Lib. Cap. Par.

 1   xiv, 10, 12 |     membris vigentibus firmus, se solum vitamque propriam circumspicit
 2    xv,  3, 11 |          vero pronuntiati vertere solum exilio, ut Marino isdem
 3    xv,  5, 16 |          dum militaret candidatus solum adfuisse morituro Constanti
 4    xv,  5, 23 |               iamque eum egressum solum de se metuens quisque per
 5    xv, 10, 4  |     arcendum exitium repertum est solum, quod pleraque vehicula
 6   xvi,  7, 9  |       super eo relatum praeter id solum, quod in supremo discrimine
 7   xvi, 10, 15 |     conandi depulsa Traiani equum solum locatum in atrii medio,
 8   xvi, 12, 52 |           per lutosum et lubricum solum in sauciorum cruore lapsi
 9   xvi, 12, 68 |       satis multa mentiebatur, se solum, cum gestis non adfuisset,
10  xvii,  3, 4  |         vere docuit non sufficere solum, verum etiam exuberare capitationis
11  xvii,  8, 2  |          varia id tandem repperit solum, ut anni maturitate non
12  xvii, 13, 23 |         amittere potius quam cogi solum vertere putabantur, dum
13 xviii,  2, 8  |            quo testante resistere solum non posse, in unum coacta
14 xviii,  2, 15 |   rapinisque per medium rebellium solum grassabatur intrepidus.
15 xviii,  6, 10 |  inpeditior trepidando reliquerat solum. hunc dum imperatu ducis
16 xviii,  6, 15 | circumligata, ne rueret, iumentum solum, quod eam vehebat, solutum
17 xviii,  6, 16 |            lapsis accolis omnibus solum in remoto secessu latentem
18   xxi,  9, 2  |        deberet, panem responderat solum: sperare enim aiebat prope
19  xxii,  8, 48 |         nee per infidum et labile solum gressus hominis possit vel
20  xxii, 15, 9  |       deminuto necessitas vertere solum ad quietiora coegit. ~10.
21  xxii, 15, 15 |     maxillam superiorem commovens solum, ordine dentium pectinato,
22 xxiii,  2, 2  |                                   solum Arsacem monuerat Armeniae
23 xxiii,  6, 51 |       teguntur aliquae partes ubi solum est pinguius, nec arbusta
24  xxiv,  8, 2  |           pruinis omne inmaduerat solum et ruptis riparum terminis
25   xxv,  6, 10 |       vetiti, questique apud eum, solum audierant, imperatorem bellicosum
26   xxv,  9, 2  |                        et vertere solum extemplo omnes praecepti,
27  xxvi,  8, 11 |   repugnavere, donatis Serenianum solum iniectis vinculis iussit
28 xxvii,  5, 9  |  mandatisque prohibitum patris ne solum calcaret aliquando Romanorum,
29 xxvii, 10, 4  |    patuisset negotium, ad Romanum solum se celeri transtulit gradu. ~
30 xxviii,  1, 55|        immo praedo nefandus ad id solum, quod promisit, intentus
31 xxviii,  3, 4 |    Theodosium tumore quodam, quem solum resistere posse nefandis
32  xxix,  1, 38 |           praeter Simonidem, quem solum saevus ille sententiae lator,
33   xxx,  1, 13 |           ad regem, arcano semone solum, quae viderat, docet ac
34   xxx,  5, 4  |                                   solum tamen incitato petebat odio
35   xxx,  7, 5  |    interitu, quem post Constantem solum omnium formidabant. ~6.
36  xxxi,  2, 19 |    indigent, quod efficit umectum solum et crebri fluminum praetermeantium
37  xxxi,  4, 12 |  religione devinctum, ne calcaret solum aliquando Romanum, hacque
38  xxxi,  5, 9  |        ducem infaustum, qui ad id solum intentus, ut confligentibus
39  xxxi, 12, 5  |          temere semet committeret solum, adhibitis in consilium
40  xxxi, 13, 7  |        inclinatae nostrorum, quod solum postremis malis habuere