46-cario | carit-decla | decor-expon | expre-inius | inlec-mitig | mitte-perve | pervo-rogan | rogar-tuber | tudit-zethu
bold = Main text
Lib., Cap. grey = Comment text
1 I, 45| praecipitet ac decidat.~46.
2 II, 36| tribuni plebis magistratu se abdicarent, atque ut X viri maxima
3 V, 2 | negotii cura a populorum rebus abduceret. nec vero quisquam privatus
4 I, 15| insolensostentatio neque oratio abhorrens a persona hominis gravissimi;
5 II, 11| fortasse, sed a vita hominum abhorrentem et a moribus;~Reliqui disseruerunt
6 III, 18| iuste. nec vero longius abibo: consul ego quaesivi, cum
7 I, 4 | Salvam esse consulatu abiens in contione populo Romano
8 II, 3 | facillimum, ut in agrum Rutulorum Aboriginumve procederet, aut in ostio
9 I, 16| natura ad humanum exitum abripuit, virtus tamen in caelum
10 II, 37| postea plebiscito Canuleio abrogata est, libidinose[que] omni
11 Somn, 2 | deligere iterum consul absens bellumque maximum conficies,
12 III, 2 | quibus et conloquia cum absentibus et indicia voluntatum et
13 I, 43| filius patrem neclegat, absit omnis pudor, ut plane liberi
14 II, 5 | necessarias non solum mari absorberet, sed etiam invectas acciperet
15 I, 3 | nec vero iam <meo> nomine abstinent, et credo quia nostro consilio
16 Somn, 9 | quam maxime se a corpore abstrahet. Namque eorum animi, qui
17 II, 4 | et Doris et Dolopes soli absunt a mari. quid dicam insulas
18 IV, 4 | iuventutis vero exercitatio quam absurda in gymnasiis! quam levis
19 II, 15| fictum sed etiam imperite absurdeque fictum; ea sunt enim demum
20 II, 6 | locumque delegit et fontibus abundantem et in regione pestilenti
21 II, 19| rivulus in hanc urbem, sed abundantissimus amnis illarum disciplinarum
22 II, 14| posse eos colendis agris abundare commodis omnibus, amoremque
23 I, 9 | tuo commodo fieri potest, abuti tecum hoc otio.' (Scipio) '
24 I, 7 | propius ad deorum numen virtus accedat humana, quam civitatis aut
25 I, 5 | audienda, cum ita dicunt accedere ad rem publicam plerumque
26 Somn, 4 | infimoque orbe Luna radiis solis accensa convertitur. Infra autem
27 II, 22| statu civitatem. quin etiam accensis velatis cornicinibus proletariis…~
28 I, 16| Anaxagora cuius auditor fuerat acceperat, certo illud tempore fieri
29 II, 20| Romani dicti sunt, fecisse accepimus, aedemque in Capitolio Iovi
30 Somn, 3 | Quem vos, ut a Graiis accepistis, orbem lacteum nuncupatis.'
31 I, 46| quam patres nostri nobis acceptam iam inde a maioribus reliquerunt.
32 Somn, 7 | cuiusque nostrum a patribus acceptas posteris prodere, tamen
33 Somn, 1 | Post autem apparatu regio accepti sermonem in multam noctem
34 Somn, 3 | quod quidem in terris fiat, acceptius quam concilia coetusque
35 I, 34| sorte ductus ad gubernacula accesserit. quodsi liber populus deliget
36 II, 22| reliquae sunt - octo solae si accesserunt, confecta est vis populi
37 II, 21| bonarum et utilium fiat accessio. sed sequitur is qui mihi
38 III, 15| nisi aliquid de alieno accessisset? - imperare quam plurimis,
39 III, 2 | praeteritarum tenerentur. accessit eo numerus, res cum ad vitam
40 I, 6 | iidem ad gubernacula se accessuros profiteantur excitatis maximis
41 I, 4 | pueritia vixeram, aut si quid accideret acerbius universis, non
42 I, 4 | dolorem. sed si aliter ut dixi accidisset, qui possem queri? cum mihi
43 I, 6 | necessitas accidere possit quam accidit nobis; in qua quid facere
44 II, 5 | absorberet, sed etiam invectas acciperet ex terra, ut mihi iam tum
45 III, 35| utrubique autem conventicium accipiebant, et in theatro et in curia
46 III, 13| semper tum faciendis tum accipiendis iniuriis. ita qui primum
47 II, 13| Sabinum hominem Romam Curibus accivit. qui ut huc venit, quamquam
48 Somn, 5 | ea gens, quae illum locum accolit, propter magnitudinem sonitus
49 I, 46| exemplum nostra re publica, accommodabo ad eam si potero omnem illam
50 IV, 3 | institutorum neglegentiam accusat, nullam certam aut destinatam
51 II, 35| gratia florentem, quaestor accusavit, eumque ut audistis cum
52 II, 37| libidinose[que] omni imperio et acerbe et avare populo praefuerunt.
53 I, 3 | damnatio vel fuga Metelli vel acerbissima C. Mari clades ... principum
54 I, 4 | vixeram, aut si quid accideret acerbius universis, non praecipuam
55 II, 24| illi iniusto domino atque acerbo aliquamdiu in rebus gerundis
56 III, 18| consulto ferente, alter acerrime se defendit. si pudor quaeritur,
57 I, 18| semper erat ille de Iphigenia Achilles:~'Astrologorum signa in
58 Somn, 5 | nequitis, eiusque radiis acies vestra sensusque vincitur.'~
59 I, 22| dicere me ulla in cogitatione acrius aut diligentius solere versari,
60 I, 40| plebis, tum prorsus ita acta pleraque ut in populo essent
61 I, 18| id> valent, ut paulum acuant et tamquam inritent ingenia
