Lib. Cap. Par.
1 xiv, 2, 1 | bella gravia proruperunt, diu quidem perduelles spiritus
2 xiv, 2, 2 | avertebant. haecque non diu sunt perpetrata. ~3.
3 xiv, 2, 8 | deviis petivere Pamphyliam diu quidem intactam sed timore
4 xiv, 7, 10 | sollemni perrexit morbosque diu causatus nec regiam introiit
5 xiv, 10, 1 | Haec dum oriens diu perferret, caeli reserato
6 xiv, 10, 2 | dumque ibi diu moratur commeatus opperiens,
7 xiv, 10, 2 | suspensus angorem animi quam diu potuit emendabat. ~3.
8 xiv, 10, 10 | legatis et negotio tectius diu pensato cum pacem oportere
9 xiv, 11, 11 | quos Arctoae provinciae diu fessae poscebant. ~12.
10 xiv, 11, 24 | oppressere crudeles, et non diu postea ambo cruciabili morte
11 xiv, 11, 24 | Barbatio, qui in eum iam diu falsa conposuerat crimina,
12 xv, 2, 5 | cum imperatore sententia diu digesta id sederat, ut nocte
13 xv, 4, 1 | venit Caninos, et digestis diu consiliis id visum est honestum
14 xv, 8, 1 | vastantibus universa: aestuansque diu, qua vi propulsaret aerumnas
15 xv, 8, 16 | vultumque excitatius gratum diu multumque contuentes, qui
16 xv, 9, 2 | Graecus et lingua haec quae diu sunt ignorata collegit ex
17 xv, 11, 4 | adventiciis effeminati deliciis, diu cum transrhenanis certavere
18 xvi, 7, 3 | Caesarem obsessum apud Senonas diu barbaros reppulisse apparitoremque
19 xvi, 10, 17 | obsolescit: deliberansque diu quid ageret, urbis addere
20 xvi, 10, 21 | comitantibus sociis libratisque diu super pace consiliis, quam
21 xvi, 12, 5 | et opulentas licentiusque diu nullo refragante Gallias
22 xvi, 12, 25 | appellatus, quod pater eius diu obsidatus pignore tentus
23 xvi, 12, 30 | en inquit conmilitones, diu speratus praesto est dies
24 xvi, 12, 42 | est, pugnabatur paribus diu momentis. Cornuti enim et
25 xvii, 1, 8 | tenebrarum horrendam, stetit diu cunctando, indicio perfugae
26 xvii, 3, 5 | nihilo minus tamen diu postea indictionale augmentum
27 xvii, 4, 13 | templo mundi totius, iacere diu perpessus est, dum translationi
28 xvii, 4, 15 | arduum per inane protentus, diu pensilis, hominum milibus
29 xvii, 5, 9 | His litteris diu libratis recto pectore,
30 xvii, 5, 13 | in orientales angustias diu servavimus inlibata. ~14.
31 xvii, 9, 7 | ad explorandos eius actus diu morato per Gallias, quem
32 xvii, 12, 10 | orandi signum exspectantibus diu monstravit, omnes clipeis
33 xvii, 13, 21 | exemplis et prostratorum diu haesitabant ambiguis mentibus,
34 xvii, 14, 2 | diu igitur ibi morati cum obstinatissimum
35 xviii, 2, 18 | libratis denique diu consiliis concordi adsensione
36 xviii, 4, 2 | eandem incudem - ut dicitur - diu noctuque tundendo ad spadonum
37 xviii, 6, 7 | agitati ita sine rationibus, diu cunctati reversique fastidii
38 xviii, 7, 9 | reperitur exilis, quid agerent diu cunctati iamque suorum duritiae
39 xix, 2, 4 | ad orbis Romani incendium diu quaesitos in nostrum conversos
40 xix, 8, 2 | Et diu cruentum proelium stetit
41 xix, 8, 2 | regeretur indeclinabili, diu laborata, moles illa nostrorum
42 xix, 8, 8 | arida siti reptantes aquam diu quaeritando profundum bene
43 xix, 9, 2 | tribunis, quorum efficacia diu defensa sunt moenia stragesque
44 xix, 9, 8 | pervulgati. et haec quidem haut diu postea contigerunt. ~9.
45 xix, 12, 13 | quemquam id noverat adfectare. diu itaque adhaerens eculeo
46 xix, 13, 1 | His temporibus Isauri diu quieti post gesta, quae
47 xix, 13, 2 | pleraque correxit, adeo ut eo diu provinciam obtinente nihil
48 xx, 1, 2 | cothurno strepentem, super quo diu ambigebatur, avarus esset
49 xx, 4, 22 | inconsulti motus et repentini, diu tacendo haesitantes super
50 xx, 5, 8 | inferior miles, dignitatum iam diu expers et praemiorum, hastis
51 xx, 7, 12 | Sed diu cum exitio decernentes postremo
52 xx, 7, 15 | Magna denique mole, ancipiti diu exitio renitentes obsessi
53 xx, 9, 3 | quibus fidebat, haesitansque diu perpensis consiliis flexus
54 xx, 11, 4 | abundantes copias operitur, diu moratus post aequinoctium
55 xxi, 7, 1 | quid capesseret ambigebat, diu multumque anxius, utrum
56 xxi, 12, 3 | Hisque dispositis ipse haut diu postea cognita morte Constanti,
57 xxii, 3, 6 | coniuge periculis exemptus diu delituit, nec redire ante
58 xxii, 7, 5 | absconditum, qui forte non diu latitare citra spem veniae
59 xxii, 7, 7 | castrensia, rectores militibus diu exploratos adponens, urbes
60 xxii, 8, 49 | gaudiorum praesentium cumulum diu quidem speratum, sed dilationum
61 xxii, 11, 7 | aedem ipsam luminibus quam diu inquit sepulcrum hoc stabit?.
