Lib., Cap.

 1     I, 6 |        fluctibus. isti enim palam dicere atque in eo multum etiam
 2     I, 15|       apud imperitos audebat haec dicere?' (Scipio) 'ille vero, et
 3     I, 17|         scribit Cato solitum esse dicere, possit idem de se praedicare,
 4     I, 18|            inquit 'ad ista Scipio dicere, neque tam te aut Philum
 5     I, 21| potissimum principem rei publicae dicere, sed etiam quod memineram
 6     I, 22|      Scipio): 'non possum equidem dicere me ulla in cogitatione acrius
 7     I, 31|        aequa potest esse - omitto dicere in regno, ubi ne obscura
 8     I, 36|       Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens a Iove incipiendum
 9    II, 1 |        vita admodum congruens.~Is dicere solebat ob hanc causam praestare
10    II, 4 |          cuncta Graecia verissime dicere; nam et ipsa Peloponnesus
11    II, 21|       usus iussu Tarquinii se ius dicere probavisset, non commisit
12    II, 31|        primus demitti iussit, cum dicere in contione coepisset, et
13   III, 10|       alia solitus sit adulescens dicere nondum Voconia lege lata;
14  Somn, 3 |          vita, ut Africanum audio dicere, quid moror in terris? Quin
15  Somn, 7 |      appellari potest; in quo vix dicere audeo, quam multa hominum