62 Somn, 5 | ipsorum orbium efficitur et acuta cum gravibus temperans varios
63 Somn, 5 | graviter, ex altera autem acute sonent. Quam ob causam summus
64 Somn, 5 | conversio est concitatior, acuto et excitato movetur sono,
65 II, 22| suffragiis et prima classis, addita centuria quae ad summum
66 I, 39| esse optimos?' (Laelius) 'adducor,' inquit, 'et prope modum
67 III, 30| Laelius, etsi omnes qui aderant significabant ab eo se esse
68 Somn, 1 | equidem cohorrui, sed ille: 'Ades,' inquit, 'animo et omitte
69 II, 9 | rebus instituendis, qui sibi adessent in auspiciis, ex singulis
70 I, 38| probas igitur animum ita adfectum?' (Laelius) 'nihil vero'
71 I, 14| Philus: 'nihil novi vobis adferam, neque quod a me sit excogitatumaut
72 II, 6 | cum perflantur ipsi tum adferunt umbram vallibus.~7.
73 I, 44| libertas ipsa servitute adficit. sic omnia nimia, cum vel
74 I, 10| possumus suspicari, sic adfirmat ut oculis ea cernere videatur
75 I, 46| decerno, sic sentio, sic adfirmo, nullam omnium rerum publicarum
76 I, 17| nos in exigua eius parte adfixi, plurimis ignotissimi gentibus,
77 I, 44| dux contra illos principes adflictos iam et depulsos loco, audax,
78 I, 3 | barbariae sinus confugisse quam adflixerat, nec vero levitatis Atheniensium
79 III, 33| furiosorum bona legibus in adgnatorum potestate sint, quod eorum
80 II, 25| circuitum a primo discite adgnoscere. id enim est caput civilis
81 III, 35| Ad hunc Scipio 'adgnosco', inquit, 'tuum morem istum
82 I, 43| civium, ut si minima vis adhibeatur imperii, irascantur et perferre
83 III, 3 | Socrate adventiciam doctrinam adhibuerunt.~Quare qui utrumque voluit
84 II, 9 | ad illam vim dominationis adiuncta auctoritas. itaque hoc consilio
85 II, 37| tribunis plebis, nullis aliis adiunctis magistratibus, non provocatione
86 III, 3 | civilibus institutis habuit, adiungendam sibi etiam doctrinam et
87 I, 41| nec sine causa; quid enim adiungunt?~'Tu produxisti nos intra
88 I, 3 | etiam negotiis contemnendum. adiunguntur pericula vitae, turpisque
89 II, 18| Aventinum et Caelium montem adiunxit urbi, quosque agros ceperat
90 II, 14| religionum caerimoniis mitigavit, adiunxitque praeterea flamines Salios
91 Somn, 3 | patriam conservaverint, adiuverint, auxerint, certum esse in
92 II, 4 | Magnesiam, quam unda non adluat? ita barbarorum agris quasi
93 I, 22| relictum, procuratio atque administratio rei publicae, non me inertiorem
94 I, 28| Massiliensium paucorum et principum administrationi civitatis finitimus est
95 III, 32| propylaea nobilia aut arx aut admiranda opera Phidiae, aut Piraeus
96 Somn, 6 | Haec ego admirans referebam tamen oculos ad
97 II, 4 | corruptela ac mutatio morum; admiscentur enim novis sermonibus ac
98 I, 9 | aliquando de doctrinae studiis admoneamur.'~10.
99 II, 40| quocumque volt et levi admonitu aut tactu inflectit illam
100 II, 26| dicendi locus, cum res ipsa admonuerit ut in eos dicamus qui etiam
101 II, 3 | delegit. neque enim ad mare admovit, quod ei fuit illa manu
102 II, 4 | urbem quam incolas possit adnare, et rursus ut id quod agri
103 II, 2 | aluissent, perhibetur ut adoleverit et corporis viribus et animi
104 I, 9 | quem cum comiter Scipio adpellavisset libenterque vidisset, 'quid
105 I, 17| praemiorum aut gloriae causa adpetendos putet; qui denique, ut Africanum
106 I, 2 | continentia fuga turpitudinis adpetentia laudis et honestatis? unde
107 II, 26| iam civitate dominationes adpetiverunt.~27.
108 I, 11| ut salutavit, amicissime adprehendit et in lecto suo conlocavit.
109 I, 32| ignavis et inbecillis et adrogantiae divitum succumbentibus.
110 I, 33| comitiis hoc sibi nomen adrogaverunt? qui enim iudicatur iste
111 II, 33| plusculum sibi iuris populus adscisceret liberatus a regibus, non
112 II, 20| sententiam rogabat, a se adscitos minorum.~Deinde equitatum
113 II, 19| vir liber ac fortis, et adscitus est civis a Tarquiniensibus
114 I, 15| rem enim magnam <erat> adsecutus, quod hominibus perturbatis
115 I, 12| amicissime consalutatus adsedit proximus Laelio.~
116 I, 40| Et Scipio: 'tum magis adsentiare Laeli, si - ut omittam similitudines,
117 I, 2 | cum quaereretur ex eo quid adsequerentur eius discipuli, respondisse
118 I, 11| propter Tuberonem iussit adsidere. tum Furius: 'quid vos agitis?
119 II, 20| Corinthios video publicis equis adsignandis et alendis orborum et viduarum
120 I, 21| est exemplum cui malimus adsimulare rem publicam.~(Laelius) …'
121 I, 17| doctissimorum hominum in concilio adsint, cum eorum inventis scriptisque
122 II, 21| educatus ad epulas regis adsisteret, non latuit scintilla ingenii
123 II, 40| docilem et humanis moribus adsuetam; at vero ea quae latet in
124 I, 43| adulescentes ut senum sibi pondus adsumant, senes autem ad ludum adulescentium
