46-cario | carit-decla | decor-expon | expre-inius | inlec-mitig | mitte-perve | pervo-rogan | rogar-tuber | tudit-zethu
bold = Main text
Lib., Cap. grey = Comment text
1001 Somn, 8 | ingressus patris et tuis decori vestro non defui, nunc tamen
1002 I, 34| atque aliis imperandi modo dedecoris plenae sunt et insolentis
1003 V, 4 | decus, ignominiam fugiunt ae dedecus. nec vero tam metu poenaque
1004 Somn, 7 | neque te sermonibus vulgi dederis nec in praemiis humanis
1005 I, 13| di nobis communem secum dederunt, cum praesertim si haec
1006 Somn, 9 | se corporis voluptatibus dediderunt earumque se quasi ministros
1007 II, 1 | me totum ab adulescentia dedidi; cuius me numquam satiare
1008 I, 10| Pythagoreis et studiis illis dedisse. itaque cum Socratem unice
1009 II, 4 | coloniarum vero quae est deducta a Graiis in Asiam Thracam
1010 Somn, 7 | eodemque tempore iterum defecerit, tum signis omnibus ad principium
1011 I, 15| subito candens et plena luna defecisset. tum ille cum legatus noster
1012 I, 14| solis fieret eadem illa defectio, et incideret luna tum in
1013 I, 16| videmus, superiores solis defectiones reputatae sint usque ad
1014 I, 3 | labores qui sint re publica defendenda sustinendi, leve sane inpedimentum
1015 I, 1 | amorem ad communem salutem defendendam datum, ut ea vis omnia blandimenta
1016 III, 30| Laeli saepe causas ita defendisti, ut ego non modo tecum Servium
1017 III, 18| ferente, alter acerrime se defendit. si pudor quaeritur, si
1018 II, 14| agrorum perceptioque frugum defenditur. idemque Pompilius et auspiciis
1019 II, 20| omnis civis opis, auxilii, defensionis, largiendi etiam benignitas.
1020 III, 5 | praeclaram vero causam ad me defertis, cum me improbitatis patrocinium
1021 II, 34| calamitate inpendiis debilitata deficeret, salutis omnium causa aliqua
1022 I, 3 | amplissimos civis exempla deficiunt. quae nata et frequentata
1023 I, 24| quot modis quidque dicatur definiam saepius; apud prudentes
1024 V, 2 | pascui lati atque uberes definiebantur, qui essent regii [qui]
1025 II, 39| civitatis usus sum, non ad definiendum optimum statum valuit -
1026 II, 39| Laelius. primum enim numero definieram genera civitatum tria probabilia,
1027 III, 33| populus non est, ut tu optime definisti Scipio, nisi qui consensu
1028 Somn, 3 | auxerint, certum esse in caelo definitum locum, ubi beati aevo sempiterno
1029 II, 6 | reliquorum regum sapientia definitus, ex omni parte arduis praeruptisque
1030 I, 44| principes aliqua pravitas de via deflexit. sic tanquam pilam rapiunt
1031 I, 34| insolentis superbiae, nec ulla deformior species est civitatis quam
1032 Somn, 3 | humanum assignatum a deo defugisse videamini.~Sed sic, Scipio,
1033 II, 19| dominationem Cypseli confirmari, defugit patriam vir liber ac fortis,
1034 Somn, 8 | et tuis decori vestro non defui, nunc tamen tanto praemio
1035 I, 15| inanem religionem timoremque deiecerat.~16
1036 I, 28| proclivi cursu et facile delabitur. illi autem Massiliensium
1037 I, 18| esse dicebat; magis eum delectabat Neoptolemus Ennii, qui se
1038 I, 18| Graecorum vos tanto opere delectant, sunt alia liberiora et
1039 I, 1 | licuit Tusculi se in otio delectare, salubri et propinquo loco.
1040 I, 13| ipsa rerum consideratioque delectat.'~Tum Laelius: 'non inpedio,
1041 V, 3 | uterque autem se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem
1042 III, 30| significabant ab eo se esse admodum delectatos, tamen praeter ceteros Scipio
1043 III, 16| per se bonitas et iustitia delectet, sed quod vacua metu cura
1044 I, 26| rex aequus ac sapiens, vel delecti ac principes cives, vel
1045 I, 26| uni tribuendum est, aut delectis quibusdam, aut suscipiendum
1046 I, 31| consilii publici, iudicii delectorum iudicum, quae familiarum
1047 II, 8 | Tatio in regium consilium delegerat principes - qui appellati
1048 Somn, 2 | hereditarium. Cum autem Carthaginem deleveris, triumphum egeris censorque
1049 V, 4 | pudor civis non minus a delictis arceret quam metus. atque
1050 III, 3 | sit utra via prudentiae deligenda, tamen, etiamsi cui videbitur
1051 II, 12| Lycurgum, qui regem non deligendum duxit, si modo hoc in Lycurgi
1052 Somn, 2 | Syriam, Asiam, Graeciam, deligere iterum consul absens bellumque
1053 I, 34| accesserit. quodsi liber populus deliget quibus se committat, deligetque
1054 I, 34| deliget quibus se committat, deligetque si modo salvus esse vult
1055 I, 44| indomito vel potius immani deligitur aliqui plerumque dux contra
1056 II, 24| quasi libamenta praedarum Delphos ad Apollinem misit.~
1057 III, 9 | Graeciae sicut apud nos delubra magnifica humanis consecrata
1058 I, 26| vel urbem appellaverunt, delubris distinctam spatiisque communibus.
1059 II, 10| rogaret, ut sibi eo in colle delubrum fieret; se deum esse et
1060 II, 19| fuisse enim quendam ferunt Demaratum Corinthium, et honore et
