Lib. Cap. Par.
1 xiv, 3, 1 | dederit ordinatus, explorabat nostra sollicite, si repperisset
2 xv, 13, 4 | per praedatorios globos nostra vexabant, nunc Armeniam,
3 xvii, 5, 14| potius quam intulisse et nostra, quotiens lacessimur, fortissimo
4 xvii, 7, 9 | veritatis arcana non modo haec nostra vulgaris inscitia, sed ne
5 xvii, 13, 2 | translati amitterent copiam nostra vexandi, quos pericula formidare
6 xvii, 13, 28| minaces anhelitus, quid nostra valeat virtus experti, manus
7 xviii, 6, 16| speculatorem se missum ad nostra, saepe veros nuntios reportasse.
8 xviii, 6, 20| studiorum inlectus remeare ad nostra ardenti desiderio gestiebat. ~
9 xix, 7, 5 | dispari ita eventu dissimili nostra multo cruore foedabant,
10 xx, 4, 4 | legibus adsueti transire ad nostra, hoc cognito deinceps arcerentur.
11 xx, 8, 13| certe ex dediticiis qui ad nostra desciscunt. et haec ad usque
12 xxi, 6, 7 | monituri cunctos et hortaturi nostra sentire et nihil fallax
13 xxii, 9, 16| clamitabant inimicus pietatis tuae nostra violenter eripuit. ~17.
14 xxii, 16, 18| autem, cuius in hac vita nostra nec parca nec sobria desiderantur
15 xxiv, 1, 10| proditionisque auctor ducebatur ad nostra testibus adfirmans et praescisse
16 xxv, 3, 5 | discrimina proeliorum exilivit nostra succinctior armatura, aversorumque
17 xxv, 4, 25| gliscente, diffusis per nostra Germanis, iamque Alpibus
18 xxv, 7, 9 | negotium pro redemptione nostra quinque regiones Transtigritanas:
19 xxv, 7, 11| vero alienandis reverti ad nostra praesidia Romani permitterentur. ~
20 xxviii, 4, 5| inferis excitatus redisset ad nostra, solus purgare sufficeret
21 xxviii, 6, 3| popularis eorum, ut in otio nostra peragrando licentius, agebat
22 xxix, 1, 1 | abundeque firmato, erupturos in nostra cataphractos et sagittarios
23 xxix, 1, 37| adulescens ille quidem, verum nostra memoria severissimus. qui
24 xxix, 6, 15| rebellium appellatos, conlimitia nostra ex alio latere invadentes,
25 xxx, 7, 6 | latere usquam hostis ad nostra se proripiens possit. ~7.
26 xxxi, 10, 2 | dudum concepto, conlimitia nostra temptabat, quae clades hinc
27 xxxi, 10, 5 | iactarunt, sublati in superbiam nostra confidentius inruperunt. ~
|