125 II, 4 | ita barbarorum agris quasi adtexta quaedam videtur ora esse
126 II, 4 | quae ante paulo perbreviter adtigi. sed tamen in his vitiis
127 I, 10| omnino ad vitam hominum adtinere dixerit.'~Dein Tubero: '
128 III, 10| hereditatibus, alia solitus sit adulescens dicere nondum Voconia lege
129 II, 1 | etiam meo studio me totum ab adulescentia dedidi; cuius me numquam
130 I, 43| adsumant, senes autem ad ludum adulescentium descendant, ne sint iis
131 I, 37| Laelius) 'ista vero' inquit 'adulta vix'. (Scipio) 'ergo his
132 II, 1 | nascentem et crescentem et adultam et iam firmam atque robustam
133 II, 11| vagientem relictum, sed adultum iam et paene puberem?' tum
134 I, 12| inambulavisset in porticu, Laelium advenientem salutavit et eos, qui una
135 II, 4 | inportantur non merces solum adventiciae sed etiam mores, ut nihil
136 III, 3 | morem etiam hanc a Socrate adventiciam doctrinam adhibuerunt.~Quare
137 II, 15| initium et Pythagorae declarat adventum.~Ex quo intellegi regiis
138 Somn, 6 | in quo, qui insistunt, adversa vobis urgent vestigia, nihil
139 II, 16| confirmatum esse, nec tamen adversante fortuna.~
140 I, 5 | inpuris atque inmanibus adversariis decertantem vel contumeliarum
141 I, 3 | volneribus iis quae corpore adverso in clarissima victoria accepisset,
142 Somn, 6 | transversos, partim etiam adversos stare vobis; a quibus exspectare
143 Somn, 5 | possint, sicut intueri solem adversum nequitis, eiusque radiis
144 | adversus
145 II, 17| inpium iudicaretur. et ut advertatis animum quam sapienter iam
146 I, 39| Scipio) 'quia animum adverti nuper, cum essemus in Formiano,
147 II, 3 | vero quisquam potest hostis advolare terra, quin eum non modo
148 II, 20| sunt, fecisse accepimus, aedemque in Capitolio Iovi optimo
149 II, 31| excelsiore loco Veliae coepisset aedificare eo ipso ubi ac rex Tullus
150 II, 24| locupletatus votum patris Capitolii aedificatione persolvit, et colonias deduxit,
151 I, 17| latissime?~Agros vero et aedificia et pecudes et inmensum argenti
152 II, 31| in contione coepisset, et aedis suas detulit sub Veliam,
153 I, 40| alteri navem committere, aegrum alteri quam multis - ad
154 III, 9 | ut Tauri in Axino, ut rex Aegypti Busiris, ut Galli, ut Poeni,
155 III, 9 | quendam putari deum, quem Apim Aegyptii nominant, multaque alia
156 III, 9 | incorrupta maxume gente Aegyptiorum, quae plurimorum saeculorum
157 I, 18| Egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus'~qui 'egregie cordatus'
158 II, 4 | mare, et extra Peloponnesum Aenianes et Doris et Dolopes soli
159 I, 45| constitutio primum habet aequabilitatem quandam [magnam], qua carere
160 Somn, 5 | gravibus temperans varios aequabiliter concentus efficit; nec enim
161 I, 32| vinculum, ius autem legis aequale, quo iure societas civium
162 I, 32| civium? si enim pecunias aequari non placet, si ingenia omnium
163 I, 45| praestabit id quod erit aequatum et temperatum ex tribus
164 III, 17| quorum alter optimus vir aequissimus, summa iustitia, singulari
165 III, 9 | ille legum optumarum et aequissumi iuris inventor, agros locupletium
166 I, 35| in uno, et eandem tamen aequitatem et fidem. ecce autem maxima
167 V, 2 | regale quam explanationem aequitatis, in qua iuris erat interpretatio,
168 II, 2 | est haec urbs incolebant, aequo animo illi libenterque parerent.
169 II, 20| duplicavit. postea bello subegit Aequorum magnam gentem et ferocem
170 I, 21| causam fieri volui, quod erat aequum de re publica potissimum
171 I, 26| praestantius. nam vel rex aequus ac sapiens, vel delecti
172 II, 35| publicum averterant, levis aestumatio pecudum in multa lege C.
173 II, 10| inpellerentur, Romuli autem aetatem minus his sescentis annis
174 IV, 2 | commode ordines discripti aetates classes equitatus, in quo
175 II, 10| qui minimum dicunt Lycurgi aetati triginta annis anteponunt
176 II, 1 | aliquot constituta saeculis et aetatibus. nam neque ullum ingenium
177 Somn, 8 | parte mortalem ipse deus aeternus, sic fragile corpus animus
178 III, 9 | sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent,
179 Somn, 3 | definitum locum, ubi beati aevo sempiterno fruantur; nihil
180 Somn, 8 | aeternum est. Quod autem motum affert alicui, quodque ipsum agitatur
181 I, 25| ne in omnium quidem rerum affluen<tia>… idque ipsa natura non invitaret
182 II, 40| prudens, qui, ut saepe in Africa vidimus, immani et vastae
183 Somn, 1 | cum senex nihil nisi de Africano loqueretur omniaque eius
184 I, 27| populi scitis ac decretis agebant, quoniam distinctos dignitatis
185 I, 13| hic Laelius: 'quid tandem agebatis, aut cui sermoni nos intervenimus?' (
186 I, 13| sermo esse quaerendus, sed agendum accuratius et dicendum dignum