1061 II, 1 | vir Phalereus sustentasset Demetrius, nostra autem res publica
1062 III, 9 | itaque armati alienos agros demetunt;~Nos vero iustissimi homines,
1063 II, 31| statim securis de fascibus demi iussit, postridieque sibi
1064 I, 40| tum annui consules, tum demissi populo fasces, tum provocationes
1065 II, 31| Valerius et fasces primus demitti iussit, cum dicere in contione
1066 Somn, 8 | non ea figura, quae digito demonstrari potest. Deum te igitur scito
1067 III, 10| hac ipsa, milliens mutata demonstrem, ut hic iuris noster interpres
1068 I, 7 | philosophorum auctoritate moveantur, dent operam parumper atque audiant
1069 III, 11| animantium condicionem iuris esse denuntiant, clamantque inexpiabilis
1070 II, 3 | quodam et sonitu ipso ante denuntiat, neque vero quisquam potest
1071 II, 17| religione, ut omne bellum quod denuntiatum indictumque non esset, id
1072 II, 29| perpolito illo in sermone depinxerit, ut, quem ad modum Tarquinius,
1073 II, 12| inveterata potestate aut ad deponendum imperium tardior esset aut
1074 II, 14| civibus, docuitque sine depopulatione atque praeda posse eos colendis
1075 I, 14| tanta praeda domum suam deportavisset, iussisse proferri; cuius
1076 I, 10| qui omnem eius modi curam deposuerit, eaque quae de natura quaererentur,
1077 II, 25| virtute praestans L. Brutus depulit a civibus suis iniustum
1078 I, 47| duobus huius urbis terroribus depulsis in omne tempus prospexeris?'~
1079 I, 44| principes adflictos iam et depulsos loco, audax, inpurus, consectans
1080 I, 43| autem ad ludum adulescentium descendant, ne sint iis odiosi et graves;
1081 I, 6 | sua voluntate sapientem descendere ad rationes civitatis non
1082 III, 10| institutorum morum consuetudinumque describere, non modo in tot gentibus
1083 II, 39| id quod ratio oratioque describeret. sin autem sine ullius populi
1084 I, 14| quae caelo inhaererent esse descriptam; cuius omnem ornatum et
1085 I, 17| geometricas formas quasdam esse descriptas; quas ut vidisset, exclamavisse
1086 I, 14| cuius omnem ornatum et descriptionem sumptam ab Eudoxo multis
1087 Somn, 8 | quod se movet, quia numquam deseritur a se, numquam ne moveri
1088 I, 17| ad terras tempestas et in desertum litus detulisset, timentibus
1089 III, 8 | nihil magnum nec magnificum desideravi, qui suo quodam more loquitur,
1090 II, 38| audies quid in oratione tua desiderem.' 'sane' inquit SCIPIO, '
1091 I, 17| desit quod quidem natura desideret, aut potentiorem quam illum
1092 I, 4 | maioremque laetitiam ex desiderio bonorum percepimus, quam
1093 II, 12| publicam, populus id non tulit, desiderioque Romuli postea regem flagitare
1094 II, 4 | ipsa vel sumptuosas vel desidiosas inlecebras multas cupiditatum.
1095 I, 39| te non valde moveri, non desinam te uti teste, ut hoc quod
1096 Somn, 8 | numquam ne moveri quidem desinit. Quin etiam ceteris, quae
1097 I, 1 | memoria, commemorare eos desino, ne quis se aut suorum aliquem
1098 I, 17| putet quam eum cui nihil desit quod quidem natura desideret,
1099 II, 34| liberata nectierque postea desitum, semperque huic oneri, cum
1100 Somn, 7 | si reditum in hunc locum desperaveris, in quo omnia sunt magnis
1101 III, 9 | et varias gentis et urbes despicere et oculis conlustrare possit,
1102 I, 17| esse praestantius, quam despicientem omnia humana et inferiora
1103 IV, 3 | accusat, nullam certam aut destinatam legibus aut publice eitam
1104 I, 17| tempestas et in desertum litus detulisset, timentibus ceteris propter
1105 II, 31| coepisset, et aedis suas detulit sub Veliam, posteaquam,
1106 II, 18| tulit. qui cum Latinos bello devicisset, adscivit eos in civitatem,
1107 I, 26| se rei publicae societate devinxit, non perfectum illud quidem
1108 II, 26| ipsa admonuerit ut in eos dicamus qui etiam liberata iam civitate
1109 III, 10| alia nunc Manilius iura dicat esse de mulierum legatis
1110 III, 31| ibi non vitiosam, ut heri dicebam, sed, ut nunc ratio cogit,
1111 I, 17| agere videretur, de qua modo dicebatur effecerit? quis autem non
1112 II, 35| Pinarius censores multis dicendis vim armentorum a privatis
1113 II, 1 | diutissime gesserat, et modus in dicendo. et gravitate mixtus lepos,
1114 I, 23| uberiora fore quae a te dicentur, quam illa quae a Graecis
1115 I, 36| esse et fabularum similia dicimus, audiamus communis quasi
1116 Somn, 4 | horribilisque terris, quem Martium dicitis; deinde subter mediam fere
1117 I, 39| te uti teste, ut hoc quod dico probem.' 'me?' inquit ille (
1118 II, 32| summo imperio praeditis, dictatoribus atque consulibus, belli
1119 II, 9 | post videro - multaeque dictione ovium et boum - quod tunc
1120 III, 9 | Lacedaemonii suos omnis agros esse dictitarint quos spiculo possent attingere.
1121 I, 39| valde interdicere, ut uni dicto audiens esset.' (Laelius) '
1122 I, 40| progrediente oratione plura me dicturum puto, Tarquinio exacto mira
