Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  6, 2  |      perstringam nusquam a veritate sponte propria digressurus. ~3.
 2  xvii,  2, 3  |       desperatione postrema lassati sponte se propria dederunt statimque
 3  xvii,  5, 7  |            capiantur, illud propria sponte amittunt ut vivere deinde
 4 xviii, 10, 4  |            crudelitateque terrebat, sponte sua metu remoto venirent
 5    xx,  4, 8  |         dissimulasset, ipse propria sponte proiceret insignia principatus,
 6    xx,  8, 15 |             vexati gravissimis, nec sponte sua poterunt nec coacti,
 7  xxii, 14, 5  |          numerum augereque amicorum sponte sua contendit ac libens. ~
 8  xxii, 15, 27 |        facile supereminens, numquam sponte sua fluenta egreditur Nili. ~
 9  xxiv,  4, 25 |            flentes e muris acti sua sponte praecipites, membrisque
10 xxviii,  4, 16|    verberibus iubeatur : si hominem sponte occiderit propria, instantibus
11  xxix,  5, 8  |        scriptis, docentibus eum non sponte sua ad id erupisse, quod
12   xxx,  2, 4  |          invitus ea conplebit, quae sponte sua facere supersedit. ~
13   xxx,  5, 8  |       pectoris hominem, adegere non sponte propria pergere ad id munus
14  xxxi,  8, 1  |         intra vehiculorum anfractus sponte sua contrusi numquam exinde
15  xxxi, 12, 15 | inrationabiles motus, Richomeres se sponte obtulit propria, ireque