187 I, 17| plus agere quam nihil cum ageret, numquam minus solum esse
188 II, 6 | Quirinalemque montem, maximo aggere obiecto fossa cingeretur
189 III, 33| angustiae. cum per populum agi dicuntur et esse in populi
190 V, 2 | huius civis proprium de quo agimus'…~3.
191 I, 43| qui pareant principibus agitari ab eo populo et servos voluntarios
192 Somn, 9 | de salute patriae; quibus agitatus et exercitatus animus velocius
193 I, 11| adsidere. tum Furius: 'quid vos agitis? num sermonem vestrum aliquem
194 I, 37| Scipio: 'atqui ad hoc de quo agitur non quaerimus gentem, ingenia
195 II, 29| civitatis. quem virum facite ut agnoscatis; iste est enim qui consilio
196 Somn, 1 | ipso erat notior; quem ubi agnovi, equidem cohorrui, sed ille: '
197 Somn, 1 | Grates', inquit, 'tibi ago, summe Sol, vobisque, reliqui
198 III, 33| fuisse rem publicam, neque Agrigenti neque Athenis dum essent
199 II, 3 | copiisque facillimum, ut in agrum Rutulorum Aboriginumve procederet,
200 III, 33| supplicium sumit multitudo, cum agunt, rapiunt, tenent, dissipant
201 I, 3 | vel offensio commemoratur Ahalae vel invidia Nasicae vel
202 I, 17| possideat quae secum ut aiunt vel e naufragio possit ecferre?
203 Somn, 3 | Sed quo sis, Africane, alacrior ad tutandam rem publicam,
204 II, 2 | veniamus, oppressisse Longam Albam, validam urbem et potentem
205 II, 2 | fratre dicitur ab Amulio rege Albano ob labefactandi regni timorem
206 II, 20| publicis equis adsignandis et alendis orborum et viduarum tributis
207 III, 9 | Philippus, qui cogitavit, et Alexander, qui gessit, hanc bellandi
208 II, 37| exercitum qui tum erat in Algido confugisset, milites bellum
209 | alias
210 II, 13| praetermissis suis civibus regem alienigenam patribus auctoribus sibi
211 III, 9 | quaerere, itaque armati alienos agros demetunt;~Nos vero
212 I, 13| potest quid sit suum quid alienum? sed ista mox; nunc audiamus
213 I, 4 | educavit, ut nulla quasi alimenta exspectaret a nobis, ac
214 II, 24| iniusto domino atque acerbo aliquamdiu in rebus gerundis prospere
215 II, 34| ante fugerat, neque post aliquanto nostrum senatum, cum sunt
216 Somn, 1 | complexus me senex collacrimavit aliquantoque post suspexit ad caelum
217 III, 13| propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent,
218 III, 9 | illo Pacuviano 'invehens alitum anguium curru' multas et
219 | alium
220 I, 19| minus illis mortuis senatus alteram partem, dissidentem a vobis
221 I, 14| enim Gallus sphaerae illius alterius solidae atque plenae vetus
222 II, 31| primus ut singulis consulibus alternis mensibus lictores praeirent,
223 I, 19| audietis adulescentes, solem alterum ne metueritis; aut enim
224 Somn, 5 | nominantur, praecipitat ex altissimis montibus, ea gens, quae
225 III, 3 | quorum animi altius se extulerunt, et aliquid
226 I, 17| esse videatur: quem cum ex alto ignotas ad terras tempestas
227 III, 4 | quod illi verbis et artibus aluerunt naturae principia, hi autem
228 II, 2 | agresti cultu laboreque aluissent, perhibetur ut adoleverit
229 I, 28| tolerabili aut si voltis etiam amabili Cyro subest ad inmutandi
230 I, 3 | etiam de nobis queruntur et amantius. sed haud facile dixerim,
231 III, 8 | ut calida et frigida et amara et dulcia, sic essent iusta
232 I, 31| mandant inperia magistratus, ambiuntur, rogantur, sed ea dant [
233 I, 46| vereor, Laeli vosque homines amicissimi ac prudentissimi, ne si
234 Somn, 1 | nostrae iustis de causis amicissimum. Ad quem ut veni, complexus
235 I, 12| Laelium; fuit enim hoc in amicitia quasi quoddam ius inter
236 I, 18| genere fuit noster ille amicus, dignus huic ad imitandum,~'
237 III, 32| illo anno, dum vindicias amisisset ipsa libertas?' (Laelius.) '
238 II, 4 | inportantur; atque habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel
239 I, 1 | hominum a natura tantumque amorem ad communem salutem defendendam
240 II, 14| abundare commodis omnibus, amoremque eis otii et pacis iniecit,
241 IV, 4 | quam contrectationes et amores soluti et liberi! mitto [
242 I, 34| aequabilitas quidem iuris, quam amplexantur liberi populi, neque servari
243 III, 15| sapientia iubet augere opes, amplificare divitias, proferre fines -
244 II, 30| imagine civitatis sed in amplissima re publica enitar, ut cuiusque
245 II, 7 | iussit, easque in familiarum amplissimarum matrimoniis collocavit.~
246 I, 3 | Atheniensium crudelitatisque in amplissimos civis exempla deficiunt.
247 I, 6 | natus pervenirem ad honorem amplissimum? non igitur potestas est
248 II, 30| paulo cum interregnis fere amplius praeteritis, pulsoque Tarquinio,
249 Somn, 6 | tuum nomen audiet? Quibus amputatis cernis profecto, quantis
250 II, 2 | cum Remo fratre dicitur ab Amulio rege Albano ob labefactandi
251 II, 2 | potentem temporibus illis, Amuliumque regem interemisse fertur.~