1123 I, 23| est ei qui magnis de rebus dicturus est gravissimum, inponis
1124 I, 18| catus' fuit et ab Ennio dictus est, non quod ea quaerebat
1125 II, 21| omnibus iis artibus quas ipse didicerat ad exquisitissimam consuetudinem
1126 I, 6 | se negent posse, quod nec didicerint nec umquam scire curaverint,
1127 II, 38| quaesisset Laelius. nec tamen didici ex oratione tua, istam ipsam
1128 I, 6 | aut tuendarum nihil nec didicisse umquam nec docere, earumque
1129 I, 14| conversionibus in aere illo quot diebus in ipso caelo succederet,
1130 V, 4 | ad laudem pertinent, quae diei latius uberiusque potuerunt.~
1131 III, 2 | dinumerationibusque noctium ac dierum…~3.
1132 II, 44| satis enim multa restant - differamus in crastinum.'~Cum ita placuisset,
1133 I, 43| privatum et magistratum differat, efferunt laudibus, [et]
1134 II, 14| autem ipsorum diligentiam difficilem, apparatum perfacilem esse
1135 I, 34| delectos principes quaereret. difficultas ineundi consilii rem a rege
1136 Somn, 8 | quisque, non ea figura, quae digito demonstrari potest. Deum
1137 III, 13| facere nec pati, miserrimum digladiari semper tum faciendis tum
1138 I, 40| gubernatori, uni medico, si digni modo sint iis artibus, rectius
1139 III, 17| omnium existimatione et dignissimus omni fortuna optima iudicetur:
1140 II, 29| sapiens et peritus utilitatis dignitatisque civilis, quasi tutor et
1141 I, 34| magnus dilectus hominum et dignitatum -, eaque quae appellatur
1142 I, 18| fuit noster ille amicus, dignus huic ad imitandum,~'Egregie
1143 II, 10| admirandum, quod ceteri qui dii ex hominibus facti esse
1144 III, 9 | homines immolare et pium et diis immortalibus gratissumum
1145 II, 37| additis, quibus etiam quae diiunctis populis tribui solent conubia,
1146 Somn, 6 | angustiis vestra se gloria dilatari velit. Ipsi autem, qui de
1147 I, 34| et est in ipsis magnus dilectus hominum et dignitatum -,
1148 II, 1 | est, quem ut scitis unice dilexi maximeque sum admiratus,
1149 I, 10| itaque cum Socratem unice dilexisset, eique omnia tribuere voluisset,
1150 III, 17| laudetur, colatur, ab omnibus diligatur, omnes ad eum honores, omnia
1151 I, 15| fuit, quod et ipse hominem diligebam et in primis patri meo Paulo
1152 II, 22| ac nominibus ipsis fuit diligens; qui cum locupletis assiduos
1153 II, 14| Sacrorum autem ipsorum diligentiam difficilem, apparatum perfacilem
1154 II, 14| in exquirendis temporibus diligentior, - excessit e vita, duabus
1155 II, 20| tributis fuisse quondam diligentis. sed tamen prioribus equitum
1156 I, 22| in cogitatione acrius aut diligentius solere versari, quam in
1157 III, 8 | quae omnis magis quam sepse diligit, aliis nata potius quam
1158 III, 2 | siderum motus intueremur, dinumerationibusque noctium ac dierum…~3.
1159 II, 15| quo intellegi regiis annis dinumeratis potest anno fere centesimo
1160 III, 31| nihilo magis efficiebant, Dionysio tenente ut esset illa res
1161 I, 17| vere potest, plus egisse Dionysium tum cum omnia moliendo eripuerit
1162 I, 11| sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus?' 'minime
1163 I, 40| exilium innocentes, tum bona direpta multorum, tum annui consules,
1164 II, 31| ad quae reliqua oratio dirigatur mea.~32.
1165 II, 42| instituendo contemplandoque discedat, ut ad imitationem sui vocet
1166 Somn, 1 | ita numquam ex animo meo discedit illius optimi atque invictissimi
1167 I, 20| esse igitur censes Laeli discendum nobis, ut istud efficere
1168 V, 2 | vero quisquam privatus erat disceptator aut arbiter litis, sed omnia
1169 I, 18| facilius possint maiora discere.'~19.
1170 II, 3 | pacatus an hostis sit, discerni ac iudicari potest.~4.
1171 Somn, 1 | meminisset. Deinde, ut cubitum discessimus, me et de via fessum, et
1172 Somn, 9 | saeculis revertuntur.'~Ille discessit; ego somno solutus sum."~
1173 II, 19| abundantissimus amnis illarum disciplinarum et artium. fuisse enim quendam
1174 I, 14| autem ab Eudoxo Cnidio, discipulo ut ferebat Platonis, eandem
1175 I, 43| peregrinus, magister ut discipulos metuat et iis blandiatur,
1176 II, 15| Numam Pythagorae ipsius discipulum aut certe Pythagoreum fuisse?
1177 II, 25| atque circuitum a primo discite adgnoscere. id enim est
1178 I, 32| aliis aliud expediat, nasci discordias; itaque cum patres rerum
1179 II, 42| sonis, quem inmutatum aut discrepantem aures eruditae ferre non
1180 III, 9 | dicimur, ut intellegatis discrepare ab aequitate sapientiam.
1181 II, 8 | tris curiasque triginta discripserat - quas curias earum nominibus
1182 II, 9 | in clientelas principum discriptam - quod quantae fuerit utilitati
1183 IV, 2 | gratiam, quam commode ordines discripti aetates classes equitatus,
1184 II, 22| plurimum valeant plurimi. quae discriptio si esset ignota vobis, explicaretur
1185 I, 46| publicarum aut constitutione aut discriptione aut disciplina conferendam
