Lib., Cap.
1 I, 19| senatus et duo paene iam populi sint? nam ut videtis mors
2 I, 25| Africanus, res publica res populi, populus autem non omnis
3 I, 26| civitas, quae est constitutio populi, omnis res publica, quae
4 I, 26| res publica, quae ut dixi populi res est, consilio quodam
5 I, 27| sapientissimusque rex, tamen mihi populi res - ea enim est ut dixi
6 I, 27| inest tamen in ea condicione populi similitudo quaedam servitutis;
7 I, 27| sublato Areopago nihil nisi populi scitis ac decretis agebant,
8 I, 28| factio. iam Atheniensium populi potestatem omnium rerum
9 I, 31| in civitate, nisi in qua populi potestas summa est, ullum
10 I, 32| succumbentibus. si vero ius suum populi teneant, negant quicquam
11 I, 32| rem publicam, id est rem populi, appellari putant. itaque
12 I, 32| solere in libertatem rem populi vindicari, non ex liberis
13 I, 32| negant oportere indomiti populi vitio genus hoc totum liberi
14 I, 32| vitio genus hoc totum liberi populi repudiari: concordi populo
15 I, 33| quidem quis ferat, qui non populi concessu sed suis comitiis
16 I, 34| quam amplexantur liberi populi, neque servari potest -
17 I, 34| servari potest - ipsi enim populi, quamvis soluti ecfrenatique
18 I, 35| consilio optimates, libertate populi, ut in conparando difficile
19 I, 40| vides eum Laeli magistrum populi appellari.' (Laelius) 'video'
20 I, 43| enim inquit "inexplebiles populi fauces exaruerunt libertatis
21 I, 44| iis autem principes aut populi, a quibus aut factiones
22 II, 1 | nunc mea repetet oratio populi Romani originem; libenter
23 II, 7 | muniendas opes regni ac populi sui magni hominis et iam
24 II, 17| regiis Tullus nisi iussu populi est ausus uti. nam ut sibi
25 II, 20| itaque mortuo Marcio cunctis populi suffragiis rex est creatus
26 II, 20| ut in omni genere huius populi consuetudinem videretur
27 II, 20| gentem et ferocem et rebus populi Romani imminentem, idemque
28 II, 21| Servius Tullius primus iniussu populi regnavisse traditur, quem
29 II, 22| equitum magno numero ex omni populi summa separato, relicuum
30 II, 22| accesserunt, confecta est vis populi universa, reliquaque multo
31 II, 23| et ut sit aliquod etiam populi ius, ut fuit apud nostros
32 II, 26| sit? hic est enim dominus populi quem Graeci tyrannum vocant;
33 II, 28| igitur fragilis ea fortuna populi, quae posita est in unius
34 II, 31| habitaverat, suspicionem populi sensit moveri; idemque,
35 II, 32| vehementer id retinebatur, populi comitia ne essent rata nisi
36 II, 39| describeret. sin autem sine ullius populi exemplo genus ipsum exquiris
37 II, 39| tu hanc imaginem urbis et populi ni …~40.
38 III, 15| ratio iuris in utroque, de populi sapientia dicendum puto,
39 III, 31| reportare. ergo illam rem populi, id est rem publicam, quis
40 III, 31| res publica; nihil enim populi, et unius erat populus ipse.
41 III, 32| Laelius 'quoniam quidem populi res non erat.' (Scipio) '
42 III, 32| ipsa libertas?' (Laelius.) 'populi nulla res erat, immo vero
43 III, 33| agi dicuntur et esse in populi potestate omnia, cum de
44 III, 33| esse illam publicam? dum populi sint omnia, quoniam quidem
45 III, 33| sint omnia, quoniam quidem populi esse rem volumus rem publicam.'
46 III, 33| taetrior quia nihil ista, quae populi speciem et nomen imitatur,
47 III, 34| illa sit res publica resque populi, quae sunt dicta de regno.' '
|