ad incessendos principes viros, ut est natura invidiae,
2823 31 | intellectum eorum, quae nec in virtutibus nec in vitiis numerantur.
2824 31 | cognovit naturam humanam et vim virtutum pravitatemque vitiorum et
2825 5 | Saleium Bassum, cum optimum virum tum absolutissimum poetam?
2826 42 | obscura in hoc meo sermone visa sunt, de iis rursus conferemus.»
2827 13 | inquieta et anxia oratorum vita. licet illos certamina et
2828 41 | essent, ac deus aliquis vitas ac [vestra] tempora repente
2829 17 | illum Galbae et Othonis et Vitellii longum et unum annum, ac
2830 35 | tyrannicidarum praemia aut vitiatarum electiones aut pestilentiae
2831 18 | esse quod diversum est, vitio autem malignitatis humanae
2832 31 | vim virtutum pravitatemque vitiorum et intellectum eorum, quae
2833 25 | detegitur, non est oratorum vitium, sed hominum. Nam et Calvum
2834 8 | quas facilius invenies qui vituperet quam qui fastidiat. His
2835 14 | 14-~ ~Vixdum finierat Maternus, concitatus
2836 | vobiscum
2837 25 | annos fuisse. Nihi autem de vocabulo pugna non est; sive illos
2838 16 | isque annus horum quos nos vocamus annorum duodecim milia nongentos
2839 30 | expetuntur quos rhetoras vocant; quorum professio quando
2840 36 | praeturae et consulatus vocare ultro videbantur, hi ne
2841 25 | tamquam parum proprie antiqui vocarentur, quos satis constat ante
2842 26 | fuerunt, posse oratorem vocari, quamquam in magna parte
2843 13 | Marcellus, ad quorum exempla me vocas, quid habent in hac sua
2844 7 | populus transeuntis nomine vocat et digito demonstrat? Advenae
2845 36 | aliquam invidiam aut crimen vocati sua voce respondendum haberent,
2846 18 | sed in illis quoque quos vocatis antiquos pluris species
2847 18 | quosque alios merito antiquos vocaverimus; sunt enim horridi et inpoliti
2848 36 | invidiam aut crimen vocati sua voce respondendum haberent, cum
2849 31 | controversiis linguam modo et vocem exercerent, sed ut iis artibus
2850 3 | municipiorum clientelae in forum vocent, quibus vix suffeceris,
2851 9 | beneficium, sed clamorem vagum et voces inanis et gaudium volucre.
2852 16 | primum interrogabo, quos vocetis antiquos, quam oratorum
2853 17 | et antiquos ac veteres vocitetis oratores, quos eorundem
2854 10 | causas et ad vera proelia voco, cum praesertim ne ad illud
2855 9 | voces inanis et gaudium volucre. laudavimus nuper ut miram
2856 20 | perpetietur illa inmensa volumina, quae pro M. Tullio aut
2857 20 | inlustre et dignum memoria volunt; traduntque in vicem ac
2858 41 | sapientissimus et unus? Quid voluntariis accusationibus, cum tam
2859 17 | restitit, vel captivitas vel voluntas vel fatum aliquod in urbem
2860 21 | intellexisse quid melius esset, nec voluntatem ei, quo [minus] sublimius
2861 25 | esse quandam iudicii ac voluntatis similitudinem et cognationem.
2862 6 | opum ac magnae potentiae voluptas quam spectare homines veteres
2863 6 | libero et ingenuo animo et ad voluptates honestas nato quam videre
2864 6 | commendat eventum et lenocinatur voluptati. Sed extemporalis audaciae
2865 41 | non emendatae nec usque ad votum compositae civitatis argumentum
2866 6 | quemcumque orator induerit! vulgata dicentium gaudia et imperitorum
2867 33 | abnues et hi significare vultu videntur.» Deinde cum Aper
2868 18 | non esse unum eloquentiae vultum, sed in illis quoque quos
2869 34 | leges, non novi iudicum vultus, frequens in oculis consuetudo
2870 31 | pugnacitatem, Plato altitudinem, Xenophon iucunditatem; ne Epicuri