1186 Somn, 7 | redierint eandemque totius caeli discriptionem longis intervallis rettulerint,
1187 I, 3 | vero se loco copiosos et disertos putant, cum calamitates
1188 Somn, 5 | ille, qui intervallis disiunctus imparibus, sed tamen pro
1189 II, 22| iunioribus divisit, easque ita disparavit ut suffragia non in multitudinis
1190 V, 3 | scriptitando ne impediat, ut quasi dispensare rem publicam et in ea quodam
1191 V, 3 | vilicus naturam agri novit, dispensator litteras scit, uterque autem
1192 I, 24| enim quale sit illud de quo disputabitur intellegi poterit, nisi
1193 II, 44| Cum ita placuisset, finis disputandi in eum diem factus est.~
1194 II, 11| quidem ingressum ratione ad disputandum nova, quae nusquam est in
1195 I, 18| cuique contra Galli studia disputanti in ore semper erat ille
1196 I, 34| publicae maxime laudant disputari solent.'~35.
1197 I, 8 | superiores ali fuissent in disputationibus perpoliti, quorum res gestae
1198 I, 13| Philus) nihil est adhuc disputatum, et quoniam est integrum,
1199 I, 24| inlustrior illa ipsa res de qua disputem, quam oratio mea; nec enim
1200 II, 11| necessitate facta sunt, et disputes non vaganti oratione sed
1201 I, 10| virtutibus denique de re publica disputet, numeros tamen et geometriam
1202 IV, 4 | stuprum, tenui sane muro dissaepiunt id quod excipiunt; conplexus
1203 I, 19| Tum Tubero: 'non dissentio a te, Laeli, sed quaero
1204 I, 24| vero' inquit Africanus 'ita disseram de re tam inlustri tamque
1205 I, 13| libenter tibi, Laeli, ut de eo disseras equidem concessero.' (Laelius) '
1206 III, 5 | tua contrarias in partis disserendi, quod ita facillume verum
1207 I, 24| qua credo omnibus in rebus disserendis utendam esse si errorem
1208 I, 23| periculum ne te 'e re publica disserentem deficiat oratio.'~24.
1209 I, 21| persaepe te cum Panaetio disserere solitum coram Polybio, duobus
1210 II, 11| abhorrentem et a moribus;~Reliqui disseruerunt sine ullo certo exemplari
1211 II, 39| civitatibus aptiorem Tubero fore disserundi locum; de optimo autem statu
1212 III, 3 | isti qui de ratione vivendi disserunt magni homines (ut sunt),
1213 II, 42| possunt, isque concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors
1214 I, 14| excogitasset quem ad modum in dissimillimis motibus inaequabiles et
1215 II, 42| ratione civitas con<sensu dissimillimorum concinit; et quae harmonia
1216 III, 33| agunt, rapiunt, tenent, dissipant quae volunt, potesne tum
1217 II, 4 | aliquando, quam hic error ac dissipatio civium, quod mercandi cupiditate
1218 III, 2 | inpressit, hominesque antea dissociatos iucundissimo inter se sermonis
1219 III, 9 | vitae vero instituta sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari
1220 I, 26| appellaverunt, delubris distinctam spatiisque communibus. omnis
1221 III, 2 | sonantes, incidit has et distinxit in partis, et ut signa quaedam
1222 II, 22| separato, relicuum populum distribuit in quinque classis, senioresque
1223 II, 1 | militiae cum optime tum etiam diutissime gesserat, et modus in dicendo.
1224 II, 14| duabus praeclarissimis ad diuturnitatem rei publicae rebus confirmatis,
1225 II, 3 | urbibus eis quae ad spem diuturnitatis conderentur atque imperii,
1226 II, 12| nec sine rege civitas nec diuturno rege esset uno, nec committeretur
1227 Somn, 6 | quibus duos maxime inter se diversos et caeli verticibus ipsis
1228 II, 5 | ex terra, ut mihi iam tum divinasse ille videatur hanc urbem
1229 I, 29| magni cuiusdam civis et divini paene est viri. itaque quartum
1230 Somn, 3 | quae globosae et rotundae, divinis animatae mentibus, circulos
1231 II, 5 | Qui potuit igitur divinius et utilitates conplecti
1232 I, 17| umquam nisi sempiternum et divinum animo volutare? cui persuasum
1233 II, 25| volebat; deinde victoriis divitiisque subnixus exultabat insolentia,
1234 I, 17| se oblectent? quis vero divitiorem quemquam putet quam eum
1235 I, 32| populo… aliquis unus pluresve divitiores opulentioresque extitissent,
1236 I, 32| inbecillis et adrogantiae divitum succumbentibus. si vero
1237 I, 12| Dixerat hoc ille, cum puer nuntiavit
1238 I, 3 | amantius. sed haud facile dixerim, cur cum ipsi discendi aut
1239 III, 5 | Laelius 'verendum est, si ea dixeris quae contra iustitiam dici
1240 I, 42| maxime probo quae sentio dixero, accuratius mihi dicendum
1241 II, 10| respuit>.~… us nepos eius, ut dixerunt quidam ex filia. quo <vero>
1242 II, 28| patribus lectis fecisse diximus; tamen excellit atque eminet
1243 II, 10| Romuli pellerent, in contione dixisse fertur, a se visam esse
1244 I, 9 | dies ventitaturos se esse dixissent, Latinis ipsis mane ad eum
1245 I, 17| Platonis illud, seu quis dixit alius, perelegans esse videatur:
1246 I, 46| praecipientis cuiusdam et docentis et non vobiscum simul considerantis
