Lib. Cap. Par.

 1    xv,  8, 3  |       migrationem ad longinqua pertimescens, an pro nativa prudentia
 2    xv, 12, 3  |        in Italia munus Martium pertimescens pollicem sibi praecidit,
 3  xvii,  2, 3  |                           tunc pertimescens sollertissimus Caesar, ne
 4    xx,  7, 13 |   ideoque minus casus flammeos pertimescens aut tela, antegressus omnes
 5    xx,  8, 2  |     coeptorum quorsum evaderet pertimescens, erat anxius, nusquam adsensurum
 6   xxi, 12, 21 |   stringebatur, multa utrimque pertimescens. formidabat enim ne clausorum
 7  xxii,  1, 2  | continebat, sic quoque plurima pertimescens. nec enim cautum ducebat
 8 xxviii,  1, 33|        conmendatumque principi pertimescens, nullo conscio praeter baiulum
 9 xxviii,  1, 47| custodienda est tradita, multa pertimescens et saeva, fulcro plumeo
10  xxxi,  4, 12 |     anxiis, Athanarichus paria pertimescens abscessit, memor, Valentem
11  xxxi,  5, 2  |   Lupicinus, ne iam deficerent pertimescens, eos admotis militibus adigebat
12  xxxi, 12, 14 |    futuri coniector, Martemque pertimescens ancipitem, velut caduceatorem