Lib., Cap.

 1     I, 1 |     certe licuit Tusculi se in otio delectare, salubri et propinquo
 2     I, 1 |      illa tranquillitate atque otio iucundissime vivere. omitto
 3     I, 3 |        sese in illa vita atque otio conservatos putant, gravius
 4     I, 4 |     cum liceret aut maiores ex otio fructus capere quam ceteris
 5     I, 4 |       serviens tutum perfugium otio nostro suppeditaret et tranquillum
 6     I, 5 |      excusationem quo facilius otio perfruantur, certe minime
 7     I, 9 |        potest, abuti tecum hoc otio.' (Scipio) 'libente me vero,
 8     I, 34|    cogitatione, aliis permisso otio suo, quibus id tuendum est
 9     I, 40|      inquit Scipio 'in pace et otio - licet enim lascivire,
10   III, 3 | inventa, sive etiam in istorum otio ac litteris tractata, res (