1247 II, 40| unam coercet beluam, et eam docilem et humanis moribus adsuetam;
1248 II, 19| insitiva quadam disciplina doctior facta esse civitas. influxit
1249 I, 17| ipsi loquantur, vel quasi doctissimorum hominum in concilio adsint,
1250 I, 7 | summa est auctoritas apud doctissimos homines et gloria; quos
1251 I, 14| teneo C. Sulpicium Gallum, doctissimum ut scitis hominem, cum idem
1252 I, 36| audiamus communis quasi doctores eruditorum hominum, qui
1253 I, 2 | disputant ipsis est praeferendus doctoribus. quae est enim istorum oratio
1254 I, 6 | Maximeque hoc in hominum doctorum oratione mihi mirum videri
1255 I, 12| Scaevolam, generos Laeli, doctos adulescentes, iam aetate
1256 II, 10| inveteratis litteris atque doctrinis omnique illo antiquo ex
1257 II, 1 | exsanguem iam et iacentem doctus vir Phalereus sustentasset
1258 II, 6 | cognita? cuius is est tractus doctusque muri cum Romuli tum etiam
1259 I, 16| summus timor occupavisset, docuisse civis suos dicitur, id quod
1260 I, 16| disputando rationibusque docuisset, populum liberavit metu;
1261 II, 25| primusque in hac civitate docuit in conservanda civium libertate
1262 II, 14| divisit viritim civibus, docuitque sine depopulatione atque
1263 II, 4 | Peloponnesum Aenianes et Doris et Dolopes soli absunt a mari. quid
1264 I, 4 | quam ex laetitia inproborum dolorem. sed si aliter ut dixi accidisset,
1265 II, 40| ad subigendum frenat et domat <beluam>, si quando id efficit,
1266 I, 22| pueritia incensum, usu tamen et domesticis praeceptis multo magis eruditum
1267 II, 15| artibus eruditos, sed genuinis domesticisque virtutibus.'~16.
1268 III, 3 | clarorum virorum pertineret, ad domesticum maiorumque morem etiam hanc
1269 I, 26| sedem primum certo loco domiciliorum causa constituerunt; quam
1270 I, 33| Iovis optimi nomine hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
1271 I, 38| optima -, consilio autem dominante nullum esse libidinibus,
1272 I, 33| singularis, populo oppresso dominantem, non tyrannum potius? tam
1273 III, 15| voluptatibus, pollere regnare dominari; iustitia autem praecipit
1274 II, 19| florentissimam. cumque audiret dominationem Cypseli confirmari, defugit
1275 II, 26| etiam liberata iam civitate dominationes adpetiverunt.~27.
1276 II, 9 | optimi cuiusque ad illam vim dominationis adiuncta auctoritas. itaque
1277 I, 41| oriundum!'~non eros nec dominos appellant eos quibus iuste
1278 I, 24| publica summa cum gloria belli domique versatos cum loquar, non
1279 I, 3 | exempla, Miltiadem victorem domitoremque Persarum, nondum sanatis
1280 II, 4 | cogitatione rapiuntur a domo longius, atque etiam cum
1281 I, 12| nuntiavit venire ad eum Laelium domoque iam exisse. tum Scipio calceis
1282 II, 24| eorum a quibus ortus erat dona magnifica quasi libamenta
1283 III, 3 | extulerunt, et aliquid dignum dono ut ante dixi deorum aut
1284 II, 4 | Peloponnesum Aenianes et Doris et Dolopes soli absunt a
1285 II, 1 | commutata esset, tum Theseus tum Draco tum Solo tum Clisthenes
1286 I, 19| divisit populum unum in duas partis; obtrectatores autem
1287 I, 31| ne obscura quidem est aut dubia servitus, sed in istis civitatibus
1288 I, 38| placet.' (Scipio) 'cor igitur dubitas quid de re publica sentias?
1289 II, 15| annales, ulla est umquam in dubitatione versatum.' 'di inmortales'
1290 I, 7 | quae ne frustra haberetur, dubitationem ad rem publicam adeundi
1291 I, 4 | condicionem subire, non dubitaverim me gravissimis tempestatibus
1292 I, 15| consul est declaratus, haud dubitavit postridie palam in castris
1293 III, 17| tandem erit tam demens qui dubitet utrum se esse malit?~18.
1294 I, 23| hercule' inquit 'Scipio dubito, quin tibi ingenio praestiterit
1295 I, 38| quandam animi esse iure ducebat, atque eam consilio sedari
1296 II, 2 | parerent. quorum copiis cum se ducem praebuisset, ut [et] iam
1297 I, 17| humana et inferiora sapientia ducentem nihil umquam nisi sempiternum
1298 II, 30| regiis quadraginta annis et ducentis paulo cum interregnis fere
1299 I, 38| animato homine miserius ducerem.' (Scipio) 'sub regno igitur
1300 III, 9 | parietibus contineri nefas esse duceret.~Post autem cum Persis et
1301 I, 1 | ad industriam virtutemque ducimur, certe licuit Tusculi se
1302 I, 2 | publici expertes sint, longe duco sapientia ipsa esse anteponendos.
1303 I, 34| navis, si e vectoribus sorte ductus ad gubernacula accesserit.
1304 III, 9 | ferret; Galli turpe esse ducunt frumentum manu quaerere,
1305 I, 1 | Impetu liberavissent, nec C. Duelius A. Atilius L. Metellus terrore
1306 III, 8 | calida et frigida et amara et dulcia, sic essent iusta et iniusta
1307 Somn, 5 | complet aures, tantus et tam dulcis sonus?' 'Hic est,' inquit, '
1308 II, 32| potestatem haberent tempore dumtaxat annuam, genere ipso ac iure
1309 II, 17| est ausus uti. nam ut sibi duodecim lictores cum fascibus anteire