252 I, 16| dicitur, id quod ipse ab Anaxagora cuius auditor fuerat acceperat,
253 II, 7 | proeliique certamen varium atque anceps fuisset, cum T. Tatio rege
254 II, 21| cum Tarquinius insidiis Anci filiorum interisset, Serviusque
255 Somn, 2 | consiliique tui. Sed eius temporis ancipitem video quasi fatorum viam.
256 II, 20| humanitatem atque doctrinam Anco regi familiaris est factus
257 Somn, 2 | tua septenos octiens solis anfractus reditusque converterit duoque
258 III, 9 | Pacuviano 'invehens alitum anguium curru' multas et varias
259 I, 2 | ipsarum rerum quas isti in angulis personant, reapse non oratione
260 Somn, 6 | terra, quae colitur a vobis, angustata verticibus, lateribus latior,
261 III, 33| esse videbuntur fortasse angustiae. cum per populum agi dicuntur
262 Somn, 6 | habitari in terra raris et angustis in locis et in ipsis quasi
263 I, 17| propter ignorationem locorum, animadvertisse dicunt in arena geometricas
264 III, 11| Empedocles, unam omnium animantium condicionem iuris esse denuntiant,
265 Somn, 3 | globosae et rotundae, divinis animatae mentibus, circulos suos
266 I, 38| nihil isto animo, nihil ita animato homine miserius ducerem.' (
267 II, 15| persecuti sunt temporum annales, ulla est umquam in dubitatione
268 II, 15| existimari; neque vero satis id annalium publicorum auctoritate declaratum
269 II, 7 | venissent, quos tum primum anniversarios in circo facere instituisset
270 II, 10| ille mortuus, eodem est annonatus Simonide olympiade sexta
271 II, 32| haberent tempore dumtaxat annuam, genere ipso ac iure regiam,
272 I, 40| bona direpta multorum, tum annui consules, tum demissi populo
273 I, 12| vicissim Laelium, quod aetate antecedebat, observaret in parentis
274 II, 34| florebat, quod cum honore longe antecellerent ceteris, voluptatibus erant
275 II, 17| duodecim lictores cum fascibus anteire liceret…~18.
276 III, 30| quem tu quoad vixit omnibus anteponebas, verum ne Atticorum quidem
277 I, 2 | tam exquisita, quae sit anteponenda bene constitutae civitati
278 I, 2 | duco sapientia ipsa esse anteponendos. et quoniam maxime rapimur
279 II, 23| reliquis simplicibus longe anteponendum, si ullum probarem simplex
280 I, 22| in hoc praesertim genere anteponentem, sed ut unum e togatis patris
281 I, 35| per se separatim probo, anteponoque singulis illud quod conflatum
282 II, 10| Lycurgi aetati triginta annis anteponunt fere.~Ex quo intellegi potest
283 | antequam
284 III, 5 | sis quasi unicum exemplum antiquae probitatis et fidei, nec
285 II, 23| Scipio) sexaginta annis antiquior, quod erat XXXVIIII ante
286 II, 23| primam olympiadem condita. et antiquissimus ille Lycurgus eadem vidit
287 II, 10| vix quicquam esset loci. antiquitas enim recepit fabulas fictas
288 II, 10| atque doctrinis omnique illo antiquo ex inculta hominum vita
289 III, 18| consilium, prudentia, Pompeius antistat. utrum'…~
290 I, 10| sed ego Tubero - nam tecum aperte quod sentio loquar - non
291 III, 16| viro bono quaeritur, quem apertum et simplicem volumus esse,
292 Somn, 5 | nervis imitati atque cantibus aperuerunt sibi reditum in hunc locum,
293 III, 9 | quendam putari deum, quem Apim Aegyptii nominant, multaque
294 II, 24| libamenta praedarum Delphos ad Apollinem misit.~
295 Somn, 1 | consumptus est dies.~Post autem apparatu regio accepti sermonem in
296 II, 14| diligentiam difficilem, apparatum perfacilem esse voluit;
297 III, 33| dominatu rei publicae nomen appareat, quia primum mihi populus
298 I, 33| ceteras vero res publicas ne appellandas quidem putant iis nominibus
299 I, 17| qui bona nec putare nec appellare soleat, quod earum rerum
300 II, 22| cum locupletis assiduos appellasset ab asse dando, eos qui aut
301 II, 8 | delegerat principes - qui appellati sunt propter caritatem patres -
302 Somn, 6 | magnum', quem 'Oceanum' appellatis in terris; qui tamen tanto
303 I, 26| tectorum oppidum vel urbem appellaverunt, delubris distinctam spatiisque
304 I, 33| appellari velint. cur enim regem appellem Iovis optimi nomine hominem
305 II, 29| procurator rei publicae; sic enim appelletur quicumque erit rector et
306 I, 19| initiis factis a P. Crasso et Appio Claudio, tenent nihilo minus
307 I, 12| fuisset, placitum est ut in aprico maxime pratuli loco, quod
308 II, 26| hoc de genere nobis alius aptior dicendi locus, cum res ipsa
309 II, 39| conservandis civitatibus aptiorem Tubero fore disserundi locum;
310 I, 9 | Latinis Tuditano cons. et Aquilio constituisset in hortis
311 Somn, 6 | hic autem alter subiectus aquiloni, quem incolitis, cerne quam
312 Somn, 6 | obeuntis solis ultimis aut aquilonis austrive partibus tuum nomen
313 V, 2 | privatus erat disceptator aut arbiter litis, sed omnia conficiebantur
