Lib. Cap. Par.
1 xiv, 1, 5 | nec vox accusatoris ulla licet subditicii in his
2 xiv, 6, 19 | paucis sine respiratione ulla extrusis, tenerentur minimarum
3 xiv, 8, 15 | nostri angustias iusso sine ulla culpa proscribi ideoque
4 xiv, 11, 19 | praemiis nec miseratione ulla posse deflecti. ~20.
5 xv, 3, 9 | inflammavit, ut sine deliberatione ulla Africanus et omnes letalis
6 xv, 4, 4 | integris nec contagia deinde ulla perpetiens oceani gurgitibus
7 xvi, 3, 1 | quos tractus nec civitas ulla visitur nec castellum nisi
8 xvii, 5, 11 | infringendum est potius quam ulla consensione firmandum. accipe
9 xvii, 10, 6 | homines, resistentesque sine ulla parsimonia contruncabat. ~
10 xviii, 3, 4 | detulit atque ex usu nec mora ulla negotio tributa nec quiete
11 xviii, 6, 5 | Mesopotamiam sine apparitione ulla expeditionem curaturi periculosam,
12 xviii, 7, 2 | pontem transisse reges absque ulla circumitione perdoctos. ~
13 xviii, 8, 1 | impetus, si iuvisset fors ulla, repelleremus. ~2.
14 xix, 6, 10 | stridebant sine iaculatione ulla telorum, ut stationibus
15 xx, 8, 15 | Hoc sane sine ulla dubitatione firmaverim:
16 xxii, 2, 5 | deferente nutu caelesti absque ulla publicae rei suscepisse
17 xxiii, 6, 67 | nunc etiam infimorum sine ulla discretione proficiens. ~
18 xxv, 9, 9 | arbitror, terrarum pars ulla nostrarum ab imperatore
19 xxvii, 8, 6 | adsueti, rursusque sine ulla navigantium noxa in speciem
20 xxviii, 1, 17| segetum copia, integre sine ulla restituit mora. ~18.
21 xxviii, 1, 30| fama. nec enim super hoc ulla documentorum rata est fides. ~
22 xxix, 3, 8 | absumptis, ne vestigia quidem ulla delatorum reperta sunt criminum.
23 xxix, 5, 56 | vultum, cum eiusdem esse sine ulla didicisset ambage, ibi paulisper
24 xxix, 6, 3 | ducis, munimentum absque ulla causatione consurgeret. ~
25 xxix, 6, 8 | quos necopinantes sine ulla parsimonia deleverunt. ~
26 xxxi, 2, 2 | senescunt imberbes absque ulla venustate, spadonibus similes,
27 xxxi, 2, 18 | nec enim ulla sunt illisce tuguria aut
28 xxxi, 4, 9 | periculi iudices absolvere ulla poterat venia, triste et
29 xxxi, 13, 19 | nec ulla annalibus praeter Cannensem
30 xxxi, 15, 14 | laetabantur. ita sine requie ulla vel modo pro moenibus et
|