1310 II, 20| faciendam, mortuumque esse cum duodequadraginta regnavisset annos.'~
1311 II, 22| Scipio) duodeviginti censu maximo. deinde equitum
1312 Somn, 2 | anfractus reditusque converterit duoque hi numeri, quorum uterque
1313 Somn, 5 | in quibus eadem vis est duorum, septem efficiunt distinctos
1314 I, 41| populus orbatus, 'pectora dura tenet desiderium,' sicut
1315 II, 25| civibus suis iniustum illud durae servitutis iugum. qui cum
1316 I, 44| et illa iniustissima et durissima servitus. ex hoc enim populo
1317 III, 9 | immortalibus gratissumum esse duxerunt! vitae vero instituta sic
1318 II, 12| qui regem non deligendum duxit, si modo hoc in Lycurgi
1319 III, 9 | Persae nefaria putaverunt, eamque unam ob causam Xerxes inflammari
1320 Somn, 7 | cuncta astra redierint eandemque totius caeli discriptionem
1321 | ecce
1322 I, 17| aiunt vel e naufragio possit ecferre? quod autem imperium, qui
1323 I, 29| itemque ex ea genus aliquod ecflorescere ex illis quae ante dixi
1324 II, 36| Sestium, cuius in cubiculo ecfossum esse se praesente corpus
1325 I, 34| enim populi, quamvis soluti ecfrenatique sint, praecipue multis multa
1326 III, 11| quod sit quoque dignum.~Ecquid ergo primum mutis tribuemus
1327 II, 21| cum famulorum <in> numero educatus ad epulas regis adsisteret,
1328 I, 4 | nos patria lege genuit aut educavit, ut nulla quasi alimenta
1329 I, 17| videretur, de qua modo dicebatur effecerit? quis autem non magis solos
1330 I, 46| praeposuit, ut opinio mea fert, effecero.'~47.
1331 II, 30| civilium perspici posset, effecit. ego autem, si modo consequi
1332 I, 19| scimus, et videmus si id effectum sit et melius nos esse victuros
1333 I, 24| neque hoc polliceor me effecturum ut ne qua particula in hoc
1334 II, 4 | et rursus ut id quod agri efferant sui, quascumque velint in
1335 I, 43| et magistratum differat, efferunt laudibus, [et] mactant honoribus,
1336 IV, 3 | coeundi, et id hominibus effici ex re publica debet partim
1337 III, 31| templa, muri nihilo magis efficiebant, Dionysio tenente ut esset
1338 III, 32| magnificus rem publicam efficiebat?' 'minime vero' Laelius '
1339 V, 3 | scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem refert, sic noster
1340 Somn, 5 | eadem vis est duorum, septem efficiunt distinctos intervallis sonos,
1341 III, 17| manus ei denique auferantur, effodiantur oculi, damnetur, vinciatur,
1342 I, 42| facilius sit sedare quam effrenatam insolentia multitudinem!
1343 Somn, 2 | impias propinquorum manus effugeris.'"~Hic cum exclamasset Laelius
1344 III, 17| vinciatur, uratur, exterminetur, egeat, postremo iure etiam optimo
1345 II, 5 | urbs et accipere a mari quo egeret, et reddere quo redundaret,
1346 Somn, 2 | Carthaginem deleveris, triumphum egeris censorque fueris et obieris
1347 I, 17| putare vere potest, plus egisse Dionysium tum cum omnia
1348 III, 32| erat, immo vero id populus egit ut rem suam recuperaret.'~
1349 II, 10| regnavisset annos, et haec egregia duo firmamenta rei publicae
1350 I, 12| vestimentis sumptis e cubiculo est egressus, et cum paululum inambulavisset
1351 I, 42| se populus interfecit aut eiecit tyrannum, est moderatior,
1352 I, 10| Socratem unice dilexisset, eique omnia tribuere voluisset,
1353 II, 30| consequi potuero, rationibus eisdem quas ille vidit non in umbra
1354 I, 8 | essemus compluris dies, eita, in qua nihil fere quod
1355 IV, 3 | destinatam legibus aut publice eitam aut unam omnium esse voluerunt.
1356 I, 46| et optimam esse ostendam, eitaque ad exemplum nostra re publica,
1357 Somn, 8 | nunc tamen tanto praemio eito enitar multo vigilantius.'
1358 Somn, 5 | solem adversum nequitis, eiusque radiis acies vestra sensusque
1359 Somn, 9 | violaverunt, corporibus elapsi circum terram ipsam volutantur
1360 III, 30| Scipio quasi quodam gaudio elatus: 'multas tu quidem' inquit '
1361 I, 24| tamque nota, ut ad illa elementa revolvar quibus uti docti
1362 IV, 4 | et liberi! mitto [apud] Eleos et Thebanos, apud quos in
1363 I, 35| conparando difficile ad eligendum sit quid maxime velis.' (
1364 I, 16| Pericles ille et auctoritate et eloquentia et consilio princeps civitatis
1365 II, 21| scintilla ingenii quae iam tum elucebat in puero; sic erat in omni
1366 Somn, 3 | candore inter flammas circus elucens. 'Quem vos, ut a Graiis
1367 II, 10| autem iam exculta praesertim eludens omne quod fieri non potest
1368 Somn, 7 | posteris prodere, tamen propter eluviones exustionesque terrarum,
1369 Somn, 9 | erit inclusus in corpore, eminebit foras et ea, quae extra
1370 II, 28| diximus; tamen excellit atque eminet vis potestas nomenque regium.
1371 III, 16| versentur; nullum autem emolumentum esse, nullum iniustitia
1372 III, 11| et docti, Pythagoras et Empedocles, unam omnium animantium
1373 I, 1 | maioribus copiis aut Q. Maximus enervavisset, aut M. Marcellus contudisset,