314 II, 39| optimo autem statu equidem arbitrabar me satis respondisse ad
315 Somn, 3 | alii, quos nos exstinctos arbitraremur. 'Immo vero', inquit, 'hi
316 I, 6 | denique non recusare, tamen arbitrarer hanc rerum civilium minime
317 II, 11| qua civitatem extrueret arbitratu suo, praeclaram ille quidem
318 I, 17| habeant, quam qui nullo arbitro vel secum ipsi loquantur,
319 V, 2 | easque causas agri arvi et arbusti et pascui lati atque uberes
320 III, 15| factus?>…~(Philus) 'praeter Arcadas et Atheniensis, qui credo
321 Somn, 4 | complectitur, summus ipse deus arcens et continens ceteros; in
322 V, 4 | civis non minus a delictis arceret quam metus. atque haec quidem
323 I, 14| in volgus, quam ab eodem Archimede factam posuerat in templo
324 I, 17| libertatem, quam eius civem Archimedem cum istam ipsam sphaeram,
325 I, 10| perdisceret, eumque et cum Archyta Tarentino et cum Timaeo
326 I, 38| mehercule' inquit, 'sed imitor Archytam illum Tarentinum, qui cum
327 I, 38| Optime' inquit Scipio. 'ergo Archytas iracundiam videlicet dissidentem
328 II, 14| quas in monumentis habemus ardentis consuetudine et cupiditate
329 Somn, 6 | autem illum et maximum solis ardore torreri. Duo sunt habitabiles,
330 II, 6 | definitus, ex omni parte arduis praeruptisque montibus ut
331 II, 6 | ita munita arx circuitu arduo et quasi circumciso saxo
332 II, 11| scribendo praestantior fuit, aream sibi sumpsit, in qua civitatem
333 I, 17| animadvertisse dicunt in arena geometricas formas quasdam
334 I, 27| quibusdam temporibus sublato Areopago nihil nisi populi scitis
335 I, 17| aedificia et pecudes et inmensum argenti pondus atque auri qui bona
336 II, 24| refertamque cepit, et maxima auri argentique praeda locupletatus votum
337 I, 43| ministrent, insequitur insimulat arguit, praepotentes reges tyrannos
338 I, 38| ut apud bonum iudicem, argumenta plus quam testes valent.'
339 I, 38| tum Scipio: 'utere igitur argumento Laeli tute ipse sensus tui.' '
340 III, 9 | frumentum manu quaerere, itaque armati alienos agros demetunt;~
341 II, 37| factum, deinde Aventinum armatos insedisse… maiores nostros
342 II, 35| censores multis dicendis vim armentorum a privatis in publicum averterant,
343 II, 34| sapientissimis et fortissimis et armis et consilio civitatem tuentibus,
344 II, 4 | navigandi et agrorum et armorum cultum reliquerant.~Multa
345 I, 2 | aliquam nisi utare; etsi ars quidem cum ea non utare
346 I, 22| quemquam, si minus in maxima arte quam illi in minimis operae
347 I, 18| conferre possumus. istae quidem artes, si modo aliquid, <id> valent,
348 I, 22| cum in suo quemque opere artificem, qui quidem excellat, nihil
349 Somn, 1 | multam noctem vigilassem, artior, quam solebat, somnus complexus
350 I, 20| postulas?' (Laelius) 'eas artis quae efficiant ut usui civitati
351 II, 42| est in civitate concordia, artissimum atque optimum omni in re
352 V, 2 | regibus, ob easque causas agri arvi et arbusti et pascui lati
353 III, 15| de terra tamquam hos ex arvis musculos extitisse.~16.
354 I, 43| libertate canes etiam et equi, aselli denique libere [sint] sic
355 III, 29| Laelius) 'Asia Ti. Gracchus, perseveravit
356 I, 33| intersit utrum comi domino an aspero serviant; quin serviant
357 I, 11| Furium repente venientem aspexit, eumque ut salutavit, amicissime
358 II, 22| assiduos appellasset ab asse dando, eos qui aut non plus
359 Somn, 7 | diuturnam quidem gloriam assequi possumus. Quid autem interest
360 II, 22| diligens; qui cum locupletis assiduos appellasset ab asse dando,
361 Somn, 3 | migrandum est, ne munus humanum assignatum a deo defugisse videamini.~
362 III, 4 | animo voluerimus, si deinde Assyrios, si Persas, si Poenos, ei
363 Somn, 7 | semel profecta sunt, cuncta astra redierint eandemque totius
364 Somn, 7 | tantummodo solis, id est unius astri, reditu metiuntur; cum autem
365 I, 14| ferebat Platonis, eandem illam astris quae caelo inhaererent esse
366 I, 14| Eudoxo multis annis post non astrologiae scientia sed poetica quadam
367 I, 18| de Iphigenia Achilles:~'Astrologorum signa in caelo - quid sit
368 V, 3 | non inperitus, sed ita ut astrorum gubernator, physicorum medicus;
369 II, 35| sacramento Sp. Tarpeius et A. Aternius consules comitiis centuriatis
370 II, 34| medendi, quae neque Solonem Atheniensem non longis temporibus ante
371 III, 15| Philus) 'praeter Arcadas et Atheniensis, qui credo timentes hoc
372 I, 16| tenebrae factae essent repente, Atheniensiumque animos summus timor occupavisset,
373 I, 1 | liberavissent, nec C. Duelius A. Atilius L. Metellus terrore Karthaginis,
374 Somn, 6 | circumfusa illo mari, quod 'Atlanticum', quod 'magnum', quem 'Oceanum'
375 III, 30| omnibus anteponebas, verum ne Atticorum quidem oratorum quemquam
