Lib., Cap.

 1     I, 16|           rationibusque docuisset, populum liberavit metu; erat enim
 2     I, 19|           ratio tribunatus divisit populum unum in duas partis; obtrectatores
 3     I, 19|          possumus; senatum vero et populum ut unum habeamus et fieri
 4     I, 27|           careat, et cum omnia per populum geruntur quamvis iustum
 5     I, 40|       exacto mira quadam exultasse populum insolentia libertatis; tum
 6     I, 44|             sic hunc nimis liberum populum libertas ipsa servitute
 7    II, 10|      vocatur; eum sibi mandasse ut populum rogaret, ut sibi eo in colle
 8    II, 11|     consilio non solum ortum novum populum, neque ut in cunabulis vagientem
 9    II, 16|         intellegesque non fortuito populum Romanum sed consilio et
10    II, 17|            imperio exemplo Pompili populum consuluit curiatim. cuius
11    II, 21|    patribus, sed Tarquinio sepulto populum de se ipse consuluit, iussusque
12    II, 22|           summa separato, relicuum populum distribuit in quinque classis,
13    II, 30|            Tarquinio, tantum odium populum Romanum regalis nominis
14    II, 31|         Publicola maxime, legem ad populum tulit eam quae centuriatis
15    II, 32|            populo libero pauca per populum, pleraque senatus auctoritate
16    II, 35|        regno molientem, summa apud populum gratia florentem, quaestor
17    II, 37| magistratibus, non provocatione ad populum contra necem et verbera
18   III, 13|            sunt enim omnes, qui in populum vitae necisque potestatem
19   III, 13|             quasi pactio fit inter populum et potentis; ex quo existit
20   III, 33|        fortasse angustiae. cum per populum agi dicuntur et esse in
21   III, 34|           regnum malo quam liberum populum; id enim tibi restat genus