|
8.
(Philus)… 'et reperiret et tueretur, alter autem de ipsa iustitia quattuor
implevit sane grandis libros. nam ab Chrysippo nihil magnum nec magnificum
desideravi, qui suo quodam more loquitur, ut omnia verborum momentis, non rerum
ponderibus examinet. illorum fuit heroum, eam virtutem, quae est una, si modo
est, maxime munifica et liberalis, et quae omnis magis quam sepse diligit,
aliis nata potius quam siti, excitare iacentem et in illo divino solio non
longe a sapientia conlocare.
Nec vero illis aut voluntas defuit - quae enim iis scribendi alia causa aut
quod omnino consilium fuit? - aut ingenium, quo omnibus praestiterunt; sed
eorum et voluntatem et copiam causa vicit. ius enim de quo quaerimus civile est
aliquod, naturale nullum; nam si esset, ut calida et frigida et amara et
dulcia, sic essent iusta et iniusta eadem omnibus.
9.
Nunc autem, si quis illo Pacuviano 'invehens alitum anguium curru' multas et
varias gentis et urbes despicere et oculis conlustrare possit, videat primum in
illa incorrupta maxume gente Aegyptiorum, quae plurimorum saeculorum et
eventorum memoriam litteris continet, bovem quendam putari deum, quem Apim
Aegyptii nominant, multaque alia portenta apud eosdem et cuiusque generis
beluas numero consecratas deorum; deinde Graeciae sicut apud nos delubra
magnifica humanis consecrata simulacris, quae Persae nefaria putaverunt, eamque
unam ob causam Xerxes inflammari Atheniensium fana iussisse dicitur, quod deos,
quorum domus esset omnis hic mundus, inclusos parietibus contineri nefas esse
duceret.
Post autem cum Persis et Philippus, qui cogitavit, et Alexander, qui gessit,
hanc bellandi causam inferebat, quod vellet Graeciae fana poenire; quae ne
reficienda quidem Grai putaverunt, ut esset posteris ante os documentum
Persarum sceleris sempiternum. quam multi, ut Tauri in Axino, ut rex Aegypti
Busiris, ut Galli, ut Poeni, homines immolare et pium et diis immortalibus
gratissumum esse duxerunt! vitae vero instituta sic distant, ut Cretes et
Aetoli latrocinari honestum putent, Lacedaemonii suos omnis agros esse
dictitarint quos spiculo possent attingere. Athenienses iurare etiam publice
solebant omnem suam esse terram quae oleam frugesve ferret; Galli turpe esse
ducunt frumentum manu quaerere, itaque armati alienos agros demetunt;
Nos vero iustissimi homines, qui Transalpinas gentis oleam et vitem serere non
sinimus, quo pluris sint nostra oliveta nostraeque vineae; quod cum faciamus,
prudenter facere dicimur, iuste non dicimur, ut intellegatis discrepare ab
aequitate sapientiam. Lycurgus autem, ille legum optumarum et aequissumi iuris
inventor, agros locupletium plebi ut servitio colendos dedit.
10.
Genera vero si velim iuris institutorum morum consuetudinumque describere, non
modo in tot gentibus varia, sed in una urbe, vel in hac ipsa, milliens mutata
demonstrem, ut hic iuris noster interpres alia nunc Manilius iura dicat esse de
mulierum legatis et hereditatibus, alia solitus sit adulescens dicere nondum
Voconia lege lata; quae quidem ipsa lex utilitatis virorum gratia rogata in
mulieres plena est iniuriae. cur enim pecuniam non habeat mulier? cur virgini
Vestali sit heres, non sit matri suae? cur autem, si pecuniae modus statuendus
fuit feminis, P. Crassi filia posset habere, si unica patri esset, aeris
milliens salva lege, mea triciens non posset'…
11....
(Philus) 'sanxisset iura nobis, et omnes isdem et idem non alias aliis
uterentur. quaero autem, si iusti hominis et si boni est viri parere legibus,
quibus? an quaecumque erunt? at nec inconstantiam virtus recipit, nec
varietatem natura patitur, legesque poena, non iustitia nostra comprobantur;
nihil habet igitur naturale ius; ex quo illud efficitur, ne iustos quidem esse
natura. an vero in legibus varietatem esse dicunt, natura autem viros bonos eam
iustitiam sequi quae sit, non eam quae putetur? esse enim hoc boni
viri et iusti, tribuere id cuique quod sit quoque dignum.
Ecquid ergo primum mutis tribuemus beluis? non enim mediocres viri sed
maxumi et docti, Pythagoras et Empedocles, unam omnium animantium condicionem
iuris esse denuntiant, clamantque inexpiabilis poenas impendere iis a quibus
violatum sit animal. scelus est igitur nocere bestiae, quod scelus qui velit'…
|