376 II, 15| primum Italiam Pythagoram attigisse; neque hoc inter eos qui
377 Somn, 3 | quo quasi punctum eius attingimus, paeniteret.~
378 IV, 4 | Platone luctari, quem ne attingis quidem, praesertim cum…~
379 II, 31| quicquam praeter sanctionem attulerunt novi. itaque Publicola lege
380 II, 22| suum censum praeter caput attulissent, proletarios nominavit,
381 II, 25| filiae Conlatini uxori vim attulisset, mulierque pudens et nobilis
382 II, 20| auctor ei summa augur gloria Attus Navius non erat. atque etiam
383 I, 8 | discendi et docendi *** essemus auctores, cum superiores ali fuissent
384 II, 13| regem alienigenam patribus auctoribus sibi ipse populus adscivit,
385 II, 31| populo data facilius genuit auctoritatem principum. neque ego haec
386 I, 45| praestans et regale, esse aliud auctoritati principum inpartitum ac
387 I, 44| recreatur civitas; sin audaces, fit illa factio, genus
388 III, 17| alter insigni scelere et audacia, et si in eo sit errore
389 I, 44| adflictos iam et depulsos loco, audax, inpurus, consectans proterve
390 I, 15| agrestes, et apud imperitos audebat haec dicere?' (Scipio) '
391 I, 7 | dent operam parumper atque audiant eos quorum summa est auctoritas
392 I, 22| rem peto a vobis ut me sic audiatis: neque ut omnino expertem
393 I, 18| idem - multum enim illum audiebam et libenter - Zethum illum
394 I, 5 | perfruantur, certe minime sunt audienda, cum ita dicunt accedere
395 Somn, 5 | magnitudinem sonitus sensu audiendi caret. Hic vero tantus est
396 I, 36| illa viderunt, quae nos vix audiendo cognoscimus.' 'quinam' inquit
397 I, 39| interdicere, ut uni dicto audiens esset.' (Laelius) 'quippe
398 II, 38| maiores natu requirunt, ex me audies quid in oratione tua desiderem.' '
399 Somn, 6 | austrive partibus tuum nomen audiet? Quibus amputatis cernis
400 I, 19| patiuntur.~Quam ob rem si me audietis adulescentes, solem alterum
401 II, 19| Etruriae florentissimam. cumque audiret dominationem Cypseli confirmari,
402 Somn, 7 | apud eos ipsos, a quibus audiri nomen nostrum potest, nemo
403 I, 10| sunt ista ut dicis; sed audisse te credo Tubero, Platonem
404 I, 14| Archimedi gloriam nomen audissem, speciem ipsam non sum tanto
405 II, 35| quaestor accusavit, eumque ut audistis cum pater in ea culpa esse
406 Somn, 2 | somno excitetis et parumper audite cetera!~3.
407 I, 16| ipse ab Anaxagora cuius auditor fuerat acceperat, certo
408 I, 30| Africane: saepe enim ex te audivi; sed tamen, nisi molestum
409 II, 15| enim hoc de maioribus natu audivimus, et ita intellegimus vulgo
410 III, 17| rapiatur, manus ei denique auferantur, effodiantur oculi, damnetur,
411 I, 2 | quoniam maxime rapimur ad opes augendas generis humani, studemusque
412 III, 15| mementote. sapientia iubet augere opes, amplificare divitias,
413 II, 20| nomina, quod auctor ei summa augur gloria Attus Navius non
414 II, 31| significant nostri etiam augurales, itemque ab omni iudicio
415 I, 13| dicendum dignum aliquid horum auribus.' hic Laelius: 'quid tandem
416 III, 5 | sciens; quod quoniam qui aurum quaerunt non putant sibi
417 II, 10| rei publicae peperisset, auspicia et senatum, tantum est consecutus,
418 Somn, 6 | sunt habitabiles, quorum australis ille, in quo, qui insistunt,
419 Somn, 6 | solis ultimis aut aquilonis austrive partibus tuum nomen audiet?
420 II, 17| Tullus nisi iussu populi est ausus uti. nam ut sibi duodecim
421 I, 42| libidini suae: cave putes aut[em] mare ullum aut flammam esse
422 Somn, 3 | conservaverint, adiuverint, auxerint, certum esse in caelo definitum
423 II, 20| summa in omnis civis opis, auxilii, defensionis, largiendi
424 I, 5 | publicam patiantur, cum ipsi auxilium ferre si cupiant non queant.~
425 V, 4 | rector rerum publicarum auxit opinionibus, perfecitque
426 II, 37| omni imperio et acerbe et avare populo praefuerunt. nota
427 I, 38| consilio sedari volebat; adde avaritiam, adde imperii, adde gloriae
428 III, 35| tuum morem istum Spuri aversum a ratione populari; et quamquam
429 II, 35| armentorum a privatis in publicum averterant, levis aestumatio pecudum
430 I, 13| te ipsum Laeli omnisque avidos sapientiae cognitio ipsa
431 I, 1 | aut a portis huius urbis avolsum P. Africanus compulisset
432 I, 17| qui denique, ut Africanum avum meum scribit Cato solitum
433 I, 19| mihi L. Pauli nepos, hoc avunculo, nobilissima in familia
434 III, 9 | quam multi, ut Tauri in Axino, ut rex Aegypti Busiris,
435 I, 3 | portus per se servatos sed in barbariae sinus confugisse quam adflixerat,
436 II, 4 | ora esse Graeciae; nam e barbaris quidem ipsis nulli erant
437 II, 31| Valeri Potiti et M. Horati Barbati, hominum concordiae causa
438 IV, 3 | sapienter ad illam civium beate et honeste vivendi societatem;
