Lib. Cap. Par.

 1    xv,  8, 5 |      illos, optimi rei publicae defensores, causae communi uno paene
 2  xvii,  1, 13|         defuisse sibi docuerint defensores. quod utrumque metu perfidiam
 3  xvii, 13, 26| pugnarum, Romanae rei fidissimi defensores. quid enim tam pulchrum
 4 xviii, 10, 2 |     subita animi consternatione defensores armorum varietate praestricti
 5   xix,  1, 3 |       constabat conloquio tenus defensores moenium temptaturum, aliorsum
 6   xix,  1, 6 |     deditione moneri decreverat defensores. ~7.
 7   xix,  5, 1 |      propugnaculis propellerent defensores, levia tamen per funditores
 8    xx,  6, 3 |    pacatiore conloquio flectere defensores ad suum non potuisset arbitrium,
 9    xx,  7, 4 |      Quibus adire propius ausis defensores moenium ideo pepercerunt,
10    xx,  7, 18|       temptaret, nunc promissis defensores alliciens, nunc poenas cruciabiles
11    xx, 11, 7 |    posita dupla urgebat moenium defensores redire ad suos, alienis
12   xxi, 12, 4 |      est ad deditionem allicere defensores minacium blandorumque varietate
13  xxii,  8, 49|     postea quaestorem Aquileiae defensores longioris obsidii taedio,
14  xxii, 10, 4 |                      cumque eum defensores causarum ut conscium rationis
15  xxiv,  1, 8 |        hortabatur ad deditionem defensores, qui ad conloquium petito
16  xxiv,  2, 10|                             tum defensores animo praestantes et viribus
17  xxiv,  2, 12|        quae vixdum ambigua luce defensores intentius contemplati, eo
18  xxiv,  4, 22|       dum propulsaturi pericula defensores ultro citroque discurrunt,
19  xxvi,  2, 6 |         provinciarum fortissimi defensores, et prae me fero semperque
20  xxvi, 10, 6 |     maximeque in Philippopoleos defensores, qui urbem seque ipsos non
21 xxvii,  6, 13|         vos estis, rerum maximi defensores, quos rogo et obtestor,