Lib. Cap. Par.

 1    xv,  8, 16|        per corporum signa pandit animorum interna. eumque ut potiori
 2   xvi, 12, 18|      congrediendum nec de rigore animorum quicquam remittentibus exclamavit
 3   xxv,  3, 23|         Prisco philosophis super animorum sublimitate perplexius disputans,
 4  xxvi,  2, 10|       dum hiberna patitur quies, animorum reparate vigorem atque membrorum,
 5 xxvii,  2, 7 |                    sed resistens animorum acri robore miles ita lacertis
 6  xxix,  1, 38|        iubet occidi, et vix sine animorum horrore funestum spectaculum
 7   xxx,  7, 1 | monstravit, nudare solita semper animorum interna. ~2.
 8   xxx,  8, 6 |        remedium pietas reperitur animorum, ut Isocratis memorat pulchritudo:
 9  xxxi,  7, 15|   quisquam remittebat, dum vires animorum alacritas excitaret. diremit
10  xxxi, 10, 13|     bellandi comperti. qui ea re animorum aucta fiducia quod versari
11  xxxi, 13, 6 |          non inultam: adeo magno animorum robore oppositi incumbentibus,