439 Somn, 3 | caelo definitum locum, ubi beati aevo sempiterno fruantur;
440 III, 3 | artibus quieta vitae ratio beatior, haec civilis laudabilior
441 I, 17| expetat consequatur, aut beatiorem quam qui sit omni perturbatione
442 I, 19| meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus; senatum vero
443 I, 34| quibus rem publicam tuentibus beatissimos esse populos necesse est,
444 II, 17| magnaeque extiterunt res bellicae, fecitque idem et saepsit
445 II, 13| Romanos instituto Romuli bellicis studiis ut vidit incensos,
446 I, 40| libido. gravioribus vero bellis es etiam sine collega omne
447 II, 20| reppulisset, equitatu fudit belloque devicit, atque eundem primum
448 Somn, 2 | deligere iterum consul absens bellumque maximum conficies, Numantiam
449 III, 33| nomen imitatur, immanius belua est. nee vero convenit,
450 I, 18| aut exoritur nomen aliquod beluarum -,~Quod est ante pedes nemo
451 III, 11| ergo primum mutis tribuemus beluis? non enim mediocres viri
452 II, 20| defensionis, largiendi etiam benignitas. itaque mortuo Marcio cunctis
453 III, 11| scelus est igitur nocere bestiae, quod scelus qui velit'…~
454 I, 43| dominatione, et hoc malum usque ad bestias perveniat, denique ut pater
455 Somn, 2 | venis paene miles. Hanc hoc biennio consul evertes, eritque
456 I, 43| discipulos metuat et iis blandiatur, spernantque discipuli magistros,
457 I, 1 | defendendam datum, ut ea vis omnia blandimenta voluptatis otique vicerit.~
458 II, 21| in singulos reges rerum bonarum et utilium fiat accessio.
459 III, 16| eum sua sponte ac per se bonitas et iustitia delectet, sed
460 III, 11| dicunt, natura autem viros bonos eam iustitiam sequi quae
461 II, 9 | multaeque dictione ovium et boum - quod tunc erat res in
462 III, 9 | memoriam litteris continet, bovem quendam putari deum, quem
463 II, 25| et virtute praestans L. Brutus depulit a civibus suis iniustum
464 III, 9 | in Axino, ut rex Aegypti Busiris, ut Galli, ut Poeni, homines
465 Somn, 4 | nihil est nisi mortale et caducum praeter animos munere deorum
466 II, 3 | periculis oppositae sed etiam caecis.~Nam terra continens adventus
467 II, 25| loquor, primum optimi regis caede maculatus integra so mente
468 I, 3 | Mari clades ... principum caedes, vel eorum multorum pestes
469 Somn, 4 | sunt omnia, quorum unus est caelestis, extimus, qui reliquos omnes
470 Somn, 1 | summe Sol, vobisque, reliqui Caelites, quod, antequam ex hac vita
471 II, 18| atque idem Aventinum et Caelium montem adiunxit urbi, quosque
472 II, 14| cupiditate bellandi religionum caerimoniis mitigavit, adiunxitque praeterea
473 II, 34| oneri, cum plebes publica calamitate inpendiis debilitata deficeret,
474 I, 3 | et disertos putant, cum calamitates clarissimorum virorum iniuriasque
475 III, 5 | quoniam sumus ab ipsa calce eius interpellatione revocati.'
476 I, 12| domoque iam exisse. tum Scipio calceis et vestimentis sumptis e
477 III, 8 | nullum; nam si esset, ut calida et frigida et amara et dulcia,
478 I, 3 | redundasse;~Nam vel exilium Camilli vel offensio commemoratur
479 I, 15| quod serena nocte subito candens et plena luna defecisset.
480 Somn, 3 | autem is splendidissimo candore inter flammas circus elucens. '
481 I, 43| viri, inque tanta libertate canes etiam et equi, aselli denique
482 Somn, 5 | homines nervis imitati atque cantibus aperuerunt sibi reditum
483 II, 37| quae postea plebiscito Canuleio abrogata est, libidinose[
484 I, 2 | signa audiamus quae receptui canunt, ut eos etiam revocent qui
485 I, 36| ab eo dicendi principia capiamus, quem unum omnium deorum
486 III, 35| theatro et in curia res capitalis et reliquas omnis iudicabant
487 II, 36| neglecturum negaret, quae de capite civis Romani nisi comitiis
488 I, 32| belli, pacis, foederum, capitis unius cuiusque, pecuniae.
489 II, 24| locupletatus votum patris Capitolii aedificatione persolvit,
490 II, 20| fecisse accepimus, aedemque in Capitolio Iovi optimo maximo bello
491 Somn, 2 | exscindes. Sed cum eris curru in Capitolium invectus, offendes rem publicam
492 I, 35| serviant. ita caritate nos capiunt reges, consilio optimates,
493 II, 4 | subpeditantur mari, quae vel capiuntur vel inportantur; atque habet
494 I, 18| quid sit observationis,~Cum capra aut nepa aut exoritur nomen
495 I, 14| sphaeram quam M. Marcelli avus captis Syracusis ex urbe locupletissima
496 Somn, 3 | corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt, vestra vero,
497 I, 27| consilio communi ac potestate careat, et cum omnia per populum
498 I, 34| mordicus tenent, re autem carent eo nomine. nam divitiae,
499 Somn, 5 | magnitudinem sonitus sensu audiendi caret. Hic vero tantus est totius
500 III, 5 | quaeramus, rem multo omni auro cariorem, nullam profecto molestiam
|