Lib. Cap. Par.

 1   xvi, 12, 32 |          quoscumque autem pugnae signum inconsulte poscentes rupturosque
 2   xvi, 12, 38 |         quo agnito per purpureum signum draconis, summitati hastae
 3  xvii, 12, 10 |       solo iussus attolli orandi signum exspectantibus diu monstravit,
 4   xix, 11, 10 |         marha, quod est apud eos signum bellicum, exclamavit eumque
 5    xx,  3, 9  |                   Et cum ad idem signum aequis partibus soli concurrerit
 6    xx,  3, 10 |          relicto sole migraverit signum. progressa itaque porrectius
 7    xx,  3, 10 |         et ad quartum pervenerit signum, radiis eius ad se conversis
 8 xxiii,  5, 10 |       exercitualibus ostendebant signum hoc esse prohibitorium principique
 9  xxiv,  4, 14 |  firmioribus animis ad certandum signum operiebantur armati. ~15.
10  xxiv,  6, 5  |       pectoris excitus imperator signum sibi datum nostros, quod
11  xxiv,  6, 7  |    veritique ne remanerent, post signum erectum, scutis, quae patula
12   xxv,  6, 14 |        somno, efficacis audaciae signum elatis manibus contortisque
13   xxv,  8, 2  |          transeundi amnis aperte signum dedere buccinae concrepantes,
14   xxv,  9, 1  | civitatem ingressus, gentis suae signum ab arce extulit, submigrationem
15  xxvi,  9, 7  |      gestantes, quod defectionis signum est apertissimum. ~8.
16 xxviii,  4, 24| didicerint, ubi sit verbi gratia signum Mercurii vel quotam cancri
17  xxxi, 15, 15 |          quod desperationis erat signum extremae, flexo in vesperam