Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  1, 10 | considerans incitationem eius ad multorum augeri discrimina, non maturitate
 2   xiv,  5, 8  |         miserabiles casus levare multorum. ~9.
 3   xiv,  9, 8  |         actitata constaret, post multorum clades Apollinares ambo
 4    xv,  3, 7  |          exoritur alia clades ad multorum pericula ex verborum inanitate
 5    xv,  5, 13 |          est enixa conspiratione multorum. suspensus autem Eusebius
 6    xv,  6, 3  |      probabilem ponebat in medio multorum testimoniis claram, quod
 7    xv,  7, 7  |      unum quaesitus eiusdem loci multorum synodus ut appellant removit
 8   xvi,  8, 5  |                        hisque ad multorum exitium ita formatis ipse
 9   xvi,  8, 6  |          cum nihil post tormenta multorum inveniretur iudicesque haererent
10 xviii,  2, 9  |      pugnacissima plebe pons cum multorum discrimine iungeretur, iri
11 xviii, 10, 1  |       perfugarum indicio didicit multorum opes illuc translatas servari,
12   xix, 11, 17 |     inpensiorque repelleret cura multorum, Mesopotamia relicta post
13    xx,  5, 10 |  recipior, sententia concordante multorum, ibo demissus et maestus.
14    xx,  7, 9  |      licet adseveratione vulgata multorum, quod clandestino conloquio
15    xx, 11, 6  |     longius, docebatur relatione multorum instaurata esse firmius
16  xxii,  3, 8  |     maledicis exsecrationibusque multorum se Iulianus sentiret expositum,
17  xxii,  3, 10 |          cognomento Catenam, cum multorum gemitu nominandum, vivos
18  xxii,  8, 40 |    fontibus copiosus concursuque multorum amnium adulescens, mari
19  xxii,  9, 9  |          exsurgens, quos oderat, multorum huius modi petulantem saepe
20  xxii, 12, 8  |        ita procedunt more pacis, multorum curiosior Iulianus novam
21  xxii, 14, 5  |       dictum imperator relatione multorum, sed abi securus ad lares,
22  xxii, 16, 16 |       aliique plurimi scriptores multorum in litteris nobilium studiorum,
23  xxiv,  4, 31 |      gloriosa transitis pontibus multorum amnium concursu continvatis,
24  xxiv,  6, 2  |    timentes mole saxorum obruere multorum. hacque valle purgata, avulsis
25   xxv,  8, 1  |   indulta in perniciem est versa multorum, qui fame ad usque spiritum
26  xxvi,  2, 2  |                           cumque multorum taedio, quos votorum inanitas
27  xxvi,  5, 13 |        perpensius excogitata, in multorum sententias flexus replicabat
28  xxvi,  6, 6  |     semper istantia, incusantium multorum Valentem quasi cupiditate
29  xxvi,  9, 3  |          pertinaci conspiratione multorum hac maxima consideratione
30 xxvii,  9, 10 |         universas, cum aviditati multorum ex libidine trutinas conponentium
31 xxviii,  1, 12|        haec cognoscenda, quae in multorum pericula struebantur, Leonem
32 xxviii,  2, 10|      saeva scatebat in perniciem multorum, observans celebres vias,
33 xxviii,  2, 12|           et quamlibet coniurati multorum opes attriverint, oestroque
34 xxviii,  2, 14|        verum cum exuviis referti multorum, rapiendi dulcedine nihil
35  xxix,  1, 10 |           elata turpi adulatione multorum, maximeque omnium praefecti