62 xxii, 12, 4 | et haec diu multumque agitantes frustra
63 xxii, 15, 23 | saucias caeno oblinit quam diu in cicatrices conveniant
64 xxii, 16, 15 | internisque seditionibus diu aspere fatigata, ad ultimum
65 xxiii, 2, 5 | pararentur. et hoc haut diu postea contigit. corpus
66 xxiii, 5, 11 | cognitis perseverantium diu. et enim ut probabile argumentum
67 xxiii, 5, 17 | cecidisset. nec erravere diu manes eius inulti, quod
68 xxiv, 2, 4 | saevitia per nostros limites diu grassatus, structis Ormizdae
69 xxiv, 4, 18 | excidium, ne circa muros diu excubans omitteret maiora
70 xxiv, 5, 10 | inter discriminum vertices diu multumque versato varietate
71 xxiv, 8, 4 | humani proficerent sensus diu fluctuantes et dubii, exstructis
72 xxiv, 8, 7 | potuit quidnam esset, quod diu squalidius videbatur. ~
73 xxv, 1, 18 | miles solis cursu flammeo diu lassatus, signo in receptum
74 xxv, 4, 14 | cervicibus Fortunae aliquam diu bonae gubernatricis evectus
75 xxv, 8, 4 | aegros et animalia peterent diu defatigata, verum cum se
76 xxv, 10, 14 | proceritate et ardua, adeo ut diu nullum indumentum regium
77 xxvi, 1, 3 | moderatorem quaeritabant diu exploratum et gravem. ~4.
78 xxvi, 1, 12 | nondum extentis fusius regnis diu ignoravere Romani, perque
79 xxvi, 4, 4 | febribus imperatores ambo diu, spe vivendi firmata, ut
80 xxvi, 5, 14 | ea consideratione, quod diu sub patre Cretione quondam
81 xxvi, 6, 1 | et taciturnus, notarius diu perspicaciter militans et
82 xxvi, 6, 18 | inplicatior ad loquendum, diu tacitus stetit, pauca tamen
83 xxvi, 8, 10 | vitam cum militia retinens, diu post in Isauria oppetit
84 xxvi, 8, 15 | populo saepe accitus dum diu cunctatur in Syria, a Severo
85 xxvi, 10, 14 | exitialibus malis inpositus quam diu principem et proximos opum
86 xxvii, 1, 5 | diluere dedecus fiducia diu standi conatur, oppetit
87 xxvii, 2, 1 | Parisiis mittitur. eoque diu cunctante causanteque diffusos
88 xxvii, 3, 13 | peremptorum, efferatamque diu plebem aegre postea delenitam. ~
89 xxvii, 6, 8 | hunc meum adultum, quem diu versatum inter liberos vestros
90 xxvii, 9, 7 | imperatum est, immobiles diu mansere, nihil audentes
91 xxvii, 10, 1 | Alamannus regalis Rando nomine, diu praestruens quod cogitabat,
92 xxvii, 11, 3 | elemento suo expulsum haut tam diu spirat in terris, ita ille
93 xxviii, 1, 49| quorum Abienus apud Anepsiam diu delitescebat. sed ut solent
94 xxviii, 4, 1 | Diu multumque a negotiis discussus
95 xxviii, 4, 3 | molliora amisisset gloriam diu victuram. ~4.
96 xxviii, 4, 26| loquitur vetus, eandem incudem diu noctuque tundendo maritum
97 xxviii, 6, 25| legatorum et praesidis dirae. diu enim postea huius modi casus
98 xxix, 2, 11 | coartationibus aequitate diu iactata, et nexibili adseveratione
99 xxix, 2, 18 | complet, laturum sententiam diu multumque cunctari oportere,
100 xxix, 5, 45 | munimentum nomine Medianum diu consistens, per multas prudentesque
101 xxix, 6, 9 | vix attollens, haerebat diu, quid capesseret ambigens:
102 xxx, 4, 12 | Auruncorum Sicanorumque iam diu leges ignotas, cum Evandri
103 xxx, 4, 19 | consistitur altrinsecus diu: tandemque ex praemeditato
104 xxx, 5, 15 | Bregitionem pervenit, ibique diu conpositum ad quietem principis
105 xxx, 6, 6 | maculis interfusus, animam diu conluctatam efflavit, aetatis
106 xxxi, 2, 12 | perplexitate monstrata, quae diu multa indagans acute et
107 xxxi, 3, 2 | manere fundatus et stabilis diu conatus est, inpendentium
108 xxxi, 5, 6 | ludicris concrepantibus diu discumbens vino marcebat
109 xxxi, 5, 16 | inflammata Macedonia omnis, diu multitudo Thessalonicam
110 xxxi, 7, 7 | incognitum, in eodem loco diu manserunt: sed oppositi
111 xxxi, 10, 15 | Et enim diu reputante Gratiano cum optimatibus
112 xxxi, 13, 12 | gratia mortuos per ea loca diu versatis, nullus fugatorum
|