1374 Somn, 8 | vigilantius.' Et ille: 'Tu vero enitere et sic habeto, non esse
1375 I, 18| eum delectabat Neoptolemus Ennii, qui se ait 'philosophari
1376 I, 18| cordatus' et 'catus' fuit et ab Ennio dictus est, non quod ea
1377 I, 35| conservantis studiosius quam ... entis ... tem ... us ... tibus...
1378 II, 34| pecuniis ferme superiores; eoque erat cuiusque gratior in
1379 III, 9 | multaque alia portenta apud eosdem et cuiusque generis beluas
1380 IV, 4 | in gymnasiis! quam levis epheborum illa militia! quam contrectationes
1381 II, 33| sunt item quinque illi quos ephoros appellant, in Creta autem
1382 II, 21| in> numero educatus ad epulas regis adsisteret, non latuit
1383 I, 6 | tenuissem a pueritia, per quem equestri loco natus pervenirem ad
1384 I, 43| libertate canes etiam et equi, aselli denique libere [
1385 II, 20| Corinthios video publicis equis adsignandis et alendis orborum
1386 II, 20| moenibus urbis reppulisset, equitatu fudit belloque devicit,
1387 II, 20| adscitos minorum.~Deinde equitatum ad hunc morem constituit
1388 IV, 2 | discripti aetates classes equitatus, in quo suffragia sunt etiam
1389 II, 20| secundis additis MDCCC fecit equites numerumque duplicavit. postea
1390 IV, 2 | aliquo plebiscito reddendorum equorum.~3.
1391 | eram
1392 | eramus
1393 I, 17| Dionysium tum cum omnia moliendo eripuerit civibus suis libertatem,
1394 Somn, 2 | biennio consul evertes, eritque cognomen id tibi per te
1395 I, 41| sanguen dis oriundum!'~non eros nec dominos appellant eos
1396 I, 14| earum quinque stellarum quae errantes et quasi vagae nominarentur,
1397 I, 24| disserendis utendam esse si errorem velis tollere, ut eius rei
1398 II, 19| ad Graecorum disciplinam eru…~20.
1399 II, 21| consuetudinem Graecorum erudiit.~Sed cum Tarquinius insidiis
1400 II, 42| inmutatum aut discrepantem aures eruditae ferre non possunt, isque
1401 I, 36| communis quasi doctores eruditorum hominum, qui tamquam oculis
1402 II, 15| transmarinis nec inportatis artibus eruditos, sed genuinis domesticisque
1403 I, 22| domesticis praeceptis multo magis eruditum quam litteris.'~23.
1404 II, 6 | aditus, qui esset inter Esquilinum Quirinalemque montem, maximo
1405 III, 18| ego quaesivi, cum vos mihi essetis in consilio, de Numantino
1406 II, 19| contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae florentissimam. cumque audiret
1407 III, 4 | Volscam gentem, si Samnium, si Etruriam, si magnam illam Graeciam
1408 II, 21| curiatam tulit. et primum Etruscorum iniurias bello est ultus;
1409 II, 4 | erant antea maritumi praeter Etruscos et Poenos. alteri mercandi
1410 II, 20| belloque devicit, atque eundem primum ludos maximos, qui
1411 I, 43| fastidiosae mollesque mentes evadant civium, ut si minima vis
1412 I, 4 | expectavissem pro tantis meis factis evenisset. is enim fueram, cui cum
1413 III, 9 | plurimorum saeculorum et eventorum memoriam litteris continet,
1414 I, 34| pravis hominum opinionibus eversum esse dicunt, qui ignoratione
1415 II, 29| genus hoc regiae civitatis everterit; sit huic oppositus alter,
1416 Somn, 2 | Hanc hoc biennio consul evertes, eritque cognomen id tibi
1417 I, 34| fortuito id faciet, tam cito evertetur quam navis, si e vectoribus
1418 III, 29| nobis qui id aetatis sumus evigilatum fere est, tamen de posteris
1419 Somn, 3 | vinculis tamquam e carcere evolaverunt, vestra vero, quae dicitur,
1420 I, 40| insolentia libertatis; tum exacti in exilium innocentes, tum
1421 I, 40| dicturum puto, Tarquinio exacto mira quadam exultasse populum
1422 Somn, 9 | hunc in locum nisi multis exagitati saeculis revertuntur.'~Ille
1423 III, 8 | momentis, non rerum ponderibus examinet. illorum fuit heroum, eam
1424 I, 43| inexplebiles populi fauces exaruerunt libertatis siti, malisque
1425 I, 22| opere artificem, qui quidem excellat, nihil aliud cogitare meditari
1426 II, 17| consuluit curiatim. cuius excellens in re militari gloria magnaeque
1427 II, 3 | ipse conderet, sed hoc vir excellenti providentia sensit ac vidit,
1428 III, 4 | quanta iam reperiatur virorum excellentium multitudo! quodsi aut Italiae
1429 I, 13| inludere, in qua primum excellis ipse, deinde sine qua scire
1430 II, 31| Veliam, posteaquam, quod in excelsiore loco Veliae coepisset aedificare
1431 Somn, 2 | Ostendebat autem Carthaginem de excelso et pleno stellarum, illustri
1432 I, 6 | Illa autem exceptio cui probari tandem potest,
1433 II, 14| temporibus diligentior, - excessit e vita, duabus praeclarissimis
1434 IV, 4 | muro dissaepiunt id quod excipiunt; conplexus enim concubitusque
1435 III, 8 | aliis nata potius quam siti, excitare iacentem et in illo divino
1436 I, 6 | accessuros profiteantur excitatis maximis fluctibus. isti
1437 Somn, 5 | est concitatior, acuto et excitato movetur sono, gravissimo
1438 I, 1 | suo restinxissent, nec id excitatum maioribus copiis aut Q.
