Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  7, 9 |      odisse iam conpererat lege communi, scribens ad Caesarem blandius
 2   xiv, 11, 20|     tunica texit et paludamento communi, eum post haec nihil passurum
 3    xv,  4, 11|        sibi militibus pro causa communi velut propria Deciorum veterum
 4    xv,  8, 5 |     publicae defensores, causae communi uno paene omnium spiritu
 5    xv, 10, 11|             consulens tamen rei communi Cn. Scipionem fratrem ire
 6 xviii,  6, 13|         isdemque iunctus impetu communi ferebar equo iam fatiscente. ~
 7   xix,  6, 13|       haec tridui datis adsensu communi Ilos quoque spatium ad respirandum
 8   xxi,  5, 3 |      licentiam fregi, et vigore communi Romanis agminibus quotiens
 9 xxviii,  4, 2|        parum quidem nocens [rei communi], sed in alto iudice maculosum,
10 xxviii,  4, 9|     adhuc non deceret praesente communi filia, coniugem osculari. ~
11   xxx,  3, 4 |    statimque, ut conducebat rei communi, prope Mogontiacum blandius
12   xxx,  6, 2 |     addendo firmabant: nihil ex communi mente procerum gentis delictum
13  xxxi,  2, 4 |     tecti sed haec velut ab usu communi discreta sepulcra declinant.
14  xxxi,  3, 8 |  residui velut mente cogitavere communi. ~
15  xxxi,  4, 12|                      quibus, ut communi rei conducere videbatur,
16  xxxi,  7, 5 | interesset, universos regens ex communi sententia Richomeres Profuturo
17  xxxi, 10, 21|     atque utilia pro securitate communi sollertissime cogitanti