Lib. Cap. Par.
1 xiv, 1, 8 | mariti fortunas trudebat in exitium praeceps, cum eum potius
2 xiv, 7, 10 | multa in eius moliebatur exitium addens quaedam relationibus
3 xv, 3, 1 | et alii post eos acti in exitium praeceps. ~2.
4 xv, 10, 4 | idque remedium ad arcendum exitium repertum est solum, quod
5 xvi, 8, 5 | hisque ad multorum exitium ita formatis ipse spe potiorum
6 xvi, 10, 1 | gestiebat post Magnenti exitium absque nomine ex sanguine
7 xvii, 12, 4 | nec stare, sed vitantes exitium insperatum semet omnes effuderunt
8 xviii, 5, 4 | Palatina cohors palinodiam in exitium concinens nostrum invenit
9 xix, 2, 4 | quaesitos in nostrum conversos exitium, salutis rata desperatione
10 xix, 10, 2 | inmanius, quam urebat inpendens exitium, ab omni spe tuendae salutis
11 xix, 11, 13 | ad ultimum paene tractus exitium in abrupto staret adhuc
12 xix, 12, 16 | sollemnia in imperatoris exitium sollicitaverint multi. ~
13 xx, 11, 5 | Chalcedona recordata ad eius exitium consurrexit. ~6.
14 xxi, 15, 2 | ultimum spirans deflebat exitium mentisque sensu tum etiam
15 xxii, 3, 5 | ad exitium itidem tale Pentadius trahebatur,
16 xxii, 11, 7 | paulo post actus est in exitium praeceps. reversus ex comitatu
17 xxiii, 5, 4 | exorata inrevocabile subiret exitium. ~5.
18 xxiii, 5, 11 | aliena petenti portendebatur exitium et Narseus primus Armeniam
19 xxiv, 6, 8 | corporum propinquantibus exitium intentabant documentis praeteritis
20 xxv, 3, 8 | desiit, magno spiritu contra exitium certans arma poscebat et
21 xxv, 3, 14 | Sallustius praefectus actus in exitium praeceps et opera sui apparitoris
22 xxvi, 8, 3 | quodam praeverso imminens exitium ille perdoctus, instantem
23 xxviii, 1, 1 | eo diutius post Nepotiani exitium, saeviens per urbem aeternam
24 xxviii, 1, 30| explanare nunc causam, quae ad exitium praecipitem Aginatium inpulit
25 xxviii, 1, 55| usque ultimum lacerabat exitium, quod in stupri questione
26 xxviii, 2, 8 | sentirent, filiorum flentes exitium discesserunt, isdemque digressis,
27 xxix, 3, 3 | morsu: ideoque necatus ad exitium fustibus, eadem humatus
28 xxx, 1, 5 | inpendere sibi praesagiebat exitium grave. et doli iam prudens,
29 xxx, 7, 7 | perierat circumventus, ad exitium ultimum delere potuit universos,
30 xxx, 8, 7 | multis; parum potuisse ad exitium, probro nemini umquam fuit". ~
31 xxxi, 5, 4 | quod arsuras in commune exitium faces furiales accendit. ~
32 xxxi, 6, 2 | productam in eorum armavit exitium, iussisque bellicum canere
33 xxxi, 7, 3 | qui ad ultimum vexabantur exitium. ~4.
34 xxxi, 15, 3 | genuina ferocia ad praeceps exitium festinantibus, contraque
35 xxxi, 16, 4 | ocius festinabant, multa in exitium urbis inclitae molituri.
|