|
V.
1.
Et quamquam a rudimentis pueritiae primis inclinatior erat erga numinum cultum
paulatimque adulescens desiderio rei flagrabat, multa metuens tamen agitabat
quaedam ad id pertinentia, quantum fieri poterat, occultissime.
2.
ubi vero abolitis quae verebatur, adesse sibi liberum tempus faciendi quae
vellet advertit, pectoris patefecit arcana et planis absolutisque decretis
aperiri templa arisque hostias admovere et reparari deorum statui cultum.
3.
utque dispositorum roboraret effectum, dissidentes Christianorum antistites cum
plebe discissa in palatium intromissos monebat civilius, ut discordiis
consopitis quisque nullo vetante religioni suae serviret intrepidus.
4.
quod agebat ideo obstinate, ut dissensiones augente licentia non timeret
unanimantem postea plebem, nullas infestas hominibus bestias, ut sunt sibi
ferales plerique Christianorum expertus. saepeque dictitabat audite me quem
Alamanni audierunt et Franci imitari putans Marci principis veteris dictum. sed
parum advertit hoc ab eo nimium discrepare.
5.
ille enim cum Palaestinam transiret Aegyptum petens, Iudaeorum faetentium et
tumultuantium saepe taedio percitus dolenter dicitur exclamasse o Marcomanni, o
Quadi, o Sarmatae, tandem alios vobis inertiores inveni.
VI.
1.
Per hoc idem tempus rumoribus exciti variis Aegyptii venere conplures, genus
hominum controversum et adsuetudine perplexius litigandi semper laetissimum,
maximeque avidum multiplicatum reposcere, si conpulsori quicquam dederit, ut
levari debito possit, vel certe commodius per dilationem inferre, quae
flagitantur, aut criminis vitandi formidine, divites pecuniarum repetundarum
interrogare.
2.
hi omnes densati in unum, principem ipsum et praefectos praetorio graculorum
more strepentes interpellabant incondite, modo non ante septuagensimum annum
extorquentes quae dedisse se iure vel secus plurimis adfirmabant.
3.
cumque nihil aliud agi permitterent, edicto proposito universos iussit transire
Chalcedona, pollicitus quod ipse quoque protinus veniret, cuncta eorum negotia finiturus.
4.
quibus transgressis mandatum est navigiorum magistris ultro citroque
discurrentium, nequis transfretare auderet Aegyptium, hocque observato cura
perpensiore evanuit pertinax calumniandi propositum, et omnes spe praesumpta
frustrati redierunt ad lares.
5.
unde velut aequitate ipsa dictante lex est promulgata, qua cavetur nullum
interpellari suffragatorem super his quae eum recte constiterit accepisse.
|