1439 Somn, 2 | inquit, "Ne me ex somno excitetis et parumper audite cetera!~
1440 Somn, 2 | manus effugeris.'"~Hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque
1441 I, 17| descriptas; quas ut vidisset, exclamavisse ut bono essent animo; videre
1442 II, 22| nonaginta centuriarum neque excluderetur suffragiis, ne superbum
1443 III, 3 | deorum aut efficere aut excogitare potuerunt. quare sint nobis
1444 I, 14| inventum Archimedi, quod excogitasset quem ad modum in dissimillimis
1445 I, 14| adferam, neque quod a me sit excogitatumaut inventum; nam memoria teneo
1446 II, 12| interregni ineundi rationem excogitaverunt, ut quoad certus rex declaratus
1447 II, 10| incondite, haec aetas autem iam exculta praesertim eludens omne
1448 I, 5 | perfugia quae sumunt sibi ad excusationem quo facilius otio perfruantur,
1449 Somn, 9 | et aeterna est.~Hanc tu exerce optimis in rebus! Sunt autem
1450 IV, 4 | verecundiae. iuventutis vero exercitatio quam absurda in gymnasiis!
1451 I, 6 | sapientibus, sed in illo genere exercitatis concedendam putant. quare
1452 Somn, 9 | patriae; quibus agitatus et exercitatus animus velocius in hanc
1453 I, 17| incolant, quamque nos in exigua eius parte adfixi, plurimis
1454 Somn, 7 | vix ad unius anni partem exiguam potest?~Igitur, alte spectare
1455 I, 17| videatur ei levis fructus, exiguus usus, incertus dominatus,
1456 I, 12| illos, ut militiae propter eximiam belli gloriam Africanum
1457 I, 12| eum Laelium domoque iam exisse. tum Scipio calceis et vestimentis
1458 I, 44| ille ut ex stirpe quadam existere et quasi nasci tyrannum.
1459 III, 15| interdictum iustitiae ne quando existeret, commenti sunt se de terra
1460 I, 41| datum esse iustitia regie existimabant. mansisset eadem voluntas
1461 II, 15| et ita intellegimus vulgo existimari; neque vero satis id annalium
1462 III, 17| vir denique optimus omnium existimatione et dignissimus omni fortuna
1463 II, 13| studiis ut vidit incensos, existimavit eos paulum ab illa consuetudine
1464 I, 7 | homines et gloria; quos ego existimo, etiamsi qui ipsi rem publicam
1465 III, 13| populum et potentis; ex quo existit id, quod Scipio laudabat,
1466 I, 44| a quibus producti sunt, existunt eorum ipsorum tyranni; quos
1467 I, 16| etiamsi natura ad humanum exitum abripuit, virtus tamen in
1468 I, 36| qui magnis de rebus dicere exordiens a Iove incipiendum putat.' (
1469 II, 2 | clarum ac tam omnibus notum exordium quam huius urbis condendae
1470 I, 18| Cum capra aut nepa aut exoritur nomen aliquod beluarum -,~
1471 II, 37| horum ex iniustitia subito exorta est maxima perturbatio et
1472 II, 42| video iam, illum quem expectabam virum cui praeficias officio
1473 I, 5 | contumeliarum verbera subire, vel expectare sapienti non ferendas iniurias:
1474 II, 38| silentioque omnium reliqua eius expectaretur oratio, tum Tubero: 'quoniam
1475 II, 22| quasi progenies civitatis, expectari videretur. illarum autem
1476 I, 23| Scipio) 'permagnam tu quidem expectationem, quod onus est ei qui magnis
1477 II, 3 | adventus hostium non modo expectatos sed etiam repentinos multis
1478 I, 4 | inproviso nec gravius quam expectavissem pro tantis meis factis evenisset.
1479 I, 24| orationis quod polliceris expecto.'~
1480 I, 32| varietatibus, cum aliis aliud expediat, nasci discordias; itaque
1481 I, 35| Laelius) 'credo' inquit, 'sed expediri quae restant vix poterunt,
1482 I, 22| audiatis: neque ut omnino expertem Graecarum rerum, neque ut
1483 I, 17| quam illum qui omnia quae expetat consequatur, aut beatiorem
1484 I, 27| antea publica - non maxime expetenda fuisse illa videtur, cum
1485 Somn, 6 | sermonis hominum aut quam expetendam consequi gloriam potes?
1486 I, 17| nostros in necessariis, non in expetendis rebus, muneris fungendi
1487 V, 4 | civitatibus, in quibus expetunt laudem optumi et decus,
1488 V, 2 | nihil esse tam> regale quam explanationem aequitatis, in qua iuris
1489 Somn, 7 | principium stellisque revocatis expletum annum habeto; cuius quidem
1490 I, 9 | opportunam sane facultatem ad explicandas tuas litteras'. tum ille (
1491 I, 8 | dignum consecuti, et in explicandis rationibus rerum civilium
1492 II, 22| discriptio si esset ignota vobis, explicaretur a me; nunc rationem videtis
1493 I, 21| re publica quid sentias explicaris, nobis gratum omnibus.'~
1494 I, 20| rationem quae nunc instant explicaturos.'~
1495 I, 20| conferantur, Scipionem rogemus, ut explicet quem existimet esse optimum
1496 I, 24| nomen quod sit conveniat, explicetur quid declaretur eo nomine;
1497 I, 13| Laelius) 'ain vero, Phile? iam explorata nobis sunt ea quae ad domos
1498 I, 36| omnes docti indoctique [expoliri] consentiunt. 'quid?' inquit
1499 I, 14| operis scientissime Gallus exponere, plus in illo Siculo ingenii
1500 II, 2 | regni timorem ad Tiberim exponi iussus esse; quo in loco
|